Imágenes de páginas
PDF
EPUB

dissipator istius rei vissus fuerit, primitùs iram Dei omnipotentis incurrat, alienusque a coetu fidelium corporis et animæ fiat, binorumque luminum aciem in perpetuum perdat, ac cum apostata angelo iussu Dei omnipotentis partem habeat.

[ocr errors][ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[merged small][ocr errors]

Esta escritura no solo confirma lo que se notó en la precedente, sino la soberanía de don Alfonso vi en las tres provincias vascongadas; porque afirman su hija y yerno con todos los cortesanos y entre ellos don Diego Lopez, señor de Vizcaya, que habia reynado y dominado con leyes desde los montes Pirineos hasta los refluxos del Oceano, esto es, hasta el reyno de Sevilla; lo que con efecto ha bia sido verdad mediante los pactos con el monarca moro Abenabet hácia los años de mil noventa y cinco, en que casó con su hija la infanta llamada Zaida, despues Isabel en el bautismo.

NUM. 89.

[ocr errors]

Donacion del monasterio de Pangua y otras iglesias, de Alava en 6 de Julio del año de 1113.

Archivo del monasterio de santa María de Náxera.

Sub Christi nomine et individuæ Trinitatis. Hæc est carta donationis quam facio ego domna Agello Munioz: dono monasterium, scilicet ecclesiam sancti Martini de Pangua cum omnium integro hoc quod ibi habeo vel habitura sum, et totam illam hereditatem sancti Vincencii, et insuper addo illam sernam de Burgueta vobis priori de sancta Maria de Naiara, et sancto Petro cluniacensi, et monachis cluniacensibus

Deo et sanctæ Mariæ in Naiara servientibus pro remedio animæ meæ, et patris mei Monnio Muniz, et matris meæ Tota Fortuniz, et mariti mei Sancio Fortunionis, et filii mei Fortuni Sancii, et filiæ mex Tota Sancii, et omnium parentum meorum, cum omnibus quæ ad illud monasterium sancti Martini de Pangua de meo iure pertinent. Illud autem monasterium meum cum suis pertinenciis, et hereditatem sancti Vincencii, sicut að me pertinet, et illam sernam de Burgueta dono, et concedo ego Agello Munioz Déo, et vobis domno priori de sancta, Maria de Naiara, et/sancto Petro cluniacensi, ut habeatis, et possideatis in perpetuum, amen. Si autem filius meus Fortunius Sancii filium aut filiam habuerit de sua muliere Maria Lupiz, hoc totum, quod supradictum est, sit in iure cluniacensium monachorum, sed ipse habeat eum in manuposta per manum illorum. Si quis autem ex meis propinquis aut extraneis miles, vel laicus, vel clericus, aut aliquis homo, sive mulier hanc meam donationem infringere, aut retemptare voluerit, sit maledictus et excommunicatus a Deo omnipotenti, et cum Juda traditore in inferno inferiori perennem habeat. Insuper pectet regia parti mille marcas argenti, et hereditatem, et monasterium, et illam sernam omnia pectet duplata. Et ut meum donum firmum permaneat, et stabile, possui istos fidiatores. Senior Fortun Beilaz de Galarreta fidiator. Alvaro Gonzalvez de San Martin fidiator. Lope Alvarez de Lanclares fidiator. Didago Gonzalviz de Sarassus fidiator. Nunni Gonzalviz de Subilana fidiator. Lope Enecoz de Vizcaia fidiator. Sancio Garceiz de Langrares fidiator. Facta carta donationis secundo nonas julii quinta feria in eodem monasterio de Pangua era millessima centesima quinquagesima prima, regnante rege Ildefonso et Urraca regina in Toleto, et in Leone, et in Osca. Episcopo Sancio in Naiera. Episcopo Petro in Pampilona.

NOTAS.

I Los pueblos de Pangua, Burgueta, y san Vicente (hoy San Vicentejo) son ahora castellanos in

cluidos en el condado de Treviño; pero eran alaveses al tiempo de la escritura, la qual testifica que sus iglesias eran de patronato laycal, y se obtenian 'sin orígen alaves, pues no lo tenia el monasterio de Náxera.

[ocr errors]

L

2 Doña Agilo Muñoz, hija de don Munio Muñoz y de doña Toda Fortuñez, y muger de don Sancho Fortuñez, fue consuegra de don Lope Iñiguez, conde de Vizcaya, porque doña María Lopez, hija de este y de doña Tecla Diaz su muger, estaba casada con don Fortuño Sanchez, hijo de la donante doña Agillo.

[ocr errors]

NUM. 90.

Donacion de la divisa de san Felix de Abalos en el año de 1113.

3. Becerros gótico y galicano de san Millan de la Cogolla.

7

Sub nomine Christi redemptoris nostri. Ego Petrus Fortunionis compugctus amore Dei, et perterritus incendio eterni suplicii, concedo et offero Deo, et sancto Emiliano, et sanca to Felici, et tibi Joanni abbati, et omnibus senioribus ibi te cum Deo servientibus sub regula sancti Benedicti, meam partem quam habui in sancto Felici de Davalos pro remedio scelerum meorum, et pro anima uxoris meæ (sigue relacionando varias cosas, y luego las maldiciones ordinarias). Facta carta în era millessima centesima quinquagesima prima. Ego Petrus Fortunionis qui hanc cartam fieri iussi manu mea signum feci, et testes ad roborandum tradidi. Sennor Fortun Fortunionis frater meus testis. Sennor Sancio Fortunionis frater meus testis. Sennor Didaco Lopez dominante castri Buradonis, Alave, et Vizcaia testis. Sennor Munio Alvarez de

Pozana testis. Sennor Eximino Gonsalvez de Revenga testis. Sennor Eximino Beilaz de Galarreta testis.

NOTA.

Por esta escritura consta que don Diego Lopez, señor de Vizcaya, primero del nombre, dominaba tambien en Alava y en la plaza de armas de Buradon. No dice por qual soberano tenia estos señoríos de Alava y Buradon; pero por las anteriores resulta que seguia la corte de Castilla, como demostré con claridad en el capítulo xvii de mi tomo I.

NUM. 91.

Donacion del monasterio de Obaldia (hoy Madaria) en tierra de Ayala, provincia de Alava, en el año de 1114.

Becerros de san Millan.

Sub nomine patris, nati, vel spiritus almi. Ego senior Didaco Lopez a Lexarzo, non coactus potestate ullius hominis, nec imperio, sed compunctus timore divini amoris, et amore coelestis patriæ, et ob remissionem scelerum meorum, offero Deo, et sancto Emiliano, et sancto Felici, et tibi Joanni abbati, et omnibus senioribus tecum ibi sub regula sancti Benedicti Deo servientibus, anum monasterium sanctæ Cecilia, et sancti Clementis nomine Olbaldia, situm in territorio de Ayala, cum omnibus suis hereditatibus, cum terris et arboribus pomiferis, cum fontibus, cum rivis, et molendinis, et montibus, et pratis, et pastum commune cum Salvantone et Aguinnaga, et cum omnibus rebus ad se pertinentibus, ut per interventum istorum sanctorum Emiliani et Felicis, et votis præcum vestrorum evadere merear poenas inferorum, et con

PARTE III. TOMO IV.

C

sequi valeam regna coelorum; sic etiam ut in vita mea habeam et possideam, et post obitum meum habeat sanctus Emilianus, sicuti supra diximus; et mater mea sit ibi dum vixerit in hoc sæculo. Si quis autem deinceps parentum meorum, scilicet fratres, aut filius, aut nepos, aut propinquus, aut aliquis extraneus, hanc meam offertionem in aliquo disrumpere, aut retentare voluerit, sit a Deo maledictus et anatematizatus, et a catu christianorum segregatus, et cum Juda traditore in inferno sociatus, solvat poenas impiis deputatas, amen: insuper et in cautum solvat duas libras auri, et ad ipsum monasterium duplatum in tali loco. Facta carta in era millessima centesima quinquagesima secunda. Ego autem senior Didaco Lopez, qui hanc cartam fieri iussi, manu mea signum feci, et testes ad roborandum tradidi. Senior Sancio Ennecoz de Menagarai testis et fidiator, Senior Beila Alvarez de Menoio testis et fidiator. Alvaro Munnioz de Munica-Harriaga testis et fidiator. Veila Monnioz de Uliarte testis et fidiator. Munnio Alvarez de Aguinaga-Harriaga testis et fidiator. Didaco Alvarez de Aguinaga fidiator. Fortun Alvarez suo germano fidiator. Veila Bermudez de Salvanton fidiator. Sancio Garceiz de Obaltia fidiater, Lope Garceiz de Aguinaga fidiator. Munio Lopez de Llanteno fidiator. Sancio Alvarez de Salvanton fidiator. Tello Munnioz de Salvanton fidiator. Alvar Lopez de Menoio fidiator. Sancio Lopez suo germano fidiator. Isti fidiatores sic sunt de manifesto, ut istam domum de Obaltia cum omni sua hereditate dedit eam sancto Emiliano, et quod sit auctor inde senior Didaco Lopez,

NOTAS.

El pueblo de Obaldid se llama en nuestro tiempo Madaria: su iglesia parroquial conserva la advocacion de san Clemente, y el monasterio de san Millan gozą su patronato pleno en virtud de la presente donacion; testimonio de los patronatos

« AnteriorContinuar »