Imágenes de páginas
PDF
EPUB

hominis in sede magestatis sue, sedebitis et vos supra sedes iudicantes XII tribuum filiorum Israel.

Ob hoc divino ardore accenssi, scilicet, ergo (sic) Garsea comes et uxor mea Ava cometissima, in primis offerimus Deo corpora et animas nostras in domorum Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli et Sancti Martini episcopi et Sancti Michaelis archangeli, quorum reliquie requiescunt in arcisterium quod est situm super ripam fluminis Aslance, in territorio Lare, scilicet, ut in presenti sic finiaremur ibi, ut post excessum huius vite, purgatis squaloribus, non separemur illinc; deinde pro animabus nostris seu parentum nostrorum offerimus parvulum munus in predicta domus Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli ad subsidium servorum Dei habitancium ibi, ut in presens adiubentur de oblacionibus nostris et nos fulceamur de illorum oracionibus. Scilicet, damus ad integrum et fiducialiter confirmamus oppido Oxmella 1 cum monasterio Sancti Romani, quod est situm super crepidinem alvei Tironis, sub territorio Cesariense 2, ut serviat sine ulla ambiguitate hominum in domum Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli cum omnibus suis prestacionibus, id est, terras, vineas, ortos, pomiferos, molinos, pratos, padulibus et stagnos in alvei Tironis et defesis ligneis, cum exitu et regressu et cum suis accidenciis, sicut manet in nostro iure, cum illa serna de Cobagragera, de una pars abet terminum valle Palacios, de allia pars Vellezez, tercia pars calcata que discurrit ubique; alia serna quam dicunt Barcena cum ipso valle Nunosce; et alia serna que iacet iuxta ribulo Tolsanctos cum illa vinea de illa Covella, ut sic serviant hec omnia sicut dictum est supra. Et nunc coniuracione confirmamus nos iam predicti Garsea comes et Ava cometissa per Deum Patrem omnipotentem, qui iudicaturus est vivos

3

1 Osmilla no existía ya en el siglo xvi. Era población de alguna importancia, pues en ella existía, además de la iglesia de San Román, la de San Salvador y San Torcuato, la cual fué dada en 1073 al monasterio de San Millán.

Es de notar la coincidencia en el modo de nombrar varios términos municipales, existente entre los textos de estas dos donaciones. (Argáiz, Soledad Laureada VI, 377; Indice de los documentos de San Millán de la Cogolla p. 234). 2 Territorio de Cerezo.

3 Tosantos.

mortuos, ut aliquando non veniamus contra hanc scripturam in aliquo convellendam.

Si qua sane regia potestas aut pontificum vel comitum necnon de procuratoribus aliquis qui in modico ausus fuerit aliquid frangere nostre institucionis, extraneus maneat a Christi comunione; et in finem vite sue non inveniat locum penitencie, set cum Juda, qui Dominum tradidit, recipiat locum eterni supplicii; et temporali pro damno reddat parti istius regule cui superbe egerit quantum aufferre conatus fuerit; et ad partem regiam III. auri libras reddat in cauto; et hanc scriptura firmis et stabilis maneat in eternum.

Factum privilegium scripture III. Idus Julii, era MII 4 eunte, regnante serenissimo principe Ramiro in Legione et Oveto.

Ego predictus comes Garsea cum coniuge Ava, qui hunc privilegium texere iussimus, manus propriis roboravimus coram testibus.

6

Sub Christi nomine Belasconi 5 episcopo cf.-Gomici Diaz cf. -Osorius Diaz cf. -Assuri Fredenandiz cf.-Nepocianus Diaz ct. -Gundesalvus Vermudez cf.-Nunno Garseaz cf.-Nunno Velaz cf.-Fredinandus Vermudez cf.-Vela Garciaz cf.-Nunno Nun

4 Fecha moderna, escrita sobre raido. De creer a Argáiz (Soledad Laureada. VI, pág. 277), la fecha que se borró decía era MVIII, o sea, año 970, la cual se aviene bien con el rey de León, que señala esta escritura; pero, según el mismo autor, el original traía la era MII, fecha equivocada sin duda, pues en el año que resulta no reinaba aún en León Ramiro III, sino Sancho I, y Garcí Fernández no se titulaba todavía conde con su mujer Ava.-Berganza adopta sin reparos la fecha de 970.—(Obra cit. pág. 284).

5 Era obispo de Muñó, según se ve en Fuentes... t. II, pág. 6. Confirma también una donación del conde de Castilla Garcí Fernández al monasterio de Berlangas con fecha 6 de Enero de 975 diciendo Belasco episcopo cf., acompañándole como testigos «Rudericus Gonsalviç, Hanne Obece, Fernando Armentaleç, Munio Mutariç, Nunno Ovecoç, Garsias Lupi, Bela Didaç, Munio Ruderici, Gaudela presbiter, Brabolius abba, Damianus abba, Sendinus abba, Ordonius abba, Bravolius exaravit».-(Cat. Burgos, vol. 71. fol. 160).

6 Un caballero de este nombre, confirma en 974 la carta de Ramiro III en que restituye a la Iglesia de Astorga varias de las posesiones que habían pertenecido a la antigua sede de Simancas. (Esp. Sagr. t. XVII, 445) Confirma también otra escritura de 981 a favor de la catedral de León (Esp. Sagra, 1. XXXIV. 47), y con él aparecen como testigos Osorio Díaz, Gonzalo Bermudez, Fernando Bermudez y Gómez Díaz, mencionados asimismo en la presente escritura. (Rodríguez López, Episcopologio Asturicense t. II, Apend. II.)

nez cf. -Oveco Fredinandiz cf.-Galindo Fredinandiz cf.-Albaro Gundisalviz cf.

-Becerro... n.o 61;-mencionada por Moret, Anales de Navarra, libro 9, cap. IV, párrafo 43, y Berganza, obra cit. I. 284.

XXII

El presbítero Izán y su madre dan, para después de sus días, al monasterio de San Juan de Tabladillo toda su hacienda (16 Julio 981).

In Dei nomine.-Non est dubium quod incertam ducimus vitam, quare nec inicum nascendi novimus dum in hac venimus, nec finem seculi sciremus dum ab hoc seculo transmigramus. Hec causa nos existat ut alicum beneficium mercedis ante Deum invenire mereamur.

Ideoque ego Izani presbiter et mater mea Baselissa, superne pietatis ordo comutus, litamus sanctis altaribus vestris Sancti Johannis Babtiste et Sancti Saturnini episcopi et Sancte Marie Virginis et Sancti Stephani martiris Christi, et tibi Sesegutus abba cum sociis tuis ibidem degencium seu qui post te fuerit, eciam adveniencium; ideoque ego Izani presbiter et mater mea Basilissa, de nostra causa que nobis Deus dederit de terris, vineis, ortis, linares, casas, oves et boves, raupa, argentum, libros, tam mobile quam et inmobile, vel omnia que in nostra potestate est vel deinceps aucmentare potuerimus, ambo ad integro tradimus atque concedimus, in vita et post obitum nostrum, omnia nostra causa; tamen obsecramus vos domnos et fratres ut in ipsis sanctis oracionibus vestris conmenditos nos abere digneris, forsitan per intercensu ipsius sanctus inveniremus ante faciem Dei remissionem de nostros peccatos.

Si quis tamen aliquis homo hoc factum nostrum disrumpere voluerit, in primis ira Dei Patris omnipotentis super eum descendat

7 Encuéntrase su nombre como confirmante en varias donaciones de la época, especialmente en la que otorgó en 979 a favor de San Millán el conde de Castilla Garcí Fernández (Becerro Gal. 101 vo).

et faciat illis Deus sicut fecit super Joroboam et Jonatan quos terra vivos obsorbuit, et cum Judas, qui Dominum tradidit, partem abeat in inferno inferiori; et in cauto a parte de comite C. solidos; ex ista cartula plenam abeat firmitatem.

Facta cartula tradiccionis XVIIII1 Kalendas Agustas, Era MXVIIII, regnante rex Ramiro in Legione, comite vero Garcia Ferranez in Castella.

Ego Izani presbiter et mater mea Baselissa, qui hanc cartula tradiccionis fieri voluimus et relegendo cognovimus, manus nostras et idoneis testibus adroborantes.

Roderico Ovez cf.-Munnio cf.-Belasco cf.-Mezanus presbiter cf.-Munnio presbiter cf.-Oveco Rallistar cf.-Arsendo cf.

Becerro... n.° 35.

XXIII

El presbítero Ramiro y el monje Bermudo hacen profesión y ofrecen al monasterio de Arlanza todos sus bienes de Contreras (16 Diciembre 982).

Sub nomine sancte individue Trinitatis Patri et Filli, Spiritum Sanctum.-Ego Ranemiro presbiter, ego Bermudu confessor tradimus animas nostras et corpus nostros ad atrio Sancti Petri et Pauli vel ad collegio ipsius cenobii, suburbio fluminis Asilanze, sub nostro Maurellus abbas, cum omnia nostra hereditate vel ad integritate que abuimus in confinio de Cobas-Contrarias, sive in vita nostra quam post ovito nostro, terras, vineas con fundus terre, ortos con suos pomiferis et kassas qui sunt in villa que dicitur CobasContrarias; et post odie die si ego Ranemiro presbiter et Bermudu confessor et sobrinis nostris aut germanis aut aliquis homo voce pulsaveri ad colegio de Sancti Petri pro ipsa ereditate pro unc facto nostro disrumpere voluerit, non abeat portione cum christianis nisi cum Juda traditore in inferno inferiori; et insuper damna secularia

1 Fecha equivocada: no puede haber más de XVII Kal. Augustas.

inferat ad parten de comite CCC. solidos; et ipsa ereditate duplata sicut lex mandat ad ipsius cenobii vel ad collegio; et scedula ista firme permaneat.

Facta scedula vel traditione die quod erit sabbato XVII Kalendas Januarias, Era TXX, regnante rex Ranemiro in Leyone, et comite Garcia in regni sui.

Et ego Ranemiro presbiter et Bermudu confessor, qui hanc pactum vel traditione volumus, relegente audivimus; et de manus nostras rovoravimus ++.

Munnio hic testis; Scemeno hic testis; Abomare hic ts; Johannes hic ts; Munio hic ts. Flacino presbiter titulavit.

-Silos ms. 10, fol. 42 vo.

XXIV

El presbítero Diego hace profesión religiosa en San Pedro de Arlanza, y le ofrece sus bienes de Jaramillo (16 Diciembre 982).

Sub nomine sancte individue Trinitatis, Patri et Filii et Spiritum Sanctum. Ego Didaco presbiter trado anima mea et corpum (sic) meum ad atrio Sancti Petri et Pauli ad collegioi psius cenobii, suburbio fluminis Asilanze, sub abati nostri Maurellus abbas con omnia mea ereditate ad integritate que abuit in confinio de Saravello 1, sivi in vita quam post obito meum, ad integro vel confirmato una vinea con fundus terre, et alia terra iusta? limite viam, alia pars repolare; et alia vinea con fundus terre iusta pars limite de fratres de Sancti Petri et de alia pars limite de Flaquenti.

Si quis sane ego Didaco presbiter, aut neptis aut germanis aut sobrinis aut aliquis omo voce pulsaverit, in primis ira Dei Patris oninipotentis super cum descendat, et cum Juda traditorem participium habeat in inferno inferiori; insuper damna secularia inferat ad partis de comite L. solidos; et scedula ista firme permaneat.

1 ¿Será Jaramillo?

« AnteriorContinuar »