Imágenes de páginas
PDF
EPUB

mum et ratum permaneat, hanc litteram scribi et sigillari fecimus nostrorum amborum benivola voluntate.

Datum anno Domini mo.ccc.ij, Plavis, die Dionysii.

Nach dem im Archive des Klosters Malchow befindlichen Originale, mit dem daran hängen-
den Siegel des Fürsten Nicolaus, gedr: Meklenburg. Urkdbch. V. 83-84; ferner in
Rudloff, Urk.-Liefer. no. LXIII und danach in Riedel cod. dipl. Brand. I. 4. 41.
1. Orig: delabetur. 2. Orig: roborantur. 3. Orig. nur: Olr., was Rudloff Christofero

[blocks in formation]

1302. October 14. Magdeburg. Die Herzogin Agnes von Sachsen bewidmet das Kloster Berge vor Magdeburg mit der ihr von Godeko von Zerbst aufgelassenen Vogtei über das verlassene Dorf Hohenhaven.

Agnes Dei gracia ducissa Saxonie et comitissa in Bren omnibus, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem in domino Jesu Christo. Oblivioni locus subtrahitur et labili memorie hominum utili subventione succurritur, quando res inter mortales geste litterarum testimonio conscribuntur. Inde est quod recognoscimus et tenore presentium publice protestamur, quod nos nomine nostro et filiorum nostrorum ac omnium heredum nostrorum nos et nostros filios ac filias subsequentium advocatiam deserte ville, videlicet Honhaven, sitam apud Parchowe, et quicquid habuimus iuris in eadem advocatia, quam siquidem advocatiam a venerabili domino Burchardo sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopo tenuimus et eidem resignavimus et quam etiam advocatiam Godeko miles dictus de Cerwist a nobis tenuit et nobis libere resignavit, ecclesie sancti Johannis baptiste Montis extra muros Magdeburg donavimus et donamus pure propter Deum perpetuis temporibus libere possidendam -. Testes huius rei sunt: Conradus prepositus in Brote capellanus noster, magister Heinricus phisicus canonicus ecclesie sancti Sebastiani Magdeburg; Arnoldus dictus de Ummendorp, Godeko dictus de Cerwist milites, et quam plures alii fide digni.

Datum et actum Magdeburg, anno Domini mo.ccco. secundo, in die beati Calixti pape. Aus dem Copiar. Magdeb. miscell. no. XXXI im Staatsarchive zu Magdeburg.

41.

1302. November 25. Frose. Erich von Frose (genannt von Gattersleben) bezeugt den Verkauf von 2 Mark jährlicher Einkünfte aus dem Allodium in Frose an die Aebtissin Irmingard II von Gernrode seitens des Aschersleber Bürgers Bertold Vogt.

Ego Ericus dictus de Vrosa recognosco presentibus publice protestando, quod Bertoldus civis in Ascharia dictus advocatus vendidit et resignavit venerabili domine Ermegardi abbatisse in Gerenrod duas marcas Stendalenses, quas a nobis tenuit in feodo ex

tribus marcis et dimidia, quas habuimus quondam in allodio in Vrose in procuratione ratione advocatie, annis singulis persolvendas, tali condicione interposita, quod eedem due marce omni iure, quo ego et idem burgensis hactenus habuimus easdem, redibunt ad eandem venerabilem dominam abbatissam libere et solute, prenominatusque civis et sui heredes et ego nichil iuris obtinebimus in eisdem. Ut autem hec venditio et resignatio rata maneat, presentes inde confectas duxi sigilli mei et ministerialium eiusdem ecclesie in Gerenrod, scilicet domini Henningi de Monte Erici et domini Conradi de Kocstede, sigillorum munimine sigillandas.

Datum et actum Vrose, anno Domini millesimo trecentesimo secundo, in die beate Katerine virginis. Testes huius rei sunt milites prenominati et Bernhardus Vromoldi, Fridericus de Radesleve, Johannes de Stasvorde.

[ocr errors]

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: angehängt ist jedoch nur das
Siegel des Ausstellers, ein Helmsiegel mit der Legende: SIGILL ERICI DE GATERS-
LEVE.

42.

1302. December 4. Köthen. Graf Albrecht 1 von Anhalt befreiet die dem Frauenkloster Plötzke gehörigen Güter zu Micheln, Maketserve (Maxdorf), Sibbesdorf und Thedendorf von allen herrschaftlichen Abgaben.

Albertus Dei gratia comes de Anahalt omnibus presentem paginam visuris in Domino salutem. Licet in omnibus villis, mansis et bonis, ad cuiuscumque dominium pertineant, dummodo in terminis contineantur nostri districtus, consuetudinem habeamus a progenitorum nostrorum temporibus inolitam petitiones, exactiones seu tallias faciendi, tamen in anime nostre et fratrum nostrorum remedium, quorum tutelam gerimus, monasterio sanctimonialium in Plozceka, Brandenburgensis dyocesis, villam totam Můchele, villam totam Makecerve cum omnibus suis appenditiis seu pertinentibus, in villa Seberenstorp quinque mansos, in villa Thedendorp duos mansos cum pratis, pascuis et aliis attinenciis dictis bonis nunc ad dictum monasterium pertinentibus damus perpetuo soluta et libera ab omni petitione, exactione seu talliis et serviciis quibuscumque. Ne autem huiusmodi nostra donatio per nos seu fratres nostros aut heredes seu advocatos nostros et eorum, videlicet fratrum nostrorum, successores seu alium quemcumque successorem nostrum in posterum infringatur, presentem paginam sigilli nostri appensione fecimus in predictorum omnium testimonium communiri. Huius rei testes sunt: Conradus de Cocstede, Bernardus de Wolve, Bernardus de Plozihc, Fredericus et Conradus frater eius dicti Slichting, Heinricus de Ztene, Busso de Drinem milites, et alii quam plures fide digni.

Datum Kothene, anno Domini millesimo trecentesimo' secundo, pridie Nonas Decembris. Aus dem Original im Hauptstaatsarchive zu Dresden, mit dem an grünen und weissen Seidenfäden anhängenden zerbrochenen Siegel des Ausstellers. Gedr: Neue Mittheill. des thür.-sächs. Vereins X. 2. 245, aus den schedis Schottgenianis im Hauptstaatsarchive zu Dresden. 1. Orig: trescentesimo. Vergl. über den Ort Maketserve von Mülver

stedt in der genannten Zeitschrift l. c. 247.

43.

1302. December 30. Halberstadt. Bischof Hermann von Halberstadt und das dortige Domcapitel treten unter Zeugenschaft der Domherren Albrecht und Heinrich von Anhalt dem Kloster Marienthal zum Zweck der Auslösung ihres in ihrem Dienste gefangenen Truchsess Johann (von Alvensleben) Güter zu Hackenstedt und Pesekendorf ab.

Hermannus Dei gratia Halberstadensis ecclesie episcopus, Gunterus prepositus, Siffridus decanus, Anno scolasticus, Reynardus thesaurarius totumque capitulum eiusdem ecclesie omnibus in perpetuum. Cum ea, que geruntur in tempore, ne simul labantur cum lapsu temporis, expedit talia scriptis autenticis perhennari. Hinc est quod notum facimus universis tam presentibus quam futuris, quod, cum dominus Johannes miles, ministerialis ecclesie nostre, dictus dapifer esset in nostro et ecclesie nostre servitio captus et detentus, nos ad instancias predicti dapiferi donavimus et presentibus donamus abbati et conventui ecclesie Vallis sancte Marie in restaurum ac recompensam redemptionis captivitatis ipsius proprietatem sex mansorum in Maiori Hakenstede et quinque cum dimidio in Pesekendorp cum areis, pratis, pascuis, tam in villis quam in campis, et cum omnibus pertinenciis universis proprietatis tytulo perpetuo possidendam. Testes huius donationis sunt: Gevehardus cellerarius, Johannes prepositus Montis sancti Petri prope Goslariam, Albertus et Henricus de Anehalt, Fredericus de Plozek, Henricus de Woldenberch, Wernerus prepositus Walbucensis, venerabiles viri et canonici ecclesie Halberstadensis predicte; strennui quoque milites et honesti Gevehardus, Henricus et Fredericus fratres de Alvensleve, Ludolfus de Esebeke, Henricus de Dunnenstede pincerna, Borchardus de Berwinkele, Lodewicus de Wanzsleve, Wernerus de Slage, Hinricus Hircus, Henricus Bromes, Cunradus de Eylsleve, et quam plures alii fide digni. Ne igitur quod factum est a nobis, a quocumque in posterum valeat inmutari, in evidentiam ac testimonium donationis eiusdem presens scriptum inde confectum appensione sigillorum, nostri videlicet et capituli nostri, duximus firmiter muniendum.

Actum et datum Halberstat, anno Domini mo.ccco secundo, tercio Kallendas Januarii.

Aus dem Original im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel, mit den an blauen und weissen
Leinenfäden hängenden Siegeln des Bischofs und des Domcapitels.

44.

1302. Halberstadt. Bischof Hermann von Halberstadt überlässt in Beisein Albrechts und Heinrichs von Anhalt der Marienkirche zu Halberstadt etliche Güter in Osterwiek und Berwinkel, wofür das Domcapitel seitens des Ritters Burchard von Berwinkel anderweit entschädigt wird.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Hermannus Dei gratia Halberstadensis ecclesie episcopus omnibus in perpetuum. Rebus quidem in humanis nichil est adeo solidum atque firmum, quin de cursu temporis per nature debitum in nichilum

redigatur. Expedit itaque acta hominum, ne cum gravi periculo in oblivionem transeant, testium memoria et scripturarum noticia roborari ad firmitatis perpetue munimentum. Hinc est quod universis tam presentis temporis quam futuri notum esse volumus cum effectu, quod duos mansos sitos in campo Osterwich et quatuor mansos cum dimidio et curiam sitos in campo Berwinkel, quos a nobis strennuus miles et honestus Borchardus de Berwinkele iure tenuerat pheodali, nobis et ecclesie nostre libere resignavit, nos quoque, eiusdem militis precibus favorabiliter inclinati, dictos sex mansos cum dimidio in manu nostra tenentes liberos et solutos cum omni utilitate, proprietate ac suis pertinentiis universis tam in civitate Osterwich et in villa Berwinkele quam in campis, liberos ab omni iure advocatie et a quolibet debito servitutis exceptos, unanimi consensu nostri capituli et bona voluntate liberaliter accedente donavimus ecclesie sancte Marie virginis nostre civitatis perpetuo remanendos. Et ne ecclesia nostra huiusmodi alienationis aliquod sustineat detrimentum, prefatus miles de Berwinkele proprietatem trium mansorum in Rode et unius mansi in Gunnesleve et dimidii in Ousleve et unius mansi in Bunde cum curia et dimidii in Stotterlingheborch cum curia necnon dimidii mansi in Osterwich nostre ecclesie in restaurum sufficiens erogavit. Huius resignationis ac nostre donationis testes sunt: Guntherus prepositus, Siffridus decanus, Anno scolasticus, Johannes dictus de Drenleve prepositus Montis sancti Petri prope Goslariam, Albertus et Hinricus de Anahalt, Fredericus de Plozeck, Wernerus dictus de Wansleve prepositus ecclesie Walbucensis, Halberstadensis ecclesie canonici; Albertus Speculum, Johannes Vagus, Ludolphus de Lengede, Thidericus de Scowen, Wernerus de Slage, Hinricus Bromes milites, et quam plures alii fide digni. Et ne de premissis seu aliquo premissorum ex malignantis ingenii versucia aliquis dubitatis scrupulus valeat suboriri, presens scriptum inde confectum sigillo, nostro videlicet et nostri capituli, prefate ecclesie sancte Marie, quam Deo teste sincera amplectimur caritate, tradere decrevimus in perpetuitatis testimonium validum et munimen.

Actum et datum Halberstat, anno Domini mo.ccco. secundo etc.

Aus dem Ilsenburger Copialbuche im gräfl. Stolbergischen Hauptarchive zu Wernigerode.

45.

1302. Die Aebtissin Bertradis von Quedlinburg bezeugt und bestätigt, dass die Gernröder Stiftsherren Dietrich, Pfarrer von Waldau, und Heinrich von Polen gewisse Güter zu Rieder der Stiftskirche zu Gernrode erkauft und überwiesen haben.

In nomine Domini amen. Bertradis Dei gratia Quedelingeburgensis ecclesie abbatissa omnibus Christi fidelibus in perpetuum. Cum status conditionis humane dubius semper et incertus existat, ideo rem gestam, ne temporis hanc delere possit vetustas, Scriptis expedit commendari. Noverit igitur tam presens etas quam futura posteritas, quod honorabiles viri, scilicet dominus Theodericus plebanus in Waldale necnon dominus Henricus dictus de Polonia, canonici quidem ecclesie Gerenrodensis, quedam bona sita

in Redere nobis ac ecclesie nostre pertinencia, libera ab omni onere advocatie et debito servitutis, sex videlicet mansos solventes ecclesie nostre annuatim sex marcas usualis argenti cum duabus curiis attinentibus, que unam marcam usualis argenti singulis annis solvunt, a nobis et ab ecclesia nostra pro septuaginta marcis usualis argenti iusto emptionis tytulo compararunt, eadem bona ecclesie Gerenrodensi, ut eorum memoria inibi perpetuetur, ob animarum suarum salutem et remedium liberaliter offerentes, nos quoque, predictorum canonicorum prece ac precio inclinate, huiusmodi bona de sano et concordi nostri capituli consensu memorate ecclesie Gerenrodensi contulimus, tradidimus, condonavimus et presentibus assignamus cum omni iure, dominio, proprietate ac etiam hominibus utriusque sexus ad bona pertinentibus prenotata necnon cum proventibus et utilitatibus universis, que nobis conpetebant et habebamus in ipsis, transferentes et transfundentes in dominium et proprietatem sepedicte ecclesie Gerenrodensis hec omnia iure perpetuo possidenda. Ne igitur super premissis in posterum dubium quomodolibet oriatur, presens scriptum inde confectum tam nostro quam ecclesie nostre de certa scientia et consensu nostri capituli sigillo fecimus communiri, testibus annotatis, quorum hec sunt nomina: Sophia preposita, Ermegardis decana, Lutgardis preposita in Wenthusen, Gertrudis custos, Jutta de Kranecveld, Adelheidis de Meynersem, Heseke de Woldenberge, Berta de Scerenbeke, Kunegundis de Woldenberg, Adelheidis de Dorstat, Ermegardis de Oldenberge, Gese de Hessenem, Jutta de Wunstorp, Iseke de Tannenrode, Mabilia de Wunstorp, ecclesie nostre canonice; clerici vero ecclesie nostre Henricus de Snetlinge, Henricus plebanus sancti Egidii, Johannes plebanus sancti Blasii, Burchardus custos, Gyselbertus; layci veio Bernhardus et Bertoldus fratres dicti de Detvorde milites et Albertus de Detværde, Johannes de Erekesberge miles, Conradus Strůne, Olricus Knæetel, Conradus Eckebertus fratres milites dicti de Kocstede, et quam plures alii fide digni.

Datum per manus notarii nostri Johannis de Ekendorp, canonici sancti Wicberti in Quedelingeburch, anno Domini millesimo trecentesimo secundo.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit den an grünen, rothen und weissen Seidenfäden hängenden, trefflich erhaltenen Siegeln der Aebtissin Bertradis und des Quedlinburger Capitels.

46.

1302. Graf Albrecht I von Anhalt bewidmet das Hospital zu Aken mit zwei Hufen Landes zu Lausigk.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Quoniam ea, que apud homines iuste disponuntur, nonnunquam a memoria excidunt ex mutabilitate temporis, quin eciam perturbari evenit a malivolis seu perversis, et ideo expedit, ut ea, que a successoribus nostris observari volumus, litterarum nostrarum testimonio fulciamus. Hinc est quod nos Albertus Dei gratia comes de Anhalt recognoscimus et tenore presentium publice protestamur, quod cum bona voluntate heredum nostrorum ob reverenciam sancti spiritus et in honorem beate Marie virginis et ob remedium animarum nostrarum duos mansos sitos in villa Lucic hospitali in Aken cum omni iure dedimus et contulimus libere

« AnteriorContinuar »