Luserit Aeneas nec filia dulcior illo. Iucundum et carum sterilis facit uxor amicum. Forsitan impensae Virronem parcere credas. Tu tibi liber homo et regis conviva videris. Nec male coniectat. Quis enim tam nudus, ut illum D. IVNII IVVENALIS AQVINATIS SATIRAR V M LIBER SECVNDVS. SATIRA ARGVMENTVM. V I. Iuvenalis primum profitetur, se non satis mirari posse dementiam Ursidii Postumi, qui uxorem, eamque castam, circumspiciat, quum et pudicitiae vestigia inde a fine aetatis argenteae frustra quaerantur in toto terrarum orbe, (v. 1. - 29.) et vitam liberam voluptariamque agere, immo mori, multum praestet, quam servile matrimonii iugum ferre, et Postumus ipse notissimus sit moechorum. (30-47.) Deinde amicum ab uxore ducenda dehortatur, eumque in finem vivis coloribus depingit atque ordine recenset omnia mulierum tunc temporis viventium vitia, et quidem 1. impudicitiam et libidinem effrenatam, cuius explendae causa nobilissimae etiam matronae, immo Augustae, vel cum histrionibus, citharoedis ac gladiatoribus concumbant patriamque relinquant, vel in lupanaribus prostent, quod Hippiae ac Messalinae exemplis probatur; (47- 132.) — 2. insanam ludorum spectandorum cupiditatem, qua captae histrioniam ipsae faciant; (67—70.) · 3. licentiam, quodcumque libeat, vel faciendi vel a marito exigendi, magna dote aut pulcritudine quasi emtam; (136–160.) --4. superbiam, maxime earum, quae nobilitate generis, castitate, forma, fecunditate aliisque naturae ac fortunae dotibus excellant, v. c. Corneliae matris Gracchorum, Niobes et al. (161 — 183.) -5, affectationem Graecae linguae; (184-199.) 6. pertinaciam durumque in maritos imperium, (202 —22.3.) — 7. divortia crebra, quibus maritoc mutent; (224 — 230.) — 8. suspectam fidem aliosque pravos mores, vivente socru, quae iis imbuat filiam; (231 — 241.) — 9. cupiditatem litium, in quibus ipsae accusatorum patronorumque partes agant; (242-245) -10.impudentiam, quae nonnumquam tanta sit, ut ne in gymnasia quidem et arenam descendere vel ad palum exerceri erubescant; (246—267.) 11. studium rixandi cum maritis et die et noctu; (268 — 270.) 12. fictam tristitiam lacrumasque, quoties iubeant, manantes, quibus maritis exprobrent adulteria, ut sua celent; (271-278.) 13. insignem audaciam, qua deprehensae in stupris se defendant; (279 — 28.5.) 14. mollitiem et luxuriam, fontem reliquorum vitiorum; (286—300.) — 15. temulentiam, qua augeatur libido et mulieres saepe ad omnem turpitu dinem, vel ad aram Pudicitiae et in sacris, inpr. Bonae Deae, rapiantur; (300- 345.) 16. dolum, quo utantur in custodes sibi appositos, quos ipsae primos ad stupra sollicitent; (346 — 351.) · 17. ambitionem, quae nullam paupertatis rationem habeat; (352-365.) —18. amorem, quo eunuchos amplectantur, ut indulgeant libidini, nec tamen concipiant ; (366 -— 378.) —— 19. studium cantus ac musicae artis, cui multae sint deditae; (379 397.)- 20. curiositatem credulitatemque; (398412.) —21. iracundiam atque crudelitatem ; (413— 418.) 22. nocturnam lavationem cum multo strepitu et vomitionem ante coenam, vino largius sumto concitatam; (418 — 433.) 23. affectationem sapientiae et eruditionis; (434 — 456.) 24. nimium ornatum fastumque intolerabilem divitum feminarum; (457 — 460.)—25. studium moechis, non maritis, placendi munditie ac nitore, quem pane siligineò, in lac asininum intincto, fucis unguentisque sibi concilient; (461 — 47.3.) — 26. saevitiam in servos servasque, in quas evomant iram, vel in maritos conceptam, vel eo incensam, quod ars ornatricis dare nequeat, quae denegaverit natura; (474-495.)—27. nimiam decoris quaerendi nullamrei familiaris et impensarum curam; (495 – 511.) 28. stultam cuiuscumque generis superstitionem; (511 — 591.) — 29. improbitatem nobilium divitumque feminarum, quae vel partum medicamentis abigant, (592 — 597.) vel adulterinos pariant filios, (597-601.) vel denique nothos sive subditivos pro suis ac legitimis alant; (602 — 609.) 30. usum incantationum ac philtrorum, quibus nonnumquam maritos ad insaniam agant; (133 — 135. et 610 626.) 31. quaestus cupiditatem, qua incensae privignos, immo (ut Pontia) suos filios maritosque, veneno vel ferro quoque necare conentur. (627-661.) que - Credo Frondibus et culmo vicinarumque ferarum Aut aliqua exstiterint et sub Iove; sed Iove nondum |