Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Siegel, welches erst viel später angeheftet worden zu sein scheint. - Pusch,

Dipl. Garst. 47.
Beiträge II. 512.

Ein Fragment bei Ludewig Rlqq. IV. 192.

CCXXXIV.

coll. Kurz,

Circa 1170. - Aufschreibung über die Schenkung des Gutes Hirtina von

Seite Dietmars von Agist an das Kloster Aldersbach.

Nouerint universi tam moderni quam secuturi, qualiter uir illustris Ditmarus de Agist predium suum Hirtina*) cum omnibus pertinentiis suis manu potestatiua alterspacensi ecclesię tradidit, Quod in perpetuum deinde abdicauit soror ipsius Sophia eiusque filius Adelbertus, Sed et Engilbertus de Sconheringin, qui eandem Sophiam postea duxit uxorem, predium suum Hertgeresdorf posuit in manum Wernheri de Grizbach, ut idem fratribus de Alderspach retineret, si filius ipsius, quem de predicta Sophia habebat uel quisqvam liberorum eius, quos forte postmodum ex ea genuisset, ullam predictis fratribus de predio illo moueret calumpniam. Porro tempore succedente quidam Rehewinus iniustam cepit habere super ipsius predii partem appellationem, quem post multa dampna tandem ad hoc adduxerunt, quod coram clero et populo patauiensi eam abdicauit et item nichilominus in castro agist coram domno Ottone de Rechberg predictorum bonorum aduocato in manum uidelicet prenominati Ottonis et abbatis altersbacensis. Huius rei testes sunt Heinricus de Scoenberg, Engilbertus de Blankinberg, Wernherus de Grizbach, Hermannus de Bochesrugge, Ditmarus de Geizbach, Peregrinus de Boscha, Guntakar de Stira, Warmundus de Wizbach, Boppo de Grunemburg, Otto filius arnehalmi de stira, Cunradus de Rotile, Gotefridus et fratres eius Grimo et Fridericus et eberhardus filius Grimonis de Bernowe, Reinbertus de eodem loco, Ortwinus de Wartberg, Wezil de eodem loco, Rudolfus, Rambertus de Aist, Hertwicus et frater eius Gebehardus de Scovenberg, Karolus, Johannes de Agist, Marquardus de Kazilinisdorf, Karolus et Wernhardus de Lozberg, Dimo de Rechberg. Eadem quoque bona abstipulauit deinde uxor ipsius et filius Lozberg coram domno suo Wernhero de Grizbach. Huius rei testes sunt Engilbertus de Sconheringin, Wernherus de Grizbach, Gotefridus de Bernowe, Adlram et frater eius Hermannus et Fridericus de Lozberg, Wernhardus et ebran de Lozberg, Hertwicus de Hartbach, Heinricus seruus abbatis alterspacensis. Preterea iuramento firmauit, quod alterum filium adhuc in cunis positum infra quinque annos produceret, quatinus ipse quoque bona predicta abstipularet. Ceterum filios sororis eius Hademarum et Hermannum simili modo eadem bona appellantes ab eis amouerunt datis XX talentis, quod coram duce ea abstipulauerunt et delegauerunt in manum Friderici de Hunesberg conseruanda altersbacensi ecclesię. Huius rei testes sunt Dux Heinricus de Austria, Comes Sigehardus et frater eius Heinricus de Scalaha, Craf de Ancinesbach, Adelbero de Cunringin et frater eius Otto de Bobatesburg (sic), Heinricus frater eorum de Straninesdorf et filius eius Heinricus et Wichardus, Heinricus de Mistilbach, Hugo von dem eggen, Adelbero de Vihhusen et frater eius Vdalricus, Cunradus de Levsdorf, Lutwin de Azelinesdorf, Adelbero de Ruhenegge, Egeno de Bosembach.

*) Am Rande steht: De predio nostro in Cirthnarn.

Aus dem Cod. tradit. des Kl. Aldersbach, im k. bairischen Reichsarchive zu München. Mon. boic. V. 336.

CCXXXV.

Circa 1170. Berthold, Markgraf von Andechs, und dessen Sohn Berthold erneuern dem Kloster Reichersberg das Recht der Zollfreiheit beim Schlosse Neuburg, welches demselben von dem Grafen Ekbert von Formbach verliehen worden war.

Bertholdus dei gratia marchio et filius eius Bertholdus de Andeshsen Arnoni Richerspergensi preposito et fratribus eius in perpetuum. Scientes nobis ad salutem perpetuam et presentem proficere, (si) in qualibet, re deo seruientium utilitati ac paci prospexerimus, ego et filius meus cenobio Richerspergensi in castro nostro Niwenburch ob remedium animę nostrę simul et comitis ekkeberti, cui in hereditatem successimus, liberum transitum nauibus eorum concedimus et contradimus, sicut ante nos iam dictus ekkebertus comes eidem cenobio concesserat, vt uidelicet nichil ab eis penitus exigatur, quociens eis eodem transire contigerit. Et ut hec nostra concessio et traditio firma eis in perpetuum permaneat, hanc cartam inde conscriptam sigilli nostri inpressione signauimus.

Original auf Pergament mit Siegelrest, im Archive zu Reichersberg. Historische Abhandlungen der k. bair. Akademie der Wissenschaften in München IV. 249. Mon. boic. IV. 421.

CCXXXVI.

Circa 1170. - Altmann, Propst von Ranshofen, beurkundet den Ankauf des Gutes Neukirchen von Seite seiner Propstei.

Notum sit omnibus tam presentibus quam futuris, quod ego Altmannus Prepositus in Ranshoven et fratres mei emimus LX. marcis predium in Neunchirichen ab Ortwino de Geltolfing et uxore eius Ellisa, quibus agentibus et efficientibus Otto de Ror et Eberhardus de Brunowe idem predium super altare S. Pancratii Martiris potestativa manu absque omni contradictione delegaverunt. Nam eorum manibus illa delegatio consistebat et ne aliquid confirmationi et cautele deesset, memoratus Ortwinus venditor predii iureiurando iuravit super altare S. Pancratii, ut simpliciter absque malo ingenio sufficeret, quatenus filii sui eidem predio renuntiarent, quandocunque id nobis placeret. Testes sunt Otto et Eberhardus legatores memorati predii, Wichardus de Huite, Raffoldus de Planchenpach, Albertus de Burcsteten, Bruno de Sundirguve, Hecel de Beringen, Ulricus de Lampach, Fridericus de Planchenpach, Mazele de Smitlingen, Germunt Camerarius, Herwort de Huite, Dietmarus de Rechwin etc.

CCXXXVII.

1171. - Heinrich, Herzog von Österreich, verspricht, das Kloster Garsten in seinen Besitzungen in der Riedmarch und in Österreich als Vogt zu

schirmen.

In nomine sanctę et indiuiduę trinitatis. Hainricus dei gratia dux austrię. Quia more torrentis transeunt tempora et cum temporibus memoria et quum etas memoriam excludens obliuionem mentibus ingerit, ea sollicitudine ducti scriptis mandamus et notum facimus omnibus scire uolentibus tam futuris quam presentibus, qualiter cognatus noster Otaker marchio de styria monasterium suum in gersten specialiter diligens, uti aui sui et nostre sororis Elisabeth fundationem aduocatiam possessionum fratrum eiusdem monasterij, quas habuerunt infra terminos rietmarchie et in austria a temporibus pię recordationis fratris nostri Conradi regis et de agist Dietmarus nobis contradidit ea conditione, ut neminem inde inbeneficiare possimus sed et solius ęternę remunerationis auiditate defendamus et ab omni inuasione tueamur, uti parentum nostrorum fundationem. Hęc sunt autem possessiones, quas eo tempore, quando hec facta sunt, libere possederunt diuersis in locis rietmarchię scilicet in haselbach capellam cum dote sua in niderwinchel, Franchenberch duo cortilia et VI. hominvm possessiones, Uvvicmannesdorf dimidium mansum, Spedendorf dimidium mansum, Haselbach cortile et VI. hominum possessiones, Prediola II° (duo) apud nouum forum, In silua dimidium mansum, Lozberc mansum, Cholzdorf dimidium mansum, Cethcisdorf mansum I. (unum) et dimidium, Chulm (en vel ar) III* (tria) prediola. Uvitrach dimidium mansum, In eich dimidium mansum. Has igitur possessiones et omnia, quę possident in austria, auctoritate nostra sanctimus ab omni inuasione perpetuo stabilitatis iure inconuulsas permanere. Et ut hec nostre concessionis auctoritas per futura tempora a cunctis fidelibus uerius credatur et diligentius obseruetur, manu nostra subter eam firmauimus et nostro sigillo assignari iussimus, Anno ab incarnatione domini Millesimo C. LXX° I. Indictione IIII. Amen.

Original auf Pergament, dessen Siegel verloren gegangen, im Archive zu Garsten. - Ludwig, Rel. Mscpt. IV. 201. Fröhlich, Diplom. Garstense 45. Kurz, Beiträge, II. 510.

CCXXXVIII.

1173. 26. August. Passau. Diepolt, Bischof von Passau, incorporirt dem Kloster Kremsmünster die Pfarre Kirchberg bei Gelegenheit der Benediction des Abbtes Ulrich III.

IN nomine Sanctæ et individuæ Trinitatis. Diepoldus Dei gratia Pataviensis Ecclesiæ Episcopus omnibus Christi fidelibus perpetuam in Domino salutem. Quoniam divinis et Apostolicis incitamur documentis Ecclesias Christi et congregationes pauperum ejus fovere, propagare et quantum possumus, rebus et Religione ampliare, studuimus ex consilio Prælatorum nostrorum tam Abbatum quam Præpositorum præcipue chori et multorum spiritalium virorum, qui Dei nutu præsentes aderant, Abbatiam in Chremsmunstore, quæ ante tempora nostra valde desolata et destituta fuerat, et temporalium rerum subsidio et Monastici ordinis institutione reformare et per religiosam personam Domini Udalrici Venerabilis Abbatis et dilecti nostri in pristinum statum per Dei misericordiam temptavimus restaurare. Præfato namque Abbati canonice electo manus consecrationis imponentes et res Ecclesiæ nimis distractas ab antecessoribus suis vigilantiæ et sollicitudini ejus committentes hoc quoque precibus ejus, quibus illa die nihil negare potuimus, benigne concessimus, ut Ecclesiam suam Chirichperch totaliter juri et dispositioni ejus contraderemus ita videlicet, ut eadem Ecclesia per ipsum et successores ejus in omnibus divinis instituatur nec de cætero opus habeat, ut de altaris investitura vel coram nobis vel successoribus nostris ulla de cætero requisitio habeatur. Ne autem hæc traditio nostra ab aliquo successorum nostrorum infringatur aut cassari ullatenus attemptetur, præsentis paginæ privilegium sigillo nostro roboravimus et districto anathematis vinculo omnes prævaricatores et contemptores hujus traditionis nostræ innodamus, dilectores vero et conservatores hujus actionis omnipotentis Dei gratiæ et divinæ protectioni committimus. Testes hujus actionis sunt hi: Fridericus Decanus, Jacobus Archidiaconus, Heinricus Scholasticus et Archidiaconus, Heinricus Præpositus et Archidiaconus, Weinhardus, Reinpoto, Dietmarus, Albertus custos, Albertus Archidiaconus, Chunradus Abbas de Sitanstetten, Ulricus Abbas de Chremsmunster, Heimo Præpositus S. Nicolai, Otto Archidiaconus, Ulricus Præpositus de Ardaker, Willehalmus de Techendorf, Purchardus de Chambe, Rugerus de Ahaim, Megengoz, Fridericus Plebanus, Wernherus, Selpkerus, Deginhardus Capellani, Gebhardus de Jugelbach, Engelbertus de Blanchenberch, Chunradus de Puchaim, Hadmarus de Ahausen, Engelbertus de Struben, Walchunus de Slehedorf, Chunradus de Winzer et alij quam plures. Acta sunt hæc anno dominicæ Incarnationis MCLXXIII. Indictione VI. data Pataviæ VII. Calend. Septemb. Regnante Domino nostro JESU Christo.

Original mit Siegel, im Archive zu Kremsmünster. Rettenpacher, Annales 162. Urkundenbuch von Kremsmünster, pag. 44, Nro. 35. Conf. Pachmair, pag. 89.

Strasser, pag. 300.

CCXXXIX.

1174. 17. September. Hering. - Heinrich, Herzog von Baiern und Sachsen, bestätigt dem Kloster Kremsmünster die Schenkungen seiner Vorfahren..

IN nomine Sanctæ et individuæ Trinitatis, Patris et Filij et Spiritus Sancti. Heinricus Dei gratia Dux Wawariæ et Saxoniæ. Exemplaris nobis forma ab antecessoribus generis nostri relinquitur, ut devoti Domino Deo simus et Ecclesijs Dei, ubi possumus, prompto semper assistamus auxilio. Ea propter decens est, quatenus sequaci pede diligenter eorum innitamur vestigio doctrinali observantia et

« AnteriorContinuar »