gratis ac sine pravitate voluerit exibere. Alioquin A bus defendendo arctiori debeamus charitate diligere, pro eorumdem sacramentorum susceptione Catholicum, quem volueritis episcopum adeatis, qui apostolicæ sedis fultus auctoritate, quod postulatur, indulgeat. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia præponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris secundum Dei timorem, et beati Benedicti regulam elegerint. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum fas sit prænominatum cœnobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura. Adjudi- B cium autem perceptæ hujus a Romana Ecclesia libertatis aureos duos quotannis Lateranensi palatio persolvetis. Si quis igitur patriarcha, archiepiscopus, episcopus, aut ecclesiastica sæcularisve persona, in futurum hanc nostræ constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sanctissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Redemptoris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtæ ultioni sujaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonæ actionis per- C cipiant et apud districtum Judicem præmia æternæ pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicæ Ecclesiæ episcopus ss. reum ss. Datum Nonantulæ per manum Aimerici sanctæ Romanæ Ecclesiæ diac. card. et cancell., Nonas Octobris, indictione decima, Incarnationis Dominicæ anno millesimo centesimo trigesimo tertio, pontificatus vero domni Innocentii II papæ anno 1. CXX. quas beato Petro et sanctæ Romanæ Ecclesiæ non est debium specialius adhærere. Dignum namque et honeste conveniens esse cognoscitur ut qui ad Ecclesiarum regimen assumpti sumus, earum quieti et utilitati salubriter, auxiliante Domino, providere curemus. Proinde, dilecte in Domino fili Ildeprande abba, tuis rationabilibus postulationibus benignitate debita duximus annuendum et Nonantulanum beati Silvestri monasterium, cui Domino auctore præesse dignosceris, quod utique ab Astulfo Longobardorum rege, ejusdem loci fundatore, beato Petro oblatum est. ad exemplar prædecessorum nostrorum felicis memoriæ Leonis, Alexandri, Paschalis et Calixti, Romanorum pontificum, apostolicæ sedis privilegio communimus. Statuimus enim ut quæcunque prædia, quascunque possessiones seu bona idem monasterium impræsentiarum juste et legitime possidet, firma tibi, tuisque successoribus et illibata permaneant, in quibus hæc propriis nominibus adnotanda subjungimus ipsum videlicet castellum Nonantulanum, castellum Vetus, Galianum Cathinianum, Fananum, Lixanum, Sclopinum, Samonum, Campilium, Maranum, Pratum Albinum, monasterium Sanctæ Lucia cum ecclesiis et pertinentiis suis, ecclesiam Sanctissimæ Trinitatis de Savino, Manzolinum, Ravalium, Rastellinum, Sanctam Mariam de Grumolo, Spinalberti, Solariam, Roncalia, Camoranam, Curtile Siccum, castellum Pollacci, Trecentula, Bondenum, Nogariam, castellum Cellam, et Marzaliam cum pertinentiis eorum. Præterea castellum Cellulæ, curtem Ragusa, castellum Theodaldi cum omnibus alodiis, quæ in ipso comitatu Ferrariensi Bonifacius marchio acquisita possedit, vestro in perpetuum monasterio confirmamus, quæ comitissa Mathildis de oblatione, quam Sancto Petro et Romane Ecclesiæ dederat, vobis nuper dedisse cognoscitur, sub censu scilicet unius aurei annuo, in civitate Papiensi ecclesiam Sancti Quirici, in Placentina ecclesiam Sancti Silvestri, in Monticello ecclesiam Sancti Georgii, in Cremona ecclesiam Sancti Silvestri, ecclesiam Sanctæ Crucis, et ecclesiam Sancti Benedicti, in Parmensi ecclesiam Sancti Silvestri, in suburbio Vicentiæ ecclesiam Sancti Silvestri, in Libertino ecclesiam Sancti Silvestri, in Montesilicæ D ecclesiam Sancti Danielis cum omnibus ad ipsam Monasterii Nonantulani possessiones et privilegia pertinentibus, in Tarvisina civitate ecclesiam San confirmat. ctæ Mariæ, et Sanctæ Fuschæ cum libertate, capellis, et omnibus ad eam pertinentibus. Sane nec Mutinensi omnino, nec alicui cuiquam episcoporum, vel principum, aut alicui ecclesiasticæ, sæcularive personæ liceat supradicto monasterio, aut ejus cellis vel ecclesiis, aliisque possessionibus gravamen inferre, exactiones imponere, placitum, sive colloquium, præter abbatis ac fratrum voluntatem, indicere vel tenere. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbate, vel tuorum quolibet successorum, nullus ibi qualibet subreptionis astutia seu violentia proponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fra trum pars consilii sanioris, secundum Dei timorem, A Ego Innocentius Catholicæ Ecclesiæ episcopus subscripsi. Ego Guillelmus Prænestinus episcopus subscripsi. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli Sanctorum Joannis et Pauli subscripsi. (27) Chronicon cellæ hujus Burglensis scripsit Conradus S. Blasii monachus, quod edidit noster P. Rustenus Heer in anonymo Murensi ubi plurima hanc bullam illustrantia habentur. (28) Ecclesia S. Joannis in villa Eggenheim ad pedem montis Burglensis parochialis fuit, ac mutata religione adhuc est. (29) Ex charta Hermanni episc. Constantiensis anni 1155 liquet quod Udalricus Iepiscop. Constantiensis de Dillingen, qui obiit anno 1127, transtulerit ecclesiam Burglun in potestatem monachorum auctoritate papæ Honorii atque Moguntini archiepiscopi Adalberti. Negotium ergo hoc jam incoeperat. C Quemadmodum ea quæ a nobis statuuntur, firma volumus et illibata consistere, ita quæ a fratribus nostris rationabili studio gesta sunt, intemerata custodiri sancimus. Proinde, dilecte in Domino fili Bertholde abbas, quod de Burgala (27) cella et capella S. Joannis, quæ in loco qui Ekkeneim (28) dicitur sita est, a venerabilibus fratribus nostris bonæ memoriæ Odelrico (29) Constantiensi episcopo, et successore ejus itidem Odelrico, consensu archipresbyteri, ac cæterorum presbyterorum illius parochiæ statutum est, auctoritate sedis apostolicæ confirmamus, ut videlicet prædicta Burgala cella et Ecclesia B. Joannis, quæ nimirum præfatis episcopis consentientibus in allodio constructæ sunt, quod Quarnerius et Aguipertus (30) ad conversionem venientes monasterio B. Blasii, cui deo auctore præsides, obtulerunt, cum suis pertinentiis perpetuo jam dicti cœnobii juris existant, ita tamen, ut in prænominata Burgala cella fratres monasterii Sancti Blasii libere et absque alicujus contradictione Domino famulentur, et in ecclesia B. Joannis in pede montis ædificata plebs divina percipiat sacramenta ; et unaquæque suis contenta sit terminis, quemadmodum a supradictis episcopis noscitur institutum. Nulli ergo hominum fas sit hanc paginam nostræ D confirmationis infringere vel mutare, sed omnia, sicut superius est expositum, perpetuis futuris tem Udalricus I; perfecit vero successor ejus Udalricus (30) Sunt hi Wernherus de Kattenbach, ejusque frater Wipertus, qui sub Rusteno abbate circa ann. 1120 monachi in S. Blasio effecti bona sua in Burglen, Ekinheim, Kaltinbach aliaque eidem monasterio contulerunt, ut ex citato Burglensi Chronico liquet. poribus in sua stabilitate serventur. Si quis autem A nuere, aut temerariis vexationibus fatigare; sed bujus nostræ constitutionis temerator exstiterit, indignationem beatorum apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum. Ego Innocentius catholicæ Ecclesiæ episcopus. Data Placentiæ 11 Nonas Novembris. CXXII Ad Gaufredum Carnotensem et Stephanum Parisiensem, episcopos.- Ut Aurelianensi subdecano ac sociis honores et bona ablata restitui stagant. (Anno 1132, Nov. 5.) [MANSI, Concil., XXI 401.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabilitus fratribus GAUFRIDO Carnotensi, apostolicæ sedis legato, et STEPHANO Parisiensi, episcopis, salutem et apostolicam benedictionem. Prout novit vestra fraternitas, damna et injurias dilectis filiis nostris Archembaldo Aurelianensi subdecano, magistro G. et eorum sociis irrogatas, et honores sibi ablatos, restituendos, in vestro arbitrio et æstimatione posuimus. Quod quia minime impletum esse accepimus, dilectioni vestræ mandamus atque præcipimus, ut quemadmodum bene inchoa stis, in nomine Domini procedatis, et eamdem causam effectui mancipetis. Datum Placentiæ Nonis Novembris. CXXIII. Privilegium pro Ecclesia S. Ursi Augustensis (prov. Tarantas). (Anno 1132, Nov. 10.) B omnia integra conserventur regularium canonicorum usibus in perpetuum profutura. Si quis autem huic nostræ constitutioni temerario ausu contraire tentaverit, secundo tertiove commanitus, si non satisfactione congrua emendaverit potestatis honorisque sui dignitate careat, atque sententiæ excommunicationis subjaceat. Conservantes autem omnipotentis Dei gratiam et æternæ vitæ præmia consequantur. Ego Innocentius Catholicæ Ecclesiæ episcopus subscripsi. Datum Placentiæ xu Kalendas Decembris, indictione x, Incarnationis dominicæ anno 1133, pontificatus Domni Innocentii papæ II anno 11. CXXIV. Ad Petrum Venerabilem Cluniacensem abbatem. — SS. Facundi et Primitivi in Hispania cœnobium conceditur. (Anno 1132, Dec. 13.) [MANSI, Concil., XXI, 410.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto PETRO Cluniacensi abbati, ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum. Ignem venit Dominus mittere in terram, et vult ut ardeat. Quia ergo gratuita Dei beneficia sacrum Cluniacense collegium suæ visitationis gratia illustravit, ignem in eo charitatis accendit, et discreta religionis humilitate perfudit: æquissimi juris est, ut quod gratis accipit, fratribus indigentibus devote [Historia Patria Monumenta, Charta, I. p. 769, ex C impendat, lapsos relevet, tepidos excitet, et piæ archiv. collegiat. S. Ursi d'Aosta (L. C.).] INNOCENTUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HERBERTO Augustensi episcopo ejusque successoribus canonice substituendis, in perpetuum. Apostolicæ sedis moderamini congruit religiosorum virorum desideriis clementer annuere, et ut gratum Deo suscipiaut incrementum suum eis suffragium impertiri. Tuis igitur, frater venerabilis Herberte episcope, postulationibus annuentes, ecclesiam Sancti Ursi quæ in Augustensis civitatis suburbio sita est, scripti nostri pagina communimus. Statuimus enim ut, juxta votum tuum et collaudationem et assensum fratrum tuorum, videlicet Bosonis præpositi, Stephani archidiaconi, ac totius capituli, ordo canonicus in eadem Ecclesia futuris temporibus inviolabiliter conservetur, atque decedentibus canonicis, qui ibidem inpræsentiarum manere noscuntur, nullus eis nisi vitam professus canonicam subrogetur. Quæcunque præterea bona, seu possessiones prænominata Ecclesia in præsenti indictione decima juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, præstante Domino, poterit adipisci firma fratribus in ea regulariter viventibus, et illibata permaneant. Nulli ergo omnino hominum liceat præfatam Ecclesiam temere perturbare aut ejus possesiones auferre, ver ablatas retinere, mi D religionis radios, et bene Deo placentis conversationis odorem, diversas mundi illustrando provincias, longe lateque transfundat: et sic amor et gloria divini cultus, quæ copiose, Deo gratias, vigent, in vite, per vestram administrationem Deo grata et fecunda ubertate multiplacentur in propagine Monasterium ergo SS. martyrum Facundi et Primitivi, quod in Hispaniarum partibus situm est, et ad jus B. Petri constat specialiter pertinere, qui a religionis nitore, et temporalium rerum opulentia, quibus pristinis temporibus effloruerat, unde valde dolemus, peccatis exigentibus excidit: nos, quorum præcipue interest in antiquum revocare illustris filii nostri Aldefousi Hispanarium regis vota clementius admittentes, vetris postulationibus impertimur assensum. Igitur locum ipsum cum suis omnibus pertinentiis tibi, dilecte in Domino fili Petre abbas, tuisque successoribus, salvo nimirum B. Petri censu annuo, et S. B. E. in omnibus debita justitia et reverentia, ad reformationem religionis, et rerum temporalium incrementum, ex apostolicæ sedis benignitate committimus. Vestra itaque, charissimi filii, interest ut ope, et consilio, vestraque instantia, religio in eodem monasterio reformetur, et tam in interioribus quam in exterioribus locus ipse ad statum et dignitatem pristinam auxiliante Domino reducatur. Ego Innocentius Catholicæ Ecclesiæ episcopus, subscripsi. Ego Guillelmus Prænestimus episc. subseripsi. Ego Urbanus presb. card. tit. S. Clementis subscripsi. Ego Anselmus presb. card. subscripsi. Ego Lucas presb. card. tit. SS. Joannis et Pauli, subscripsi. Eho Guido diac. card. S. Mariæ in Via Lata subscripsi. Ego Oddo diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum, subscsipsi. Datum Bononiæ per manum Aymerici S. R. E. diac. card. et cancellarii, Id. Decemb., indict. x, Incarnationis Dominicæ anno 1132, pontificatus domini Innocentii papæ II anno III. [LUDEWIG, Reliquiæ manuscript., XII, p. 388.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri NORBERTO Magdeburgensi episcopo ejusque successoribus canonice substituendis, in perpetuum. A batiam Leati Joannis Baptista; ecclesiam Beata Mariæ; ecclesiam Beati Joannis evangelistæ; ecclesiam Sancti Nicolai ; ecclesiam quæ dicitur Gratia Dei; abbatiam Haldesleve; præposituram Sanctæ Mariæ Gallæ in episcopatu Ossenburgensi; ecclesiam Eugerii in Monasteriensi episcopatu ; abbatiam de Borchorst in Moguntinensi diœcesi, etc. Ad hoc prædecessorum nostrorum sanctorum virorum, Joannis, Benedicti et Leonis, Romanorum pontificum, vestigiis inhærentes, crucis et pallii prærogativam et dignitatem metropolitanam, quemadmodum in eorum continetur privilegiis, vobis concedimus et super civitates et cum episcopali dignitate vobis nihilominus roboramus. Quæque præterea in futurum liberalitate regis, largitione principum, oblatione fidelium seu aliis justis modis, præfata ecclesia, largiente Do B Tunc apostolicæ sedi et Romanis pontificibus honor integre conservatur, si unicuique Ecclesiæ suæ dignitas custoditur, fratrum etenim nostrorum gloriam nostram propriam indicamus. Romanæ siquidem Ecclesiæ consueta benignitas et discreta humilitas quos devotos et mansuelos filios reperit, alios dignitatibus et honoribus sibi amplius facit ob- C noxios, alios familiaritatis et dilectionis prærogativa sublimat. Equidem et rationabile est, ut, quorum beneficia et obsequia nos suscepisse recolimus, eorum devotioni in mensura pari, nec quantitate æquali, sed ex abundantiore benevolentia libenti animo, respondere curemus. Cæterum quam firma perseverantique constantia causam juris tuæ sanctæ Romanæ Ecclesiæ, venerabilis frater Norberte Magdeburgensis archiepiscope, incandescente Petri Leonis schismate, fervor tuæ religionis et discretio prudentiæ suscepit defensandam et se invicem inexprimabilem, pro domo Dei opponens, animos regis principum et aliarum tam ecclesiasticarum, quam sæcularium personarum, ad catholicæ Ecclesiæ unitatem et beati Petri ac nostram obedientiam, D frequentibus argumentis et ratione munitis inducere laboraverit, magnaque inde Ecclesiæ Dei et nobis pervenerit utilitas, manifestum est. Ideoque, charissime frater, quem plena in Domino charitate diligimus et familiari sedis apostolicæ gremio detinemus, charissimi filii nostri, illustris et gloriosi regis Lotharii et tuis rationabilibus postulationibus assensum præbentes, possessiones et bona quæ juste et legitime possides, tibi et successoribus tuis; et per eos Magdeburgensi Ecclesiæ, auctoritate apostolica confirmamus et præsenti privilegii pagina communimus, in quibus hæc propriis nominibus duximus adnotanda. In Magdeburgensi diœcesi, ab mino, poterit adipisci, firma vobis de cætero et illibata permaneant. Decernimus ut nulli omnino hominum liceat præfatam Magdeburgensem Ecclesiam temere perturbare aut ejus possessiones auferre, ve! ablatas retinere, minuere, vel aliquibus exactionibus conturbare, sed omnia integra conserventur, tibi tuisque successoribus in perpetuum profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica sæcularisve persona, Hanc nostræ constitutionis paginam sciens, contra eam tenere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districlæ ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonæ actionis percipiant, et apud districtum Judicem præmia æternæ pacis inveniant. Amen. Prælecta et diligenter subauscultata est præsens copia per me Ottonem Cæpes, notarium publicum, et non discedit principalibus suis litteris verbo aliquo, quod protestor manu propria. CXXVI. Privilegium pro monasterio S. Maria de Morrona. INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio GERARDO abbati monasterii Sanctæ Mariæ de Morrona, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum. Religiosi viri quanto familiarius omnipotenti Deo adhærere noscuntur, tanto studiosius paternæ sunt affectionis intuitu confovendi. Eapropter, dilecte in Domino fili, Gerarde abbas tuis, rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et Beatæ Mariæ monasterium cui Deo auctore præesse dignosceris curn suis omnibus pertinentiis sub aposticæ sedis tutelam et protectionem suscipimus, et beati Petri ad quem specialiter pertinet, patrocinio duximus Ego Hugo notarius apostolicæ sedis authenticum illud vidi et legi et ss. CXXVII. Privilegium pro parthenone S. Maria de Fontanis (Anno 1133, Febr. 9.) [DUPLESSIS, Hist. de l'Eglise de Meaux, II, p. 26.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectæ in Christo filiæ mulieri priorissæ monasterii B. Mariæ de Fontanis, ejusque sororibus tam præsentibus quam futuris inibi regulariter substituendis in perpetuum, etc. .... Statuentes ut quascunque possessiones, quæcunque bona impræsentiarum juste et legitime possidet.... firma vobis in perpetuum et illibata permaneant; in quibus hæc adnotanda subjunximus : possessiones de prope Fontanis cum appendiciis earum, prata, colonantias, cum omnibus ad eas pertinentiis, etc..... Apud Jainbri domos et terras ab il lustri viro Teobaldo Blesencium comite monasterio vestro donationis titulo concessas, etc..... muniendum. Statuimus enim ut quæcunqne prædia, A Ego Innocentius Catholicæ Ecclesiæ episcopus SS. Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina SS. Ego Lucas presbyter cardinalis tituli Sanctorum Joannis et Pauli SS. Ego Martinus presbyter cardinalis tituli Sancti Stephani in Cælio monte SS. Ego Oddo diaconus cardinalis Sanctorum Cosmæ et Damiani SS. Datum Pisis per manum Aimerici sanctæ Romanæ Ecclesiæ diaconi cardinalis et cancellarii, x Kalend. Februarii, indictione x1, Incarnationis Dominicæ anno 1134, pontificatus vero domni Innocentii II papæ annno IV. Ego Marchesius sacri Lateranensis palatii,...... publicus judex authenticum vidi et legi et SS. Ego Albertus notarius apostolicæ sedis authenticam illud vidi et legi et SS. Ego Albertus notarius apostolicæ sedis authenticum illud vidi et legi et SS. PATROL. CLXXIX. D Datum Pisis per manum Aimerici sanctæ Romanæ Ecclesiæ diaconi cardinalis et cancellarii, quinto Idus Februarii, indictione x1, pontificatus vero domini Innocentii papæ II anno iv. CXXVIII. Ecclesiæ Cellensis superioris disciplinam Præmonstratensem bonaque confirmat. (Anno 1133, Febr. 20.) [HUGO, Annal. S. ord. Præmonstrat., t. I, p. 384,] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio JOANNI Cellensis ecclesiæ præposito. ejusque successoribus regulariter substituendis inperpetuum. Apostolicæ sedis moderamini congruit religiosos viros debita benignitate diligere, et eorum loca protectionis suæ patrocinio communire. Quapropter, dilecte in Domino fili Joannes præposite, tuis rationabilibus postulationibus accommodantes assensum, Cellensem Beati archangeli Michaelis ecclesiam, quæ juxta Wirtzeburgensem civitatem a te et Henrico fratre tuo, devotionis intuitu, fundata esse dignoscitur, præsenti privilegio duximus roborandam. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum B. Augustini Regulam, venerabilis fratris nostri Norberti Magdeburgensis archiepiscopi, religiosi utique et prudentis viri, annitente studio, est inibi institutus, perpetuis temporibus in eadem ecclesia inviolabiliter conservetur. Fratres quoque qui, divina inspirante clementia, ibidem ad conversionem venerint, post factam in eodem loco professionem, ad alia loca convolandi non habeant facultatem; nullus archiepiscopus, episcopus, abbas, vel quilibet alius sine præpositi sui licentia, eos suscipere aut susceptos retinere præsumat; hoc enim et sacris regulis inhibetur, et ab ecclesiasticis personis convenit esse alienum. Porro permutationem illam, quæ inter te et venerabilem fratrem nostrum Embricuin Wirtzburgensem episcopum, consensu canonicorum suorum, super eodem loco rationabiliter facta est et per scripti sui paginam 6 |