Imágenes de páginas
PDF
EPUB

yes

los límites diocesanos. Las 102, 132 y 167 descubren hechos notables, ó totalmente ignorados, ó muy poco sabidos en la historia española. La topografía de Rioja y Alava se ilustra mucho; y la historia genealógica de familias ilustres recibe luces que no ha tenido. Tanta es la utilidad de una coleccion diplomática, que apenas hay objetos literarios capaces de no ser favorecidos con la luz de las escrituras inéditas. por reducidas al objeto de mi obra, quando la utilidad de su publicacion es general para todos los ramos de la literatura española.

13 No se repute pues á las mias

[ocr errors]

SIGLO XII.

NUM. 83.

Fueros de los vecinos Muzarabes de Toledo por don Alfonso VIII en 20 de marzo de 1101.

Coleccion diplomática de la real academia de la historia.

Sub Christi nomine. Ego Adefonsus Dei gratia, toletani im

perii rex, et magnificus triunfator, una pariter cum dilectissima uxore mea Elisabet regina, ad totos Muztarabes de Toleto, tam caballeros, quam pedones, pacem in Christo, atque perpetuam salutem. Cum præteritis temporibus fuerint factæ in Toleto multæ perexquisitiones super cortes, et hereditates, sic de pressura, quomodo de comparato, et cum tollerent inde ad illos, qui magis habebant, aut qui parvum habebant inde, ego jam quero ponere finem ad istam causam, et nolo quod amplius fiat. Ideo autem in mense martio mandavi ad domno Joanne alcalde, qui præpositus ipsius civitatis, et veridicus judex erat, ut cum alhariz don Petro et aliis decem ex melioribus civitatis inter Muztarabes et castellanos ipsemet cum eis exquireret, et æquaret cortes et extra positas hereditates inter totos illos, et quod ipse faceret, inconcussum semper et stabile permaneret. Quod totum secundum meum imperium cum factum fuerit, atque completum, tunc ego a supradictis perexquisitoribus rogatus, et eorum præcibus inclinatus, facio hanc cartam firmitatis ad totos ipsos Muztarabes de Toledo, caballeros, et pedones, ut firmiter habeant semper quantas cortes, et hereditates, sive vineas, ac terras hodie in suo jure retinent, et pro nulla exquisitione non perdant inde quidquam, neque pro nullo rege subsequente, sive zafalmedino, aut comite, vel principe militiæ, vel principe militiæ, de quanto hodiè possident, et pro meo judicio vendicaverunt, atque in sempi

[blocks in formation]

ternum. Et do eis libertatem, ut qui fuerit inter eos pedes, et voluerit militare, et posse habuerit, ut militet; et vendendi, dandi, vel possidendi, seu de posessione sua, quidquid voluerit faciendi, liberam in Dei nomine habeat potestatem. Et si inter eos ortum fuerit aliquod negocium de aliquo judicio, secundum sententias in libro judicum antiquitus constituto discutiatur: et de quanta calumnia fecerint, quintum solummodo persolvant, sicut in carta castellanorum continetur, excepto de furto et de morte judæi vel mauri. Et de omni calumnia talem eis mando habere consuetudinem, qualem et castellanis in Toleto commorantibus. Et si voluerint vineas, aut alias arbores plantare, aut restaurare, illi qui fuerint pedites, decimam inde portionem solummodo ad regalem palatium persolvant; hoc autem facio pro remedio animæ meæ, et parentum meorum, et ut vos omnes, quos in hac urbe semper amavi et dilexi, seu de alienis terris ad populandum adduxi, semper habeam fideles et amatores. Ideo absolvo vos ab om ni fece pristine subjectionis, et præscriptæ libertati trado, ut ab hodierno die et deinceps, nec vos, nec filii, aut heredes vestri ab hac præscripta regula recedatis, et in isto foro semper permaneatis ævo perenni, et per sæcula cuncta, amen. Si quis tamen (quod fieri minimè credo) aut ego, aut aliquis homo de propinquis meis, vel extraneis contra hoc meum factum ad irrumpendum venerit, quisquis ille fuerit, qui talia commisserit, sit excomunicatus, et a christianæ fidei libertate separatus, et cum Dathan et Abiron, quos terra vivos absorbuit, quia mandatis Dei rebelles extiterunt, et cum Juda domini traditore, qui laqueo se suspendit, et sic vitam cum visceribus fudit, in profundo inferni æternas poenas luiturus demergatur, et hoc nostrum factum in cunctis plenam obtineat firmitatem. Facta autem hæc stabilitatis carta in æra millessima centesima trigesima nona, die decimo quarto calendas aprilis. Et vendat populator ad populatorem, et vicinus ad vicinum, sed non volo ut aliquis de ipsos populatores vendat cortes, aut hereditates ad nullo comite vel potestate. Ego Aldefonsus Dei gratia totius Hispaniæ imperator, quod feci, con

firmo. Elisabet regina, quod domino meo fieri placuit, confirmo. Raimundus totius Gallecia comes, regisque gener, confirmo. Enricus, portugalensis, et colimbriensis provincie comes confirmo. Tarasia regis filia, et Enrici comitis uxor confirmo. Bernardus Toletana sedis archiepiscopus confirmo. Joannes toletanorum populi judex, atque præpositus confirmo. Petrus Alvarez merino confirmo. Michael Adiz princeps toletana militiæ confirmo. Petrus Assuris comes confirmo. Fernandus Monnioz majordomus regis confirmo. Garcia Alvarez armiger regis confirmo. Gomez Martinez confirmo. Didaco Gonsalviz confirmo. Gutier Bermudez confirmo. Gonzalo Aimerici confirmo. Petrus Suariz confirmo. Didaco Alvariz confirmo. Pelayo Petriz confirmo. Rodrigo Petriz confirmo. Gutierre Fernandiz confirmo. Garci Ximenez confirmo. Garci Bermudez confirmo. Joannes Ramirez confirmo. Gonzalo Stephanes confirmo. Roderico Ordonii confirmo. Sanctio Aznaris confirmo. Joannes Didaz confirmo. Pedro Didaz confirmo. Pelayo Gudesteiz confirmo. Pelayo Eligis, cognomento Benares, et notarius confirmo.

NOTA.

Por esta escritura consta que la clase de peones era inferior á la de caballeros, y que aquellos podian ascender á la de estos en virtud del presente fuero, si tenian bienes de fortuna para mantenerse, observando vida militar; de manera que la calidad de caballero suponia la de ser militar por profesion. De aquí se sigue que los Muzarabes plebeyos podian producir familias nobles, porque pasando un peon á la clase de caballero, y prosiguiendo en ella su hijo y nieto, el biznieto resultaba fijodalgo, bastando para ello probar el ser hijo, nieto y biznieto de quienes se hubiesen mantenido con la profesion de la milicia, sirviendo al rey y al estado

« AnteriorContinuar »