IV.

Bref du pape Innocent II confirmant toutes les propriétés de l'abbaye d'Igny.

1132.

Innocentius episcopus servus servorum Dei dilecto filio Uberto igniacensi abbati eiusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.

Quotiens illud a nobis petitur quod rationi noscitur convenire animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Proinde, dilecte in Domino fili Uberte abbas, venerabilis fratris nostri Rainaldi remensis archiepiscopi sapientis siquidem viri et religionis ac pauperum amatoris precibus inclinati, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et igniacense monasterium cui Deo auctore presides apostolice sedis privilegio communimus. Statuentes ut quascunque possessiones quecunque bona in presentiarum juste et legitime idem monasterium possidet aut in futurum concessione pontificum liberalitate regum vel principum oblatione fidelium seu aliis justis modis prestante Domino poterit adipisci firma vobis et illibata permaneant. In quibus hec propriis nominibus duximus annotanda :

Quicquid videlicet a venerabili fratre nostro prefato Rainaldo archiepiscopo aput Igniacum et Montem Thaonis vestro monasterio collatum esse cognoscitur. Decimam quoque ab Henrico de Castilione aput Montem Thaonis in manus ejusdem fratris nostri Rainaldi archiepiscopi refutatam et ab ipso vobis concessam. Et quecunque Ponzardus de Arceio et Albertus de Sarceio in terris pratis pascuis et silvis aput Igniacum

vestro cenobio dederunt. - Vicecomitatum de Igniaco ex dono pagani de Crusniaco et quecunque alia aput eundem locum Igniacum devotionis intuitu a bonis viris vobis collata sunt. - Ressun etiam quondam de potestate Chehereii cum terra eidem mansionili adiacente ex dono filii nostri nobilis viri Andree de Baldimento - similiter et omnia prata et alias terras circa Perteium sitas cum quadam silvula, que omnia olim de potestate Avelerei fuerant et in omnibus silvis suis quicquid vestro vestrorumque successorum usui necessarium fuerit ex dono predicti Andree de Baldimento. Terram arabilem de potestate Avelerei que sufficere possit ṛuabus carrucis omnibus anni partibus in quibus terre arantur et excoluntur ex dono Milonis de Asceio et uxoris sue. Decimam eiusdem terre quam per presbiterum de Chehereio et per canonicos de Chartoura sub annuo censu quinque solidorum proviniensium tenetis. - Aput montem Thaonis terram ex dono duorum fratrum Egidii et Helie.

Decernimus ergo ut nulli omnino homini liceat prenominatum monasterium temere perturbare aut eius possessiones auferre vel ablatas retinere minuere aut aliquibus vexationibus fatigare sed omnia integra conserventur eorum pro quorum sustentatione et gubernatione concessa sunt usibus omninodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona hanc nostre constitutionis paginam sciens contra eam temere venire temptaverit secundo tertiove commonita si non satisfactione congrua emendaverit potestatis honorisque sui dignitate careat reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine districte ultioni subiaceat. Conservantibus autem sit pax Domini nostri Jesu Christi quatinus hic fructum bone actionis percipiant et apud districtum judicem premia eterne pacis inveniant. Diocesano tamen episcopo debita justicia et reverentia non negetur. Amen.

Datum Altisiodori per manum Aimerici sancte Romane ecclesie diaconus cardinalis et cancellarius, IV idus decem

bris, indictione decima, Incarnationis dominice anno millesimo centesimo tricesimo secundo, pontificatus vero domni Innopape II anno secundo.

centii

(A côté de la rota)

Ego Innocentius

catholice ecclesie episcopus.

Cartulaire d'Igny. Paris, Bibliothèque nationale.

V.

Charte de Hugues de Roucy, donnant à Igny tous ses biens au territoire de Sévigny, à condition que Guerric y établira une maison de son Ordre. (La Valroy.)

1147.

In nomine sancte et individue Trinitatis, Patris et Filii et Spiritus Sancti, Ego Hugo comes de Roceio, sciens quidem me in multis graviter offendisse, sed nichilominus sciens peccata eleemosinis redimi posse, pro redemptione anime mee sed et uxoris mee Richentie comitisse parentumque ac liberorum meorum, assensu ejusdem uxoris mee ac filii nostri Wischardi, sed et aliorum tam filiorum quam filiarum, dedi Deo et Beate Marie Igniacensis ecclesie quidquid in territorio Silvinii habere videbamur, id est medietatem totius territorii, tam in terra arabili quam in pratis et nemoribus seu frugum decimationibus, ad hoc scilicet ut a monachis Igniacensibus abbatia sui ordinis inibi construatur, in qua pro salute nostra temporali et æterna Deo perpetua religione serviatur. In alia quoque medietate, quam Odo et Ranierus fratres in feodum de me tenere videbantur, abbatie ipsius loci id juris concedimus ut, si quando feodum illud in manum nostram vel successorum nostrorum redire contigerit, sine ulla retractatione aut diminutione ecclesie que Deo cooperante a nobis ibi edi

ficabitur totum coadunetur. Quamdiu vero prenominati fratres vel eorum heredes legitime illud tenuerint feodum, nobis quidem debitum reddent servitium, sed nichil de feodo licebit illis vendere vel donare aut commutare nisi eidem ecclesie. Sane quoniam tempore hujus donationis terra ipsa a nobis invadiata erat et ecclesia Igniacensis redemit eam centum viginti libras proveniensis monete, ne quid tamen deesse videretur ad plenitudinem eleemosyne nostre, ad hoc ipsum concessimus eidem Igniacensi ecclesie quidquid redituum aut commodorum in villa Sancti Quintini videbamur habere, donec videlicet valens centum vigenti libras inde cognoscatur recepisse. Ut igitur hec donatio nostra tam presentibus nota sit quam posteris, et tam apud nos quam successores nostros rata et inviolabilis jure et securitate vigeat perenni, volumus eam per presentem paginam memorie mandari et sigilli nostri impressione muniri, testium quoque subscriptione roborari. Signum Domini Bartholomei, Laudunensis episcopi. S. Roberti, capellani. S. Domini Petri, abbatis. S. Nicolai de Curlandon. S. Gervasii de Roceio. S. Gerardi. S. Ebali. Item S. Domini Samsonis, Remensis archiepiscopi. S. Bosonis, archidiaconi. S. Galcheri de Bazochia. S. Stephani de Novo Castello. S. Stephani de Echry. S. Radulphi de Turno.

Cartulaire de La Valroy, fol. 1.

VI.

Charte de Samson, archevêque de Reims, confirmant la fondation de l'abbaye de Bonnefontaine.

1153.

In nomine sanctæ et individuæ Trinitatis, Patris et Filii et Spiritus Sancti, amen. Pias fidelium oblationes jugi firmaque memoria expedit retineri; et ne quo calumniatorum labefac

scilicet a

tentur incursu, pastorali sollicitudine provideri. Propterea, dilecte mi fili Bernarde, abbas monasterii Signiacensis, quæ Nicolaus de Rumigniaco approbante filio suo Godefrido, quem de prima uxore suscepit, et uxore ejus Aelide, cum filiis suis Balduino archidiacono et Nicolao, villam quam Seri-fontes vocabant, cujus nomen in Bonum-fontem mutatum est, tibi cœnobioque tuo ad abbatiam loco ejusdem villæ construendam libere, sicut eatenus ipse tenuerat, tradiderunt possidendam, approbamus atque sancimus; et ne quilibet mortalium infirmare hoc aut evertere conetur, auctoritate metropolitana interdicimus. Hanc autem possessionem ne insufficiens esset si prædictæ villæ terminis concluderetur, ampliaverunt eam qui prænominati sunt usque ad hos terminos campo Balduini secundum quod possessio ipsa conjungitur territorio mansionali, quod est Simonis de Tremuleto, usque ad Baii rivum, et ab ipso rivo usque ad territorium Hanapiæ, et usque ad territorium Monaldi de Boleto; et usque ad territorium altariorum, et usque ad territorium Baii. Sed et ipsam possessionem sicut eam liberam tenebant, ita in manus nostras reddiderunt cum omnibus aisantiis terræ suæ hoc superaddito ut de venatione tantum capere possint vel retinere liceat fratribus quantum usus infirmorum exegerit. Rainaldus tamen de Roseto intra prædictos terminos vallem Adalelmi, et pratum quod eidem villæ contiguum est, aliaque quædam infra vallem et pratum, sua esse dicebat; sed eadem ipsi monasterio construendo sponte concessit et cessit, etiam. fratribus ibidem futuris omnes aisantias terræ suæ in omni territorio castri Roseti donavit. Præterea cautum est ut si animalia fratrum aliquid damni in culturis vel in pratis probarentur fecisse, prædicti fratres simpliciter damnum quod fecissent, recompensarent, remota omni emendatione. Concesserunt etiam prædicti domini, utfratres monasterii construendi habitatores in stagno suo, quod est ante Rumigniacum, molendinum ædificare possent, ita tamen ne in eodem molendino alii præter ipsos molerent, et ut in ipso stagno, si necessitas infirmorum exigeret, piscari potuissent. Simon quoque de