Imágenes de páginas
PDF
EPUB

IMPERATORUM ET REGUM ROMANORUM

PRIVILEGIA GENERALIA.

252. 1212 („1213") mai. 10 ap. Nuremberg (vi id. mai. ind. xiv). Otto IV, Romanorum rex, hospitale Theutonicorum cum omnibus bonis in imperio sitis sub protectione sua suscipit.

IV, 282. Boehmer reg. n. 169 ad 1212 annum revocandum edocet. Edd. Duellius Hist. ord. Theut. 11. Scheid Orig. Guelf. III, 819. (Feder) Hist. diplom. Unterricht von des .. T. R. O. Ballei Hessen. 1751. fol. n. 1. Hennes Cod. dipl. ord. Theut. 11.

253. 1214 sept. 5 in castris prope Iuliacum (ind. ii non. sept.). Fridericus II, Romanorum et Siciliae rex, concedit hospitali s. M. Th. i. I., ut, quicunque aliquid de bonis imperii possideat nomine feudi, licenter ac libere, quantum voluerit ex iisdem tanquam proprium illi conferre valeat.

IV, 265. Edd. (Feder) Unterricht n. 3. Duellius Hist. ord. Theut. app. 13. Hennes Cod. ord. Theut. I, 14 n. 15. Huillard - Bréholles I, 313. Cf. Bochmer n. 92.

254. 1216 (1214") ianuar. 23 apud Hagenowiam (x kal. febr. ind. iiii). Fridericus II, Romanorum et Siciliae rex, attenta honestate religionis in domo hospitali s. M., quae est Theutonicorum in Ierusalem, et honestate personarum illic sub domino militantium concedit, ut fratres domus semper in curia imperii locum familiaritatis obtineant, et, ut melius apud imperium negotia sua promovere possint, pro feudo concedit, ut, quotiescunque magister bonis eorum in partibus Alemaniae praefectus ad curiam imperii accesserit, familiae curiae imperialis sit adscriptus et ipsi cum uno socio, fratre domus, et cum sex equitaturis tanquam alii familiae in omnibus necessariis abundanter provideatur. Item concedit domui, ut ad procurandam eleemosynam imperialem continue duos domus fratres curia imperii habeat vicissim venientes et recedentes, quorum alter semper in curia remaneat; pro utroque tres equitaturae cum omnibus aliis necessariis habeantur et ipsis de curia abundanter provideatur. IV, 264. Edd. Duellius Hist. ord. Theut. app. 12 XIII. (Feder) Unterricht n. 2 ex originali. — Brandenburgische Usurpationsgeschichte 87, mendose Hennes I, 20 n. 20. Huillard - Bréholles I, 438. Cf. Boehmer n. 158.

-

255. 1221 april. 10 Tarenti (iiii idus april.). Fridericus II imperator (Excellentia imperialis) attendens, qualiter domus h. 8. M. Th. in I. ab aro suo Friderico imperatore propagata in multiplices fructus prodierit laude dignos et a patre suo Henrico imperatore rebus ac libertatibus premunita incrementum susceperit, praeterea ob celebrem vitam et labores assiduos Hermanni magistri et fratrum concedit, ut, quicunque aliquid de bonis imperii nomine feodi possideat, licenter ac libere quantum coluerit tanquam proprium eidem hospitale conferre valeat.

IV, 283. Editum in Brandenburgische Usurpationsgesch. 92; unde apud Hennes Cod. dipl. I, 59 n. 56. Huillard - Bréholles II, 159. Cf. Karoli IV confirmationem de 1354 ianuarii 2 in Livl. U.-B. regesta n. 951. Cf. Boehmer n. 442.

256. 1221 april. 10 Tarenti (iiii id. april.). Fridericus II imperator (Per presens) hospitale s. M. Th. in Ierusalem „tanquam locum illum, qui a felicibus augustis progenitoribus nostris recolende memorie principium habuit", et domos omnes inde derivatas, fratres et confratres, sub speciali sua protectione recipit; privilegia omnia et concessiones confirmat, statuitque, ne per totum imperium quidquam pro plateatico, passagio, theloneo, portagio, ripatico, falangatico vel quolibet alio iure terra marique, in fluminibus vel in aquis solvere teneantur, neve glandaticum, herbaticum vel aquaticum tribuant pro animalibus suis.

Ex originali Vindobonensi ed. Hennes Cod. dipl. I, 57 n. 54; unde Huillard - Bréholles II, 156. Cf. Boehmer n. 443. Memoratur hic ob verba de principio ordinis.

257. 1221 aprili Tarenti. Fridericus II imperator (Inter alia) domum h. s. M. Th. in Ierusalem a praedecessoribus suis propagatam et ab Henrico (VI) patre rebus ac libertatibus praemunitam ob fidelitatem honestamque vitam Hermanni magistri et fratrum, dein ob labores eorum assiduos fidei christianae impensos cum derivatis ab ipsa domibus, fratres et confratres cum bonis eorum per totum imperium, subditos eorum velut etiam legationem ac negotia exercentes sub speciali protectione recipit et domui omnia privilegia et possessiones confirmat, eximens ab omni onere et exactione, et concedens libertatem aquarum, herbarum, lignorum ubique per proprias imperii terras ad domorum usus. Eximit ipsos a portatico, plateatico, falangatico, ripatico, aliis exactionibus terra marique et in omnibus fluminibus vetatque fratres de possessionibus hospitalis sine iudicio et iustitia „dissasiri". Confirmat fratribus, ut quicunque aliquid de bonis imperii nomine feudi teneat, licenter et libere tanquam proprium conferre valeat hospitali.

IV, 266. 286. 288. 291. 299 v.; versio Germanica: 310 v. R. 133 inter Marburgensia. Transsumtum Casparis Pomesaniensis episcopi de 1441 in Regimontano archivo. Edd. Luenig Reichsarchiv VII, 3. Duellius Hist. ord. Theut. append. p. 14 n. 15. Ludewig Rel. Ms. VI, 44. Schurzfleisch Hist. Ensiferorum 11. (Feder) Unterricht n. 5. Brandenburg. Usurpationsgesch. 90. Hennes cod. ord. Theut. I, 60 n. 57. Huillard - Bréholles II, 160. Ed. Germ. Schannat Sammlung alter histor. Schrifften u. Documenten. Franckfurt a. M. 1727. 4. I, 70. Cf. Boehmer n. 441. Or. c. bulla aurea Vindobonae. Transsumtum Casparis Pomes. ep. de 1441 Regimonti.

258. 1222 dec. ap. Precinam. Fridericus II imperator sancit, ne quis, postquam domus s. M. Th., quae avi et patris suorum et sua structura sit specialis, religionem assumpserit et habitum gestaverit, super debitis ante hunc susceptum contractis, requiratur aut ea solvere compellatur, sed illi pro ipsis debitis teneantur, ad quorum dominium haereditatis et bonorum successio devoluta sit, etiamsi ipsi fratres, quum ordinem assumpserint, partem bonorum suorum domui contulerint.

IV, 267 v. Edd. Duellius Histor. ord. Theut. app. n. 15. Hennes Cod. ord. Theut. I, 67 n. 62. Huillard - Bréholles II, 282. Cf. Boehmer n. 488.

259. 1223 ian. Capuae. Fridericus II imperator Hermanno magistro hospitalis s. M. Th. in I. petente confirmat huic concessionem a se ante susceptum imperium (scilicet 1214 sept. 5 in castris apud Iuliacum supra n. 253) factam, ex qua, quicunque aliquid de bonis imperii possideat nomine feudi, quantum voluerit inde hospitali libere tanquam proprium conferre possit.

R. 109 e domo Buckheim. Edd. Duellius Hist. ord. Theut. app. n. 15.
Brandenburgische Usurpationsgeschichte 94 n. 44. Huillard - Bré-

IV, 268 v. 274 v. (Feder) Unterricht n. 4. holles II, 294. Cf. Boehmer n. 496.

--

260. 1223 mart. ap. Ferentinum. Fridericus II imperator considerans, quod Henricus imperator domum h. s. M. Th. I. fundaverit et dotaverit, in qua divini servitii cultus et religio conserventur, pauperum et infirmorum procuretur necessitas, dum contra paganos fratres se offerant victimas, quum coronationis suae die ad preces suas Romana ecclesia domui contulerit, ut ecclesiarum ad sustentationem fratrum commorantium in servitio terrae sanctae concessurum, assignato vicariis satis magno proventu pro victu honesto et iuribus episcopalibus, caeteros proventus usibus suis habeant deputatos; et ipse sancit, ut prorsus domus eadem in omnibus ecclesiis tam imperii quam patrimonii imperatoris, in quibus ius patronatus et repraesentationis imperator habet, hanc habeat potestatem, ut vacantibus ecclesiis portionem mobilium rerum ad opus imperii recipi solitum ad usus suos retineant et vacantium ecclesiarum proventus per annum a die vacationis percipiant, clericis honesto sumptu proviso. Pergit: - res et bona ecclesiastica fideliter interim et efficaciter procurantes, nec eis preiudicet, si infra annum prelatus in eis fuerit constitutus, quin omnia supradicta percipiant, prout superius est expressum. Post completum vero annum procuracionem et percepcionem proventuum et usufructuum earundem ecclesiarum sequentis scilicet temporis manibus et custodie illius vel illorum, qui in eis rite fuerint instituti, debeant resignare, nec se inde ulterius intromittant, nisi ecclesiam vacare contigerit, ut iurisdictionem exerceant constitutam, quam non nisi uno anno, quociens aliqua vel alique ecclesie vacaverint in

percipiendis proventibus et usufructibus vacancium ecclesiarum, sicut superius continetur, decernimus valituram, prohibentes firmiter et mandantes, ut nulla persona ecclesiastica vel mundana, alta vel humilis, scultetus (, seculi heres"!), advocatus, ministerialis vel officialis eandem domum contra presentis constitutionis et concessionis paginam inquietare vel molestare presumat. Quod qui presumpserit, indignacionem nostram se noverit incursurum, insuper in penam temeritatis sue c libras auri componat, medietatem videlicet nostro erario applicandam et reliquam medietatem predicte domui iniuriam pacienti. Ad huius autem constitutionis et concessionis nostre paginam et robur valiturum perpetuo presens privilegium fieri et aurea bulla, typario nostre maiestatis, impressa iussimus communiri. Huius autem rei testes sunt (etc. fere ut ap. H.-B. II, 338 f. sed paucis transpositis, aliis depravatis nominibus, inter Eberardum de Wintersteten et Willelmum de Aquisgrano inseritur „Arnoldus de Geminihe" ["Gemenec“]).

I, 41. IV, 270. Edd. Duellius Hist. ord. Theut. app. p. 16 n. 18. (Feder) Unterricht n. 6. Brand. Usurpationsgesch. 96 n. 45. Huillard - Bréholles II, 336 diploma fere concinens cum nostro usque p. 338 „prelegitur deputatos"; inde a quo loco duo apographa in B. I, 41 et IV, 270 paulo fusius quam diploma de aprili ap. Brandenburg. Usurpationsgesch. 98. Hennes I, 68 n. 64. Huillard - Bréholles II, 339, in archivo Stuttgartensi bis originaliter exsistens, pergunt modo citato. Cf. Boehmer n. 509.

261. 1223 april. (pro martio) ap. Ferentinum. Friderici II imperatoris modo citato diplomati de ecclesiis vacantibus domui h. s. M. Th. i. I. competen

tibus simillimum.

IV, 272. Or. c. s. Vindobonae. Duo originalia, alterum etiamnunc cum sigillo cereo pendente, in archivo Stuttgartensi. R. 106 e domo Buckheim. R. 177 inter Thuringica. Edd. Brandenburg. Usurpationsgesch. 98. Hennes Cod. ord. Theut. I, 68 n. 64. Huillard - Bréholles II, 339. Cf. Boehmer n. 513.

262. 1227 mart. 27 Aquisgrani in curia solempni (vi kal. april. ind. xv). Heinricus VII, Romanorum rex, fratribus domus Theut. s. M. i. I. concedit, ut privilegia et confirmationes e curia regali vel imperiali sine ulla exactione obtineant, et ad imitationem Friderici imperatoris patris confirmat veterem iustitiam, ut praeceptori Alemanniae in curia imperiali praesenti tanquam familiae ascripto septem personarum et equorum sumptus et expensae ministrentur et trium equorum eleemosynario fratri, scilicet eleemosynas pauperibus eroganti.

IV, 273 v. Editum in Brandenburg. Usurpationsgesch. ex originali archivi quondam Mergenthemensis p. 100 n. 47; apud Duellium Hist. ord. Theut. app. p. 18 n. 19 ad martii 29 paulo breviori forma tantum de familiaritate in curia generaliter agens; coll. cum copia authentica in archivo Stuttgartensi, Huillard - Bréholles III, 309.

263. 1242 junio Hagenowiae (ind. xv). Conradus, Friderici filius, in Romanorum regem electus, heres regni Ierusalem, transsumit et ratum habet

privilegium a Friderico II patre 1223 ian. Capuae hospitali s. Mariae de domo Theutonicorum concessum (supra n. 259).

IV, 274 v. Ed. in Brandenburg. Usurpationsgesch. 102, unde collatum cum copia authentica in archivo Stuttgartensi, Huillard - Bréholles VI, 838. Cf. Boehmer n. 50.

264. 1257 nov. 28 Nussiae. Ricardus, Romanorum rex, fratribus domus s. M. Th. privilegia, immunitates, libertates, iura, exemtiones a praedecessoribus concessa confirmat.

IV, 276 v. Cf. Boehmer Reg. 35, qui citat (Feder) Unterr. n. 9; Brandenb. Usurpationsgesch. 103 ex or.; Gercken Cod. dipl. Brand. VII, 106 XXXVI; Gebauer Leben König Richards 362.

265. 1273 nov. 14 Coloniae (xviii kal. dec. r. n. a. l.). Rudolfus rex magistrum et fratres h. s. M. d. Th. I., subditos et bona eorum in protectionem suam suscipit.

IV, 277 v. Edd. (Feder) Unterricht n. 10. Duellius Hist. ord. Theut. app. 18 n. 20. Brandenburg. Usurpationsgesch. 103 ex or. Gerbert Cod. epistolaris Rudolfi regis 16 sine dato. Cf. Boehmer n. 21.

266. 1274 febr. 21 Hagenowiae. Rudolfus, Romanorum rex, vetat ordinem Theutonicum turbari ob generalem commissionem de imperii bonis revocandis usque ad speciale mandatum.

Rudolfus, dei gracia Romanorum rex semper augustus, omnibus advocatis, officialibus ac procuratoribus dilectis fidelibus suis graciam suam et omne bonum. Ad noxam vergere nonnumquam cernitur, quod salubriter ad remedium providetur. Proclivis enim est cursus ad malum ac imitatricem natura se indicat vitiorum, dum sub pietatis specie committitur inpietas ac veritati commoditas racionique prerogat se voluntas. Cupientes itaque sic bona et iura sacri imperii iam multis dimembrata temporibus ad debite integritatis formam reducere, quod alias non oporteat iniurias, iacturam et dispendia tollerare, presertim autem viros religiosos, quibus mundane conversacionis homines plerumque infesti sunt opido et nacta materia malignandi ac exercenda in ipsos malicia gratulantur, presentibus duximus declarandum, quod occasione generalis commissionis vobis facte de bonis imperialibus et quibuscumque detentis hactenus ad nostre dicionis dominium revocandis dilectis in Christo fratribus hospitalis sancte Marie domus Theutonicorum Iherusalem nullam volumus turbacionis materiam generari, sed bona, que possident, licet sint vel asserantur imperialia, in ipsorum placitum nobis est potestate resistere, donec personaliter per speciale mandatum aliud duxerimus disponendum. In mente etenim revolvimus ac revolvendo cognovimus, quod racione bonorum imperialium iidem fratres in bonis propriis possent recipere detrimentum. Eapropter revocacionem

« AnteriorContinuar »