Imágenes de páginas
PDF
EPUB

rentie. Nos igitur ad partes dicti domini archiepiscopi ebredunensis predictum donum et concessionem laudavimus et confirmavimus ipsi capitulo in presentia venerabilis fratris Amedei episcopi maurianensis, in cujus rei testimonium et firmitatem, tam nos quam dictus dominus archiepiscopus ebredunensis presenti scripto sigilla nostra jussimus apponenda. Datum Vianne in camera nostra, anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo secundo, idibus februarii.

▲ Aimon, qui était aussi appelé Aimar, a été quatorze ans évêque de Maurienne et dix ans archevêque d'Embrun; il mourut en 1245.

49

Le chapitre de la cathédrale de Maurienne ratifie une inféodation faite par l'évêque.

(Décembre 1242.)

Noverint tam presentes quam futuri quod nos universi capitulum maurianense laudamus et concedimus in perpetuum talem infeudationem qualem dominus Amedeus episcopus maurianensis fecit domno Aymoni militi de Ethone ad opus Amedei filii sui ab Arvano ultra in parrochia Villarii Gondrandi pro qua infeudatione dominus Aimo miles jam dictum Amedeum filium suum reddidit domino episcopo pro homine ligio. universum nos jam dictum capitulum promittimus pro nobis nostrisque successoribus contra infeudationem istam nullo tempore facere vel venire. In cujus rei testimonium dominus episcopus et nos cartam istam fecimus sigillorum nostrorum munimine roborari. Datum apud Sanc

[ocr errors]

tum Johannem in domo episcopali anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo secundo, mense decembri.

Par cette inféodation, Amédée, fils d'Aimon d'Aiton, s'était donné corps et biens à l'évêque de Maurienne; il était devenu son homme lige, et avait pris pour lui et sa postérité l'engagement de le servir en toute occasion envers et contre tous.

50

Pierre d'Albiez vend plusieurs fiefs au chapitre de la cathédrale de Maurienne.

(10 Août 1244.)

[ocr errors]

Anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo quarto, inditione secunda, quarto idus augusti, domino Amedeo episcopo tenente episcopatum maurianensem, Petrus filius quondam domini Villelmi, militis de Albiaco, vendidit, tradidit et concessit, pure, mere, libere, simpliciter et irrevocabiliter inter vivos in perpetuum domino Guidoni de Miolano, canonico maurianensi, tunc temporis procuratori capituli ecclesie Sancti Johannis ad opus ipsius capituli 2, pro quinquaginta et unam libras bonarum forcium Secusie 3. de quibus confessus fuit ab eo nomine dicti capituli solutionem plenariam habuisse et recepisse et eas in utilitatem suam versas fore, Villelmum Chauzon" de Crosa, Martinum de Chanali de Crosa, Petrum Albi de Crosa, et Martinum Bellum de Crosa, suos homines ligios, et omnes heredes ipsorum et descendentes ab eis usque in infinitum, cum omnibus feudis que tenebant vel tenere debebant ab eo quecumque sint et ubicumque a celo usque ad abbissum cum omnibus consuetudinibus,

usagiis, serviciis, decimis, pascuis, censibus et aliis usagiis debentibus pro dictis hominibus et feudis. Item omnia feuda que Bernardus de campo longo et liberi quondam Guiroudi de campo longo tenebant vel tenere debebant ab eo, quecumque essent et ubicumque, cum omnibus consuetudinibus usagiis et dominio toto. Item omnia feuda que Petrus Pullus tenebat ab eo cum omnibus consuetudinibus, usagiis et dominio toto. Item omne jus, rationem et hereditatem quod et quam ipse haberet et habere deberet vel etiam videretur habere in tota parochia Vilarii Raimberti, quidquid sit et ubicumque in ipsa parochia a celo usque ad abbissum. Item omnia feuda que Johannes Curnix et sui liberi et Petrus Jordani et Stephanus Estronelli habebant et habere debebant ab eo, cum omnibus consuetudinibus, usagiis et dominio toto. Item omne jus, rationem, hereditatem et dominium quod et quam ipse haberet et habere deberet, vel etiam viderètur habere, in tota parochia Fontiscoperti a riorterio superius quidquid sit et ubicumque a celo usque ad abbissum, exceptis quinque solidis placiti quas dicebat sibi deberi a nobilibus hominibus de Fontecoperto cum feudis pro quibus dicti v solidi placiti debentur. cedens dicto domino Guidoni procuratori ad opus dicti capituli, omnia jura et actiones reales, personales, utiles et directas que et quas ipse haberet et habere deberet, vel etiam videretur habere in tota premissa venditione. Et ut dicta venditio videretur firmior guerpivit in manu dicti domini Guidonis ad opus dicti capituli, per traditione cujusdam baculi, ut est moris, dando eidem licentiam et liberam potestatem sua auctoritate intrandi corporalem possessionem dicte venditionis, et deinceps licentiam omnimodam retinendi ad opus dicti capituli, renunciando non numerate et non solute sibi pecunie exceptioni, et spei numerationis future et omnibus actionibus, rationibus, privilegiis et exceptionibus sibi super premissis ulterius quocumque modo competentibus et competituris de jure vel de facto con

tra capitulum supradictum vel contra nomine capituli possessores. Certioratus etiam premissam venditionem esse majoris pretii et majoris valoris, quod ultra prefatum precium valebat, gratis et liberè perpetuo et irrevocabiliter. dicto capitulo donavit et concessit. Et juravit supra sancta Dei evangelia dictus venditor omnia premissa rata et firma in perpetuum attendere et servare et non contra per se vel per alios aliquo tempore facere vel venire ingratitudine sive causa et ab omni quoque homine legitime manutenere, auctorizare ac deffendere in perpetuum, de evictione super omnibus bonis suis sollempni prestita stipulatione. et Villelmus de Albiaco frater dicti venditoris hiis omnibus premissis et singulis laudem suam prebuit et assensum, et juravit tactis corporaliter evangeliis sacro sanctis se non contra venturum pro se vel pro aliis ullo tempore occasione aliqua sive causa. Actum hoc fuit ad Sanctum Johannem maurianensem in curtili retro domum sacerdotum canonicorum. ubi fuerunt testes specialiter vocati et rogati Guigo Bunidon, Guigo de Cluniaco theologus quondam frater magistri Villelmi, Petrus Monerii et dominus Villelmus de Monte Garnerio, et dominus Villelmus Viberti. Et ego Petrus de Albiaco imperiali auctoritate notarius, hanc cartam rogatus scripsi.

1 Petrus filius dni Villelmi militis de Albiaco,

« Miles apud scrip

(Au mot

• tores inferioris ætatis, dit Ducange, is potissimùm dicitur qui militari cingulo accinctus est, quem vulgò chevalier appellamus. miles.)

[ocr errors]

D

2 Ad opus ipsius capituli, en faveur du chapitre, pour le chapitre. * Pro quinquaginta et unam libras bonarum forcium Secusie. Selon M. Cibrario, le denier de Suse et le denier viennois avaient la même valeur. En 1287, le denier fort de Vienne était en valeur métallique de 16 c. 81, et en froment de 32 c. 69". D'après cette base, la livre forte de Vienne aurait eu, à ladite époque, une valeur en argent de 40 fr. 34 c., et en froment de 78 fr. 45 c., ce qui ferait pour les 51 livres une valeur en argent de 2,057 fr. 34 c., et en froment, de 4,001 fr. 5 c. Depuis le XIe siècle l'argent étant devenu plus commun, a perdu la moitié de sa valeur. La somme qui suffisait alors pour acquérir deux veissels

de froment ne suffit plus aujourd'hui que pour un. (CIBRARIO, Economie

politique.)

Villelmum Chauzon, etc. Par cet acte Pierre d'Albiez vend au chapitre plusieurs petits fiefs et tous les biens qu'il possédait dans les paroisses de Fontcouverte et de Villarembert, et tous les droits attachés à ces biens, du haut en bas, à celo usque ad abbissum. Il vend en même temps quatre de ses hommes liges, Guillaume Chauzon, Martin du Canal, Pierre Blanc et Martin Bel, et tous leurs descendants jusqu'à l'infini, et descendentes ab eis usque in infinitum. Il est donc bien certain qu'alors le servage existait en Savoie.

Par l'acte du 12 novembre 1210, rapporté ci-devant no 35, le comte Thomas donnait au chapitre de St-Jean de Maurienne Martin Robont, de la Traverse, et ses descendants.

Par l'acte du 6 décembre 1215, no 38, Guillaume Dupont et Jacques, son frère, se donnent eux-mêmes au chapitre d'une manière irrévocable.

Par l'acte du 25 avril 1219, no 42, les enfants de Guillaume Flandine vendent au chapitre Pierre Dupont et ses enfants nés et à naître pour le prix de 24 liv., qui vaudraient à peu près 1,000 liv. de notre monnaie, en supposant qu'il s'agit de la livre commune de Vienne et non de la livre forte qui avait une valeur à peu près double. On ne peut pas en conclure que ces 24 liv. fussent le prix ordinaire d'un serf, car la vente comprend Pierre Dupont et ses enfants nés et à naître; c'est le prix de toute la famille.

51

Testament d'Aimon Silvatici, chanoine de la cathédrale de Maurienne.

(7 Octobre 1245.)

Anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo quinto, inditione tertia, nonis octobris, domino Amedeo episcopo tenente episcopatum maurianensem, dominus Aime Silvatici canonicus maurianensis jacens in lecto egritudinis timens de morte, tamen adhuc compos sue mentis, sic de bonis suis ratione sue ultime voluntatis disposuit et ordinavit. primo

« AnteriorContinuar »