gium super eo confectum ita inter partes composuimus et perpetuo disposuimus observandum, ut juxta privilegium praedicti patris Werneri Episcopi, vice dominus jam pluries nominatus, et successores ipsius singulis annis tantum unam synodum et hanc à festo Gereonis usque ad Quadragesimam absque sumptibus et expensis presbyteri et parochianorum*), die qua voluerint, celebrent et observent in ecclesia praedicta.

Vt autem haec ordinatio rata semper et inconcussa permaneat, praesentem paginam diligenter exinde transumptam nostro et capituli nostri et praefati Vicedomini sigillis fecimus communiri. Datum Monasterii in palatio nostro anno incar pationis Dominicae Millesimo CC. quinquagesimo tertio coram testibus subnotatis etc.

Nro. VII.

*) Ob das Privilegium Bischof Werners nur für die Kirche zu Bösenzell, oder allgemein gegeben war, so daß die Archidiakonen keinen Sendhaber u. a. fordern konnten, kann ich nicht bestimmen.

Nro. VII.

Adolf Norendin, Vicedominus und Ar chidiakon in Nordkirchen, spricht den Pfarrer daselbst von der Verbindlichkeit los, ihm ein Cathedraticum zu geben.

1283.

Ex charta pergam. ejusd. temporis descripsit Kindlinger.

Nos Adolfus dictus Norendin vicedomi

nus Ecclesie Monsis, ecclesie in Nortkerken archidiaconus omnibus presentia visuris cupimus notum esse, Quod nos Henricum presbiterum rectorem ecclesie in Nortkerken predicte pro eo quod idem hinricus Cathedraticum quod de jure communi Archidiaconis dari consuevit, nobis de eadem Ecclesia solvere denegavit, traxissemus in causam, dictus Henricus coram nobis sepissime comparens allegavit, quod quadraginta annis citra et a tempore quo non extat memoria optenta ecclesia in Nortkerken prout ipse a majoribus et sanioribus sue parochie quibus de hoc constabat, et sicut a suis predecessoribus, qui pro tempore

in eadem Ecclesia residentiam fecerant, ex diligenti inquisitione et indagatione didicerat, a prestatione et solutione Cathedratici inmunis et libera esset et ab antiquo fuisset, ita quod absolutionem*) dicti cathedratici minime teneretur, quod idem Hinricus suo juramento se obtulit probaturum. Recognovit tamen quod Synodaticum dare deberet. Verum cum hiis fuisset aliquamdiu litigatum, super Nos tandem habito consilio et deliberatione diligenti, eidem Hinrico juramentum detulimus in premissis, et sic juramento sibi a nobis delato, tactis sacrosanctis ewangeliis, premissa vera esse et ecclesiam in Nortkerken ad prestationem Cathedratici non teneri jure jurando corporaliter prestito, confirmavit. Quo facto ipsum suosque in eadem ecclesia successores super impetitionem quoad prestationem cathedratici duximus absoluendos et absoluimus per presentes. In testimonium premissorum presens scriptum sigillo nostro fecimus communiri. Acta sunt hec Monasterii in Ecclesia majore presentibus hiis, Domino Brunsteno Decano, Hinrico cantore, Thiderico de Heringen

-*) fors; ad solutionem.

ringen tunc Celerario et Ludolpho de Rechede canonicis Monsibus. Item Volcmaro plebano in Weteringen et Ludolpho Magistro Alhardo clerico, nostro vicario Monasteriensi et aliis quam pluribus. Anno Domini M°. CCmo. octogesimo tertio, feria sexta post festum apostolorum Petri et Pauli.

(Ex Arch. pastor. in Nordkerken.)

1

Nro. VIII.

Nro. VIII.

Auszüge aus den Verhandlungen auf den Münsterschen Synoden.

Aus demselben authentischen Manuscripte des XVI. Jahrhunderts, woraus die Urkunden N. 58 im II. B. der Munst. Beitr. und N. 61 daselbst abge= druckt sind. Aus Kindlingers Manuscripten XLVI. Bande. Seite 22.

Item de Decimus *).

Approbatum et diffinitum est, quod omnis qui ad sui profectum vel utilitatem possessor fuerit alicujus Mansi Decimalis vulgariter dicti ein Ploge Hove, talis pro horto de agris mansi praedicti tantum recipere potest, ut unum scepelinum siliginis seminare possit horto in eodem.

Sententiatum est, quod omnis residens et colens aream aliquam dantem decimam minutam, possit residentiam libere facere area in eadem quam diu unum pullum pro minuta decima dederit ero

gare

* Nach der 61. Urkunde, welche endet: « fore vera» folgt dieses unmittelbar. Hierdurch wird nun die 61. Urk. selbst vervollständiget. N.