B

Babylon in Ægypto, a Cambyse ædificata in loco ubi
pridem Taphnis steterat, 569.

Badon, vide Bannesdon.

Bajocarum civitas igne combusta, 625.

Baldredus, Cantuaritarum rex, e suo regno ab Ecgberhto
pulsus, 25, 147

Balwinus I (Hierosolymorum rex) Godefridi a Bullione
germanus,crucem accipit, 576. Præcipuo relicto exercitu,
Tarsi deditionem suscipit, 576. In Armenia et Mesopo-
tamia auspicato recipitur,577. Edessæ duci opem ea con-
ditione fert ut ejus hæres instituatur, 577. Interfecti du-
cis potestati succedit, 578. Festum Natalis Domini Hiero-
solymæ celebrat, 579. Edessæ redux, Bohemundi captivi-
tatem audit, 580. Ad illum liberandum progreditur, sed
Turcarum recessu fallitur, 581. Germani mortis, suique
in regem electionis nuntios accipit, 581. Propinquo suo
Baldwino Edessam committit, Tancredumque in locum
Bohemundi eligendum commendat, 581. Tripoli compa-
rata annona,a Turcico præfecto adversus insidias monitus
est, 581. Ubi vero ad locum pervenit, ficta fuga hostem
devincit, 582. Toto itinere cibaria et omnia necessaria
contributionis modo recipit, 584. Joppe rex conclamatus,
hujus oppidi civibus Hierosolymam usque deducitur, 584.
Contra Ascalonem progreditur, incolasque in montes in-
sectatur, 584. Turcas morti tradit, sed Syris parcit, 585.
In Arabiam gressus dirigit, sed ubi prope desertum attigit,
iter religit, 585. Betheem die Natalis Domini coronatur,
586. Quosdam Pisanos et Genuenses, qui nuperrime
appulerant, in milites conductos adversus Azotum adhi-
bet, 588. Cæsaream oppugnatione capit, 589. Exercitum
Babylone venientem profligat, ducemque interficit, 590.
Quingentos prædabundos Arabes destruit, qui errore de-
cepti ad ipsum venerant, 590. Joppen advenit ubi falsum
de sua morte rumorem dissipat, 591. Ejus secus maris
littis victoriæ, 591. Ejus Ramulæ (vel Rama) clades, 425.
Citataque fuga in Azotum, 594. Inde Joppen navigio petit.
nuntiumque Jerosolymam mittit, 594. Parva militum manu
ex hac civitate auctus Turcas e Joppa vicinio prepellit,

595. De altera occasione in qua sibi fuga consulere co-
actus est, 595.Siciliæ comitissam in conjugem ducit,quam
postea negligit,596. Ejus obitus, et publicae exsequiæ,597.
Ejus animi corporisque dotes, 597.

Baldwinus II Edessæ præfecturam a propinquo suo
Baldwino I, accipit, 581. Sui ab ipso successor instituitur
597. Antiochiam regno suo addit, 597. Avaritiæ insimu-
latur, 597. A Turcis est ablatus, et toto fere anno nulla
de illo habita notitia, 597. A quibusdam suorum equitum
mercatorum specie indutorum liberatur, 598. Antiochiam
suamque filiam Bobemundo, Bohemundi flio, tradit, 602.
Baldwinus II, Flandriæ comes, regis Ælfredi filiam sibi
connubio jungit, 193.

Baldwinus V, Flandriæ comes, 319, 400.

Badwinus (Roberti Frisonis nepos), Willelmo Morta-
nensi adversus consanguineum suum regem Henricum I,
opem affert, 630. Gravi ictus vuluere in capite est, 453,
631. Acceleratæ ejus mortis causa, 631.

Ballade, vetus historiæ genus, de quo 222, 236, 466.
Balso, cognomento Brevis, ejus historia, 230.
Banchornæ ingentes ruinæ, 66. Britannicorum mona-
chorum ibi strages, 66.

Bannesdon, ejus oppidi obsidio.

Bardulfus, Hugo, 398.

Baltlensis abbatia, a Willelmo I fundata, 447.

Bellomonte (Rogerus a), monasterii fundator in loco
Préaux dicto, 635. Conquestoris invitationem in Angliam
transeundi abnuit, paterna heræditate contentus, 635.

Beda, 2, 80. Ejus educatio, 83. Romam invitatus, 86.
Ejus eruditio et vita sancta, 88. Ultimus morbus, 89.
Wearmuda sepultus, 91. Ejus corpus Dunelmiæ transla-
tum, 91. Inferius merito ejus epitaphium, 92. Ejus ab
Alcuino elogium, 102.

Belesma (Robertus a) primogenitus Rogeri a Monte-
gomerio filius, Bridgenorth et Aruntinam adversus regem
Henricum Imunitionibus firmat,621.Audita Bridgenorth
reductione, Aruntinam tradit, exsilioque in Normanniam
transire permittitur, 622. Socios habet fratres suos Ar-
nulphum et Rogerum, cognomento Pictaviensem, 622.
Willelmo, Mortani comiti,jungitur, iterumque in regem
bellum movet, 623. In prælio apud Tinchebracum fugam
capit, 626. Deinde a rege captus in carcerem usque ad
mortem detruditur, 626. Rudis et fallax ejus indoles, in-
que suum spiritualem filium immanitas, 626.

Benedictus Biscop duo Wearmudæ monasteria ædificat,
81. Libros, artifices, rerumque pretiossima importat,
84. Ingens ejus patientia, 81.

Benedictus X, 341.

Benignus, abbas, ejus epitaphium, 38.
Besington (prælium apud), 57.

Beorhtricus, West-Sexæ rex, politica ejus administra-
tio, 59. Offæ natam in conjugem accipit, 59, 127, 169.
Ecgberhtum expellit, 59, 149. Danicorum piratarum in
ejus regnum descensus, 145. Ab uxore venemo neca-
tur, 169.

Beorn, comes, Godwini comitis fratris filius, 342.
Beorna, orientalis Angliæ rex, 136.

Beornrædus, Merciorum rex, prædecessorem suum
Ethilbaldum occidit, 112. Ipse quoque ab Offa cæditur,
112.

Beornulfus, Merciorum rex, ab Ecgberhto expulsus, et
orientalibus Anglis interemptus, 132, 148.
Beorthuulfus, Merciorum rex, e regno expulsus a Da-
nis 133.

Beregoredus, abbas Glastoniensis, 40.

Beringarius, hæresiarcha Turonensis : ejus opiniones
in conciliis condemnatæ, scriptisque a Lanfranco et aliis
confutatæ, 462. Recantare compellitur, 462. Ejus in poste-
rum sanctitas, 462. Edita in laudem ejus carmina, 463.
Ejus obitus, 465.

Berfreid (Gallice Beffroi), lignea mobilis turris, qua
utitur ad erigendos oppugnatores ad libellam oppugnato-
rum in eorum moenibus, 567. Ea feliciter usum est in
Jerosolymam a cruce signatis, 567.

Berhtwaldus, abbas, in archiepiscopum Cantuariensem
electus, 41, 314.

Bernardus, episcopus, 33.

Bernardus, monasterii Tironensis fundator et abbas,

673.

Bernardus,monachus qui Terram Sanctam anno 870 in.
visit, 552.

Berniciæ regnum, 70, 75.

Bernulfus, vile Beornuulphus.

Bertha, Francorum regis filia, Ethelberhtique Cantua.
ritarum regis conjux, 17.

Bertrada, Falconis IV, Andegavensis, uxor,conjugi a
rege Philippo seductione erepta, 403. Raptori connubio
jungitur a Rothomagensi archiepiscopo, 631. Sacrum ve-

lum Fonte Evraldi induit, et paulo post moritur, 631.

Bertramus, spurius Raimundi, cognomento le Croisé, filius, cui pater suus Mathilda « marcisa » fratris filiam in conjugem consociavit, 603. Defuncto patre,ingenti copiarumagmine stipatus ad occupandas quas in Syria subegerat regiones progreditur, 606. Obsidet capitque Tripolim, 606.

Bezants, sic dictum pecuniæ genus, 546.
Bibere ope fibulæ, quid est, 237.

Bigot, Rogerus, unus e rebellantibus in Willelmum Rufum, Nordovici vicinia depopulatur, 488. Henrico I fidelis remanet, aliis viris nobilibus ab illo discedentibus, 620.

Blegent, Griffini Walensium regis frater, 385. Blesensis, Theobaldus comes,denuntiante Ludovico VI, a summo pontifice tanquam in Deum rebellis declaratur, 633. Willelmum Anglicum principem, urget ut Francorum regi clientelam pro Normannia profiteatur, 652. Ejus soror cum principe in mari demersa, 654.

Blesensis, vide Henricus Stephanus.

Bohemundus I, Roberti Guiscardi filius, ejus adhuc pueruli generositas, 598. Patrem in expeditione adversus Alexium comitatur, 598. A patre dux exercitus linquitur, 440. Ab imperatore insectatus, illum in fugam vertit, 440. Defuncto patre, Apuliam repetit, Urbanum papam tuetur, eumque ad congregandum concilium Claromontanum urget, 599. Sic agendi secreta a quibusdam assignata ratio, 523. Ad terram Sanctam Italorum dux procedit,535. Constantinopolim ante cæteros cruce signatos attingit, 535. Turcicum quemdam præfectum allicit ut Antiocham in potestatem suam venire sinat, 556. Magnam turrim scalis invadit, civitatemque oppugnat, 557. Subsidiariam aciem in celeberrima a Christianis ex oppido facta eruptione deducit, 559. Retro linquitur tanquam Antiochiæ princeps, 560. Baldwino, Edessæ duci, proponit ut Jerosolymis Nativitatem Domini celebrent, 578. Illum in itinere præcedit, ejusque adventum exspectat, 578. Eorum agminibus additur militum turba cui archiepiscopus Daimbertus dux erat, 578. Quanta in itinere passi sunt; magna cum lætitia a rege Godefrido suscipiuntur, 579. Bohemundus repetit Antiochiam,580. A Danismano captus est, 580. Ea conditione libertati redditur ut perpetuam cum Turcis pacem servet, 600. In Franciam proficiscitur, argenteosque compedes suos sancto Leonardo offert,600. Franciæ regis filia sibi matrimonio cunjuncta,in Apuliam regreditur, 600. Exercitum in Alexium conducit, ob pravam ejus in peregrinos agendi rationem, 601. Ejus duces a Græco imperatore aut corruptela seducti aut veneno necati, 601. In Apulia moritur, 601. Ejus corporis animique dotes, 601.

Bohemundus II, præcedentis filius, Antiochiam a Baldwino II recipit, cujus filiam in uxorem ducit, 602.

Bohun (Humphrey a), unus ex iis qui imperatrici Maldæ adhæserant, Stephanum regem a Trowbridge repellit, 726. Willelmi Yprensis captivus fit, 760.

Bonifacius, archiepiscopus Moguntinus; ejus admonitoria ad Ethilbaldum epistola, 11. Ejus ad archiepiscopum Cuthbertum epistola, 115.

Bononia et Bullio, vide Baldwinus, Godefridus et Eustachius.

Bordinus,Mauritius, episcopus Bracoarensis, in concilio Beneventino a Paschali papa excommunicatur, 665. A Henrico V, imperatore, in papali cathedra collocatur, 660. Roma fugit, accedente Calixto papa II, Sutriique captus detentusque est, 660. In pœnale monasterium, Speluncam dictum, relegatur, 667.

Britones,ingens eorum inopia; libenter tanquam mercenarii conduci sinunt, 629. Sic illis aliquando usus est Henricus I, Angliæ rex.

Brianus, Roberti, Glocestriæ comitis, filius, advenienti patri jungitur ad asserenda imperatricis jura, 725. Unus fuit ex ejus prædibus ubi a Legato agnita est, 744.

Brigitta sancta, Glastoniam invisisse traditur, 37. Brihtwoldus, episcopus Wittoniæ ; ejus de Eadwardo confessore somnium, 374.

Britannia sub Romanorum regimine, 5. Ab illis derelicta, 7. A Scotis et Picta occupata, 7. Romani auxilium ferunt, 8.

Brithricus, vide Beorhtricus.

Britonum avaritia et rapacitas, 103.

Britones, occidentales, seu Cornwales, 214.

Britannia Rolloni a Carolo cum filia sua Gisla traditur

404.

Britanniæ, Alanus comes; rixa suos inter et episcoporum Salisberiæ et Lindecolniæ famulos oborta, in qua ejus fratris filius fere est occisus, 717. Vide etiam Ala

nus.

Brunenburgi pugna, 207. Metrica ejus descriptio, 218.

Bruno, postea Leo papa IX, 329.

Burgredus, Merciorum rex, Ethelswitham Westsexensem in uxorem ducit, 133, 150. A Danis expellitur, 150. Romam aufugit, 150.

C

Cadwalla, West-Sexæ rex; ejus vis, 46. Athilwealh Sutsexæ regem debellat, 46. Whetam insulam devastat. 46. Multas in Cantia victorias refert,germanique sui Mulli necem vindicat, 22, 46. Abdicat, Romamque abit, 17.Ejas baptisma et mors, 17.

Caer Badon vide Bannesdon.

Cæsar, Julius, Britanniam subdit, 5. Cæsareæ, obsidio, 588,

Calceamenta cum curvatis acuminibus, 498.

Calixtus II. Quo tempore archiepiscopus erat Viennensis,unus fuit ex iis quorum cura Paschalis ad imperatorem Henricum V concessio abrogata est, 661. In summum pontificem electus ab ecclesia Cisalpina, 665. Concilium Remis convocat, eosque omnes deponit qui a sæculari manu investituras acceperant, 665. In Henrici I congressum colloquiumque veuit, inductusque est ad sententiam mutandam quoad regis agendi modum erga fratrem suum Robertum, 634. Antipapa Burdini fuga eo Romam accedente, 666. Papæ ad Francorum gentem espistola, in qua exponit quomodo Burdinus captus fuerat, 666. Ejus Romæ reformationes,et in Anglicos peregrinos indulgentia, 667. Ejus ad imperatorem epistola de sedata investiturarum quæstione, 668.

Calnæ, ædificii casus in concilium quod ibi consedebat, 258.

Cantuariæ archiepiscopus Theobaldus adest in concilio Winthoniæ habito, de modo quo in episcopos a Stephano rege agebatur, 719. Regis clementiam in ecclesiam flagitat, 724. Clientelam imperatrici, captivo rege profiteri religioni habet, 744. A rege temporis necessitatibus obédire permittitur, 744.

Cantuaria Willelmus archiepiscopus, primus jurejurando se obstringit ad admittendam imperatricis Malda successionem, 692. Legatus in Angliam instituitur, 699. Stephaniregis coronationi adest, ejusque jusjurandum de restituendis conservandisque ecclesiæ libertatibus suscipit, 704.

Cantuaria sedes; conatus ad illam Lichfeldiam removendam, 119. Controversia cum sede Eboracensi, 471. Cantuariæ monasterium fundatum, 19.

Cantuaria civitas, igne consumpta, 24, 265. Gravissima in eam injuria, 337, et not.

Canutus. Vide Couto.

Capetus (Hugo) quomodo Franciæ rex effectus est, 201.

Capillos promissos ferendi apud Anglos,regnante Henrico I, mos erat, 693.

Caput magicum a Gerberto confectum, 283.

Ceadwalla, Britonum rex, Eanfrithum Berniciæ, et Osricum Deiræ regem interficit, 70. Ei Penda, Merciorum rex, adjungitur, 108. A sancto Oswaldo occiditur, 70.

Ceawlinus West-Sexæ rex, Ethelberhtum Britones. que debellat, 27. Domesticæ ejus afflictiones, 27. E regno expellitur, 28.

Cecilia, natu minor Conquestoris filia, Cadomi abbatissa dum liber cui titulus Gesta conscribebatur, 455. Cedwallus, vide Cadwalla.

Celwulphus, vide Ceoluulphus.

Cenelmus, Merciorum rex, a sorore sua occisus, 132,

363.

Centwini, West-Sexæ rex; ejus de Britonibus victoriæ, 45.

Ceolus, West-Sexæ rex, 28.

Ceolfrithus, abbas, 77, 83. Sergii papæ ad illum epistola, 86. In suo ad Romam itinere moritur, 83.

Ceolrædus, Merciorum rex ; ejus bellica virtus et præmatura mors, 111.

Ceols, vasa sic dicta, describuntur, 10, 26.

Ceoluulphus, Merciorum rex, a Beornuulfo expulsus,

132.

Ceoluulphus, Burgredi minister, Merciorum rex a Da nis sub conditione creatus, 137.

Ceoluulfus Northanimbriensis ;ejus eruditio, 80.Bedæ historiam revisit, 80. Abdicat, monasticamque vitam amplectitur, 92.

Ceoluulfus Westsexensis, 28.

Ejus obitus, 132.

Cometa apparitio, 257, 380, 506.

Comteville (Herluinus a), Conquestoris matrem in con-
jugem sibi devincit, 456.

Cerdicus; ejus in Britanniam cum filio suo Cynrico ad-
ventus, 26. Incolas subdit, et West-Sexæ regnum insti-
tuit, 26. Whetamque insulam fratris sui filio Witthgaro
tradit, 26.

Carolus Magnus; felices bellorum ejus exitus, 127. Ejus
epistola ad Offam, 126. Ejus lancea, 217.

Carolus Calvus, Francia rex, 158.

Carolus Crassus; stupenda ejus visio, 160.

Carolus Simplex, Francia rex, cui uxor erat Eadgyfu,
Eadweardi Primogeniti filia, 166.

Carolus, Coutonis IV filius, Flandriæ regnans comes quo
tempore Malmesbiriensis sua Gesta scribebat, 432.

Chartæ Æthilbaldi, 116. Ætheluulfi, 170. Æthelstani,
220. Eadmundi, 227. Eadgari, 240, 247. Cnutonis, 315.
Stephani, 707.

Carnoti ecclesia, 316.

Cheolfridus, vide Ceolfrithus.

Cestriæ vetus nomen, 65, 236. AbjEadweardo subacta,
210.

Cestriæ sedes episcopalis Coventriam translata, 517.
Cestriensis (Ranulphus comes), Roberti. Glocestriæ co-
mitis, gener, medium se gerit in contentione Stephanum
regem inter et imperatricem exorta, 740. Ejus Lindelcol-
niæ castellum a rege obsessum, 739. Inde aufugit relictis
retro conjuge et fratre, 740. A socero opem flagitat, 740.
Qui obsidentes profligat regemque comprehendit,742.Im-
peratricem non sine dilatione, in ejus cum legato con-
gressu, comitatur, 751.

Cestriensis (Richardus comes), Heurici I custos; Nor-
manniæ ejus possessiones a Mortanico comite devastata,
623. Una cum conjuge fratreque suo, simul cum principe
Willelmo, in mari submergitur, dum e Normaunia rever-
teretur, 654.

Claromonti concilium habitum, Urbano II præsente, ad
corrigendos abusus inter Christianos existentes, 523.
Præsentium episcoporum abbatumque numerus, 523. Eo-
rum decretorum capita enumerata, 524. Sancta in Turcas
expeditio a summo poutitice commendata. 526. Ejus ora-
tio maxima cum admiratione audita, 532. Concilium dis-
solvitur, 532.

Cloveshoviensis synodus, 116.

Cnuto a Danis in regem electus, 296. Refugium in na-
vibus suis quærere coactus, 296. Ejus immanitas in obsi-
des suos antequam in Daniam proficisceretur, 296. In An-
gliam reversus, Cantiam Westsex amque depopulatur,296.
In Northanimbriam pro reditur, Uthredumque occidit,
299. Loudino repulsus, 301. Merciam vastal, 301. In præ-
lio apud Ashdown victor, 301. Singulare cum Eadmundo
certamen declinat, 302. Pacem componit dimidia sibi con-
cessa regni parte, 302. Interfecti Eadmundi familiam in
exsilium projicit, 303. Ejus interfectores punit, 304. Pro-
ditorem Eadricum morte plectendum jubet, 305. Æthel-
redi regis viduam matrimonium sibi jungit, 305. Ejus in
Saxonas agendi ratio, 305. Ecclesias ædificat reficitque,
306. Ejus in Suecia et Norwegia victoriæ, 307. Ejus iter
in Romam, 308. Ejus inde ad suos populos epistola, 308.
In Scotia civium motum cohibet, 308. Antiquas leges con-
firmat, 313. Ejus charta ad Glastoniensem abbatiam, 315.
Munificentia erga alienas ecclesias, 316. Ejus obitus, 318.
Magnifica Christi e cruce pendentis imago, Hidensi mo-
nasterio ab ipso condonata, incendio consumpta, 752.

Cnuto IV, à patre bis missus ut Angliam invaderet,
437. A venalibus suis ducibus impeditur, 437. Roberti
Frisonis filiam in conjugem accipit, 432. Soceri ope ter-
tiam præparat invasionem, 437. Duos annos adversis ven-
tis detinetur; et a proposito absistit, 438. Quem casum
nobilium matronarum incautamentis ascribit, illarumque
viros intolerabilibus afficit oneribus, 438. Ab istis in
ecclesia interficitur, 438, 461. Ejus falso credita sancti-
tas, 438.

Coenredus, Merci rex, abdicat, Romamque proficis-
citur, 111, 139.

Coenredus, Northanimbrorum rex, 80.
Coenuulfus, Merciorum rex; ejus ad Leonem III epi-
stola, 720. Papæ responsum, 124. Cantuariæ jurisdictionem
restituit, 131. Cantiam invadit, et Eadbyrhtun Pron com-
prehendit, 131. Quo dimisso, Cuthredrum regem facit,131.

Conanus, in Robertum II,Normanniæ ducem, proditor,
618. Ejus custodia a duce fratri suo Henrico tradita, 618.
Deductus ab Henrico in verticem turris Rothomagi, ironice
jubetur futuras suas circumspicere possessiones,618.Cui
jussioni cum paruisset, subito comprehensus ab illo ejus-
que sociis in Sequanam præceps dejicitur, 618.

Conradus, imperatoris Henrici IV filius, Longobardiæ
rex a patre creatus, 655. Aretii in Tuscania moritur, 46,
655.

Constantinus, Sancti Maximini abbas.

Constantinopolis (Byzantium), cur vetus ejus nomen
mutatum,546 QuantacuraConstantinus civitatemexornat,
547.Ejus situs, temperies. excessivus habitantium nume-
rus,et ingens circuitus,548.Imperatorum ejus catalogus,
549. Et sanctorum qui intra ejus moenia quiescunt.
Constantinus in imperatorem electus et occisus, 6.
Corbaguath, vide Kerboga.

Concilia; de iis notitia, Cloveshoviæ, 116. Wintoniæ,
257. Calnæ, 257. Oxonii, 297. Glocestria, 338. Londini,
338. Verceliæ, 462. Claromonti, 524. Romæ, 661. Oxonii,
716. Wintoniæ, 719, 744, Westmonasterii, 755.

Crida fuisse dictus regni Merciorum fundator, 107.
not.

Crispinus Willelmus, 399.

Cruce Christi pendentis imago locuta esse dicitur, 258.
Celeberrima quædam Lucæ (in Italia), 492. Wintoniæ,
752.

Croisades, seu sancti belli ad liberandam Terram San-
ctam suscepti origo, 522. Uaiversalis Christianarum
regionum ardor ubi a summo pontifice promulgatur, 532.
Inauditus antea cruce singnatorum numerus, 534. Eo-
rum in Terram Sanctam profectio, 534. Ad Constanti-
nopolim adventus, 535. Nicæam obsident, 536. Ipsis
junguntur Robertus Normanniæ dux et Stephanus Ble-
sensis, 550. Oppidum Græco imperatori se subdit, qui
Christianum exercitum discedere jubet, 551. In duo ag-
mina divisi, prædandi, necessariæque vitæ sibi provi-
dendi causa progrediuntur, 551.Agmen cui Robertus præ.
erat ab immenso exercitu, Solymano duce, impugnatum
et in fuga versum, 551. Strages inhibita, Turcæque de-
bellati ab altero agmine, 551. Antiochiam pervenit exer-
citus,553 Conspectis hujus oppidi viribus, Christiani du-
ces jurejurando se obstringunta conatibus non defecturos
donec illud ceperint, 554. Præfectus urbis filium mittit
opem a Sultano petiturum, 554. Præsidiarii milites,quod
eruptiones a se factæ male cesserint ulciscentes, Syrios
Armeniosque cives capite truncatos in Christianorum ca-
stra immittunt. 555. Extremi obsidentium dolores fame
pereuntium, 556. Civitas scalarum ope capta, perfidiose
connivente Turcarum quodam præfecto, 556. Sultani co-
piarum adventus, qui nulla adhibita mora Christianos ob-
sidet, 557. Incommoda quæ Christiani ex arce et fame pa-
tiuntur, 557. Trium dierum jejunium observant, litanias
canunt, Petrumque Eremitam mittunt ut de pacis compo-
sitione cum Kerboga ageret, 557. Petrus arroganter ab
hoste recipitur et absque responso redit, 557. Conspicua
obsessorum eruptio et totalis obsidentium profligatio,
557. Christiani visibiliter, ut ferunt, sancti Georgii et
sancti Demetrii auxilio adjuti, 559. Exercitus in Jeroso-
lymam progressus, 560. Qua, tempore messis, perveniunt,
565. Desperata Turcarum resistentia, 567. Moenia ope ma-
chinæ cujusdam Berfreid dicta superata, 568. Terribilis
obsessorum strages,568. Casorum corpora igne consum-
pta, 568. Victores gratias agunt, 568. A prædatione absti-
nent, 569. Godefridus rex institutus, 569. Accessio exer-
cituse Babylone ad obsidendam Jerosolymam sacrumque
sepulcrum destruendum, 569. Christiani in occursum ho-
stium progressi, ingentem pecudum multitudinem juxta
Ascalonem comprehendunt, 570. Prædam suam in cam-
pis relinquere volunt, sed eos pecudes sequuntur, quid-
quid ad illas avertendas agant, 570. Hostium metus ubi
tam immeusam, ut apparebat, aciem conspiciunt, 570.Ia
duo divisi agmina procedentes Francos circumvenire ag-
grediuntur, 571. Eorum centrum Robertus rumpit, alas-

que Lotharingi equites circumeunt, 571. Tremenda Turca-
rum strages,immensaquecaptaa Francis præda,571. Magna
Christianorum militum multitudo patriam repetunt,571.
Godefridi Tancredique laudes, 571.Eximia totius Christia-
norum exercitus agendi ratio, 572. Godefridi gesta, 572.
Ejus obitus, 575. Baldwini Igesta, 576. Adveniunt in Ter-
ram Sanctam Willelmus Pictaviensis, Stephanus Burgun-
diæ, Hugo, Raymundi frater; et novus Hugonis Magni,
Stephanique, Blesensis comitis, adventus, 591. Absoluta
a Solymano Pictaviensis comitis clades, Hugonis Magni
obitus, 592. Qui supersunt Antiochiam aufugiunt, 592.
Sequentes eorum successus et ad Jerusalem adventus,
593. Pictaviensis comes in patriam regreditur, 593. Cala-
mitosa Ramula pugna, unde Baldwinus rex vix effugit,
503.Siciliæ comitissæ adventus, et cum rege connubium,
596. Ejus obitus, 597. Baldwini II ad regnum accessio,
597. A Turcis captus detentusque est, 597. Ejus liberatio,
598.

ctum ex equo Francorum regem, 394. A rege honorifice
ob bellicam suam virtutem sepelitur, 396.
Desiderius, Longobardorum rex, 99.

Domesday-book, id est Domesday liber; de illo mentio
fit, 434.

Donaldus filium fratris sui occidit, Duncanum, Scotia
regem, 627. Occiditur ipse a filio fratris sui Davide, et
Willelmi Rufi copiis, 627.

Donnonia, (Devonshire), 140. Devastatur, 264-5. Don-
noniæ rex, 40.

Duncanus, Malcolmi regis filius, equitis ordinem a Wil-
lelmo Rufo accipit, et ab eo in regio Scotia solio statui-
tur, 627. A patruo suo Donaldo interficitur, 627.

Dunstanus (Sanctus)ab Eadmundo Glastoniæ abbas in-
stitutus, 227, 314. Regem Eadwy a societate proscriptæ
uxoris suæ amovet, 234. Ab isto rege in exsilium propul-
sus, 234. Cantuariensis archiepiscopus creatur, 237. Sæ-
cularis ejus præstantia et religiosa merita, 234. Ejus in
divites firmitas et in pauperes benevolentia,324. Modus
quo ad restringendam ebrietatem utitur, 324. Nobilis di-
scipulorum ejus indoles, 238. Salvus e coenaculi Calnæ
collapsu evadit, 256. Ethelredum coronat, ejusque regui
calamitates prænuntiat, 260. Ejus obitus, 263.

Dunelmia Rauulphus episcopus plura nova ædificat
monasteria, 679. Sancti Cuthberti corpus transfert, 679.

E

Eadgarus,rex, sexdecim annos natus thronum conscen-
dit,235. Tributarios reges convocat, eorumque sacramen-
tum accipit, 236. In fluvio Dee ab ipsis remigando veni-
tur. 236. Ingens exterorum in ejus aula potestas, indeque
publicorum morum secuta corruptio,236. Sæcularem cle-
rum Wintonia expellit, 240. Ejus ad Glastoniensem, 235.
Deinde ad Malmesbiriensem abbatiam charta, 247. Ejus
visio, 248. Ejus annuale a Walensibus luporum capitum
tributum, 251. Parva ejus statura et ingens vis, 251. Sco-
torum regem provocat, 252. Junioris ejus ætatis vitia,
252. Ejus liberi, 255. Triginta annos natus coronatus est,
255. Ejus obitus, 255. Miracula ad ejus tumulum patrata,

255.

Eadgarus Ætheling; defuncto Confessore, populi mo-
tus ejus causa factus, 408, 421. In Scotiam aufugit, 422
Sed ibi manere graviter ferens Conquestori se subdit,
424. Honorifice susceptus, gradatim in contemptum labi-
tur, 425. Magnæ ejus simplicitatis specimen, 425. Jeroso-
lymam cum Roberto, Godwini filio, procedit, 425. Rediens
honorifice excipitur a Græco nec non a Germano impera-
tore,425.In Angliam reversus solitariam rure vitam age-
bat, quo tempore suo Gesta Malmesbiriensis scribebat,
425.

Eadgarus, Malcolmi regis filius, 382. E Scotia a patruo
suo expulsus, 474. In regio solio a Willelmo Rufo sta-
tuitur, 494, 627.

Eadgaring; hujus vocabuli significatio, 97.

Eadgitha, Eadweardi Primogeniti filia, Othonis Magni
imperatoris conjux, 168, 197, 198.

Eadgitha, Eadgari regis. e Walfritha, filia, 255.
Eadgithe, Godwini filia, Eadweardo Confessori nupta.
333. Ingens ejus eruditio pulchritudoque, 334. Ubi
rex cum ejus patre amicitias dissolvisset, ipsa suis bonis
spoliata in carcerem relegatur, 339. Adulterii suspects,
334. Jurejurando negat, 334. Walkerii martyrium præfa-
tur, 452. Magnifice a Conquestore cum viro suo sepelitur,

454.

Eadgiva, ceu Eadgyfu, Eadweardi Primogeniti filia, et
Caroli Simplicis, Francorum regis, conjux, 166, 197, 198.
Eadgiva, tertia Eadweardi Primogeniti conjux, 198.
Eadgiva, Eadweardi Primogeniti filia, et Ludovici Cæci
uxor, 198, 216.

Eadhilda, Eadweardi Primogeniti filia, et Hugonis Ma-
gni, Parisiensis comitis, uxor, 197, 198, 216.
Eadmerus; ejus historia, 2.

Eadmundus Ironside Sigeferthi viduam matrimonio sibi
conjungit, 298. Defuncti ejus mariti comitatum obtinet,
298. Ab Eadrico impeditur ne Cnutonis progressus inhi-
beat, 298. Modus quo utitur ad confirmandas titubantes
civitates, 299. Londinum ad patrem suum fugit, 299. Quo
defuncto, rex proclamatur, 300. Dnas de Danis victorias
refert, 300. Ejus agendi ratio in ambiguo apud Sceorstan
prælio, 300. Reversus Danos a Londini vicinio depellit,
300. Cum Eadrico in gratiam redit, qui illum a perse-
quendis Danis dissuadet, 301. Prælium apud Ashdown
amittit, 301. Ad singulare certamen Cautonem provocat,
qui illud declinat, 302. Regnum cum ipso dividit, 302.
Ejus obitus, 303.

Eadmundus, Eadmundi Ironside filius, 303, not.
Eadmunding, quis est hujus vocabuli sensus, 97.
Eadredus, rex, in Northanimbria insurrectionem coer-
cet, 232. Archiepiscopum Wulstanum, eo quod in ea con-
Diverat, in carcerem dejicit, 232. Religioni se devovit,
232. Ejus obitus, 233.

Eadricus Streona, Merciæ rex ; insidiosa ejus indoles,
267. Sigeferthi Morcardique occisio ei attribuitur, 297.
Eadmundum Ironside ab insectando Cnutone dissuadit,
297. In hujus partes transit, 299. Saxonas in fugam vertit
falso regis mortem proclamando, 300. Pacem cum eo init,
et a persequendis Danis dissuadet, 301. Saxonum fugæ in
prælio apud Ashdown auctor est, 301. Regis interficiendi
cansa fuisse dicitur, 303. Cnutonem ad expellendum Ead-
wi instigat, 303. Morti tandem a Coutone traditur, 305.
Eadsige, archiepiscopus Cantuariensis, Eadwardum
Confessorem coronat, 333. Sedem suam morbi causa resi-
gnat, et ad illam Siwardum abbatem promovet, 333.

Eadweardus Primogenitus; non interruptæ ejus victo-
riæ, 195. Præsidia in tota regione constituit, militarem-
que ejus auimum perficit, 195. Consanguineum suum
Ethelwaldum debellatum occidit, 195. Iu administrando
regno a sorore sua Ethelflæda adjuvantur, 196. Tres ejus
uxores et earum liberi, 197. A Formoso papa excommu-
nicatur, 203, et not. Cum sancta sede in gratiam redit,
204. Ejus obitus, 204.

Eadwardus II (martyr) ad regium solium a Duustano et
aliis præsulibus erectus, 256. A noverca sua opponitur,
257. Ingens eo regnante fames, 257. Servato regis no-
mine, Elfrida regui regimen relinquit, 258. Ab Eifera,
Elfridæ famula, interficitur, 259. Ignobilis ejus Warehami
sepultura, 259. Miracula ad ejus tumulum patrata, 259.
Ejus corpus honorifice Sheftesbiriam trauslatum, 260.
Eadwardus III (Confessor); ejus in Normanniam exsi-
lium, 304. A Godwino comite in thronum evectus, 332.
Ab Eadsige coronatus, 333. Comitis filiam in uxorem du-
cit, 333. Ejus continentia, 334. Robertum Gemeticensem
aliosque Normannos in Angliam invitat, 334. Cum comite
rixatur, 336. Illum ejusque liberos e regno expellit, 339.
Eorum maritimis latrocinationibus lacessitur,339 Eorum
classem insectari caligine prohibetur, 340. Iis in pristi-
num statum restitutis, eorum Normannos rivales expel-
lit, 340. Ejus corporis animique dotes, 320, 373. Miracu-
la, 375. Visiones, 377 et seqq. Coronam Willelmo Nor-
manniæ duci testamento legat, 382. Regia West-Sexæ
regum linea ejus morte clauditur, 385.

Eadwardus, Eadmundi Ironside filius, 303.

Eadwardus Exsul, Confessoris fratris filius, in Angliam
venit moriturque, 382.

Eadwi (Eadmundus ?), Eadmundi Ironside filius, 303.
Eadwi, Eadmundi Ironside frater, a Cnutone, instigante
Eadrico, expulsus, 303.

Eadwinus, Eadweardi Primogeniti filius, 197. Apud
fratrem suum Ethelstanum calumniis impetitus, 223. In
mare in aperta nave vi demissus, 224. Desperans in fluctus
se mergit, 224. Regis compunctio, et in falsum accusato-
rem vindicta, 224.

Eadwinus Morcarusque (fratres et Northanimbriæ co-
mites), e sua provincia Tosti repellant, 386. Prædam
apud Standford Bridge captam Londinum deferunt, 427.
Ambitiosa eorum proposita, defuncto Haroldo, male ce-
dunt, ipsique domum repetunt, 421. Willelmo bellicis
suis prædationibus nocent, 427. Frequenter capti et ad
libertatem redditi, a suis sectatoribus interficiuntur, 421.

Eadwini Northanimbriæ ad Æthelfritho expulsus, 66.
Apud Reodwaldum orientalis Angliæ confugit, 67. Athel-
burgem Cantiæ connubio sibi conjungit, 68. Christiani-
smum amplectitur,69.Ejus in religione Christiana propa-

ganda zelus, 69. Late patet ejus auctoritas, 69. In prælio
confossus cadit, 69.

Eadulfus, Sinacestria episcopus, 119.
Eadwulfus orientalis Angliæ, 136.

Eadwy, rex; petulans ejus et dissoluta indoles, 233. In-
tra prohibitos gradus uxorem ducit, 233. Conjugem re-
pudiare cogitur, 234. Monasteria diripit, monachosque
expellit, 234. Dunstanum in Flandriam amovet, 234. Ejus
obitus, 235.

Ealhstanus, episcopus Schireburnensis, in Cantiam ab
Ecgberhto cum Ætheluulfo filio suo missus, 147. Æthel-
uulfo in Danos auxiliatur, 151. In illum conspiral, 168-9.
Ejus in Malmesbiriense monasterium invasio, 168 9.
Eanbaldus archiepiscopus Eboracencis, 93.

Eanfrithus, Bernicia rex, a Christiana fide deficit, 70.
A Ceadwalla interficitur, 70.

Eanuulfus, Sumerseti comes, in Ætheluulfum conspi-
rat, 168 9.

Ecgberhtus, Cantiæ; eo regnante litteræ coluntur, 21.
Ecgberhtus, West-Sexæ rex, a Beorhtrico expulsus,
59, 145. In Offe aulam confugit, 145. Unde ejectus in
Franciam transit, 146. Regiminis artem ibi ediscit, 146.
Revocatus thronum conscendit, 146. Nota in tempus ejus
ad thronum accessionis, 60, not. Victor in Cornubia et
apud Walenses, 146. Regno suo Northanimbriam adjun-
git, 106. Universam Britanniam subdit, 147. A Danis de-
victus, 147. Ingentem Danorum exercitum debellat, 147.
Ejus obitus, 147.

Ecgberhtus, archiepiscopus, Eboracensem archiepisco-
patum restituit, conspicuamque ibi bibliothecam fundat,
93.

Ecgberthus, vide Eadberhtus.

Ecgfrithus, Merciæ rex, vivente adhuc patre inunctus,
130. Ecclesiæ prædia a patre subrepta restituit, 130. Præ-
maturus ejus obitus, 130.

Ecgfrithus, Northanimbriæ rex, uxorem suam sacrum
velum sumere permittit, 78. Cuthbertum ad episcopatum
promovet, 78. Wilfrithum expellit, 78. Hiberniam vastat,
78. Merciam amittit, 78. Fatalis ejus in Pictos expeditio,
79.