Der sogenannte Heinrich von Melk

alsô âne armen autem brîster buccina buoch chint chiusche chunnen dehäin dîn dirre dise Egbert von Lüttich enim êre êwige fehlt frowen geistlichen gelîch gelouben gemäine genâden getâne gitân gotes guot habent hæren häiligen hân hânt hâst hât HEINRICH VON MELK HEINZEL hêrren himel himelrich horwe icht iemen jungiste läider läien leben lichnamen lîp liute lutzel manigen megen mensch mêr mêre mîn mînem mugen muoz muß mûz mûzzen nâch niemen niht nimmer nôt ouch owê phaffen phlegen Priesters Rasur rât recht rede rîche Sandhi schowe sêle sîn sîne sînem sînen sîner sint solden solhen sprichet sulen sumlich sunde suon swâ swaz swenne swer swie tîvel tuot umbe unsern Verse wær wære wârhäit wellent werlt wîben wîp wirt wîssage wolde Wort ZfdA