Imágenes de páginas
PDF
EPUB

licum edictum et privilegium in aliquo infringere vel contra facere presumpserit, eundem apostolica potestate et auctoritate a liminibus sanctę ecclesiç usque ad condignam satisfactionem amovemus et, nisi cito resipuerit, perpetuo anathemate illum condempnamus. Ipsa autem eiusdem cenobii abbatissa licentia et nostrum inde habeat preceptum, ut si quis in huiusmodi iniuriis eam molestaverit et ad correctionem venire contempserit, querimoniam suam sive per se, sive per legatos ad apostolicam sedem fiducialiter deferat et iudicium secundum apostolicam | auctoritatem et constitutionem temerarius invasor subeat.

(R) DATA per manum Lietbuini, (M.,.) sanctę et apostolicę sedis cancellarii et bibliothecarii sacri Lateranensis palatii. Indictione ..... Anno primo domni BENEDICTI X PAPE.

Or. im Staatsarchive zu Hannover.

Von

Perg. ital., breit 0,415-0,42, lang 0,40–0,405, unten nicht umgeschlagen, durch 4 in Rautenform angebrachte Löcher ging die Schnur, welche mit der Bulle noch erhalten blieb, sie ist ziemlich dünn und besteht aus rothbraunen und gelbbraunen in einander verflochtenen Seidenfäden. Faltung: von oben aus hinter einander dreimal zusammengelegt, dann von den Seiten; Linürung fehlt. Die Nominatio ist in mittelgrossen Uncialen mit grossem einleitenden B, alles Uebrige in einer fränkischen Minuskel ausgeführt, die höchst eigenartig wird durch die mit langem niedergehenden Schnörkel versehenen Schlangen-s und m, die ziemlich weit auseinander stehenden durch eine Bogenlinie verbundenen et und ft, durch die i, welche mit n und t unterhalb der Zeile in Wellenlinien verbunden stehen, durch das a, meistens cursiv (zwei neben einander laufende Bogen), welches sich bei n und m ebenfalls unterhalb der Zeile an dem lang niedergehenden Schnörkel angesetzt zeigt (ähnlich in dem Or. Leo's IX für Stablo, Arch. zu Düsseldorf). Zwischen Rota und Monogramm findet sich die Datirung, offenbar vom Schreiber des Contextes ausgeführt, wenn die Buchstaben auch etwas kleiner sind und andere f aufweisen; hinter Indictione findet sich ein senkrechter Strich, darauf grössere Lücke, die vielleicht durch die ausgeschriebene Zahl gefüllt werden sollte. der Rota sind die Kreise unordentlich ohne Zirkel gemacht, auch das Innenkreuz ist nicht ganz regelmässig. Inschrift in Majuskeln: Pax omnibus Christi fidelibus, Umschrift ebenso: Domni Benedicti decimi papae. Das Monogramm wurde gross, sicher und sauber gezeichnet, es gleicht fast ganz den unter Leo IX und Victor II üblichen, das Komma, halb so hoch, zeigt sich unmittelbar dahinter angebracht, es besteht aus einem Schwunge, der einem Fragezeichen ähnlich sieht, und schräge links und rechts darüber zwei dreieckige Punkte (mithin grosses Doppelsemikolon). Die Bullirung gleicht der unter Leo IX und Gregor VII gebräuchlichen. Die Bleibulle besteht aus sehr weichem Blei, wodurch das Gepräge fast bis zur Unkenntlichkeit abgescheuert ist, doch sieht man auf der Vorderseite noch deutlich in Brustbildern links Paulus halb gegen den mit dem Gesichte ihm ganz zugewandten Petrus gerichtet (also ähnlich wie auf den Bullen Gregors VII, von der Umschrift ist nur noch PRINCIP sicher, vielleicht stand: (PAULUS PETRUS PRINCIPES). Das Revers-Bild nimmt sich aus wie eine nach vorn gerichtete Figur in Brustbild mit spitzer Kopfbedeckung (Bischofs-, Papst-Mütze), die Arme im Winkel nach links und rechts ausgestreckt, vielleicht einfach segnend, vielleicht in der Linken einen Schlüssel haltend; von der Umschrift erkennt man nur noch IDEC also wohl (BENEDICT)I DEC(IMI). Nach Allem zu urtheilen haben wir ein Original vor uns. Für Originalnachbildung lässt sich kein stichhaltiger Grund beibringen, schon der äussere Umstand spricht dagegen, dass nicht abzusehen, weshalb man eine solche gerade auf den Namen dieses Papstes angefertigt haben sollte.

Nr. 31.

* Nikolaus II bestätigt dem Kloster St.-Vanne de Verdun seine Besitzthümer.

1060 (2) April 13. Lateran.

Nicolaus episcopus servus servorum dei Waleranno, abbati sancti Petri et sancti Vitoni, cum omnibus a deo sibi commissis bravium aeternae remunerationis. Convenit apostolico moderamini pia religione pollentibus benivola caritate favere et poscentium animis alacri devotione assensum praebere. Apostolicae auctoritatis est, iusta petentibus libenter tribuere providaque caritate suffragari, ne quid deinceps sanctis locis et deo inibi famulantibus possit ab aliquo iniuste auferri. Ideo ergo tuae petitioni annuentes confirmamus et apostolica auctoritate corroboramus omnia, quae ab antecessoribus episcopis Virdunensis ecclesiae vel dei fidelibus tibi tuisque iuste succedentibus data fuerunt vel, deo iuvante, in futuro datura erunt; scilicet altaria, quorum nomina haec sunt: in honore sancti Petri et sancti Amantii et sancti Remigii ecclesiae tres, in suburbio Virdunensi sitae, duae capellae una ad Crucem, altera ad Berlei cortem, subiectae supradictae ecclesiae sancti Remigii. Dehinc una ecclesia ad Betelani villam, alia in Amunzei villa, alia in Maroa, alia in Castonis corte, item una in Nova villa in honore sanctae Mariae cum capella sancti Vincentii, in Vacherulfi villa una capella, in Septimoniolo una, in Haaudi monte una, in Marculfi corte ecclesia una, in Vinchereio capella una, in Amolgisi villa una, in Petri villa ecclesia una, ad Roratum Masnilum capella una, ad Morvillam ecclesia una, in Donnaus una, in Tiliaco una cum capella ad Villare, ad Buconis montem ecclesia una, ad Buslani villam dimidia ecclesia, ad Gilieni cortem ecclesia una cum capella in Raherei corte, in Parreido ecclesia una cum capella ad Berulfi cortem, (in) Walesmedio ecclesia una sancti Martini cum capella sancti

Hilarii, in Bedrui ecclesia una, villam etiam Flaviniacum cum cunctis rebus ad eam pertinentibus et iustitiis et districtionibus atque piscatura cum ecclesia sancti Hilarii et capella in Crantenau, in Marleio ecclesia una, villam etiam, quae Scantia vocatur, cum banno ipsius ex toto dono Berengeri episcopi 1), iustitiamque latronum, qui in banno inciderint, vel sanguinis, qui effusus fuerit, sive vicedominiarium placitum vel correptionem omnium mensurarum et cursum aquae, exceptis alodiis hominum, et publicae viae a) transitum, terras etiam cultas et incultas cum silvis, pratis, pascuis, aquis aquarumque decursibus et octo molendinis. Raherei cortem cum his omnibus, quae ad eam pertinent, et vicedominarium placitum et cortem Gilieni cum adiacentiis suis, et ad villam supra Cosantiam duo mansa, ad Parridum sexdecim mansa cum molendino uno, et in Flabasio terram cum molendino et silva caeterisque appenditiis suis. Dedit etiam supradictus Berengarius episcopus piscaturam apud Tiliacum et decimam arietum ex Bracensi centena et decimam foratici suae civitatis de vino, mercatum insuper et teloneum dono Haimonis episcopi 2), quod in eodem monte sancti Vitoni agitur, possides cum banno eiusdem montis, quod Theodoricus episcopus ) loco tuo tradidit, apud Gaulim cortem terrarum maximam partem cum pratis et aquis et piscatura aquarumque decursibus cum duobus molendinis, ad Mantionis cortem mansa quatuor et semis, Buslani villam cum appenditiis suis, Sobidiaco dimidiam ecclesiam cum duobus mansis, donum insuper Hildradi comitis, apud Berrourum et Teonis cortem, terras cultas et incultas cum silvis et pratis et molendino, apud domnum Basolum duo mansa cum molendino et prato, in Betelani villa terras cultas et incultas cum pratis et silvis, Liniaco similiter terras cultas et incultas et prata et dimidium molendinum, dono etiam Adelaidis comitissae duo mansa ad Xit, in Septimoniolo terras cultas et incultas cum pratis et molendinis, in Marculfi corte terras cultas et incultas cum silvis et pratis, in Marauni corte etiam terras cultas et incultas cum pratis et silvis, donum insuper episcopi Richardi 4) Baronis cortem cum appenditiis suis et familia utriusque sexus et dimidio molendino, in Exio dono Berneri praepositi terras cultas et incultas cum pratis et silvis, et dono Haimonis episcopi in Masinelli ponte terras cultas et incultas quatuor mansa, in Arnaldi villa vineas dono Adelaudi et Girulfi, et molendinum unum dono Richardi advocati, ad Montis villam particulae (!) vinearum, in Borraco dono Godefridi comitis 5), patris Goscelonis ducis 6), mansos decem cum pratis et silvis et vineis et familia, et in Lumesfelt duodecim mansa cum silvis et pratis, in Fremestot septem mansa cum silvis et pratis, in Forbaco quatuordecim mansa cum silvis et pratis. Hermannus etiam comes ), supradicti Godefridi filius, dedit duas ecclesias, una quae vocatur Ham, alia Gengravia, cum quinque mansis, et villam quae vocatur Munau cum familia utriusque sexus et ecclesia b) sancti Martini et silvis et pratis, Fontagiam etiam villam cum omnibus ad eam pertinentibus et familia utriusque sexus, praeterea silvis, pratis, aquis aquarumque decursibus et duobus molendinis, et ecclesiam sancti Petri, ecclesiam de Viviers, et dimidium mercatum Mosomense cum comitatu, in Bo(n)villare viginti mansos cum familia utriusque sexus et ecclesia c) sanctae Mariae, in Havangies et viginti mansos cum familia utriusque sexus, et sextam partem ecclesiae apud Condet et quinque mansos, in Vitreio duos mansos, in Harvia viginti mansos cum familia. Confirmamus insuper donum Teoderici, in Corires duos mansos cum familia, donum etiam Letardi comitis, Bailodium cum omnibus ad se pertinentibus, et ecclesiam sancti Petri, item dono Richardi episcopi apud domnam Mariam terras cultas et incultas, in Castellum dimidium molendinum cum terris, pratis (et) silva, ad Noaz allodium dono Girulfi, ad Pulei terras cultas et incultas, ad Leudum Sart terras cultas et incultas, donum etiam Amalrici in comitatu Stadunensi, Villare cum omnibus ad eum pertinentibus et familia, silvis, pratis, aquis et duobus molendinis, in Walesmedio terras cum familia utriusque sexus et omnibus ad eas pertinentibus et molendinum in Felei corte, in Cuperleio duo mansa dono Johannis, ad Novam villulam dono Dadae comitissae maximam terrarum copiam cum pratis, silvis et ancillis et molendino uno, et in Bedrui villa quatuor mansa dono eiusdem, et in ipsa villa duo mansa dono Odae, ad Claria) vitae. b) ecclesiam, kann wie oben oder mit cum statt et vor silvis gelesen werden, dass ersteres richtig, zeigt Nr. 33: Monau cum ecclesia et silva. c) ecclesiam, vergl. S. 22, 31. .1) Berengar, Bischof von Verdun, c. 940- c. 960. 2) Heimo, Bischof von Verdun, 988 -1024. 3) Theoderich, Bischof von Verdun, 1046–1089. 4) Richard, Bischof von Verdun, 1107–1114. 5) Gottfried der Aeltere, Graf von Verdun und dem Ardennerlande, unter Otto II und Otto III, vergl. Clouet Histoire de Verdun I p. 341 sq. 6) Gozelo I, Graf von Antwerpen und Herzog von Niederlothringen, 1033 auch mit Oberlothringen belehnt. mann, Graf von Verdun, später Mönch in St.-Vanne, vergl. Clouët I p. 374, II p. 23. 24.

7) Her

sellum dono praedictae Dadae terras cultas et incultas et vineas, ad Lavennam duo mansa cum banno, in Castris dono Angeltrudis terras cultas et incultas cum silva, ad Haudini villam unum mansum, ad Elnam unum a) mansum et semis, ad Beroldi villam terras cultas et incultas, ad Mirvolt et ad Villare siccum terras cultas et incultas, ad Jamacium terras cultas et incultas cum pratis et silva, ad Adxit duo mansa cum banno et familia, ad Villare in Ardenna multam terrarum copiam cum silva et quarta parte ecclesiae et omnia, quae habes vel retines iuste, in futuro deo iuvante adquirere iuste et legaliter poteris tu vel tibi iuste succedentes, apostolica nobis a deo commissa auctoritate confirmamus et corroboramus. Si qua autem temerario ausu magna parvaque persona cuiusque ordinis et potestatis citra hanc nostram apostolicam praeceptionem adire praesumpserit, sciat se auctoritate beati Petri apostolorum principis et nostra excommunicatum atque anathematis vinculo esse innodatum et a regno dei alienum cum omnibusque impiis aeterno incendio atque supplicio condempnatum, qui vero observator extiterit huius nostri praecepti, gratiam et misericordiam vitamque aeternam a misericordissimo domino deo nostro consequi mereatur. Amen.

Data Idus Aprilis, per manus Petri Damiani, sanctae Romanae ecclesiae bibliothecarii et cancellarii anno do mni Nicholai secundi papae tertio. Indictione silica sancti Johannis ad Latheranis (!).

XIII. Romae in ba

(R)

Abschriften des Souprieur von St-Airy, D. Michel Colloz, vom 8 März 1784, im MS. Moreau 26 fol. 241; unzuverlässiger: MS. lat. 17, 639 fol. 47, MS. lat. 5214 fol. 88, MS. lat. 5435 fol. 24, in der Bibl. Nat. zu Paris; des Cart. de St.-Vanne Nr. 184, fol. 4447, in der Bibl. zu Verdun.

„L'original est écrit sur un parchemin, qui sans replis a un piéd onze pouces (0,62 M.) de largeur, sur deux pieds cinq pouces (0,78 M.) de hauteur. Il est scelé d'un plomb ordinaire, attaché et pendant au moyen d'une couromais. Ce sceau représente d'un côté Saint Pierre à qui une main céleste présente des clefs avec cette inscription. Tibi Petre dabo claves regni caelorum", et au revers on voit la ville de Rome et ces mots: „aurea Roma“ avec cette légende autour: † „Signum Nicolai papae“. (Vergl. auch Mabillon, De Re Dipl. p. 129). Wie bei den Urkunden Leos IX für St.-Vanne hat Collos auch hier ein Facsimile beigegeben; es dient nur dazu, das zu bestätigen, was sich schon aus den unkanzleimässigen Formeln (namentlich in der Adresse und im Datum hervortretend) ergiebt, nämlich, dass wir kein Original, sondern nur die Nachbildung eines solchen vor uns haben. Die Rota ist völlig unkanzleimässig; die Hand scheint mit der identisch zu sein, welche die Urkunde Leos an Theoderich von Verdun (1053 Januar 2) ausführte, sie dürfte noch dem 11 Jahrh. angehören. Glauben kann unserem Privilegium nicht beigemessen werden.

Nr. 32.

Nikolaus II berichtet den Getreuen der Grafschaft Alby, dass er das Kloster Ségur (D. Rodez) in apostolischen Schutz genommen habe.

1059-1061. Rom.

Nicolaus) episcopus servus servorum dei omnibus fidelibus Albiensium comitatus salutem et apostolicam benedictionem b). Notum vobis fieri volumus, nos sub tutelam c) sancti Petri et nostram nostrorumque successorum monasterium suscepisse, situm in comitatu vestro in loco, qui dicitur Securus, et sancti Petri vocabulo nuncupatur, quod Ademarus cum uxore sua Resindi suisque heredibus d) ad honorem dei et sancti Petri singulis quibusque e) annis ad reddendum censum XII denariorum nobis nostrisque successoribus construxit, quatenus suorum consequantur veniam delictorum cum omnibus parentibus suis. Insuper sciatis, eos in proprietate sancto Petro dedisse. Quapropter, quia nostrum est, monasterium et omnia ecclesiastica defendere volumus, et his nostris apicibus confirmamus, ut prefatum monasterium, sicut nostrum proprium, ab omnibus fidelibus defensetur et veneretur. Si forte aliquis infra terminos eiusdem monasterii vel in prediis eius aut habitaverit sive confugerit a nemine molestetur. Si quis his nostris preceptis contraierit, sicut nostre maiestatis obnoxius anathematis vinculum incurret et sancti Petri benediccionem non habuerit, sed maledictioni nostre subiacebit. Si quis vero predictum monasterium suis bonis aucmentaverit, suorum peccatorum veniam consequatur et sancti Petri et nostram benediccionem.

dibus.

Data Rome, per manus Humberti, dicti episcopi et apostolicę sedis bibliothecarii.
Copialurkunde des 12 Jahrh., MS. Languedoc (Chartes) 193 Nr. 1, in der Bibl. Nat. zu Paris.
Augenscheinlich ist die Abschrift nicht ganz in Ordnung.

a) ad Unam mansum, dass wie oben zu lesen, zeigt Nr. 33. b) bennonem. c) tutela.
e) quibus que. f) malectioni.

d) heder

Nr. 33.

*

Nikolaus II verkündigt Bischof Theoderich von Verdun, dass er dem Kloster St.-Vanne seine Besitzthümer bestätige, und die Pflichten und Rechte des Vogtes normire 1).

1059-1061 April 25. St. Peter von Rom.

Nicholaus episcopus servus servorum dei dilecto fratri et consacerdoti Theoderico, Virdunensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem. Apostolici iuris est, bonis bonorum studiis suffragari et, ut ad meliora in dies verbis et exemplis proficiant, adhortari. Delectamur proinde plurimum, quia tua frate nitas indicavit nobis, monasterium ante portas civitatis tue in honore apostolorum Petri et Pauli constructum, in quo requiescunt corpora pontificum Vittoni, Sanctini, Pulchronii, Possessoris, Firmini atque Madalvei, tam pro antiquitate sua tam pro predecessorum tuorum ibi, ut dicis, sepultorum reverentia, plurimum te diligere et venerari. Eapropter, tue postulationi assentientes confirmamus et apostolica auctoritate corroboramus omnia, que eidem loco a christianis fidelibus data sunt vel donabuntur. Confirmamus ergo donum Berengarii episcopi 2), videlicet abbatiam sancti Amantii in Aquitania cum duabus curtibus Marniaco et Puliniaco, et villam, quae Scantia dicitur, cum banno et iusticiis latronum, qui in banno inciderint, vel sanguinis, qui in eo fusus fuerit, sive vicedominarium placitum et correptionem omnium mensurarum et novem molendina, Flaviniacum cum banno et iusticiis omnibus ad se pertinentibus, et piscaturam in Mosella cum ecclesia sancti Hilarii et capella in Crantenau, in Loseio vineas cum decima vinearum episcopi in Motoces, et decimam foratici suae civitatis de vino, et dicimam arietum ex Bracensi centena, Parridum cum ecclesia, Marculfi curtem cum ecclesia et banno terrarum suarum, in Golonis curte duos quartarios cum molendino et piscatura, liberos ab omni responsione et iusticia et respectu, et alios septem quartarios indominicatos cum banno et propria iusticia, ecclesiam de Marleio, piscaturam de Tiliaco, donum etiam Wigfridi episcopi ) et Rodulfi comitis, scilicet Rualdi mansum et medietatem Geldulfi villae cum terris cultis et incultis, mancipiis utriusque sexus cum medietate ecclesiae, donum quoque Haimonis episcopi 4), Masmelli pontem videlicet, et mercatum in monte sancti Vitoni cum theloneo omnium rerum, quae ibi vendentur, et pugillo 5) totius annonae, quae a superiori Mosae cursu usque ad inferiorem eius decursum ipsis publicis itineribus advehitur. Donum etiam Richardi episcopi 6), videlicet Baronis curtem, ab omni advocatura liberam, et ea quae dedit ad domnam Mariam, bannum montis sancti Vitoni, quod tu ipse eis contulisti a cruce, quae preminet eidem monasterio usque ad portam civitatis, et iusticiam latronum, qui in banno inciderint, vel sanguinis, qui in eo fusus fuerit, sive vicedominarium placitum et correptionem omnium mensurarum, et novem familias in Scantia, et altaria ecclesiarum suarum ea lege eis dedisti, ut persona) moriente abbas et fratres aliam libere et sine simonia eligant et per se prebenda investiant, deinde pro cura suscipienda episcopo et archidiacono conducant, postea fidelitatem abbati et fratribus faciat, et bis in anno in domo sua abbati cum quatuordecim equitibus et uno saumario ) servient, et duodecim nummos in festo sancti Vitoni persolvent, nullam de laboribus eorum vel de pecudibus decimam ab eis exigent, sed ipsi ecclesiae de suis decimas dabunt, de oblationibus vero festivitatum anni duas partes abbas, tertiam presbiter habebit. Si qua in matre ecclesia restruenda fuerint, duas partes abbas, tertiam presbiter restruet; de capellis autem nullus eos inquietabit, sed ad parrochianos pertinebit. Confirmamus et ea, quae Herimannus comes factus monachus) dedit in Harvia, triginta mansos libere et sine advocatura, in Geavia quinque mansos similiter sine advocatura, et duas ecclesias, unam in Ham, aliam in Geavia, et villam quae dicitur Monnau cum ecclesia et silva, Fontagiam villam cum omnibus ad se pertinentibus, familia utriusque sexus, silvis, pratis, aquis, aquarum decursibus et

1) Vergl. die Urk. vom 2 Jan. 1053 und 13 April 1060. 2) Berengar, Bischof von Verdun, c. 940- —c. 960, unter ihm wurde 952 die alte Kirche von St.-Vanne zu der bald so berühmt werdenden Benedictiner-Abtei umgewandelt, die damals vom Bischofe ausgestellte Bewidmungsurkunde ist oft gedruckt worden, vergl. Brequigny, Table Chron. I p. 422, auch Clouët, Hist. de Verdun I p. 319, vergl. die Urk. vom 2 Jan. 1053. 3) Wikfried, Bischof von Verdun, c. 962–983. 4) Heimo, Bischof von Verdun, c. 998-1024. 5) Bisher nicht genau bekannte Abgabe; ungenügend Du Cange, Gloss. V p. 507. 6) Richard, Bischof von Verdun, 1039-1046. 7) Scil. presbiter. 8) Sauma, saumanus: animal, quovis sarcinis destinatum. Du Cange VI p. 77. Soumari, saumâri, ahd.: Saumthier, Lastthier. Schade, Altdeutsch. Wörterb. S. 845. 9) Hermann, Graf von Verdun, Sohn Gottfrieds des Aelteren, wurde Mönch in St.-Vanne und starb als solcher; vergl. Clouït, 1 p. 374, II p. 23, 24. Auch St.-Remi hat er mit Gütern bedacht; vergl. Brequigny, Table Chron. I p. 503.

duobus molendinis, et ecclesiam sancti Petri, et ecclesiam de Vivers, et dimidium mercatum Mosomense cum comitatu, in Bonvillare viginti mansos cum familia utriusque sexus et ecclesia, Hevenges similiter et viginti mansos cum familia utriusque sexus, sextam partem ecclesiae de Condeit cum quinque mansis, et in Vitreio duos mansos, et in Bello manso duos mansos, qui solvunt duas carratas vini vel decem solidos, et unum molendinum, in his omnibus nulla advocatura est nisi tantum apud Condeit. Si opus fuerit advocatum venire, et praepositus rogaverit, cum uno tantum socio veniet et de communi adquestu insimul vivent. Bailodium cum omnibus pertinentiis suis et ecclesia dono Lietardi comitis, ecclesiam de Mecionis dono The(o)derici comitis, in Corires duos mansos dono Teoderici, in Borraco mansos decem cum pratis, silvis, vineis et familia dono Godefridi ducis 1), et in Lumesfelt duodecim mansos cum silvis et pratis, et in Fromestot septem mansos. Et quia nobis significasti, ipsos fratres super vexatione advocatorum 3) suorum te saepius convenisse, ideo, sicut rogasti, pro pace et quiete eorum, secundum quod a duce Gozelone 2) in praesentia praedecessoris tui Richardi episcopi determinatum insinuasti, nos hic conscribere et confirmare dignum duximus. Constituimus igitur et confirmamus apostolica auctoritate, ut advocatus ad tria annualia placita cum uno socio veniat, et cum ministerialibus ea legitime tencat, et iusticias ibi factas iudicio scabiniorum pro posse pauperum determinet, et de communi adquestu ipsa die vivat et de residuo, suum tercium habebit de leude et de sanguine facto. Si abbas per se rectum adquirere potuerit, nichil inde advocatus habebit, si vero eum advocare necesse fuerit, de iusticia facta suum tercium habebit. Si, aliqua causa necessaria ecclesiae urgente, abbas eum invitaverit vel pro patriae defensione transitum habuerit, victum competentem de potestate per ministeriales accipiet. Si vero pro suo tantum negotio venerit, de suo vivet. Praeter haec nichil sui iuris esse noverit. Confirmamus et Raherei curtem cum ecclesia et omnibus ad eam pertinentibus, et vicedominatum, Gilieni curtem cum adiacentiis suis et ecclesia, Walesmedium cum ecclesia et capella una, Belrourum a) et Theonis curtem cum silvis, pratis, terris cultist et incultis et molendino, sine omni advocatura libera, dono Hildradi comitis, ad Mancionis curtem mansos quatuor et dimidium, ad Buslam villam dimidiam ecclesiam cum terris el aliis appendiciis. Solidiaco dimidiam ecclesiam cum duobus mansis, apud domnum Basolum duos mansos cum uno molendino et prato dono Herimanni comitis, in Bozelani villa ecclesiam cum terris cultis et incultis, pratis et silvis. Liniaco similiter medietatem ecclesiae et molendinum unum cum terris cultis et incultis et banno proprio et familia utriusque sexus, in Axit duos mansos dono Adelaidis comitissae, in Septimoniolo terras cultas et incultas cum pratis et molendinis, in Exio terras cultas et incultas dono Berneri, in Arnaldi villa vineas dono Adhelaudi, Gerulfi et Marthae, et molendinum unum dono Ricardi advocati, ad Montonis villam particulae (!) vinearum, in Castellum dimidium molendinum, ad Noaz terras cultas et incultas dono Gerulfi, ad Pulci terras cultas et incultas, ad Leudum Sart terras cultas et incultas, donum Amalrici in comitatu Stadunensi, Villare cum omnibus ad eum pertinentibus et familia, silvis, pratis, aquis et duobus molendinis, ad capellam molendinum unum, in Cuperleio duos mansos dono Johannis, ad Novam villam maximam terrarum copiam cum servis et ancillis et molendino uno dono Dadae comitissae, et in Bedrui villa quatuor mansos dono eiusdem, et alios duos dono Odae, ad Clarissellum terras cultas et incultas et vineas, et ad Lavennam duos mansos cum banno dono praedictae Dadae, in Castris terras cultas et incultas cum silva dono Angeltrudis, ad Haudini villam mansum unum, ad Elnam mansum unum et dimidium, ad Beroldi villam terras cultas et incultas, ad Mirouvalt et ad Villare siccum terras cultas et incultas, ad Jamacum terras cultas et incultas cum pratis et silva, ad Auxit duos mansos cum familia et banno, ad Villare in Ardenna multam terrarum copiam et silvam et quartam partem ecclesiae cum familia. Haec igitur omnia ita libere tradita illi ecclesiae testaris, sed et nos nostra auctoritate confirmamus, ut nullus aliquando posterorum magna vel parva persona, quod quidem absit, de caetero aliquid in his reclamare aut habere posse se putet, sed in abbatis et fratrum potestate manet, quid de singulis facere velint. Iterum significasti nobis, abbates et praepositos monachorum istas et huius modi oblationes fidelium, quas pro salute sua ecclesiis dei reliquerunt, licenter, quibus volunt, dare, ven

a) Belroivirum, wohl Belrouurum (uu-w) zu lesen. .1) Gottfried der Aeltere, Graf von Verdun, vergl. die Urk. vom 13 April 1060. 2) Gozelo I, Herzog beider Lothringen, starb 1043. 3) Vergl. die Urk. vom 2 Jan. 1053.

« AnteriorContinuar »