Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Pontiniacensis ecclesia possidet, quod jure aliquo ad eos videtur pertinere, sive in proprio, sive in casamento, fratribus predictæ ecclesiæ jure perpetuo, possidendum concedunt et laudant. Laudant etiam nichilominus quicquid de casamento eorum Pontiniacenses fratres adquirere poterunt; et in omnibus nemoribus suis omnem usuariam tam ipsis fratribus quam pecoribus eorum, et in ceteris terris pasturam. Hujus concessionis et laudationis eorum testes sunt: Garnerius de Fagis; Richerius Vitulus; Gauterius de Pentecosta; Hugo de Malo-Passu, Gauterius..... ba; Milo de Villa-Mauri.

Actum, anno ab incarnatione Domini M° C° XL° vio, quo Lodovicus, rex Francorum et Aquitaniorum dux, Jerosolimam profectus est ad expugnandos christiani nominis inimicos.

Original; Archives de l'Yonne, Fonds Pontigny, liasse xvII, s. 1. Ire.

LXIII.

BULLE DU PAPE EUGÈNE III EN FAVEUR DE L'ABBAYE DE QUINCY.

(An 1147, 26 août).

Le pape, s'adressant à l'abbé Urbain, déclare prendre le monastère Notre-Dame de Quincy sous sa protection et il énumère les biens que cette maison possède le monastère proprement dit; la terre de Quincy; celles de Balnot, de Fontaines; la grange d'Ervy; les vignes d'Osmont et divers autres biens.

Eugenius episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis Urbano, abbati monasterii Sancte-Marie Quinciacensis, ejusque fratribus, tam presentibus quam futuris, regularem vitam professis, in perpetuum. Pie postulatio voluntatis effectu debet prosequente compleri, etc.

(Suit le détail des biens du monastère.)

Monasterium ipsum Beate-Marie, cum possessionibus, nemoribus, pratis et aliis omnibus pertinentiis suis; - Terram de Quinciaco, cum horreo, nemore et aliis omnibus adjacentiis suis; - Terram de Balano, horreum et nemus cum aliis omnibus appenditiis suis; - Terram de Fontanis, cum nemore et aqua et aliis omnibus adjacentiis suis;— Grangiam de Arvi, cum nemore et pratis, et aqua et aliis omnibus pertinentiis suis; - Vineas de Osmunt; - Terram cum horreo de Submontibus, cum appenditiis suis, sicut vobis a monasterio Melundensi et ejusdem loci fratribus, pro censu duorum solidorum annuatim eis persolvendo, rationabiliter concessa est;- Aliam terram quam habetis a dominis de Blesmu et

Vallem-Bevronem, quam habetis a predictis dominis; Terras quas in villa Sanctis Medardi, et in villa que dicitur Masnil, possidetis ; Grangiam de Calmis,

cum omnibus appenditiis suis; - Partes alodii de Marsuli; - Terram ultra Neelle, in qua fenum secatur. Sane laborum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, seu de nutrimentis vestrorum animalium nullus a vobis decimas exigere presumat (1).

Decernimus ergo ut nulli omnino hominum etc. (Vide, t. 1, p. 227).
Ego EUGENIUS, catholice ecclesie episcopus.

(Suivent les signatures des cardinaux.) Datum Altisiodori, per manum Guidonis, sancte romane ecclesie diaconi cardinalis et cancellarii, sexto kalendas septembris, indictione decima, incarnationis dominice anno Mo Co XLVII°; pontificatus vero domini Eugenii pape tercii anno

tercio.

Au bas sont figurés le double cercle et le monogramme Bene valete.

Copie signée Biguerne et Maceus; Cartulaire de l'abbaye de Quincy, Ms du XVI siècle, f° xxx, vo, Bibl. de la ville de Tounerre.

LXIV.

CHARTE DE L'ARCHEVÊQUE DE SENS POUR L'ABBAYE DE PONTIGNY.

(1148 à 1168).

L'archevêque atteste une donation, faite par Hermeniarz de Traine! et son fils, de droits d'usage dans la forêt de Saint-Loup en faveur de l'abbaye de Pontigny.

In nomine sancte et individue Trinitatis, ego Hugo, Dei gratia Senonensis archiepiscopus, notum fieri volo omnibus hominibus, presentibus et futuris, quod Hermeniarz de Triagnel et Henricus, filius ejus, donaverunt et concesserunt Pontiniacensi ecclesie, pro salute animarum suarum et antecessorum suorum, usuarium nemoris sui quod dicitur Sancti-Lupi, ad pastum et pasturam omnium animalium ejusdem ecclesie, et ad omnes aisancias et necessitates omnium fratrum Pontiniacensium. Hoc idem laudavit Hysabel, filia ejusdem Hermeniardis, et Arnulfus, clericus, filius ejus, et Diesius, maritus Hysabel, filie ejus. Ista dona

(1) Une bulle du même pape Eugène III, datée de Latran, le 13 des calendes de février, an 1145, avait déjà nommément exempté des dîmes tous les biens du monastère de Quincy. (Cartul. ibid., fo 1o).

tio facta fuit per manum domini Anselmi de Triagnel, et Guarnerii, fratris ejus. Hanc autem donationem ita fecerunt Hermeniarz et Henricus, filius ejus, ut promitterent, per manum memoratorum fratrum Anselmi et Guarnerii de Triagnel, aquitare et pacificare de Pontiniacensi ecclesia, si quis forte fratribus ejusdem ecclesie de ipsa donatione aliquam injuriam fecerit, moveritve calumniam. Hoc ipse Henricus se firmiter tenere et observare, in manu nostra, Senonis, affiduciavit. Inde testes sunt, tam clerici nostri quam servientes: Theo, canonicus; Robertus, canonicus; Hugo et Jaquinus, Beate-Marie canonici; Fromundus, notarius; Clemens et Hugo, clerici; Doinus, cellerarius meus; Gosbertus et Bauduinus, camerarii; Symon et Petrus, coci et alii plures. Ut autem hoc ratum maneret et firmum, sigilli mei auctoritate fecimus confirmari.

Original, scellé autrefois; Archives de l'Yonne, Fonds Pontigny, L. xvii, s. 1. 1.

LXV.

CHARTE D'ETIENNE, ABBÉ DE REIGNY, AU SUJET DE LA TERRE DE SOMMECAISE.

(Vers 1150).

Il résulte de cette charte que la contestation qui existait au sujet de la terre de Sommecaise, entre l'abbé de Saint-Germain et les neveux de Landry de Dracy, fut réglée de façon que Landry promit de ne nuire en rien au monastère, à peine de lui payer 100 sous de Provins.

Notum facio tam presentibus quam futuris ego frater Stephanus, Regniacensis abbas, quod querela que erat inter abbatem 'Sancti-Germani et Landricum de Draciaco, de terra Sancti-Casii, hoc modo terminata est. Prefato abbati firmavit Landricus, in fide sua, quod querela illa que erat inter prefatum abbatem Sancti-Germani et nepotes suos, de terra Sancti-Casii, nullo modo, vel per se vel per alium, ecclesie Sancti-Germani noceret. Concordiam istam frater Stephanus, Regniacensis abbas, in manu sua suscepit hoc modo, ut si forte prefatus Landricus, ecclesie Sancti-Germani, de prefata querela, quod absit, noceret, ipse centum solidos ecclesie Sancti-Germani persolveret Pruviniensis monete. Et ut hoc ratum haberetur, sigilli sui impressione firmavit.

Cartul. de l'abbaye Saint-Germain; XIIIe siècle, fo LXXXV, r°, n° vii; Bibl. d'Auxerre ;
Ms n° 140.

LXVI.

CHARTE DE L'ARCHEVÈQUE DE SENS POUR L'ABBAYE SAINT-JEAN
DE CETTE VILLE.

(De 1150 à 1159).

L'archevêque rapporte qu'un chevalier nommé Gilo, étant au moment de mourir, a donné à l'abbaye Saint-Jean la moitié de la dîme qu'il possédait au-delà de l'Yonne depuis le bourg de Saint-Maurice de Sens jusqu'à Saint-Bond et à Saint-Martin. Salon, vicomte de Sens, ratifia ce don.

In nomine Domini. Ego Hugo, Senonensis archiepiscopus, notum fieri volo omnibus fidei catholice professoribus quia Gilo, miles, in extremis agens, dimisit ecclesie Sancti-Johannis Senonensis medietatem decime quam habebat ultra fluvium Jonem, tam in terris quam in vineis, a burgo Sancti-Mauricii usque ad Sanctum-Baudum et Sanctum-Martinum. Hoc vero donum Hugo, monacus, ad quem hereditario jure pertinebat, primo contradixit, sed, volente Deo, postea facta pacis compositione, concessit atque laudavit; laudavit et insuper Salo, vicecomes, de cujus feodo erat. Huic laudationi interfuerunt: Willelmus, archidiaconus; Matheus, precentor; Fromundus, capellanus; Salo de Danjone. Ut ergo donum ratum, firmumque habeatur semper apicibus assignatum, sigilli nostri impressione muniri precepimus, ne forte, labente annorum curriculo, favilla oblivionis possit consumi.

Original, scellé autrefois; Archives de l'Yonne, Fonds de l'abbaye de Saint-Jean de
Sens, L. vn.

LXVII.

ACCORD ENTRE ANSERIC DE MONTRÉAL ET L'ABBAYE DE REIGNY, AU SUJET

DE LA FORÊT D'HERVAUX.

Anseric, voulant vivre en paix avec les moines de Reigny, déclare reconnaître les limites établies par ses aïeux entre le bois des moines appelé d'Hervaux et son bois de Saint-Germain, et celui de Gimon Buguerel et autres. La charte contient la description des propriétés respectives des parties.

Notum sit omnibus præsentibus et futuris, quod ego Ansericus, dominus Montisregalis, pacem inter me et fratres de Regniaco reformari volens, signa et divisiones ab antecessoribus factas inter nemus fratrum de Regniaco, cui nomen

est Erviel et nemus meum quod dicitur Sancti-Germani, et partes nemorum quas a Gimone Buuguerel, Hugone Joberto de Provence, Petro Mautalant de Ateis, pecunia teneo obligatas, et partem monachorum de Cora, et aliud nemus SanctiGermani, a viris legitimis et boni testimonii quadam die constituta mihi feci demonstrari. Cum ergo vidissem divisiones signorum vetustate autenticas innotuisse, hominum meorum et virorum fidelium attestatione quod nemus determinatum esset de jure fratrum de Regniaco, sicut mete et divisiones demonstrant, ego, respectu justitiæ et pacis conservande ne aliquo tempore inter me et inter successores meos et fratres de Regniaco, de jam dicto nemore et divisionibus discordia oriretur, ipsas divisiones scripto volui commendari et in perpetuum confirmari. Iste sunt divisiones: a lacu Corili usque ad quercum de Geneschor et inde usque ad fagum Petre, et usque ad Septem-Fratres, et usque ad Grossum Ciriser; indeque ad quercum de Geneschor, usque ad Grossum-Fagum. Ab alia parte nemoris Sancti-Germani divisiones hee sunt: A nemore Philippi de Praiæ usque ad lacum Chapotot et usque ad agros Sancti-Germani. Nemus ergo jam dictum, prout signa, facta et mete demonstrant, libere et absque ulla retentione, pro salute anime mee, pro salute patris et matris mee, uxoris mee et antecessorum meorum, ecclesie, et fratribus de Regniaco concessi et laudavi, garentire compromisi et volui confirmari. Porro usuaria, et si quid aliud ego et homines mei, in jam dicto nemore de jure reclamabamus, supradictis fratribus eorumque successoribus in elemosina perpetuo indulsi. Hujus rei testes sunt: Gauterius, monachus de Fon teneto; magister Obertus; Josbertus de Bar; Willelmus, Grossum-Brachium et Philippus, frater ejus; Barjoldus de Talaci; Milo, præpositus de Monteregali Willelmus, prepositus de Insula; Arnulfus Malabucca. Ut igitur istud ratum et firmum perpetuo habeatur, presenti scripto et sigilli mei munimine confirmavi. Hoc etiam laudavit Sibilla, uxor mea, unde testes sunt: Gauterius, monachus de Fonteneto; Robertus, canonicus de Monteregali; Gibaudus, miles de Monteregali; Milo, prepositus de Monteregali.

Original, scellé autrefois; Archives de l'Yonne, Fonds de l'abbaye de Reigny, Liasse
XIV, s. 1. 8.

LXVIII.

CHARTE D'ALAIN, ÉVÊQUE D'AUXERRE, POUR L'ABBAYE DE REIGNY.

(1152-1167).

L'évêque confirme le don de la terre de Beaumont et de Bruhalt (à Reigny) fait par Arnaud et Eudes de Toucy, frères, à l'abbaye de Reigny, en présence de témoins nombreux.

« AnteriorContinuar »