Imágenes de páginas
PDF
EPUB

regente et mihi meorum veniam peccatorum concedente, qui vivit et regnat cum Patre et Spiritu sancto in sæcula sæculorum. Facta series testamenti era MGXXIIII. die quinto decimo kalendarum ¡januarii.

Primera columna,

Ego Adephonsus imperator hoc privilegium manu mea conf. = Ego Constantia regina quod dominus meus fecit conf. = Ego Didacus ecclesiæ S. Jacobi episcopus hujus rei factum conf. Petrus gratia Dei Legionensis episcopus conf. Osmundus Astoricensis episcopus conf. Raymundus Palentina sedis episcopus conf. = Gomez Auriensis episcopus conf. Petrus Nazarensis eps. conf. =

Segunda columna sobre la cual está el signo.

[ocr errors]

Amor Lucensis episcopus conf. Arias Ovetensis episcopus conf Petrus Auriensis episcopus conf. Adericus Tudensis episcopus conf. Cresconius Conimbriensis episcopus conf. = Gundisalvus episcopus Menduniensis conf.

Ego verò Urraca cum sorore mea conf. doñez comes conf. phonsus comes conf.

Tercera columna.

Ferrandi regis filia conf. Et ego Gelvira una Petrus Ansurez comes conf. Garcia OrMartinus Hainiz comes conf. Martinus AdeFredepandus Didaz comes conf. Froyla Rodericus Ordóniz Armiger.iregis. conf. Sisnandus Conimbriensis consul cónfants

Didaz comes conf.

[ocr errors]

=

De Castiella Gunsalvus Nuñiz conf. = Alvarus Didaz conf. =

Quarta columna.

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors]
[ocr errors]

Pelagius Bellidiz conf. Alvarus Haniz conf. = Ermegildus Ruderiguiz oeconomus domini regis conf. Fredenandus Petriz conf. Petrus Joannes conf. Menindus Petriz conf. Ferdenan>dus Menindiz conf.

· Sesta columna.

Qui præsentes fuerunt Citi testis. Petrus testis. Pelagius testis.

Bajo de todo.

Sisnandus Astrariz clericus regisque notarius.

Delante de esta firma hay un signo, en el cual dice:

Juan Perez.

rey

NOTA.

ΕΙ Alonso sesto convirtió la mezquita mayor de los los reyes de Toledo en iglesia catedral; restauró su arzobispado con los mismos honores que habia tenido en tiempo de los godos; hizo elejir y consa grar arzobispo en seguida de la conquista sin apartarse de Toledo; concedió al arzobispo la preeminencia de que, elevándose sobre los demas arzobispos de la España, fuera juez de todos los obispos, abades y clérigos de los dominios reales. Le dió tambien el señorío temporal de varios pueblos.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

Para ninguna de tantas cosas contó con el papa, contentándose con haber convocado los obispos, aba des y magnates para deliberar en consejo sobre la elec cion de un arzobispo digno. El electo fué Bernardo, abad de Sahagun, monje frances venido de Cluni con la reyna doña Costanza de Borgoña y sin embargo de que á éste debió Roma en gran parte la introduccion de las novedades curiales en España por el grande ascendiente que tuvo sobre la voluntad del rey y de los obispos españoles, no echó de menos ahora para nada bulas del papa, y admitió el orden episcopab con los honores de primado el dia mismo de la restauracion, que fué 18 de diciembre de 1086.

012

[ocr errors]
[ocr errors]

Tanta es la fuerza de la verdad, que no se avergüenzan de seguirla por interes propio los mismos que la combaten por otras ideas. Capac to, alors

[ocr errors]

Núm. 41.

Declaracion de los límites de los obispados de Burgos y Osma por el rey Alonso VI en el concilio de Husillos del año 1088.

Archivo de Burgos, y Loaysa en la Coleccion de concilios de España páj. 144.

[ocr errors]

Anno ab incarnatione Domini millesimo octogesimo octavo, era M.C.XXVI. regnante, gloriosissimo Adephonso imperatore in Toleto, Legione, Gallecia, Castella et Nagarra, facta est synodus in ecclesia S. Maria de Fusellis, apud castrum Montloy, præsidente domino Ricardo, vicario sanctæ Dei romane ecclesiæ, præsente cum ea domino Bernardo archiepiscopo Toletano, et archiepiscopo domino Petro Aquensi, residentibus cunctis episcopis regni ipsius gloriosissimi regis,videlicet Dumiensi episcopo Gundisalvo, Aderico Tudensi episcopo, Arriano Ovetensi episcopa, Osmundo Asfuricensi episcopo, Raymundo Palentino episcopo, Petro Legionensi episcopo, necnon clectis in ministerium episcopis, Petro in ecclesia beati Jacobi, Martino in ecclesia Coimbriensi, Sigefredo in ecclesia Nagarensi, Petro in ecclesia Oriensi; præsentibus itidem abbatibus, Fortunio in monasterio Exiliensi, Vincentio in monasterio Assilance, Didaco in monasterio S. Facundi; electis etiam in abbatia re gulensi, Joanne in monasterio Oriensi, Petro in coenobio S. Petri Caradigna; cum consilio et consensu supradicti catholici regis, et episcoporum, abbatum, principum, et procerum ipsius regni, necnon totius concilii, facta est divisio inter Oxomensem et Aucensem episcopatum, qui noviter Burgis translatus est. Et quia Oxomensis episcopatus prius à saracenis invassus, quotidie per misericordiam Dei redintegratur; quoniam confinia eorum et termini incerti habebantur, et quia jugis contemptio erat inter Bernardum Toletanum archiepiscopum, ad quem Oxomensis ecclesia metropolitano jure pertinet, et Gomizonem Aucensem seu Burgensem episcopum, asdeterminare parochias eorum, ut a fine! Canafanazor, et de Mut sentiente videlicet utraque parte vissum est, saniori consilio riello, et Arganza, et castri quod dicitur Mesella, et castri quod dicitur Espega, et à villis que dicuntur Congosto et Buezo, et sicut aqua ipsa currit, et labitur in Arandam, aqua que discurrit per Cluniam, et pertransit ipsam Cluniam usque ad pennam de Aranda,donec elabitur in fluvium Dorium, castrum Materiolum et Bociguellas, et usque ad civitatem Septem publicensem, et quicquid ultra continetur, decerneretur esse Oxomensis ecclesiæ: illa verò quæ citra sunt terminum prænotatum versùs septemtrionalem pla

[ocr errors]

sic

gam, Aucensis ecclesia jure perpetuo possideat. Sanè si quis archiepiscopus, episcopus, rex, comes, princeps, aut aliqua potestas, seu quælibet ecclesiastica sæcularisve persona definitionis hujus paginam pertinaci audacia violare, vel in aliquo infirmare tentaverit, reum se de perpetrata iniquitate cognoscat, et à sacratissimo corpore et sanguine Dei et domini redemptoris nostri Jesu-Christi alienus fiat, atque in extremo examine cum sinistris, deputatus, districta ultioni subjaceat.

Ego Adephonsus, divina præordinante gratia, Hispaniarum rex, supranotatam divisionem fieri volui, manuque propria firmavi. Ego Ricardus, sanctæ Dei romanæ ecclesiæ vicarius, huic concilio præsidens laudo, manuque propria confirmo. Ego Bernardus, Toletanus archiepiscopus, finium Oxomensis ecclesiæ defensor et investigator, suprascriptam divisionem laudo, manuque propria corroboro. Ego Petrus Aquensis archiepiscopus confirmo. Ego Gomessanus Burgensis episcopus conf. Ego Gundisalvus Dumiensis episcopus conf. Ego Ardericus Tudensis episcopus conf. Ego Arrianus Ovetensis episcopus conf. Ego Osmundus Astoricensis episcopus conf. Ego Raymundus Palentinus episcopus conf. Ego Petrus Legionensis episcopus conf. Ego Petrus in ecclesia beati Jacobi electus conf. Ego Martinus in ecclesia Conimbriensi electus conf. Ego Sigefredus in ecclesia Nagarensi electus conf. Ego Petrus in ecclesia Oriensi electus conf. Ego Fortunio Exiliensis abba conf. Ego Vincentius S. Petri Asilicensis abba conf. Ego Didacus monasterii S. Facundi abba conf. Ego Joannes in monasterio Oriensi electus conf. Ego Petrus in monasterio S. Petri Caradigna electus conf. Ego Garsias Nagarensis comes conf. Ego Petrus comes de Carrion conf. Ego Ferdinandus comes conf. Ego Martinus comes conf. Ego Rodericus Ordonez princeps conf. Ego Gundisalvus Nuñez princeps conf. Ego Rodericus Gonsalvez princeps conf. Ego Alvarus Diaz princeps conf. Ego Lope Sanchez princeps conf. Ego Didacus Sanchez princeps conf. Ego Bermudo Rodriguez princeps conf. Ego Petrus Alvarez princeps conf.

ΝΟΤΑ.

Esta escritura es de las primeras en que ya se descubre el influjo de Roma para division de obispados en Castilla; pues el rey por influjo del cardenal legado mandó formar concilio.

Dd

Núm. 42.

Traslacion de la catedral de Huesca á la mezquita mayor de los moros por el rey de Aragon Pedro I año 1096, en que se refiere la restauracion de aquel obispado hecha por el mismo rey.

Huesca, Teatro de las Iglesias de Aragon, tom. V, Apéndice X.

in

Sub Domini nostri Jesu-Christi Nazareni nomine, et ejus ineffabili pietate Petrus Aragonensium, et Pampilonensium rex omnibus christianæ fidei cultoribus. Neminen latere credo viventium, totam ferè Hispaniam barbarico impetu possessam eorumque crudelissimo imperio CCCC et LX annos oppressam: quorum nequissimo ingressu fides christiana depulsa pontificales cathedra in urbibus, quibus olim auctoritate apostolica claruerant, eversæ ; monasteria à fundamentis destructa; omnesque omninò ecclesiæ dignitate sunt antiqua privata; atque ubi dominici corporis et sanguinis celebrata fuerant sacramenta, nefanda dæmonum spurcissimique Mahomat colebantur figmenta. Tandem verò miserantis omnipotentis Dei ineffabilis bonitas, velut quomdam israelitici illius gentis in Ægypto laborantis gemitum respiciens nostrum, deprimens gravè pepullit jugum; et quod dominabatur subegit imperium. Devicto namque Cæsaraugustano rege cum innumerabi saracenorum falsorumque christianorum multitudine, atque ferme XI cæsis millibus, inclytam atque famosissimam urbem Oscam coepimus anno dominicæ incarnationis MXCVI; in quo ad restaurandum antiqui pontificatus apicem, Petro Aragonensi episcopo omnibus Hispaniarium urbium mezquitam contuli excellentiorem, quam in honore Domini JesuChristi Nazareni, necnon beatissimi apostolorum principis Petri, sanctæque Mariæ genitricis Dei, et S. Joannis Baptistæ atque Evangelista, convocatis archiepiscopis, Berengario Tarraconensi; et Amato Burdegalensi; episcopis quoque Petro Pampilonensi: Fulcone Barchinonensi; Sancio Lascarensi; conscio et cooperante ejusdem civitatis Pétro episcopo, dedicare ecclesiam feci. Ad cujus mihi speciale gaudium, laudo et confirmo ipsi ecclesiæ, et épiscopo sub nomine dotis quæcumque ipsa saracenorum temporibus mezquita possederat. Addo quoque ad remedium animæ meæ, atque pro parentum meorum requie, filiique mei Petri salute, ac regni nostri incolumitate, ad placandam superni judicis majestatem, castrum et villam, quæ dicitur Fanianare, quæ est propè Alcalá, cum omnibus terminis suis cultis et incultis, qui ad illum pertinent;

« AnteriorContinuar »