Imágenes de páginas
PDF
EPUB

argenti, et hoc testamentum semper maneat firmum vobis episcopo domino Munioni et successoribus vestris. Facto testamento era MCLV. die quoto kalendas martii. Regina domina Urraca hoc testamentum quod fieri mandavi proprio robore conf. Didacus ecclesix S. Jacobi episcopus hoc testamentum conf. Didacus Legionensis episcopus similiter conf. Petrus Lucensis episcopus similiter conf. Petrus Palentinus episcopus similiter conf. Didacus Auriensis episcopus conf. Petrus Ansuriz comes conf. Petrus Gundisalviz comes conf. Suerius Bermudez comes conf. Froyla Didaz comes conf. Petrus Froylaz Gallæciæ comes conf. Rudericus Velaz comes conf. Munio Pelaiz comes conf. Ego comes Gutierre, qui eo tempore tenebam honorem illum quem regina domina Urraca dedit prædicta sedi et prædicto episcopo, laudo et conf. hoc testamentum. Fernandus Teliz. Adephonsus Teliz. Petrus Didaz. Rodericus Bermudiz. Rodericus Didaz. Froyla Eriz. Fernandus Roderici. Didacus Eriz, Oveco Eriz. Munius Ramoniz. Pelagius Garsia. Gomez Nuniz. Menendus Nuniz. Joannes Ramiriz. Fernandus Joannis. Arias Bermudiz. Veremundus Petriz conf. Fernandus Petriz conf. Joannes Didaz conf. Petrus testis. Didacus testis. Pelagius testis. Martinus Pelajades, notarius in curia regina domina Urrace, ejus jussu scripsit hoc testamentum, et conf.

NOTA.

Aquí ya se nota lenguaje diferente de los tiempos antiguos ya disponen el papa y los obispos congregados en concilio de Palencia, siendo ejecutora la reyna; efecto de la casi total alteracion de ideas sobre la autoridad pontificia.

[ocr errors]

Antes el rey erijía, suprimía y dismembraba obispados: ahora ni aun para trasladar una catedral se persuade que puede nac si no interviene licencia del papa y acuerdo de los obispos en concilio.

[merged small][ocr errors]
[ocr errors][merged small]

Reintegracion que el rey de Navarra García séptimo hizo en 1137 al obispado de Pamplona de algunas iglesias que le habia, quitado el rey de Cas Castilla Alonso sesto año 1076. a noibuzquant

Archivo de Pamplona, y Sandoval en la Historia de sus obispos, páj, 68.

Christus in nomine summi et æterni omnipotentis potentissimi De Patris et Filii et Spiritus sancti. Ego Garsias Ranimiriz Dei gratia rex Pampilonensium. Notum volo sit omnibus tam præsentibus quam futuris qui non noverunt, à parentibus meis, et mihi regnum Pampilone injustè fuisse ablatum violentia et fortitudine Leonis atque Aragonis potentissimorum regum et quorumdam suorum proditione infidelium virorum. Cum quo regno nonnullas etiam ecclesias, S. Jacobi de Funes, ecclesiam de Peñaid est ecclesiam lene, ecclesiam de Miracle, ecclesiam de Elesues, ecclesiam de Marcella, ecclesiam de S. Maria de Arlas,ecclesiam de Cirada, ecclesiam de S. Maria de Usue cum totas suas pertinentias, ecclesiam de Larraga, ecclesias de Ibero, eisdem supradictis parentibus meis, et ecclesiæ beata Maria de Pampilona (cujus juris fuerant) Prædicti, reges abstulerunt, et eas regali fisco suisque propriis capellis deputarunt. Sed demum omnipotentis Dei misericordia, providenti, postquam regnum quod ego et mea perdiderat generatio recuperavi, volui similiter, et placuit mihi supradictas ecclesias et decimas atque primitias eorum, et quidquid mihi juris est in epis copatu Pampilonensi, quod prædicti reges suis capellis deputaverant, ad meam revocare capellam, et in proprietate mittere Pampilonensis episcopi cujus juris extiterant. Sed tamen tali pacto et conditionis firmamento hoc fieri decrevi, ut semper ejusdem sedis episcopus capellam meam honorificè teneat, et decantet, ipsi quoque episcopo et meo (quisquis fuerit per manum ejus) capellano ecclesias prædictas cum suis pertinentiis, et capellam meam ex integro cum omni sua pertinentia habere liceat. Si quis autem rex vel im; perator, ecclesiastica persona vel laica hujus institutionis privilegium temere violare presumpserit, corporis et sanguinis domini nostri Jesu-Christi experso fiat, et Dathan et Abiron maledictioni, ipse et omnis illius generatio subjaceat. Amen. Amen. Signum regis Garsiæ. Facta carta era M.C.LXXV. regnante cum Dei gratia rege Garsia in Pampilona et Tutela, episcopo Sancio in Pampilona, episcopo Michael in Tirasona, Vela Latron in Aibár, Guillem Azenariz in Sangosa, Lope Enecones in Tafalia, Fortum Enecones in

[ocr errors]

Ee

Caparros, Martin de Leet in Peralta, Martin Sanz in Logrónio, Lope Enecones in Stella, Rodric Abarca in Funes.

ΝΟΤΑ.

García séptimo de Navarra procedió en esta recuperacion con autoridad propia, sin que los obispos de Pamplona reclamasen la falta de autoridad pontificia, porque les era muy favorable.

[ocr errors][merged small]
[ocr errors]
[ocr errors]

Adjudicacion de un pueblo al obispado de Calahorra en contraposicion del de Burgos por el emperador yrey Alonso séptimo en 5 de noviembre de 1140.

Archivo de la catedral de Calahorra: Llorente, Noticias históricas, tom. IV. siglo XII. escritura 117.

In nomine domini nostri Jesu-Christi. Regnante Adephonso imperatore in Hispania tempore quo à Portugallensi patria rediit, Lupo comite tempore eodem sibi in Faro adversante, contentio inter Burgensem præsulem Petrum, et Sancium Nazarensem episcopum, de domo beati Dominici de Calzata facta est; nam indiscussum erat judicium, potestati cujus eadem domus subjacere deberet. Quamobrem cum querimonia in imperatoris præsentiam in burgo beati Dominici ab utroque episcopo delata fuisset, ne præjudicium sequeretur contentio, fidos duos possuit exquisitores, ut rerum transactarum certitudine perquisita firmum postea fieret judicium. Statuit enim imperator Garsiam Mumi de Leyva, et Lupum Enneci de Castannares, inquisitores, et concessit. Ab his duobus viris veritas investigata est corfirmatione senum et sapientum, qui in eadem provincia beati Dominici erant, et ex longo tempore earum dem rerum habitudines cognoscebant. Factum est autem judicium ipso imperatore adstante, et Burgensi episcopo non adversante, et remansit domus supradicta sub potestate præsulis Nazarensis publico curia imperatoris judicio, et utrorumque episcoporum assensu, eo quod Petrus, Nazarensis præsul, tempore senis regis Aldephonsi Hispania, eam consecraverat, et quia infra terminos subterioris Pini eadem domus constituta est, quæ villa sub potestate ejusdem præsulis statuta est. Et hoc judicium datum fuit ante co

mitem Gomicium, et ante comitem Rodericum Gundisalvi de Asturias, et ante comitem Rodericum Pilosum, et ante dominum Guterium, et ante Michaelem Felicis, imperatoris majorinum, Facta carta in villa beati Dominici tertio nonas novembris era' millesima centesima septuagesima octava, prædicto imperatore Aldephonso imperante in Toleto, Legione, Sarragotia, Najara, Castellà, Gallecia.

[ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors]

He aquí un vestijio del poder antiguo de los reyes; porque no hay diferencia esencial entre dismembrar el territorio de un obispado para otro por via de providencia, y determinar esto mismo por via de sentencia, como hizo el emperador en el presente caso.

[ocr errors][merged small]

Concordia entre los obispos de Astorga y Orense ¡sobre territorios diocesanos con autoridad del emperador Alonso VII en 25 de enero de 1150.

[ocr errors]

et

ngor sirup el ed. sab supol pa ond chosam Esp, Sagr. tom. XVÍ. Apénd. núm. 27. -obnoqui il dolgo consum tog ombore si sup diy Adephonsus Dei gratia Hispania imperator, et Raymundus Toletana sedis archiepiscopus, et Hispaniarum primas, cui commissa erat à domino papa Eugenio III controversia quæ erat inter Astitoricensem et M. Auriensem episcopos super Tibres et Caldelas et Roureda, consilio B. Salmaticensis, et S. Zamorensis, et M.Ovetensis episcoporum, et domini Ranimiri consulis, qui terras illas tenebat, P. consulis, majoris domus imperatoris, et multorum bonorum viroqui aderant, sic terminaverunt, scilicet ut Auriensis episcopus totas Caldelas sicut ribus Naviole discurrit in Silum jure episcopali possideat in perpetuum, excepta ecclesia S. Joannis de Ĉamba cum Malburgeti et capella sua, que est ibi, et cum tota parochia sua, quæ est hæreditas et possessió Astoricensis ecclesiæ, et exceptis his duabus ecclesiis cum suis parochiis S. Petro de Caldelas et S. Petro, de Naviola, reliquas ecclesias cum suis parochiis episcopus Asturicensis jure episcopali in perpetuum possideat, simul cum totis de Tibres et Roureda; tali tamen tenore', ne altera alteram super hoc deinceps inquietet ecclesiam, nec suos recipiat interdic

ruma

tos. Quicumque igitur hanc pacis confirmationem inter utramque ecclesiam infringere tentaverit, sit anathema et romanæ curiæ reus, et insuper regiæ partiu pectet quingentas marcas argenti. Facta karta era MCLXXXVIII, VIII kalendas februarii, tertio anno post captionem Baecia et Almariæ, regnante domno Adephonso imperatore in Legione, et Toleto, er Gallacia, et Castella, et in tota Hispania imperante cum filiis suis Sancio et Fernando. Ego Adephonsus, totius Hispania imperator, hane confirmationem pacis inter utramque ecclesiam propria manu corroboro atque confirmo. Hæc karta conventionis et pactionis facta fuit apud Zamoram, et confirmata fuit apud Palentiam. Ego R. gratia Dei Toletana sedis archiepiscopus confirmo. Ego R. Palentina sedis episcopus conf. Ego M. supradictus Ovetensis sedis episcopus conf. Ego M. Auriensis episcopus conf. Ego B. Salamantinus episcopus conf. Ego J. Secoviensis episcopus conf. Ego A. Asturicensis episcopus conf. Ego S. Zamorensis episcopus confirmo. Fernandus archidiaconus et prior. Arias Cantor. Archidiaconus Nunnus Pelaiz. Archidiaconus Nunnus Suariz. Archidiaconus J. Pelagius Calvus sacrista. Ego Forta capellanus D. R., Toletani archiepiscopi, et Hispaniarum primatis, propria manu mea scripsi cartam istam.

[ocr errors]

1

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

Aquí ya tenemos pleytos sobre límites, y comision del papa para conocer contenciosamente del negocio. Esto era lo que desea deseaba la curia romana, y lo que le produjo por muchos siglos la imponderable conducion de dinerosá Roma; pero tambien es esto lo que prestaba materia de argumentos á cuantos sectarios se hicieron heresiarcas desde el siglo XII, y á los herejes que les han seguido, disminu yendo el catolicismo con los nombres de Pobres lugdunenses, valdenses, wiclefistas, husitas, luteranos, calvinistas, presbiterianos, protestantes, puritanos, y otros muchos, pues todos tomaron su ocasion de Jos escesos y rápacidad de la curia romana. Si los papas hubieran hecho las espediciones gratuitamente (ya que se mezclaban en lo que no debian, ni tenian necesidad) hubiera por lo menos faltado la ocasion de aborrecer y detestar la conducta de Ro

« AnteriorContinuar »