Hist. Med. Wohr 12-31-24

11279

1322.

Der Soester Vicepropst bekundet die vor ihm erfolgte Beantwortung der von dem Prokurator der Paderborner Bürgerschaft gemachten Einwendungen durch den Prokurator des Domkämmerers und setzt einen neuen Termin an. 1273 Mai 19.

L. viceprepositus ecclesie Susatiensis, iudex a thesaurario eiusdem ecclesie, iudice domini pape delegato, subdelegatus. Comparentibus coram nobis Io(hanne) procuratore domini Ottonis camerarii ecclesie Paderburnensis ex parte una et Yssero filio Ysseri, procuratore Ysseri de Aldorpesen et suorum litis consortum, ex parte altera civibus Paderburnensibus in causa, que vertitur inter ipsos, feria VI. post ascensionem Domini proxima idem Io(hannes) procurator exceptionibus ex parte dictorum civium propositis respondit in hunc modum: Ad hoc, quod primo dicebant, quia ad locum Susatum venire non audebant et cetera, respondit, quod ad istam exceptionem non esset respondendum, eo quod huic exceptioni renunciassent, alias exceptiones et defensiones in dicto loco proponendo et lifem subeundo. Cum enim quis contrarium iuri suo facit, iuri suo renunciat. Unde cum proponendo dictam exceptionem locum Susatum declinare vellent tamquam (minus ap)tum ad litigandum, proponendo postmodum alias exceptiones et defensiones in eodem loco huic renunciabant. Ad hoc, quod secundo dicebant, quia libellus ex parte domini.. camerarii porrectus nimis esset obs(cu)rus et cetera. respondit procurator predictus, quod satis est certum id, quod petit dominus.. camerarius, ex tenore libelli. Non enim petit exercitium iurisdictionis cuiuscunque set iurisdictionis sibi competentis ratione camerarie in personas, panem et cervisiam in civitate Paderbornensi vendentes et non quecunque modo, set sicut antecessores sui exercere solebant. Unde cum iurisdictionem non petat qualemcunque sed certam, sicut patet, ex officio, item cum illam in certas personas sibi competere dicat, item cum eam non quocunque modo sed secundum antecessorum suorum ius et consuetudinem petat, constat, quod certum petit nec aliter specificari potest nec debet, cum in universalibus iudiciis, ad quorum instar ista peticio est formata, non debeat alia fieri specificatio, sicut etiam fit, cum petitur ius archidiaconale vel episcopale vel prebendale, prout ista expressa in multis iuribus inveniuntur. Ad terciam exceptionem, qua dicebant, quia impetrans rescriptum mandatum non habuit et cetera, respondit procurator predictus, quod immo, cum dominus Otto camerarius certe persone videlicet .1) dederat in mandatis, ut predictam litteram sibi impetraret, et hoc sufficit ad salvandum statutum concilii illius: nonnulli 2), quia concilium illud ad causam concilii est reducendum, et causa constitutionis fuit ista, ut prohiberentur illi, qui novum genus mercimonii ineuntes litteras apostolicas sine dominorum scitu et mandato impetrabant, ut vel novas questiones immitterent vel sopitas iam lites suscitarent, reo vel actori litteras apostolicas vendendo. Unde cum predicta causa in proposito cesset, etiam cessare debet effectus prohibitionis. Unde dicimus predictum concilium in proposito esse salvatum et, quod mandatum sit datum impetranti, etiam per simplicia verba sufficiat. Hoc expresse habemus in multis iuribus, maxime quoniam rescriptum impetratum in audientia non impugnatur, quia si in audientia contradictionem reciperet, constat, quod ibi mandatum requireretur cum debitis sollempnitatibus. Set postquam impetratum est iam rescriptum et in audientia contradictionem non habuit, simplicia verba mandati data prius impetranti a domino, qui rescriptum impetrari procurat, sufficiunt ad hoc, ut evitetur pena illius concilii: nonnulli2). Hiis responsionibus datis sepe dictus procurator domini O(ttonis) petivit non obstantibus exceptionibus partis adverse predictis tanquam frivolis ipsam ad respondendum libello compelleremus. Et procurator partis adverse petivit copiam predictarum responsionum sive replicationem et terminum ad respondendum sive triplicandum contra predicta. Nos vero iudex terminum ad hoc assignavimus scilicet crastinum beati Barnabe apostoli. Datum et actum feria VI. post ascensionem Domini supradictam, anno Domini M°.C°C.LXX. tercio.

1) Diese Lücke ist im Original offen gelassen. 2) (Decretal. Gregor IX) 1. 3. 28.

Westf. Urk.-Buch IV.

81

Or. im Kgl. St.-A. Münster, Fstth. Paderborn Nr. 259. An Pergamentstreifen kleines rundes verletztes
Siegel in gelbem Wachs, drei Pfähle. Umschrift: prep. Sos. ad causas.

1323.

Erzbischof Werner von Mainz exkommunizirt wegen Landfriedensbruches den Landgrafen Heinrich von Hessen und seine Helfer, u. a. die Wittwe des Grafen Heinrich von Waldeck und ihren Sohn Adolf. Bingen 1273 Mai 21.

Gedr. Gudenus, Cod. dipl. 1 Nr. 338 und Litteratur bei Böhmer-Will, Regg. Arch. Magunt. II, 382 Nr. 281.

1324.

Die Grafen Adolf, Otto und Gottfried von Waldeck und ihre Mutter Mathilde resigniren zu Gunsten des Kl. Bredelar dem Kl. Corvey einen Zehnten. Corbach 1273 Juni 9. Honorabili domino suo abbati venerabilibusque viris priori et conventui ecclesie Corbeygensis Adolfus comes iunior, Otto et Godefridus fratres eiusdem necnon et Meithildis comitissa mater eorundem in Waldecke debite fidelitatis et obsequii constantiam cum affectu. Meritis venerabilium virorum abbatis et conventus monasterii in Bredelare, ordinis Cysterciensis, et aliorum honestorum virorum monitis et consiliis favorabiliter inducti mediam partem decime ville in Laterueld, quam Alradus et fratres sui Ludolfus et Bodo de Horhusen a nobis et nos ab ecclesia Corbeygensi iure tenuimus feodali, sicut ipsi coram nobis suo iuri cesserunt in hoc feodo, sic et nos unanimi voluntate nostro iuri cedentes in manus abbatis et ecclesie Corbeygensi liberam transmittimus et liberam resignamus, supplicantes affectuose, quatinus in donationem proprietatis predictis abbati et conventui in Bredelare, cum requisierint, inclinati et favorabiles existatis, maxime cum ex nostra cessione habeatis conferendi liberam facultatem. Et quia ad vos accedere personaliter non possumus, cessionem nostram et petitionis nostre voluntatem presenti scripto sigillis nostris et sigillis nobilis viri de Ittere et oppidanorum nostrorum in Corbike roborato protestantes manifestissime declaramus. Datum in Corbike, anno Domini M°.C°C°.LX°X tertio, quinto Idus Iunii. Presentes fuerunt: Henricus dictus Bulemast, Henricus Boc, Henricus Brothrump, Elgerus de Dalwich, milites, Ludolfus de Osdagessen et alii quam plures.

Or. im Kgl. St.-A. Münster, Kl. Bredelar Nr. 103. An Pergamentstreifen die Siegel 1) Adolfs v. Waldeck, Schild mit achtstrahligem Stern, oben und an den Seiten je ein Adler. Umschrift: S. Adulphi comitis de Waldeke; 2) der Gräfin Mathilde; 3) dreieckig, nach rechts aufgerichteter gekrönter Löwe. Umschrift: Sigillum Hein... iuvenis mil. 4) der Stadt Corbach. Die Siegelstreifen von zwei Urk. Innocenz IV.

1325.

Gräfin Mathilde sowie die Brüder Adolf, Gottfried und Otto von Waldeck verpfänden Einkünfte in Münden an den Propst von Schaken und einige Ritter. 1273 Juni 16. Nos Methildis cometissa, Adolfus, Godfridus et Otto fratres de Waldekke presentibus litteris publice recognoscimus, nos redditus nostros in Munden eo iure, eo iure, quo nobis competunt, venerabilibus viris et honestis Ludolfo) preposito in Scaken, Elgero de Dalwich, Waligoni de Enze, militibus, pro quadraginta et octo marcis denariorum nomine pignoris obligasse, excepto quod, quantum infra instans festum beati Martini de redditibus ibidem perceperint, tantumdem de nostris debitis relaxetur. Supradicti autem redditus debent redimi in festo beati Martini, si poterunt, alioquin in pigore tenebuntur. In cuius rei testimonium presens scriptum nostris sigillis fecimus communiri. Datum anno Domini M.CC.LXXIII., crastino beati Viti. Presentes fuerunt dominus Oppoldus Bulemast 1), Thidericus de Wagenbach, Otto Hunt, milites, Heynemannus de Ittere et Arnoldus de Ense.

1) So Abschrift wahrscheinlich für Thitmarus O. und Henricus B.

Nach Overham, Coll. II fol. 77 im Herzogl. Braunschw. Landeshauptarchiv zu Wolfenbüttel.