Sen Ber Cr са Pr vie qu ve Ci si ес fe ed E SU deo Ck ma bune IN tcu la me.. ura & cum Core p ductil tegitur are obu ofoli di gull xpt ael alig fub VI. Busci, anno 1190 (?). Dirsco Viti Episcopi Plocensis frater, villas quasdam in provincia Sandomiriensi sitas, vel monasterio Buscensi, vel uxori suae, certis conditionibus propositis, testamento donat (1). In nomine patris et filij et spiritus sancti. Ego Dirsco aduc (sic) vivens, offerens trado deo omnipotenti et beate Marie, fratribus et sororibus sub regula beati Augustini in Buzsk manentibus, quos de Vitov (2) per manum meam adduxi, pro salute anime mee, bona mea in hunc modum. Si uxor mea alteri viro nubere voluerit, Visloca (3) ei detur; si in viduitate, in habitu seculari permanserit, Viznicia (4) sibi addetur; et in his duabus tantum permaneat, cum familia sua, servis videlicet et ancillis; cetera łocus habeat. Si vero aliquando divina mediante clemencia, in prefato loco, habitum religionis suscipere voluerit, ut mihi sub iuramento quandoque promisit, omnes hereditates meas ei do: scilicet partem meam de Buzesk cum iumentis, Nosovo, Petrovo, Tuchapi, Bezdruovo, Rechovo, Viznica, Corenovo, Premislovo (5). Si autem in alio claustro habitum suscipere (1) Ex archetypo in charta pergamena crassiori scripto, Leonis Comitis Rzyszczevii proprio. Sigillum parvum rotundum taeniola pergamena appensum, vetustate jam penitus deletum et attritum, in cujus margine vix literae,,onis" legi possunt. In dorso, recentiori quidem, semper tamen antiquo charactere numerus 1190 inscriptus, annum, quo haec tabula est scripta, non obscure mihi indicare videtur. Vitus enim Episcopus Plocensis, qui testante Długossio aliisque historiographis nostratibus, semper pro conditore monasterii Buscensis et Vitoviensis est habitus, anno 1179 in Episcopatum post Lupi mortem successit, anno vero 1206 vel 1207 mortuus est. Circa annum 1190 bella tum intestina, tum cum finitimis nationibus non pauca gerebantur. (2) Busko hodie oppidum parochiale in territorio et regione Stopnicensi situm. Witow rus Siradiensis regionis, parochiae Burzenin. (Vid. Cromeri Polonia libr. VIII. p. 144. b.). (3) Willam Wisłokam in indicibus locorum omnium tam Regni Poloniae quam Galiciae frustra quaesivi. (4) Villa Wiśnicz regionis Kielcensis parochiae vero Kozłowiensis nimis longe distante, hic potius agi de Wiśniowa villa parochiali regionis Staszoviensis, vel de Winnica ejusdem regionis Staszoviensis, parochiae vero Połaniecensis. (5) Nossów et Piotrów villae in regione Opatoviensi ad parochiam Waśniow pertinent: Tuczempy regionis Szydłoviensis, parochialis villa; Bezdruovo, quod nunc non exstat, est forsan voluerit, de his omnibus supra dictis hereditatibus et de familia, de ceterisque bonis nichil penitus sibi detur, preter vestes quibus tegitur; set omnia non (6) frater meus Episcopus Vitus, immo fratres et sorores supradicte religionis perpetuo iure obtineant. Hec autem dicta et scripta sunt in ecclesia beate Marie ante ipsius altare, sub testimonio solius dei et genitricis eius, dominique Johannis primi ibidem prepositi, facta ad eum confessione, et sacri corporis et sanguinis Christi de manu ipsius communione sumpta, dum ad bellum processi. Hec si dominus Episcopus V[itus] frater meus, vel aliqui alij cognatorum meorum immutaverint, deus omnipotens et mater pia virgo Maria vindicet in eis: sub cuius testimonio sunt hec facta. Amen. Beszowo, villa parochialis in regione Stopnicensi, non procul a Busko sita. Rechovo forsan Rzechów regionis Solecensis, parochiae vero Ilsensis; sed quum Biechów villa parochialis aliis monasterii bonis sit proxima in regione Stopnicensi, facile literam R pro B errore librarii scriptam fuisse crederem, ita ut in privilegio Bechovo pro Rechovo legendum sit. Corenovo forsan Korzenna est in regione Opatoviensi, parochiae Ociesęki, non procul a Pierzchnica et Raków oppidis. Przemysłów et Przymysłów frustra in antiquis Cracoviae et Sandomiriae provinciis quaesiveris. Quid? si pagum Przeczów, regionis Stopnicensis, parochiae autem Beszoviensis hic intelligendum putemus? (6) no cum lineola super vocalem o posita authographon hic exhibet. VII. (Cracoviae anno 1207). Fulco Episcopus Cracoviensis, decimas de villis Wojcza, Winiary et Balice (?) pendendas, coenobio monacharum ordinis Praemonstratensis Buscensi concedit (1). Quum precepta specialia personis specialibus specialiter constituta, quolibet (sic) generalium aliquo arcius solent constringere, ego Fulco Cracovien (1) Ex archetypo in charta pergamena crassiori scripto, cui sigilla sex appensa fuisse videntur; siquidem tria exstant (primum videlicet, quartum et sextum), reliquorum funiculi tantum serici (et secundi quidem et quinti nigri coloris, tertii rubeus). Primum sigillum, cujus funiculus lineus albus, ex cera vulgari alba, formae rotundae oblongae factum, imaginem repraesentat Episcopi sedentis in sella reclinatoria anconibus instructa, qui capita canum ore ad hiatum aperto referunt: altera manu lituum tenet, alteram tollit ad benedictionem (quamvocant) impertiendam. Margo sigillum cingens haec exhibet: „† Sigill....aurentii Vratizlaviensis |