Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Gregorius episcopus servus servorum Dei: prioribus et provincialibus ordinis fratrum Predicatorum,

Non minus dolentes accepimus, quam mirantes, quod quidam frater vestri ordinis, Evechardus nomine, immemor quod sermo praedicantium salis gratiae semper habere debeat condimentum, cum pervenisset Opaviam (1) Moraviae civitatem de praedicante transiens. in blasphemum, in communi dicere non expavit, quod in laude beati Francisci per quosdam ex discipulis suis pie proposita, deberent haberi pro reprobis, quod in eius corpore Christi Stigmata non fuissent. Quid ultra? Nec Christo, qui sanctum eumdem manibus, pedibus ac latere huiusmodi Stigmatum privilegio decoravit; nec nobis, qui ex tanto miraculo cum ceteris probato solemniter, causam specialem habuimus, quod ipsum ascripsimus catalago beatorum, deferendo: dicti fratris elatio in tantam prorupit insaniam, quod discipulos memoratos coram populo quaestuarios et falsos praedicatores appellans, impudenter asseruit, quod in ipsos et consimiles auctoritate nostra excommunicationis posset sententiam promulgare. Verum, cum non solum iam dictae nequitiae protulerit verba, sed et ipsis alia perversa, proximorum pace suaque salute postpositis, cumularit, discretioni vestrae per apostolica scripta in virtute obedientiae districte praecipiendo mandamus, quatenus si praemissis veritas suffragatur, fratrem eumdem apud quemcumque fuerit suspensum a praedicationis officio, ad nostram mittatis praesentiam pro meritis recepturum.

Datum Viterbii, II kalendas aprilis, pontificatus nostri anno undecimo.

Edita da Roderico, I, 11; dal Wadding an. 1237, n. 3 II. 429): dallo Sbaraglia, I, n. 221 (213) che indica il Regesto Vaticano, n. 15.

8. 1237, 5 aprile. Gregorio IX a tutti i fedeli dimostra l'autenticità delle Stimate di S. Francesco, per le quali principalmente lo ascrisse nel numero dei Santi, ed esorta a non prestar fede a chi asserisce il contrario.

Gregorius episcopus, servus servorum Dei: universis Cristi fidelibus ad quos littere iste pervenerint salutem et apostolicam benedictionem.

Confessor Domini gloriosus beatus Franciscus qualis vite meri

(1) Altri leggono Opania, che è Oppavia (Troppau).

tis processerit ad patriam perpetue claritatis explicare litteris arbitramur fore superfluum, cum id fere pervenerit ad fidelium notitiam singulorum. Veruntamen grande ac singulare miraculum, quo ipsum sanctorum splendor et gloria Dominus Ihesus Christus mirabiliter decoravit, universitati vestre tenore presentium non indigne duximus exprimendum, videlicet quod idem sanctus cum adhuc spatium presentis vite percurreret, et postquam illud feliciter consumavit, manibus, latere ac pedibus specie Stigmatum divinitus extitit insignitus: quo ad nostram et fratrum nostrorum deducto notitiam, et cum ceteris eiusdem miraculis per testes fide dignissimos probato solemniter, ex ipso specialem causam habuimus, quod confessorem eundem de dictorum fratrum et omnium prelatorum consilio, qui tunc apud Sedem Apostolicam existebant, sanctorum cathalogo duximus ascribendum (a). Igitur, cum id ab universis fidelibus credi firmiter cupiamus, devotionem vestram rogamus et hortamur in Domino Thesu Christo in remissionem vobis peccaminum iniungendo, quatinus ab assertione (b) contrarii aures de cetero penitus avertentes, confessorem eundem apud Deum pia vobis reddatis veneratione propitium, ut eius precibus ac meritis et in presenti a Domino prosperitatis gaudium, et in futuro felicitatis eterne percepisse solatium exultetis.

Datum Viterbii (e), nonis aprilis, pontificatus nostri anno undecimo.

Dalla pergamena autenticata l'anno 1428. Vedi sotto al n. 16, ove si legge dopo la lettera di Alessandro IV, Benigna divine operatio voluntatis. Edita dal Wadding, an. 1237. n. 1 (II, 426-7); dallo Sbaraglia, I, n. 223 (p. 214), il quale indica il Regesto Vaticano, n. 14 e. l'Archivio del S. Convento di Assisi. Vedi Anal. francisc. III, 227, not. 1. Vedi La Verna - Ricordo del settimo centenario, Arezzo 1913, p. 135, ove nella descrizione di un Cod. della Verna è notato che questa Bolla vi si trova al n. 4, in scrittura gotica notarile; Alessandri - Pennacchi, Bullarium ecc. in Arch. francis. hist. VIII, 597, n. 24, e nell'estratto, p. 8, n. 24.

9. 1237

Gregorio IX comanda che nessuno detragga alle Stimate, ma che tutti prestino ferma fede alle medesime, e concede indulgenze ai visitanti la Verna il 17 settembre e alle altre chiese dell'Ordine. Principia: Seraphim volabant iuxta prophetiam.

(a) Perg. escribendum. (b) Perg, assertionem

(c) Perg. Viterbi.

La ricorda il Wadding, an. 1237. n. 4 (II 429) da una raccolta Ms. di cose riguardanti l'Ordine, compilata dal P. Marco da Treviso l'anno 1428, il quale l'aveva veduta nella sagrestia del S. Convento di Assisi, ma forse andò perduta, non trovandosi stampata nel Bullarium pontificium quod extat in archivo sacri conventus 8. Francisci Assisiensis (nunc apud publicam bibliothecam Assisii) edito in Arch. francisc. hist. ann. VIII-XIII, del quale fu fatto l'estratto, Quaracchi 1920, e neppure in altri autori. Del P. Marco da Treviso vedi lo Sbaraglia, Supplementum, Roma 1806, 514; II, 210 s.

10. 1239, 16 giugno.

--

Pete Marcellino, Vescovo di Arezzo, concede 40 giorni d'indulgenza ai suoi sudditi che fanno o mandano elemosine ai frati della Verna, e comanda ai prelati delle chiese che li ricevano convenientemente e inducano i loro popoli a beneficarli.

Marcellinus miseratione divina episcopus Aretinus: universis in Christo fidelibus tam clericis quam laicis per Aretinam diocesim constitutis, ad quos littere presentes advenerint, salutem et benedictionem.

Quoniam, ut ait Apostolus (1), omnes stabimus ante tribunal Christi recepturi, prout in corpore gessimus, sive bonum fuerit sive malum, oportet nos diem extreme messionis piis ac iustis operibus prevenire, ac eternorum intuitu ea seminare in terris, que (a) reddente Domino, cum multiplicato fructu recolligere valeamus in celis, firmam spem fiduciamque tenentes, quod (2)« qui parce seminat, parce metet, et qui seminat in benedictionibus, de benedictionibus et metet vitam eternam ».

Inde est, quod cum fratres Minores in Saxo de Verna morantes, spretis huius mundi delectationibus, nudi nudum Christum sequantur inter angustias paupertatis, nec propter ipsius loci solitudinem habeant unde valeant eorum vitam miserabilem sustentare, caritatem vestram monemus in Domino, attensius exortantes, ac in vestrorum remissionem iniungimus peccatorum, quatenus de bonis vobis a Deo collatis gratas et largas elymosinas ipsius loci fratribus futuris et presentibus conferatis.

Illis autem, qui predictis fratribus tam personaliter illuc eundo, quam mittendo suas duxerint elymosinas erogandas, de iniuncta

(a) Perg, quod.

(1) S. Paolo ai Romani, c. 14, v. 10.

(2) S. Paolo, 2a ai Corinti, c. 9, v. 6. Vedi anche ai Galati, c. 6, v. 8.

sibi penitentia de Ihesu Cristi misericordia et meritis beatorum ac gloriosorum martirum Donati et Illariani confisi, XL dies criminalium et quartam partem venialium misericorditer in Domino relaxamus. Vobis autem ecclesiarum prelatis iniungimus firmiter, ut ipsos fratres cum ad vos venerint elymosinas petituri, eosdem in domibus vestris benigne recipientes, honeste tractetis, et populum vestrum ad benefaciendum eisdem et ad ipsum locum eundo diligentius inducatis.

Datum Aretii, XV kalendas iulii, inditione XII.

Dall' originale in pergamena, mill. 310 × 250 col sigillo in cera, pendente da fili rossastri. Segn. A. n. 9.

11. 1250, 17 novembre. Innocenzo IV concede 40 giorni d'indulgenza a coloro che somministrano aiuti per la nuova chiesa e altri edifizi della Verna e per le necessità dei frati.

Innocentius episcopus servus servorum Dei: universis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem et apostolicam benedictionem.

Quoniam, ut ait Apostolus (1), omnes stabimus ante tribunal Christi, recepturi prout in corpore gessimus sive bonum fuerit sive malum, oportet nos diem messionis extreme misericordie operibus prevenire, ac eternorum intuitu seminare in terris, quod, reddente Domino, cum multiplicato fructu recolligere debeamus in celis, firmam spem, fiduciamque tenentes, quoniam (2) « qui parce seminat, parce et metet, et qui seminat in benedictionibus, de benedictionibus et metet vitam eternam ». Sane dilecti filii minister et fratres Ordinis fratrum Minorum montis sancti Averne Aretine diocesis, ibidem, sicut accepimus, ecclesiam cum aliis edificiis suis usibus oportunis ceperunt construere in qua divinis possint laudibus deservire. Cum itaque pro huiusmodi edificiis consumandis, ac etiam pro sustentatione arcte vite ipsorum indigeant fidelium invari subsidiis, qui propter Christum extreme ferunt sarcinam paupertatis, universitatem vestram rogamus, et hortamur in Domino, in remissionem vobis peccaminum iniungentes, quatinus eis pias elemosinas et grata caritatis subsidia. erogetis, ut per subventionem vestram opus huiusmodi consumari

(1) S. Paolo ai Romani, c. 14, v. 10.

(2)Paolo, 2a ai Corinti, c. 9, v. 6. Vedi anche ai Galati, c. 6, v. 8.

[ocr errors]

valeat, et alias eorum indigentie provideri, ac vos, per hec et alia bona, que, Domino inspirante, feceritis, ad eterne possitis felicitatis gaudia pervenire. Nos enim de omnipotentis Dei misericordia, et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui eisdem pro dicti consumatione operis vel pro ipsorum necessitatibus relevandis manum porrexerint adiutricem, quadraginta dies de iniuncta sibi penitentia misericorditer relaxamus.

Datum Lugduni, XV kalendas decembris, pontificatus nostri

anno octavo.

Dalla pergamena originale, ben conservata, mill. 303 × 270, col sigillo pendente da fili rossi e gialli e le parole: Innocentius papa III e dall'altra le teste dei SS. apostoli Pietro e Paolo: SPA. SP E. Segn. A. n. 5. Edita dall'Annibali, Ad Bull. francisc. suppl. Roma 1780, pp. 24-5.

12. 1250, 3 dicembre.

Innocenzo IV prende la Verna sotto la protezione sua e della S. Sede.

Innocentius episcopus servus servorum Dei: dilectis filiis fratribus ordinis Minorum commorantibus apud sanctum montem Averne Aretine diocesis salutem et apostolicam benedictionem.

Licet cuncta Ordinis vestri loca generaliter sub Apostolica protectione consistant, ad locum tamen in quo apud sanctum montem Averne divino mancipati estis obsequio, ex eo precipue specialem habentes affectum, quod beatus Franciscus vestri Ordinis institutor, adhuc carne mortalitatis indutus, in ipso loco ab hominum habitatione remoto libenter ad serviendum Domino morabatur, locum ipsum sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre protectionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum.

Datum Lugduni, III nonas decembris, pontificatus nostri anno

octavo.

[ocr errors]

Dalla pergamena originale, mill. 290 × 245, col sigillo pendente da fili rossi gialli: Innocentius PP. IIII, e dall'altra parte le teste dei due apostoli: SPA. SPE. Segn. E. n. 3 (A). Edita dall'Annibali, Ad Bull. francise, suppl. Roma 1780, pp. 26-7.

« AnteriorContinuar »