Imágenes de páginas
PDF
EPUB
[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors]
[ocr errors]

CXV.

Der Propst Petrus der Archidiaconus Thordo und das ganze Capitel zu Roeskilde beurkunden daß sie gesehen haben die eingerückte Urkunde Kaiser Friedrich (II.), durch welche er dem König Waldemar (II.) von Dänemark alles Land jenseits der Elde und Elbe abtritt, Met 1214.-1301. Mai 5.

1

Original im Geh. Archiv.

Omnibus presens scriptum cernentibus Petrus prepositus, Thordo archidyaconus totumque capitulum Roskildense salutem in Domino sempiternam. Notum facimus universis, nos litteras infra scriptas in nulla sui parte viciatas sub veris sigillis vidisse in hec verba:

In nomine sancte et individue Trinitatis, ego Fridericus divina favente clemencia Romanorum rex semper augustus et rex Sicilie 2. Quoniam omnis gloria majestatis auguste ad augendam universalis ecclesie pacem modis omnibus elaborare tenetur, idcirco nobis divina largiente clemencia ad paternum atque Romanum imperium ascendentibus primum et potissimum consilium fuit, cum vicinis pacem formare regibus, ut sponsa Christi ecclesia, pro cujus defensione gladio utimur, ipsorum cooperacione in diebus nostris tranquilla semper pace letetur. Hujus rei gratia cum dilecto nobis domino W.2 Danorum rege christianissimo perpetuas et inviolabiles firmavimus amicicias, eique de consilio et consensu principum Romani imperii, prò pace sui regni custodienda et hostibus nostri imperii cohercendis, omnes terminos ultra Eldanam et Albiam Romano attinentes imperio, quos rex Kanutus multis provocatus iujuriis cum fratre suo jam dicto W. rege armis optinuit et possedit, et quicquid in Sclavia rex Kanutus comparatum paterno suoque labore tenuit, regno ipsius addidimus, secundum quod presentis privilegii nostri auctoritate et sigillorum principalium impressione confirmavimus. Nullus ergo successorum nostrorum vel principum Romani imperii super predictis, eo quod aliquando imperio subjecti fuerint, memoratum dominum W. regem dilectissimum armis vel querimoniis inquietet, quia non solum in istis sed et in omni causa et necessitate contra omnem personam, salva sedis apostolice reverencia, sic ei semper adesse statuimus, sicut eum nobis et nostris negociis affuturum

1 Diese Urkunde ist die älteste Abschrift der merkwürdigen Urkunde Kaiser Friedrichs und aus diesem Eremplar bisher nicht gedruckt. Daß der König Erich fie um diese Zeit `wiederholt bestätigen ließ, ist ein Factum das selbst Beachtung verdient. 3 So in dieser Abschrift; factumque in anderen.

2 Sicirie die Urkunde.

3 Waldemarum.

non dubitamus. Hujus rei testes sunt: Sifridus Maguntinus archiepiscopus et sedis apostolice legatus, Theodericus Treverensis archiepiscopus, Amedius Bisuntinus archiepiscopus, Conradus Metensis et Spirensis episcopus et imperialis aule cancellarius, Otto Wirzburgensis episcopus, Othecarus rex Boemie, Lodwicus dux Bawarie, Lupoldus dux Austrie, Thedericus marchio Missinensis et orientalis marchio, Thebaldus dux Lotharingie, Otto dux de Meran. Albertus comes de Ebirstein. Datum apud Mecios anno dominice incarnacionis 1214. per manus domini Conradi Metensis et Spirensis episcopi imperialis aule cancellarii.

In cujus rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Actum et datum Roskildis anno Domini 1301. in profesto sancti Johannis ante portam Latinam.

CXVI.

Der Propst Petrus der Archidiaconus Thordo und das ganze Capitel zu Roeskilde beurkunden daß sie gesehen haben die eingerückte Urkunde Papst Alexander (IV.), in welcher er die Abtretung des Landes jenseit der Elde und Elbe an den Dänischen König bestätigt, (1236). Juni 28. 1301. Mai 5.1

[ocr errors]

Omnibus presens scriptum cernentibus Petrus prepositus, Thordo archidyaconus totumque capitulum Roeskildense salutem in 'Domino sempiternam. Tenore presentium notum facimus universis, nos litteras infra scriptas sub veris bulla et filo in nulla sui parte vitiatas vidisse in hec verba :

Alexander episcopus servus servorum Dei, carissimo in Christo filio . . regi Danorum illustri, salutem et apostolicam benedictionem. Justis petentium desideriis dignum est nos facilem prebere consensum, et vota que a rationis tramite non discordant effectu prosequente complere. Cum igitur quondam Frethericus, tunc rex Sicilie, in Romanorum imperatorem electus, de assensu principum Theutonie, pro pace ac concordia inter imperium et regnum Dacie inviolabiliter observanda et hostibus imperii cohercendis, omnes terminos ultra Eldoram et Albiam imperium contingentes, quos inclite recordationis Kanutus rex, frater tuus 2, provocatus injuriis, et tu cum eo pariter acquisivisti, et quicquid in Sclavia idem frater tuus acquisitum paterno suoque labore tenuit, regno tuo

1 Aus Thorkelin, Diplomatarium Arna-Magnaenum I, p. 206, mit einzelnen Verbesserungen aus dem Original im Geh. Archiv.

2 Die Bezeichnung ist aus der Urkunde K. Friedrich II. beibehalten, während damals K. Christoph I, Waldemar II. Sohn, regierte.

addiderit, sicut per autenticum instrumentum inde confectum evidenter apparet: Nos tuis supplicationibus inclinati, quod ab eodem rege de consilio eorundem principum et assensu pro bono pacis super hiis provide factum est, ratum habentes, id auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Anagnie 4. Kal. Julii, pontificatus nostri anno secundo.

Datum et actum

In cujus rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa. anno Domini 1301. Roskildis, in profesto beati Johannis ante portam Latinam.

CXVII.

Die Herzöge Albert (II.) und Erich (I.) von Sachsen beurkunden daß eine im Lande Raheburg und Duhow geforderte Bede nicht für eine Verpflichtung gehalten werden solle und treffen Bestimmungen über das jährliche Gericht. 1303. Nov. 8.1

Nos Dei gratia Albertus et Ericus duces Saxonie, Angarie et Westphalie, omnibus presentia visuris salutem in Domino. Recognoscimus in his scriptis, quod petitio, quam facimus in nostros homines et vasallorum nostrorum in terra Raceborch et Duzow, non est ex debito vel ex jure, nec ipsam intendimus debitam vel obligatoriam reputare. Item cum militibus nostris et vasallis predictis taliter placitavimus firmiter statuentes, quod, cum noster advocatus ex parte nostra annuali vel generali judicio sicut moris est decreverit presidere, de qualibet magna villa sex homines, de parva vero villa tantum quatuor homines predicto nostro judicio debeant interesse. Idem statuimus, quod annuale judicium memoratum, quod secunda feria post pentecosten hactenus fieri solebat, de cetero secunda feria post festum nativitatis sancti Johannis baptiste propter vacationes. laborum firmiter observetur. Datum Raceborch anno 1303. in die Willehadi episcopi et confessoris.

1 Gedruckt bei Kobbe, Geschichte von Lauenburg II, p. 40, n. 11.

« AnteriorContinuar »