Imágenes de páginas
PDF
EPUB

LIBRI RECENTER AD NOS MISSI

Quorum praecipui in Bibliographia huius Periodici accurate discutientur.

Historia Franciscana.

Callaey, FREDEGANDO, O. M. Cap.

[ocr errors]

La famiglia di S. S. Benedetto XV e l'Ordine dei Frati Minori Cappuccini dal P. Fr. Callaey da Anversa Dottore in scienze morali e storiche dell' Università di Lovanio Archivista Generale del medesimo Ordine. Roma, Curia Generalizia dei Frati Minori Cappuccini, Via Boncompagni 71, 1916. In-4°, pp. 47. Illustr.

[ocr errors]

Chiappini, ANICETO, O. F. M. S. Giovanni da Capestrano e la sua donna. (Estratto dalla Miscellanea Francescana, anno 1918, vol. XVIII). Perugia, Unione Tipografica Cooperativa, 1918. In-16o, pp. 25.

Cirelli, ANTONIO, O. F. M. Gli Annali di Terra Santa editi dal P, Saturnino Mencherini, O. F. M. e Bibliografia di Terra Santa del medesimo editore. Quaracchi, 1918. In-8°, pp. xv-724. L. 12,00.

Coco, PRIMALDO, O. F. M. Il convento S. Francesco di Sava nei documenti inediti. Studio storico critico (risposta). Taranto, Prem. Stab. Tip. A. Lodeserto, 1916. In-8°, pp. 57. Cordoba, LUIS, O. F. M. Estudio Biográfico de los Ilmos Obispos Franciscanos de la diócesis de Cuyo Fray Nicolas Aldazor y Fray Jose Wenceslao Ochaval. (Biblioteca Histórica de la Orden Franciscana en el Virreynato del Rio de la Plata). Cordoba, Imp. y Libreria Pereyra, Dean Funes 52, 1918. In-8°,

pp. 470.

› Corona funebre en homenaje a la virtud del R. P. Definidor Fr. Jacinto Nieva fallecido el 26 de Julio de 1918. manos, 1918. In-8°, pp. 45.

[blocks in formation]

La

Catamarca, Tip. Reginato Her

questione Francescana. (Piccola Opusc. I). Quaracchi, Tip.

L. 1,25.

[ocr errors]

Biblioteca di coltura Francescana. Serie I. S. Bonaventura, 1918. In-16°, pp. 1x-88. ›› Tommaso da Celano, il primo biografo di S. Francesco. (Piccola Biblioteca di coltura Francescana. Serie I. Opusc. II). Ib. 1918. In-16°, pp. 92. - L. 1,25. ›› Il più bel fiore della Leggenda Francescana. [Intorno ai Fioretti). (Piccola Biblioteca di coltura Francescana. Serie I. Opusc. III). Quaracchi, 1918.

[blocks in formation]
[merged small][merged small][ocr errors]

›› Siate allegri! Il Serafico Poverello e la gioia della vita. Seconda ediz. ampliata con una introduzione del Dott. ROBERTO FRANCHI e tre illustrazioni fuori testo. Milano, tip. Libr. Pontif. ed Arciv. Romolo Ghirlanda, 1918.

[blocks in formation]

>> Siate amici! S. Francesco d'Assisi e l'Amicizia cristiana. Con lettera di GioVANNI JÖRGENSEN e tre illustrazioni fuori testo. pp. xv-395. L. 4,00.

Francisco, IOSEPHUS DE et Paolini, FR. M., O. F. M.

[blocks in formation]

Ordine Fratrum Minorum.

Dei P. Michaelis Angeli Longo a Mariliano ex (Extractum ex Periodico Acta Ordinis Fratrum Minorum anni 1917 et 1918). - Quaracchi, 1918. In-16°, pp. 46.

Almanach de St. François d'Assise pour l'an du Seigneur 1917. — Rédaction couvent des SS. Stigmates, 33, Rue Alverne, Québec [1917]. In-8°, pp. 76. Annual catalogue 1917-1918 St. Joseph's Seraphic College Conducted by the Franciscan Fathers of the Province of the Sacred Heart. Teutopolis, Illinois, Effingham County, Worman's Printery, [1918]. In-8°, pp. 44. Illustr.

[ocr errors]

Crónica da Ordem dos Frades Menores (1209-1285). Manuscrito do século XV, agora publicado inteiramente pela primeira vez e acompanhado de introdução, anotações, glossário e indice onomástico por José Joaquim Nunes Socio correspondente da Academia das Sciencias de Lisboa. (Academia das Sciencias de Lisboa). Coimbra, Imprensa da Universidade, 1918. 2 vol. in-8°, pp. LXIII-436, 389.

Varia.

Bianchini, ERMENEGILDO, O. F. M. Le sanzioni canoniche

[ocr errors][merged small]

del Nuovo Diritto e le relative norme distintamente elencate e in alcuni punti illustrate per comodità dei confessori con l'aggiunta delle speciali facoltà dallo stesso Diritto ai confessori accordate. Milano, Scuola Tipografica Artigianelli, V. Alfieri 2-4, 1918. In-16o, pp. 47. L. 0,60.

Borkowski, AURELIUS L., O. F. M. J. C. L. Filius Almae Custodiae Terrae Sanctae. De confraternitatibus ecclesiasticis. Dissertatio iudicio Facultatis Theologicae Universitatis Catholicae Americae Septemtrionalis submissa tamquam scriptum publici periculi experimentum ad Doctoratum in Jure Canonico obtinendum. Universitas Catholica Americae Washingtonii, D. C., 1918.

-

In-8°, pp. 130.

Buselli, BONAVENTURA, O. F. M. La nostra vittoria. Parole di circostanza pronunziate nella monumentale chiesa di S. Francesco Lucca la sera del XXIV novembre MCMXVIII. Lucca, Tipografia G. Casini, 1918. In-8°, pp. 8.

L. 1,00.

-

Canevazzi, GIOVANNI. Tommaso Casini. Commemorazione tenuta nella tornata 9 giugno 1917 della R. Deputazione di Storia Patria per le Provincie Modenesi. (Estratto dagli Atti e Memorie della R. Deputazione di Storia Patria per le Provincie Modenesi. Serie V, Vol. XI, 1918). Modena, Società Tipografica Modenese, antica Tipografia Soliani, 1918. In-8°, pp. 63. Colorito, Sac. FRANCESCO A. La santa Messa ascoltata per noi, per i nostri Soldati e per la Patria. Quaracchi, Tip. del Coll. di S. Bonaventura, 1918.

In-16°, pp. 8. L. 0,10.

Ghilardi, FAUSTINO, O. F. M. Orazioni al Patriarca S. Giuseppe con altre preci. Quaracchi, Tip. del Coll. di S. Bonaventura, 1918. In-24o, pp. 48. Langogne, PIE DE, des Frères Mineurs-Capucins (Monseigneur Pie Armand Sabadel) Archevêque de Corinthe. A Marie Immaculée petit bouquet de fleurs, fleurettes et brindilles. Paris, Librairie Victor Lecoffre J. Gabalda, Éditeur, Rue Bonaparte, 90, 1918. In-8°, pp. 82.

Laurencin, MARQUÉS DE. El Padre Fita. Discurso necrólogico pronunciado en la Real Academia de la Historia. Madrid, MCMXVIII. In-8°, pp. 12. Mariotti, CANDIDO dei Minori. La serva di Dio Angela Angeli di Orciano. Esempio luminoso di santità. Fano, Scuola Tip. Fanese, 1918. In-16°, pp. 64.

L.,0,35.

De licentia Ecclesiastica et Superiorum Ordinis.

Sac. IOANNES BUGHETTI, Gerens respons.

DISCUSSIONES

PETRI IOHANNIS OLIVI

DE RENUNTIATIONE PAPAE COELESTINI V Quaestio et Epistola

Ex omnibus, quotquot Ordini Minorum, labentibus saeculis, nomen dederunt, vix unus controversias partiumque studia in vita et post mortem ita subiit ac Fr. Petrus Iohannis Olivi († 1298). Cohaeret etenim eius fatum cum dissidiis seraphici instituti internis, in quibus, cum a strictioribus Regulae asseclis, seu Spiritualibus, non solum velut dux invictus, sed et sanctitate praecipua praeditus haberetur, Ordinis Communitas vehementius quam verius eum haeresis accusabat. Nostris vero temporibus, sopitis antiquis quaestionibus pacatisque animis, in Olivi vitam et scripta, sola veritate duce, inquirere licuit novaeque methodi uberrimos colligere fructus. Praeeuntibus sane Waddingo (1) et Sbaralea (2), de Fr. Petri Iohannis Olivi vita et scriptis Franciscus Ehrle (3) acutissime disseruit ac doctrinam eius, editis quibusdam textuum speciminibus, plurimum illustravit. Commentariis suis cl. auctor facile ostendit (4) Olivi minime fuisse nequam illum et exsecrabundum haereticum, qualem Ber

(1) Annales Minorum, ad a. 1297, n. 33-51, V2, 378-393.
(2) Supplementum ad Scriptores, ed. Romae 1806, 595-597.

(3) Petrus Iohannis Olivi, sein Leben und seine Schriften, ALKG III, 1887, 409-552; idem, Zur Vorgeschichte des Konzils von Vienne, ALKG II, 1886, 353-416; III, 1-195. (4) ALKG III, 440.

Archivum Franciscanum Historicum. AN. XI.

20

nardus Guidonis aliique haereticae pravitatis Inquisitores descripserunt, dum ex altera parte ipsi Olivi asseclae aequales, ore Ubertini Casalensis, se non omnia eius doctrinae capita defendere velle iam publice sunt confessi (1).

Quaestionem igitur Fr. Petri Iohannis Olivi De renuntiatione papae epistolamque eiusdem argumenti edituro fas esto mihi prius quae ex fontibus sive novis sive hucusque praetermissis scaturiunt, conferre atque breviter illos recensere auctores, qui post P. Ehrle de Olivi scribentes, ad hunc melius cognoscendum quoquo modo contribuerunt. Codicibus Mss. demum Olivi opera exhibentibus iam notis novos quosdam addam totamque huiusce studii partem priorem ita instituam, ut eruditissimae P. Ehrle disquisitionis opportunum sit velut supplementum.

I.

Imprimis de nominis Olivi forma, quam in patria lingua provinciali habuerit, disputavit A. Thomas (2), qui formam Oliu proponit, a synchronis verisimiliter Olieu scriptam. Etiam hodiedum Carcassonae et Tolosae nomen Montolieu (= mons Olivi) occurrit. Aliunde (3) scimus Tarracone in Hispania exstare familiam, cui nomen est de los Montoliu. Licet ergo valde verisimile videatur nostro auctori patria lingua nomen Oliu fuisse, formam tamen Olivi, codicibus traditam saeculisque consecratam, a rerum scriptoribus haud censeo nunc relinquendam et novam formam usurpandam esse.

E documento deinde Collectioni Doat XXVII, fol. 7 inserto (4), apparet fratris Petri Iohannis Olivi festum Montepesulani inter a. 1320 et 1330 ab asseclis adhuc celebratum fuisse, quamvis eius ossa iam a. 1318 e medio sublata fuissent.

(1) ALKG III, 88; 190 s.; idem, Arbor vitae crucifixae Iesu, Venetiis 1485, prologus primus, f. a II vb.

(*) Le vrai nom du Frère Mineur Petrus Johannis Olivi, in Annales du Midi, Toulouse 1913, 68 s.

(3) Estudios Franciscanos, an. VII, tom. XI, 1913, no 77, 50.

(4) Apud H. CH. Lea, Geschichte der Inquisition im Mittelalter (versio germanica opere Ios. Hansen), III, Bonn 1913, 731 s.

Cum P. Ehrle catalogum operum Olivi texendo ad bibliographos Ordinis, praesertim antiquiores, parum attenderit, non abs re erit principaliores hic recensere.

Bartholomaeus Pisanus, qui Librum Conformitatum inde ab anno 1385 conscripsit, haec de Olivi praebet (1): Frater Petrus Ioannis; hic bachalarius formatus Parisius fuit, qui opera praeclara super Sententias ac super totam Scripturam faciendo et alia, mundo sui famam perennem dimisit. Et parum post (2): Si loquamur de sacra Scriptura et de Fratribus, qui ipsam totam postillarunt, hi sunt, videlicet... et frater Petrus Ioannis. Item agendo de Provincia Provinciae scribit Bartholomaeus (3): Custodia Narbonensis habet... locum de Biterris; de hoc loco fuit frater Petrus Ioannis, qui famosissimus fuit vita et scientia et quasi totam bibliam postillavit multum profunde; composuit in theologia opus et plura alia opuscula edidit...

Sibi igitur non plane congruit Bartholomaeus bis referendo Olivi nostrum in omnes libros Scripturae sacrae commentarios edidisse, alia vero occasione dicendo eum fere totam bibliam exposuisse. In priori sententia Bartholomaeum secutus est Marianus Florentinus, in altera Petrus Rodulphius Tossinianensis, ut statim videbimus.

Marianus igitur Florentinus in Compendio Chronicarum haec tradit (4): Qui [Olivi] totam Bibliam, tam vetus quam etiam novum Testamentum postillavit, nihil dimictens intactum. Opus utique prolixum et laboriosissimum. Scripsit super 4 Sententiarum libros et opuscula et questiones quamplurima multum profunde.

Non dissimiliter Petrus Rodulphius Tossinianensis de Olivi operibus refert (5):... Edidit postillas in omnem fere divinam Scripturam, scripsit in Evangelium Matthaei, incipiens Quatuor facies uni, et Quodlibeta, exordium est: An Deus possit in uno instanti transferre in aliquam rem, et quaedam alia, quae a F. Bonagratia Generali cum consensu Arlotti Pratensis, Ricardi Mediavillani et aliorum fuerunt reprobata...

(1) Anal. Franc. IV, 339. (2) L. c. 340. (3) L. c. 540. (*) AFH II, 1909, 462; in editione separata, Quaracchi 1911, 46. (5) Historiae seraphicae religionis libri tres, Venetiis 1586, f. 331 r.

« AnteriorContinuar »