Imágenes de páginas
PDF
EPUB

1.

1301. Januar 7. Schloss Kelbra. Graf Friedrich von Beichlingen bekundet, dass seine Schwiegertochter Elisabeth, Graf Otto's 1 von Ascharien Tochter, die von diesem dem Kloster Michaelstein gemachten Schenkungen, namentlich auch den Verkauf von zehn Hufen zu Güsten, bestätigt habe.

Fridericus Dei gratia comes de Bichelinge senior omnibus Christi fidelibus, ad quos presens scriptum pervenerit, in perpetuum. Tenore presencium recognoscimus publice protestando, quod, cum dominus Otto comes Ascharie ac princeps in Anehalt decem mansos in Gozstein sitos cum omnibus suis pertinentiis in campis et in villa, areis videlicet, pascuis et pratis, honorabilibus viris domino. . . .1 abbati et conventui monasterii Lapidis sancti Michahelis de consensu Ottonis filii sui dilecti filiarumque suarum Sophie et Elizabet dilectarum vendidisset omnesque et singulas donaciones, contractus, vendiciones, largitiones, concessiones libertatum cum predictis decem mansis de consensu simili et bona voluntate eorundem heredum Ottonis, Sophye et Elizabet supra scriptis domino abbati et fratribus prelibatis confirmasset, cum se et sepedictos heredes ad huiusmodi consensum suis litteris obligasset, Elizabet nobis dilecta supradicti principis filia ac Friderico filio nostro dilecto in matrimonio copulata, dilecti patris sui votis et voluntati inclinata, omnes et singulas venditiones, contractus et donationes, largitiones et concessiones libertatum in genere et in specie, quocumque nomine censeantur, a retroactis temporibus usque ad presens tempus a dilecto patre suo celebratas et factas domino abbati et conventui prefatis gratas et ratas tenet, eciam si aliqua de premissis eidem Elizabet de iure conpetere videbantur, talibus omnibus et singulis supra scriptis renunciavit publice coram nobis. Nos vero in signum ratihabitionis, renunciationis et consensus2 voluntarii omnium predictorum, prefate Elizabet, nostri ac Friderici filii nostri dilecti, presens scriptum domino abbati et conventui supra scriptis tradidimus, sigillo nostro videlicet et Friderici filii nostri signatum, in robur et argumentum perpetue firmitatis. Huius rei testes sunt: Fridericus prepositus in Kelbera, Bertrammus et Wedego notarii supradicti principis, Conradus dictus de Huxaria in Walkenrid professus; Bettemannus de Hoyem, Henricus marscalcus principis de Anehalt, Erenfridus de Walhusen, Gernodus de Cufhusen, Johannes de Wessungen", Conradus de Bennungen, Henricus Bors milites, Henricus de Padeburne, Waltherus de Borchsleven, Thidericus de Thalheim, Tilo dictus Luscus advocatus in Ichstede, Conradus Auceps sagittarius, famuli, et alii quam plures fide digni.

Datum in castro Kelbera per manum Conradi notarii nostri, anno Domini mo. tricentesimo primo, vij Idus Januarii.

Aus dem Original im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel: beide angehängt gewesene Siegel sind abgerissen und nicht mehr vorhanden. - 1. Leerer Platz für den Namen. — 2. Orig: Vergl. II. no. 890.

consenssus.

3. Orig: Wessugen.

[ocr errors]

2.

1301. Januar 19. Halberstadt. Der für den Halberstädter Sprengel ernannte Executor der Beschlüsse des Mainzer Concils verhängt über verschiedene Edelleute und deren Diener, welche das Marienkloster zu Halberstadt beraubt und den Raub namentlich nach Hoym und in die Burgen des Grafen Otto I von Anhalt geschleppt haben, den Kirchenbann sowie über die Ortschaften Hoym und Westorf das Interdict.

'executor statutorum sacri concilii Maguntini per Halberstadensem dyocesin constitutus discretis viris plebanis, viceplebanis et cappellarum rectoribus per ipsam dyocesin constitutis, ad quos hec littera pervenerit, salutem in Domino. Cum nobis veraciter constet per iuramentum legalium personarum, quod Albertus dictus Spikere et Wolradus servus suus, Albertus miles dictus de Monte quondam advocatus, Fredericus dictus de Hoym successor suus, qui etiam per servum suum dictum Spange nuntium litteras excommunicationis deportantem male pertractans temere captivavit, quidam dictus Vateschilt et predictus servus Spange, Henricus custos valve in castro Hoym honorabiles viros dominum decanum et canonicos ecclesie sancte Marie Halberstadensis annona sua, censu suo et redditibus ecclesie sue contra iustitiam spoliarunt, item quod pars ipsius spolii ad castrum et parrochyam Hoym et ad municiones illustris principis domini Ottonis comitis in Anehalt sit deducta, et ipsi, a nobis premoniti, Domino Deo et spoliatis satisfacere minus curent, sed malum malo de die in diem accumulantes in sua pertinatia perseverent, nos ad instantiam dominorum et canonicorum predictorum prenominatos Albertum Spikere et servum suum dictum, Albertum de Monte, Fredericum de Hoym et servos eorum predictos, eorum complices et spolii predicti detentores in nomine Domini excommunicamus in hiis scriptis, loca eorum subicientes ecclesiastico interdicto. Universis igitur et singulis vobis in virtute iam dicti concilii et sub pena suspensionis ab ingressu templi, quam in quoslibet huius mandati transgressores ferimus in hiis scriptis, districte precipiendo mandamus, quatenus prenominatos spoliatores et spolii detentores ac ipsorum complices singulis diebus dominicis excommunicatos publice nuntietis et in locis vestris, ubi aliquis ipsorum se receperit, quamdiu moram ibi traxerit, cessetis ab officiis divinorum. In castris quoque et parrochiis Hoym et Wezstorp, ubi spolium est deductum, vel ubi domicilium vel receptaculum optinent, cessetis penitus a divinis interdictum generale fideliter observantes, ita etiam, quod corpora mortuorum ibidem non recipiantur ad ecclesiasticam sepulturam.

Datum Halberstat, anno Domini mo.ccc.jo, feria quarta post octavam epyphanie. Exhibitori presentium litteram reddite, dum legistis.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit einem an Pergamentstreifen hängenden Siegelbruchstück. 1. Der Platz für den Namen leergelassen.

3.

1301. Februar 17. Halberstadt. Der für den Halberstädter Sprengel ernannte Executor der Beschlüsse des Mainzer Concils befiehlt dem Prior von Osmarsleben, die beikommenden Briefe (no. 4 und 5) dem Pfarrer zu Hoim und den Geistlichen zu Quedlinburg zuzustellen.

... executor statutorum sacri concilii Maguntini per Halberstadensem dyocesim constitutus honorabili viro domino . . . priori in Asmersleve salutem et sinceram in Domino caritatem. Sub pena suspensionis ab ingressu templi, quam in vos ferimus in hiis scriptis, si mandatum hoc non adimpleveritis, vobis mandamus, quatenus litteras nostras cum presentibus litteris per exhibitorem presentium vobis presentatas plebano in Hoym infra triduum post receptionem presentium presentare et perlegi procuretis, ipsos etiam litteras omnibus et singulis plebanis et viceplebanis antique et nove civitatis in Quedelingeborch et plebano sancti Wiperti ibidem similiter perlegi procuretis ipsas litteras nobis reservantes, donec lator presentium eas duxerit requirendas. Datum Halberstat, anno Domini mo.ccc".jo, feria sexta ante Invocavit.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentstreifen anhängenden Siegel des Ausstellers (beschädigt). 1. Der Platz für die Namen durch Punkte bezeichnet.

4.

1301. Februar 25. Erfurt. Der Scholasticus Heinrich von S. Marien zu Erfurt beauftragt den Bischof von Halberstadt mit der gegen den Grafen Otto I von Anhalt wiederholt auszusprechenden Excommunication.

Venerabili patri ac domino Hermanno1 ecclesie Halberstadensis episcopo Henricus scolasticus ecclesie sancte Marie Erfordensis, iudex auctoritate sedis Maguntine deputatus, cum affectu sincero paratam ad quevis beneplacita voluntatem. Sua nobis honorabiles viri Fredericus1 decanus, Henricus1 scolasticus totumque capitulum ecclesie sancte Marie Halberstadensis insinuacione monstrarunt, quod vos nobilem virum dominum Ottonem comitem de Anehalt excommunicatum a nobis pro quibusdam dampnis et iniuriis dictis Frederico decano et capitulo ac eorum ecclesie per eundem nobilem irrogatis absolveritis in obsidione castri Harlingeberge sub forma satisfactionis et pro bono pacis2 et postmodum eundem comitem monueritis ac moneri feceritis studiose, ut de ipsis dampnis et iniuriis satisfaceret conpetenter. Qui, ut dicitur in hac parte, parere minus curat vestris monitis et mandatis in non modicum dictorum Frederici1 decani et capituli detrimentum. Quocirca iam dictis dominis nobis instantibus et petentibus paternitati vestre mandamus in virtute sancte obediencie precipiendo firmiter et districte, reverentia tamen vestra salva, quatenus prelibatum dominum Ottonem comitem de Anehalt de superhabundanti moneatis et moneri faciatis, quem eciam monemus per presentes, ut infra quindecim dies post vestre monicionis edictum, quorum quinque pro primo, quinque pro secundo et reliquos

quinque pro tercio et canonice monicionis termino sibi deputamus, de huiusmodi dampnis datis et iniuriis irrogatis prelibatis decano et capitulo satisfaciat conpetenter. Alioquin prefatum dominum Ottonem comitem extunc retrudatis in pristinas excommunicacionis sentencias et excommunicatum et ab omnibus Christi fidelibus arcius evitandum in omnibus locis, castris, civitatibus sive villis, in quibus fuerit oportunum, nunciari publice faciatis, quando et quocienscumque ex parte dictorum Frederici1 decani et capituli fueritis cum presentibus requisiti, et de execucione huiusmodi sentencie nobis relacionem per vestras litteras faciatis.

Datum Erfordie, vo Kalendas Marcii, anno Domini millesimo ccco primo.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentstreifen anhängenden Siegel des Ausstellers. 1. Orig. nur Punkte für die Namen. - 2. I. J.

1291. Vergl. II. no. 694, 695, 699, 702, 703 und 706, S. auch Henrici de Rosla Herlingsberga (Meibom script. rer. Germ. I. 775. ff.).

5.

1301. März 4. Halberstadt. Bischof Hermann von Halberstadt beauftragt den Propst von Stötterlingenburg mit der Ausführung des Decretes no. 4, wonach gegen den Grafen Otto I von Anhalt wegen seiner Gewaltthaten gegen die Marienkirche in Halberstadt eventuel die Excommunication zu erneuern sei.

Hermannus Dei gratia Halberstadensis ecclesie episcopus honorabili viro Henrico1 domino preposito in Stoterlingeburch sinceram in Domino karitatem. Litteras honorabilis viri Henrici domini scolastici ecclesie sancte Marie Erfordensis, iudicis auctoritate sedis Maguntine delegati, recepimus in hec verba: 2—

Huius igitur auctoritate mandati, quod preterire non possumus nec audemus, vobis sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie, quam in vos ferimus trium dierum monitione premissa, si negligeritis, quod mandamus, districte precipiendo mandamus, quatenus predictum principem comitem Ottonem de Anehalt de superhabundanti moneatis, quem etiam nos monemus litteras per presentes, ut infra quindecim dies, quorum quinque pro primo, quinque pro secundo et reliquos quinque pro tertio et canonice monitionis termino sibi deputamus, de dampnis et iniuriis irrogatis Frederico1 decano et capitulo supradictis emendet ac satisfaciat competenter. Alioquin contra sepedictum principem comitem Ottonem de Anehalt secundum formam mandati nobis directi, quamvis inviti, procedere nos oportet, remittentes litteram presentem sigillo vestro sigillatam in executionis testimonium per vos facte.

Datum Halberstat, anno Domini mo.ccc.jo, sabbato ante dominicam, qua cantatur Oculi.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem am Pergamentstreifen hängenden unversehrten Siegel des Bischofs Hermann: ein anderes Siegel — wohl das des Propstes von Stötterlingenburg - hat gleichfalls angehangen, ist aber verschwunden. - 1. Im Orig. sind die Stellen für die Namen leergelassen. 2. Hier ist no. 4 wörtlich eingerückt, mit nur folgenden Varianten: a. Harlingenberch. b. Statt nobilem virum dominum steht: illustrem principem. c. Statt dominum O. steht: principem O.

6.

1301. März 12. Graf Otto I von Ascharien bewidmet das Marienkloster vor Aschersleben mit einer halben Hufe Landes zu Schierstedt.

Ne ea, que aguntur in tempore, simul cum fluxu temporis evanescant, necesse est, ut scripturarum testimonio perhennentur. Hinc est quod nos Otto Dei gratia comes Ascharie et princeps de Anehalt universis audituris presentia seu visuris volumus esse notum et presentibus publice protestamur, quod prehabito maturo consilio et de consensu et voluntate Ottonis filii nostri dilecti et aliorum heredum nostrorum proprietatem dimidii mansi, quem Johannes de Schyrstede a nobis iusto feodali possedit tytulo et nobis libere resignavit, siti in campo et villa Scyrstede cum1 pratis, viis et inviis, cultis pariter et colendis et omnibus attinentiis nec non cum omni iure, quo nos dictum dimidium mansum possedimus, ecclesie sancte Marie extra muros civitatis nostre Ascharie totique conventui sanctimonialium ibidem dedimus perpetuo possidendam. Ut autem nostra donacio a nobis et a nostris heredibus nec ab aliquo alio penitus infringatur, ecclesie et conventui predictis presentem litteram dedimus ad cautelam et nostro sigillo iussimus communiri. Testes etiam huius rei sunt: strennui viri Heningus et Burchardus fratres dicti de Monte Erici, Hermannus de Bornekere, Otto Gogravius, Allexander Stumpo, Heyde nricus dictus Stripan milites; clerici vero et famuli Theodericus plebanus in Wezstorph, dominus Ekehardus rector capelle sancte Marie extra muros Ascharie, Heynemannus camerarius, Arnoldus de Jersleve, Conradus dictus Petze; cives vero Ascharie discreti et honesti viri Bernardus Vromoldi, Fredericus de Radesleven, Henricus Stoz, Henricus Rufus, Thylo de Hermenrode, et alii quam plures clerici et layci fide digni.

Datum per manum Betemani notarii nostri plebani in Erkesleve, anno Domini m°cocco primo, in die beati Gregorii confessoris.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Reitersiegel des Ausstellers (II. Taf. III. 2). — 1. Fehlt im Orig. — 2. So im Orig.

7.

1301. März 14. Quedlinburg. Albrecht von Berge (Erichsberg) resigniert seinem Herrn Albrecht von Hakeborn eine Hufe und einen Hof zu Hedersleben.

Nobili viro ac domino dilecto domino Alberto de Hakeborne Albertus de Monte grata cum benevolentia servitii promptissimam ad omnia voluntatem. Dominationi vestre notum facimus presentibus ac omnibus presentium litterarum seriem inspecturis, quod unum mansum situm in Hedesleve et aream unam ibidem sitam, quem a vobis habuimus et eundem Heyso Pignoris burger nove civitatis Quedelingeborck a nobis iure tenuit feodali, vobis presentium litterarum serie remittimus publice resignando. In cuius rei testimonium presentes litteras dedimus sigillatas.

Datum et actum Quedelingeborch, anno Domini millesimo trecentesimo primo, tertia feria ante dominicam, qua cantatur Judica.

Aus dem Copiale des Kl. Hedersleben (no. XLVIII) im Staatsarchive zu Magdeburg.

« AnteriorContinuar »