Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Marie necnon beati Nicolai patroni vestri sine impedimento quolibet perpetuo possidendam, hoc etiam adiecto, quod, cum per devotorum pia subsidia Dei adiutorio adhuc preter iam dictorum decem et octo mansorum liberam et quietam possessionem, quam iam Deo autore tenetis, potueritis absolvere ius decime duodecim mansorum in dicto campo vestro, a quocunque etiam a nobis teneatur in pheodo, benevoli sumus et erimus. ad transferendum in vestrum monasterium, ut sic donatio proprietatis decime triginta mansorum vobis completa permaneat omni iure. Testes huius rei sunt: magister Joannes Felix thesaurarius et Albertus de Tundersleve nostre ecclesie canonici, necnon strennui milites Conradus de Wegeleve, Johannes de Creigendorp nostri fideles, et alii quam plures clerici et laici fide digni. In quorum testimonium presentes literas sigillo nostro munitas collegio vestro duximus concedendas.

Datum Halberstad, anno Domini mo.ccc.vij, xo Kal. Julii.

Aus dem Copiale CXXXV und dem Copiale Halberstad. miscell. (no. CII) im Staatsarchive zu Magdeburg. Im Regest bei Kunze Kl. Adersleben 39. 1. Die betreffende Urkunde des Bischofs Volrad vom 21. Juli 1288 s. im Regest bei Kunze l. c. 29: sie findet sich vollständig in dem erwähnten Copiale Halberst. miscell. (no. CII). 2. S. no. 144. Vergl. auch die Urk. des Bischofs Albrecht vom 26. Juli 1317 (Kunze 44).

[ocr errors]

146.

1307. Juli 3. Auf Burg Mansfeld. Graf Burchard von Mansfeld bewidmet auf Bitten des Ritters Gebhard von Hoim das Marienkloster auf dem Münzenberge vor Quedlinburg mit zwei Hufen Landes zu Quermbeck.

In nomine Domini amen. Omnibus Christi fidelibus hanc litteram audituris seu visuris Dei gratia Burchardus comes de Mansvelt salutem in Domino Jhesu Christo. Ex facili labitur a memoria quicquid non solidatur testibus seu scriptura. Innotescat ergo presentibus et sciant posteri, quod nos de maturo consensu nostri dilecti filii Burchardi ac aliorum coheredum nostrorum pariter et assensu dedimus ecclesie beate virginis et beati Johannis in Moncigeberch Quedelingeburch extra muros ob reverenciam gloriose virginis ad instanciam domini Ghevehardi militis dicti de Hoyem proprietatem duorum mansorum, qui siti sunt in villa Querembeke, cum bona voluntate ac sine omni simulatione et dolo eternaliter possidendam. In cuius rei testimonium dedimus nostram litteram prefate ecclesie sigilli nostri robore communitam. Huius rei testes sunt: dominus Thidericus noster cappellanus, dominus Bethemannus de Hoym qui moratur in Ornere, dominus Heyno de Bennendorp, dóminus Petrus advocatus, dominus Henricus dictus advocatus milites, Henningus Tsioderannus, Tilemannus advocatus de Welpesleve, Fredericus Boving, Conradus dictus Allex armigeri, et alii quam plures fide digni. Datum in castro Mansvelt, anno incarnationis Domini m°ccc" septimo, in crastino sanctorum martyrum Processi et Martiniani.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentbande anhängenden Helmsiegel des Ausstellers. Gedr: ab Erath cod. dipl. Quedl. 348 (ex orig.); Kettner antiqq. Quedl. 434.

147.

1307. Juli 13. Herzog Rudolf I von Sachsen bewidmet das Kloster Hecklingen mit Gütern zu Hecklingen, Aldendorf und Gänsefurt, welche das genannte Kloster von Bertram von Halle erkauft hat.

In nomine Domini amen. Quoniam, ut dicit propheta, omnium habere memoriam pocius est divinitatis quam humanitatis, expedit, ut acta modernorum scriptis autenticis et fideli testium robore confirmentur. Igitur presentis temporis et futuri Christi fideles universos volumus non latere, quod nos Rodolfus Dei gratia Saxonie, Westfalie, Angarie dux et comes in Brenen borchgraviusque in Magdeburg recognoscimus publice per presentes, quod de consensu matris nostre et fratrum nostrorum, Alberti videlicet et Wenczlay, ad instanciam Frederici prepositi in Heklighe et ob reverentiam Dei monasterio sanctorum martirum Georgii' et Pancracii in Hekelighe proprietatem quatuor mansorum et dimidii sitorum in campis Hekelighe et Aldendorp et duarum arearum et stagni, quod dicitur vischerie, et prati, quod dicitur Worrenberg, in Aldendorp et unius aree in Hekelighe uniusque aree et prati, quod dicitur Rorwische, in Gensevorde donavimus, quos quidem mansos cum bonis pretactis, qui vulgariter dicuntur plankengot, ecclesia supradicta a Bertrammo dicto de Hallis pro sexaginta et sex marcis emptionis nomine comparavit, quos a nobis idem Bertrammus iure tenuit pheodali. Insuper ecclesia supradicta in honorem Dei et pro remedio anime patris nostri pie memorie ceterorumque parentum nostrorum tres missas pro defunctis et tres pro vivis singulis ebdomedis celebrabit. Si vero nos Rodolfus dux Saxonie predicta bona ad usus nostros comparare decreverimns, ecclesia sepedicta nobis pro simili pecunia vendere non negabit. Ut autem hec donatio firma permaneat et inconvulsa, presens scriptum2 sigilli nostri munimine duximus roborari. Huius donationis testes sunt: Conradus dictus Slichtig de Roczlo4, Conradus Globek, Thidericus de Brenen, Hermannus de Tughede, Magnus milites, et quam plures alii fide digni.

Datum anno Domini millesimo cococovijo, in die beate Margarete virginis.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergament-
bande hängenden, trefflich erhaltenen grossen Reitersiegel des Ausstellers. Ein anderes
fast völlig gleichlautendes Original ebenda ist nur mit dem kleinen Siegel (Secret) des
Herzogs, wovon noch ein Bruchstück vorhanden, während das Contrasiegel mit dem ein-
fachen sächsischen Schilde ziemlich unverletzt erhalten ist, besiegelt. Es hat folgende
Varianten: 1. Geogii.—2. Ut autem omnia premissa in perpetuum robur optineant firmita-
tatis, presentes litteras. 3. fecimus. 4. Roczlave. Gedr: Beckmann Hist. d. F.
Anhalt 1. 148.

148.

1307. August 9. Erich von Gattersleben, genannt von Frose, bewidmet das Marienkloster vor Aschersleben mit einer halben Hufe Landes zu Wilsleben.

In nomine Domini amen. Ne ea, que aguntur in tempore, simul cum fluxu temporis evanescant, necesse est, ut scripturarum testimonio perhennentur. Hinc est quod

394633A

nos Ericus de Gatersleve dictus de Vrose universis audituris seu visuris volumus esse notum et presentibus publice protestamur, quod maturo prehabito consilio et de consensu et voluntate Theoderici et Erici filiorum nostrorum dilectorum et omnium heredum nostrorum ecclesie sancte Marie virginis extra muros Ascharie et domine abbatisse necnon toti conventui ibidem proprietatem dimidii mansi siti in campo Wilsleve dedimus cum omni iure et attinenciis, quibus nos dictam proprietatem possedimus, perpetuo possidendam. Ut autem hec donatio firma et inconvulsa in perpetuum perseveret, presentem litteram dedimus et nostro sigillo fecimus communiri. Testes huius rei sunt: dominus Heynricus prepositus predicte ecclesie nec non plebanus civitatis Ascharie ac strennui milites dominus Burchardus de Monte, dominus Otto Gogravius, famuli vero Tylo trans Aqua, Heynricus filius domini Gernodi; cives Ascharienses Tylo ex Angulo, Albertus de Scirstede, et alii quam plures fide digni.

Datum anno Domini mo.c°c°co.vijo, quinto Idus Augusti, in vigilia Laurentii martiris. Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Siegel des Ausstellers. 1. Orig: sito.

-

149.

1307. August 17. Hecklingen. Propst Friedrich von Hecklingen kauft für sein Kloster von Heinrich dem Schullehrer, dem Bruder des verstorbenen Propstes Heinrich, zwei Hufen Landes zu Neindorf.

Que geruntur in tempore ne simul labantur cum lapsu temporis, necesse est ea scripture testimonio perhennari. Sciant ergo presentes et posteri, quod nos Fredericus prepositus sanctimonialium in Hekelig duos mansos in campo Nendorp sitos ad usus nostri conventus redemimus a Hinrico scolare, quos dominus Hinricus quondam prepositus, nunc pie memorie, sibi et eidem Hinrico scolari, fratri suo, ex propriis denariis a quodam honesto famulo Wedegone dicto de Frakeleve comparavit cum omni iure et omni fructu sue vite temporibus possedendos. Post obitum vero ipsorum, videlicet domini Hinrici quondam prepositi, qui dudum obiit bone memorie, et Hinrici scolaris, fratris sui, predicti duo mansi cum omni iure et utilitate cederent conventui nostro memorato. Nunc autem sepefatus Hinricus scolaris, qui superest vivens, pro quadam pecunia hos duos mansos et quidquid in eis iuris aut fructus habuit, libero arbitrio nostro conventui resignavit sine omni contradictione perpetuo possidendos omni cum iusticia et profectu. Et ne istud ab aliquo in posterum infringatur, ad petitiones sepefati Hinrici scolaris ego Fredericus quondam plebanus in Kocstede et Hermannus plebanus in Bornekere et Rodolfus miles dictus Dorre, manens in Bornekere, puplice protestamur et, quia ante nominatus Hinricus scolaris munimine proprii sigilli caret, ego Fredericus et Hermannus sacerdotes cum Rodolfo milite ante nominati presens scriptum inde confectum, ne aliquis infringere presumat aut contradicat, sigillorum nostrorum appensione duximus muniendum. Testes huius rei sunt: Hinricus sacerdos dictus de Hohem, Tehodericus plebanus in Ganssevorde, Johannes de Calvis simplex sacerdos, et alii quam plures fide digni.

Datum et actum anno Domini mo.c°c°co septimo, in Hekelig et in octava beati Laurencii martiris.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit folgenden an Pergament-
bändern hängenden Siegeln: a) einem geistlichen Siegel mit der Legende: S' Bernardi de
Magdeb. et Hinrici de Coz-stin, b) dem des Pfarrers Hermann von Börnecke, c) dem des
Ritters Rudolf Dorre (letzteres: dreimal queergestreifter Schild mit der Umschrift: + S'
Rodolfi Dhorren).

150.

1307. August 24. Halberstadt. Heinrich von Anhalt, Domherr in Halberstadt und Propst von S. Pauli daselbst, giebt zu dem Verkaufe des Waldes Schellwerder an die Deutschordensritter zu Burow seitens seines Bruders des Grafen Albrecht 1 und dessen Sohnes Siegfried seine Zustimmung.

Nos Henricus Dei gratia canonicus maioris ecclesie in Halberstat et prepositus ecclesie sancti Pauli ibidem dictus de Anehalt omnibus presentia visuris vel audituris salutem in Domino. Recognoscimus tenore presentium et publice protestamur, quod frater noster Albertus comes de Anehalt et filius suus Cifridus vendiderunt quandam silvam, que dicitur vulgariter Snelwerder, dominis de Teutonica domo in Burowe residentibus et nos eandem emptionem inter fratrem nostrum Albertum2 comitem et Sifridum filium suum et inter prefatos dominos de Burowe ratam tenebimus atque firmam. Actum et datum Halberstat, anno Domini mo.ccco.vij, nono Calendas Septembris.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande anhängenden Siegel des Ausstellers (II. Taf. IV. 4). — Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 329. — 1. Vergl. no. 152. 2. Orig. nur: Al.

[ocr errors]

151.

1307. August 29. Halberstadt. Burchard von Barby überlässt dem Nonnenkloster zu Zerbst das Eigenthumsrecht an einem von demselben erkauften Walde nebst Wiese bei Kuhberge.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Quoniam omnium facta hominum per diuturnam successionem temporis evanescunt, utili compertum est cautela et necessarie procuratum, ut super donationibus proprietatum instrumenta conficiantur, quibus, cum oportunum fuerit, questio tollatur dubii et mera veritas comprobetur. Hinc est quod nos Borchardus de Barboy dictus volumus esse notum presentibus et futuris, quod de consensu proprio ecclesie seu conventui sanctimonialium in Cerwist proprietatem silve et adiacentis prati infra villam Chůberche et aquam Nůt sitam, quam predicte domine emerunt a domino milite Henrico' de Randowe dicto2, dedimus perpetue possidendam. Ut autem donacionis actio nostre in perpetuum stabilis perseveret, ipsis pre

sentem dedimus litteram nostri sigilli munimine cum annotacione subscriptorum testium roboratam. Testes huius rei sunt: milites dominus Henninchus Dives, Thydericus et frater suus Wipertus milites de Cerwist dicti, dominus Hermannus de Randov, Arnoldus Gruban, Henninchus Man, Wolterus advocatus et filius suus Johannes1, Conradus Berner, et quam plures alii fide digni.

Datum et actum in Halverstat, anno Domini mo.ccco.vijo, in die decollationis beati Johannis baptiste.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande anhängenden Siegel des Ausstellers. — 1. Orig. nur: H. 2. S. no. 156. — 3. Orig. nur: Her.

4. Orig. nur: Jo.

5. Orig. nur: Con.

[ocr errors]

152.

1307. September 3. Reina. Graf Albrecht I von Anhalt bewidmet

in Gemeinschaft mit seinem Sohne Siegfried die Deutschordensritter zu Burow mit sechs Werdern.

Cum propter temporis diuturnitatem ac humane conditionis fragilitatem ea, que fiunt in tempore, a memoria hominum frequenter elabantur, necesse est, ut facta hominum in scripta autentica redigantur. Hinc est quod nos Albertus Dei gratia comes in Anehalt et Siffridus filius noster tenore presentium publice profitemur et omnibus, quorum interest aut quibus nosse fuerit oportunum, cupimus fore notum, quod nos de consensu fratrum nostrorum, scilicet domini Henrici1 prepositi sancti Pauli in Halberstat* nec non canonici maioris ecclesie ibidem et domini Siffridi prepositi sancti Blasii in Brunswic et canonici maioris ecclesie in Magdeburch, ac universorum heredum nostrorum voluntate sex insulas, quarum nomina sunt hec, scilicet Schellewerder et Selant et duas iuxta locum, qui dicitur Treyl, et unam circa Drolwiz et unam, que dicitur Schirpig, dedimus et damus fratribus sacre domus hospitalis sancte Marie Theutonicorum in Jherusalem commorantibus in Burowe cum omni iure, sicut ad nos pertinebant, proprietatis titulo perpetuis temporibus possidendas. Ut igitur hoc factum predictis fratribus a nostris heredibus inviolabiliter observetur et etiam nulli inde dubium valeat oriri, sigillorum nostrorum appensione fecimus presentem paginam communiri. Huius rei testes sunt: virtuosi milites dominus Albertus2 de Ceyniz et dominus Heynricus de Stene, et honorabiles viri burgenses de Dessowe Johannes Vilpennig, Conradus de Redere, Arnoldus Ciriaci, Henricus de Nichetz, et alii quam plures fide digni.

Datum et actum in curia Reyne, anno gratie mo.ccco.vijo, tertio Nonas Septembris. Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit den an Pergamentbändern anhängenden Siegeln des Grafen Albrecht (II. Taf. VI. 4) und seines Sohnes Siegfried (III. Taf. II. 1). - Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt 1. 329. 1. Orig. nur: H.2. Orig. nur: Al. Orig. nur: Ar.

3. Orig. nur: Hey.

4. Orig. nur: Jo. *S. no. 150.

-

5. Orig. nur: Con.

6.

7. Orig. nur: Hen.

« AnteriorContinuar »