Imágenes de páginas
PDF
EPUB
[ocr errors]

Calaone, Odo de Montesilice, Rozo, Conradus, Odelricus, & reliqui plures: Ibique in istorum presentia obligavit se Dnus Odelricus Episcopus contra Leo Gastaldo Johannes de Caput de Lupo, Petrus de Adam, Leo de Campo cepolone, Dominicus de Presbit. Vitale, Litulfo, Toto, Martinus de Zaniverga Ardemano; Isti acceperunt hanc obligationem per se, & per omnes suos vicinos, & consortes pro his qui habitant infra ministerio curte quod neque supradictus Episcopus neque sui successores da puteo Cabalino in antea scilicet tantum contra orientalem partem plus ad dilivium querere debeat dicendo quod ad suum pertinet Episcopatum contra iandictos homines, nec contra illorum vicinos vel consortes vel contra suorum heredum. Sui homines qui habitant in Villa quæ dicitur Sabonaria, & in Villa S. Angeli, da puteo Cabalino in antea contra orientalem partem non debeat habere capulum neque pasculum sine voluntate de iamdictis hominibus, & de suis consortibus; Et a flumine qui dicitur Brenta neque ipsi, neque sui Successores, neque illorum heredum, neque ullus de iam dictis consortibus de illarum personis vel de suis bonis aliquid transitura sine illorum voluntate a iamdicto Episcopo vel suis successoribus, vel suis missis dare debeant, sed sicut a longo tempore illorum fuit consuetudo ubique in Sacco pertinentiis usque ad salsum mare, capulare, pasculare, & Cazare sine contradictione Episcoporum vel aliorum hominum. Ita ut boni, & legitimi homines qualicumque modo sit data vel alienata semper habeant & possideant hoc modo; Inde Episcopus accepit Lanechil crosna una; millesimo octuagesimo Indictione tercia. Et si hunc brevem præfatus Episcopus vel sui Successores corrumpere voluerit, obligavit se componere libras centum probati auri; Et post pena soluta noticia hæc in suo maneat robore.

Ego Gumbertus Notarius Sacri palatij interfui, & rogatum hunc brevem scripsi, & tradidi.

Ego Odelricus Sacri palatij Notarius existens in offitio sub Doo Alberto de Turre Judice Dni Antonio de Pagano Potestatis Padux exemplo hujus cartæ ex precepto prædicti Dni Alberti Judicis mihi facto, presentibus Alioto, & Vberto, & Aicardino Bocca hominis Notario die quarto intrante Madio subscripsi; currente Anno Dni Mill. CCXII. Indictione XV.

Ego Ubertus Dni Regis Henrici Notarius hoc exemplum ex autentico Gumberti Notarii sumptum nihil addens vel minuens quantum ad sententiam nisi forte in puncto vel litera in compositione literarum. Currente anno 12 12. Indictione X_quinta die quarto Intrante Madio jussu Dni Actonis potestatis Paduæ & Dni Alberti eius Judicis exemplavi, & corroboravi præcepto quidem potestatis mihi facto die tertio exeunte Aprili In presentia Mag." Ardicini Aza

L 2

tan

tantis, Reducis Judicum & precepto Judicis mihi facto die quarto intrante Aprili. In præsentia Dni Henrici Canonici Paduæ Patavini Judicis, Aicardini, & Aliorum Notariorum.

FINIS.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][graphic][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][merged small][merged small][merged small]
[graphic][ocr errors][ocr errors][subsumed][ocr errors][ocr errors][ocr errors]

ƒ*3*3*3*3*3*3*3*3*3*3*3*C*S*3*5*

*3*0*3*3*3*3*3*3*3*3*3*0*0*3*3*3*V.

DE VESCOVI DI PADOVA.

CAPITOLO I

Dall' anno di Cristo 1083. al 1095.

Milone Vescovo.

PARAGR. I. Nor abbiamo con le passate osservazioni, e Docu

menti stabilita con probabilità di fatto la morte di Olderico nell' anno circa 1082., appoggiati singolarmente all' autorità dell' eretico Berengario. Egli è perciò che da tutti i nostri Documenti non veggiamo fino all' anno 1084. farsi più parola di Vescovo Padovano.. Due nobilissimi Istrumenti all'anno 1082., e 1083. ci ricordano di Litolfo da Carrara figlio di Gumberto (1), ed un terzo Istrumento parimente del suddetto 1083. ci dà le prime notizie della Chiesa ora Parrocchiale di S. Giuliana. E' atto di donazione fatta da Bianco Suddiacono ad una sua amica (2).

II. Premeva ad Arrigo IV. l' impadronirsi di Roma, dove volea farsi incoronare Imperatore dal suo diletto Antipapa Clemente III. (3) Vi si recò adunque nella primavera sotto le mura e la strinse d'assedio. Ma riscontrando molta resistenza per il valore e la fermezza del S. Pontefice Gregorio VII. fece appiccar fuoco alla Basilica Vaticana che venne però estinto prontamente. Intimorito dall'

a 2

aria

« AnteriorContinuar »