Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Emiliano, similiter sub jure fori sancti Emiliani populet et maneat; et qui de foro dominico, similiter sub jure regali semper maneant et populent. Concedoque omnibus populatoribus de Salinas ut faciant ibi mercado in uno die septimane qualis eis placuerit, et vadant et veniant mercatores eorum per totam meam terram salvi et securi, et nullus homo eos disturbet, nec contrarium faciat, et qui fecerit pectet mille solidos: preterea concedo omnibus populatoribus de Salinas ut habeant soltos meos montes, et meas herbas, et meas aquas, quantum ita se undique poterit acalgare. Supradictos foros tali modo dono, et concedo omnibus illis, qui populati fuerint in Salinas ut eos ipsi et eorum filii, et omnis sua generatio salvos, et sécuros semper habeant: hujus vero mei testamenti confirmationem si quis de meo vel alieno genere diruperit, sit maledictos et in inferno cum Juda proditore, et Datam, et Abiron tormentetur; insuper pectet regie parti mille moravetinos et hec carta semper firma permaneat. Facta carta in Castroxeriz, secundo idus januari era millessima centesima septuagesima octava. Imperatore Ildefonso imperante in Toleto, Legione, Cesarugusta, Naxara, Castella, Galecia. Ego Ildefonsus imperator hanç cartam, quam jussi fieri, anno quinto mei imperii confirmo et manu mea roboro, et ut nullus homo qui habeat caballum aut potrum, non det fonsadera. Sancius naxarensis episcopus. Petrus palentinus episcopus. Petrus burgensis electus confirmat. Comes Rodericus Gomez. Comes Lupus Diez. Comes Latro confirmat. Comes Osores Martinez confirmat. Guterius Fernandez confirmat. Didacus Munios maiordomus imperatoris confirmat. Didacus Flores alferis confirmat. Garsias Fortuniones confirmat. Michael Felices maiorinus in Burgis confirmat. Giraldus scripsit jussu magistri Hugonis Cancelarii imperatoris.

[ocr errors]

NOTAS.

I Consta por esta escritura lo primero, que el rey de Navarra y Aragon don Alfonso el Batallador pobló y aforó la villa de Salinas de Añana; y aumen

tó sus fueros don Alfonso VII de Castilla, sin que tengan relacion con la república alavesa en caso de que hubiera existido.

2 Lo segundo que el conde don Lope Diaz de Haro, señor de Vizcaya, seguia la corte de Castilla, y confirmaba los privilegios reales como uno de tantos ricos homes.

NUM. 125.

S

Confirmacion de la donacion de varias casas, molinos, tierras y otros bienes al monasterio de santa María de Náxera por el emperador don Alonso VII de Castilla en 4 de febrero del año de 1151.

Archivo del monasterio de Náxera.

In nomine domini amen. Quanto diviciis et posesionibus abundantius quisque videtur affluere, tanto de his que posidet, Deo et veris cultoribus Dei pro salute anime sue, et pecatorum suorum remisione largius debet rependere iuxta illud apostoli,,facite bonum ad omnes, maxime autem ad domesticos fidei." Ea propter ego Aldefonsus Hispanie imperator una cum filio meo rege Sancio et cum filiis et filiabus meis, omnique generatione mea pro amore Dei et pro animabus parentum meorum et peccatorum meorum remisione facio cartam donacionis Deo et ecclesie sancte Marie de Najara et vobis priori domno Arnulfo, et omnibus eiusdem monasterii monachis de domibus et molendinis et terris cultis et incultis quas in villa Najarensi vel circa ipsam usque hodie habuistis, scilicet in barrio sancti Michaelis; et a porta de Currali monachorum usque ad portam ecclesie, et in barrio sancti Michaelis iuxta palatium regis: et de domibus novis in barrio de Ponte: et iuxta portam Curralis domum Ruderici, et domum Garsie Munniz; et de suso domum Joannis Sancii, et domum Bernardi, que est

ante molendinum sancte Marie. Et hoc facio ut ab hac die omnes domus iste sint libere et absolute ab omni voce regia ut nullus homo inquietet vos, sicut inquietare solebat pro domibus istis, sed habeatis eas liberas et quietas sicut alius honor beate Marie: et hoc meum factum semper sit firmum. Și vero in posterum aliquis ex meo vel alieno genere hoc meum factum rumpere voluerit, sit a Deo maledictus et excomunicatus, et cum Juda proditore domini in inferno damnatus, et insuper pectet regie parti decem milia moravetinos. Facta carta in Naiara undecima die februari era milles sima centesima octuagesima nona quando rex Sancius filius imperatoris duxit in uxorem filiam regis Garsia: eodem anno quo imperator pugnavit cum illis Muzmitis super Cordubam et devicit eos: imperante ipso Adefonso rege in Toleto, in Legione, in Gallecia, et Castella, in Naiara, et Saragocia, in Baecia, et Almaria. Comes Barchilone tunc temporis vasallus imperatoris. Sancius rex Navarre tunc temporis vasallus imperatoris. Ego Adefonsus imperator hanc cartam quam fieri iusi propia manu mea roboro et confirmo. Sancius rex filius imperatoris confirmat. Comes Poncius maiordomus imperatoris confirmat. Comes Lupus confirmat. Lupus Lupiz de Carrion confirmat. Poncius de Minerva confirmat. Nunnus Petriz alferiz imperatoris confirmat. Domnus Rudericus naiarensis episcopus confirmat. Domnus Joannes segoviensis episcopus confirmat. Guter Ferrandiz confirmat. Martinus Muniz Descalona confirmat. Petrus Eximenez tenens Lugronium confirmat. Domna Maiore confirmat. Joannes Ferrandiz canonicus ecclesie beati Jacobi et scriptor imperatoris scripsit.

10

NOTA.

f

Por esta escritura consta que el conde don Lope Diaz de Haro, señor de Vizcaya, seguia la corte castellana, y confirmaba los diplomas en el lugar de los ricos homes, y no en el de los soberanos vasallos del emperador.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

Donacion de las villas de Aradon y Alcanadre por

u el rey don Alfonso VII en 15 de noviembre

[ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small]

Cartulario de los Templarios en Zaragoza, esc. 39211:on

In nomine domini amen. Decet inter cæteros honores regiam sive imperatoriam præcipue maiestatem ecclesias Dei diligere, sanctimoniales amare et eis loca convenientia dare, data manutenere, venerari et foyere. Ea propter ego Adefonsus Hispanie imperator una cum filio meo rege Sancio pro amore Dei, et pro animabus parentum meorum et peccatorum meorum remissione vobis sanctimonialibus quæ vultis facere monasterium religionis in Aradon et in Alcanadre facio cartam donacionis et textum firmitatis Deo, et omnibus Deo votis qui in prefato loco in regula beati Benedicti ad Dei et beate Marie servicium, monasterium edificare vultis, ut ab hac die habeatis has villas Aradon et Alcanadre, cum montibus et fontibus suis, cum pratis et pascuis, cum ingresibus et regresibus suis, et cum omnibus suis terminis et pertinenciis antiquis et cum omnibus suis directuris iure hereditario in perpetuum: et hoc meum factum semper sit firmum. Si vero in posterum alių quis ex meo vel alieno genere hoc meum factum rumpere tentaverit sit maledictus a Deo, excomunicatus et cum Juda proditore domini in inferno: damnatus; et insuper pectet regie parti mille moravetinos. Facta carta in Agreda era millessima centesima nonagesima et quoto decimo septimo kalendas decembris, anno quo imperator tennit Gadiexi circundatam: imperante ipso imperatore in Toleto et Legione et Gallecia et Castella et Naiara et Saragocia et Baecia et Almaria. Comes Barchilone tunc temporis vasallus imperatoris. Ego Aldefonsus imperator Hispaniæ hanc cartam quam fieri iussi, propria manu mea roboro atque confirmo. Signum imperatoris. Rex Sancius filius imperatoris confirmat. Comes Poncius maiordomus imperatoris con

firinat. Comes Almanricus tenens Baeciam confirmat. Guter Fernandiz confirmat. Ermengaudus Comes Urgelli confirmat. Nunnus Petriz alferiz imperatoris confirmat. Rudericus naiarensis. episcopus confirmat. Comes Fernandus Gallecie confirmat. Bermudus Petriz Gallecia confirmat. Gomez Gonzalviz confirmat. Gundisalvus Rudriguiz confirmat. Petrus Beltran confirmat. Joannes Fernandiz canonicus ecclesie beati Jacobi et notarius imperatoris scripsita el

[ocr errors]

NOTA.

Esta escritura del todo desconocida sirve mucho para la historia nacional, y tambien para que se vea donde firmaban los vasallos del emperador que tenian soberanía en sus señoríos como aquí el conde de Barcelona, cuyó lugar nunca ocupan las firmas de los señores de Vizcaya.

ན ན

[ocr errors]

NUM. 127.

Fuero de Molina dado por el conde don Manrique de Lara, señor de Molina, en 21 de abril de 1152, y aumentado diferentes veces, particularmente en 4 de marzo de 1272, y 9 de abril de 1293.

[merged small][ocr errors]

In Dei nomine, et ejus divina clementia, Patris et Filii, et Spiritus Sancti, ámen. Yo el conde don Manrique fallé un lugar desierto mucho antiguo, e yo quiero que seya poblado, e alli Dios fielmente rogado é loado.

11

De poblacion. Yo quiero que todos los que en aquel lu➡ gar poblaren, que lo hayan ellos en heredat, e los hijos deHos, con todo su término yermo e poblado, con montes, e con aguas et molinos.

« AnteriorContinuar »