Imágenes de páginas
PDF
EPUB

85.

1304. Juni 7. Gerhard von Wederden und dessen Ehefrau Jutta von Neindorf resignieren den Herzögen Heinrich und Albrecht von Braunschweig zu Gunsten des Klosters Hedersleben eine halbe Hufe Landes mit einer Curie daselbst.

Nobilibus principibus dominis suis Henrico et Alberto ducibus de Brunswick Gerhardus miles de Wederten et Jutta uxor sua dicta de Neyndorp obsequiosam semper in omnibus voluntatem. Noverit vestra dominatio, quod nos dimidium mansum situm in Hedesleve cum curia ibidem, quem siquidem dimidium mansum cum curia prenotata iure feodali, quod hovelen dicitur, a vobis tenuimus, ad usum sanctimonialium in Hedesleve sinceritati vestre in his litteris resignamus petentes humiliter et devote, quatenus proprietatem predicti dimidii mansi et curie prefate predictis sanctimonialibus dare et conferre dignemini propter Deum.

Datum anno Domini millesimo trecentesimo quarto, dominico die quo cantatur in ecclesia officium Factus est Dominus, septimo Idus Junii.

Aus dem Copiale des Kl. Hedersleben (no. XLVIII) im Staatsarchive zu Magdeburg. Die doppelte Datierung stimmt nicht mit einander: die dominica Factus est Dominus war der 31. Mai. Vergl. no. 21.

86.

1304. Juni 11. Halberstadt. Der Halberstädter Official beauftragt den Propst zu Hecklingen und den Prior zu Osmarsleben, den Ritter Konrad von Kochstedt und seinen Sohn Heinrich, sowie die Ritter Hennig und Albrecht von Berge wegen des Bruches eines Kaufvertrages mit dem Stift Gernrode zu excommunicieren.

[ocr errors]

1

1 officialis curie Halberstadensis honorabilibus viris .1 preposito monasterii sanctimonialium in Hekelinge ac . . . . . priori in Asmersleve salutem in Domino. Cum nos nuper vobis, domine . . 1 preposite, mandaverimus, ut strennuum militem Conradum de Kocstede ac Hinricum filium suum salubriter moneretis, ut quinque mansos et curiam in Gherenrode, quos venerabili domine . . . . .' preposite ac conventui predicte ecclesie in Gherenrode vendiderunt, pecunia ipsius venditionis soluta integraliter et percepta infra competentem terminum resignarent predictis domine. . preposite et conventui libere possidendos vobisque, domine . .1 prior, mandaverimus, ut strennuos milites Henningum et Albertum de Monte, fideiussores quidem super predicto contractu legitime consumando, similiter moneretis, ut promissa efficerent fideliter observari, alioquin ipsos excommunicatos a nobis in ecclesiis vestris singulis diebus dominicis nuntiaretis usque ad observanciam predictorum, verum cum supradictus Hinricus in nostra presencia constitutus allegaverit, quandam conditionem predicto contractui accessisse, propter quam ad resignationem bonorum predictorum minime teneretur, ad cuius probationem ipsi quartam feriam post Benedicta nuper preteritam assignavi

mus, in qua, quod probandum se promiserat, non probavit, ex habundanti vero nos partibus terminum quindecim dierum prefiximus ob spem compositionis amicabilis acceptande, que si intervenire non posset, ipsis de consensu ipsorum feriam quartam post Bonifacii duximus prefingendam ad dictam conditionem probandam et procedendum, prout prior terminus requirebat, in quo etiam termino etiam usque in crastinum continuato idem Hinricus nec per se nec per alium conparare curavit, itaque, cum nichil ostensum sit, propter quod processus noster debeat retardari, vobis districte precipiendo mandamus, ut mandatum nostrum fideliter exequamini denunciantes excommunicatos milites et armigerum supradictos iuxta priorum nuper vobis directarum continentiam litterarum. Datum Halberstat, anno Domini millesimo ccco quarto, quinta feria post diem sancti Bonifacii.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: an einem Pergamentstreifen anhängend nur noch ein kleiner Rest des Siegels. - 1. Der Platz für die Namen ist leer gelassen.

87.

1304. Juni 23. Zerbst. Die Aebtissin Gertrud und der Convent des Nonnenklosters zu Zerbst verkaufen dem Heiligengeist-Hospitale zu Aken drei Hufen Landes zu Gutz.

In nomine Domini amen. Universis Christi fidelibus hanc litteram audituris seu visuris Ghertrudis Dei gratia abbatissa, Sophya priorissa totusque conventus cenobii sanctimonialium in Cerwist salutem in Domino sempiternam. Ne geste rei memoria per oblivionis tenebras evanescat, solet eam discretio prudentum scripture testimonio perhennare. Quapropter tenore presentium recognoscimus et publice protestamur, quod tres mansos cum curia sitos in villa Gutz vendidimus domui hospitalis sancti spiritus in civitate Aken rite et racionabiliter pro quinquaginta quinque marcis Brandeburgensis argenti libere possidendos, ius etiam et proprietatem dictorum mansorum, prout hucusque habuimus, predicte domui resignantes ad plenum presentibus et donantes. Ut autem hec nostra vendicio firma et inmutabilis perseveret et ad eius evidenciam pleniorem presens scriptum iussimus sigilli nostri munimine contuendum. Testes vero huius rei sunt: nobilis vir dominus Borchardus de Barboy, dominus Johannes nostri conventus prepositus; dominus Henricus Dives miles in Cerwist, Waltherus quondam ibidem advocatus, necnon et alii quam plures fide digni.

Datum Cerwist, anno Domini mo.c°c°co.iiij, in vigilia beati Johannis baptiste.

Aus dem Original im Germanischen Museum zu Nürnberg, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Siegel des Conventes des Nonnenklosters zu Zerbst (II. Taf. IX. 4).

88.

1304. Juni 25. Hoim. Graf Otto I von Ascharien bewidmet das Jungfrauenkloster Marienstuhl bei Egeln mit verschiedenen Gütern zu Bleckendorf.

Ne ea, que aguntur in tempore, simul cum fluxu temporis evanescant, necesse est, ut scripturarum testimonio perhennentur. Hinc est quod nos Otto Dei gratia comes Ascharie et princeps de Anhalt recognoscimus et presentibus publice protestamur, quod habito maturo consilio ac consensu necnon voluntate Ottonis filii nostri dilecti omniumque heredum nostrorum proprietatem cuiusdam curie site in villa Bleckendorp, strennui inquam famuli Rodolfi dicti de Bleckendorp, cum capella in eadem curia sita, proprietatem quoque quatuor mansorum, uno quartali minus, sitorum in campo et villa predicta, proprietatem etiam sex salictorum, que communiter dicuntur widhold, et duorum pratorum ac proprietatem duodecim curiarum in campo et villa predictis cum omnibus suis attinenciis seu pertinenciis, cum omni insuper iure, quo nos dictas proprietates possedimus sive quod nobis in singulis iam premissis conpetere videbatur, ecclesie Sedis sancte Marie virginis in Egelen et conventui sanctimonialium ibidem Deo famulantium dedimus iure perpetuo possidendas. In cuius rei evidentiam presentem litteram dedimus, quam nostro sigillo fecimus communiri. Testes etiam huius sunt: Henninkus et Albertus patrueles dicti de Monte, Betemannus de Hoyem, Lodewicus de Elvelingerode, Johannes de Glindenberch, Echardus Stamere, Allexander dictus Stumpe milites, famuli vero Borchardus de Tzelinge, Fredericus et Conemundus fratres dicti de Hoyem nec non Ludolphus patruus eorum, Heynemannus camerarius, Arnoldus de Jersleve, et quam plures alii fide digni.

Datum Hoyem per manum Betemanni plebani in Sedorp, notarii nostri, anno Domini millesimo trecentesimo quarto, septimo Kalendas Julii.

[ocr errors]

Aus dem Original im Pfarrarchive zu Egeln: an rothen und gelben Seidenfäden hat das
Siegel angehangen, ist aber verschwunden. Dabei liegt eine wenig spätere Copie dieser
Urkunde, gleichfalls auf Pergament und in Urkundenform geschrieben.

[ocr errors]

89.

1304. September 15. Bernhard und Heinrich von Plötzke bekunden den Ankauf einer Hufe Landes zu Ilberstedt seitens des Ritters Dietrich Ruf und seiner Ehefrau Gertrud zum Zweck der Ueberweisung derselben an das Kloster Hecklingen nach dem Ableben der Käufer.

Ne ea, que per nos gesta videantur, cum lapsu temporis simul labantur, expedit, ut in scripta publica redigantur. Nos igitur Bernhardus et Hinricus milites dicti de Plozzich omnibus hanc litteram intuentibus recognoscimus et tenore presencium publice protestamur, quod dominus Theodericus miles dictus Růef una cum uxore sua Gherthrude mansum unum situm in campo Gylverstede apud dominum Fredericum virum venerabilem prepositum sanctarum monialium in Hekelinghe ac priorissam eiusdem conventus nec

non et de consensu universitatis earundem sanctarum monialium bonis suis rite et racionabiliter ad tempus utriusque sue vite comparavit excepta ipsius proprietate, condicione tali, quod ipse dominus Theodericus miles predictus una cum uxore sua Ghertrude, quamdiu quis eorum vixerit, singulis annis in festo beati Michaelis octo solidos novorum denariorum Aschariensis monete ecclesie in Hekelinghe predicte condonabit, post obitum vero ipsorum prefatus mansus cum omnibus suis redditibus, ut primitus exstitit, ad manus et usus ecclesie redibit sepedicte. Et ut ne ratum infringatur aliquo sub articulo parte ex utraque, appensione sigillorum nostrorum in evidens testimonium. hoc scriptum duximus roborari.

Actum et datum anno Domini mo.cococo quarto, in octava nativitatis beate Marie virginis gloriose.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: von den an Pergamentbändern angehängt gewesenen drei Siegeln sind nur noch zwei erhalten: a) Helmsiegel mit schräg gestelltem, dreimal queer getheilten Schilde und der Legende: S. Bernardi de Plocek, b) dreimal queer getheilter Schild mit der Legende: + Sigillum Hinrici de Ploceke.

90.

1304. September 20. Kalbe. Erzbischof Burchard II von Magdeburg excommuniciert wegen Beraubung der Kirche zu Tuch verschiedene Edelleute, darunter auch Anhaltische.

Borchardus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus honorabilibus viris et discretis abbatibus, prepositis, decanis, archidyaconis, prioribus, plebanis seu viceplebanis Merseburgensis et Misnensis ecclesiarum, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem in Domino. Cum plebanus ecclesie nostre Tuch quibusdam rebus suis sibi ablatis per Fredericum militem de Wedemar, Conradum et Syban de Wedemar, Thonen de Luckewene, Syban Sagittarium, Ottonem et Jeneken fratres de Ertmershaghen, Olricum de Hoberch, Heynekonem Zwek, Fritzekonem Suseliz, Pozerne duos de Slonewiz, Promniz, Heynemannum de Yla et suos complices de Tretzeyn, Rodengherum Sagittarium de Ozceyz, Grensing, Albertum de Kulzowe, Johannem de Malsendorp, Johannem de Lutzcene, Roghewiz in specie et eorum complices in genere captivatus sit et nos contra iniuriatores et molestatores nostros ac nostre ecclesie, cuiuscumque dyocesis fuerint, auctoritate apostolica competenti monitione premissa possimus procedere ecclesiasticam per censuram, ideoque auctoritate predicte sedis apostolice sub pena suspensionis ab ingressu ecclesie strictissime vobis mandamus, quatenus captivatores huiusmodi, qui propter violentam manuum iniectionem in clericum in excommunicationis a canone latam incidisse dinoscuntur sententiam, campanis pulsatis et accensis candelis excommunicatos in vestris ecclesiis singulis diebus dominicis faciatis publice nunciari. Et ad quecumque loca vestrarum ecclesiarum iidem captivatores pervenerint, quamdiu ibidem fuerint, et per triduum post recessum eorundem, tam diu a divinis cessabitis, donec aliud a nobis receperitis in mandatis.

Datum Calve, anno Domini mo.cococo. quarto, in vigilia beati Mathei apostoli.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande anhängenden Bruchstücke von dem Siegel des Ausstellers.

91.

1304. October 13. Ritter Konrad von Neindorf bekennt, dass Konrad von Moringen vor dem Gericht zu Hoim allen Ansprüchen auf einige dem Siechenhause St. Johannis des Täufers bei Quedlinburg gehörige Güter zu Twevelendorf entsagt habe.

Nos Jordanus miles dictus de Nendorp presentibus recognoscimus publice protestantes, quod Conradus dictus de Moringhe civis morans in Nendorp et omnes sui filii, videlicet Johannes, Henekinus, Konekinus et Johannes, abrenunctiaverunt coram consulibus in Quedelingburch et iudicio vulgari in Hoym omni impetitioni unius mansi siti in campis Tuevelendorp ac unius curie in eadem villa site pertinentium domui infirmorum sancti Johannis baptiste in campo prope civitatem Quedelingburch degentium, consensu nihilominus omnium suorum heredum plenius accedente. Et ut idem Conradus et sui filii prenominati cum suis heredibus universis antedictam domum infirmorum amplius non inpetant neque inpediant in eodem manso et curia pertinente ad eundem mansum, nos Jordanus de Nendorp etiam una cum Friderico de Adesleve et Conrado de Quenstede militibus ac Conrado Stenhus et Willekino de Hekelinghe famulis promittimus in presentibus Hermanno de Reynstede, Johanni de Brockenstede, Henningho de Marsleve ac Conrado Puerorum burgensibus in Quedelingburch necnon Conrado magistro eiusdem curie infirmorum ad manus infirmorum superius narratorum pro eisdem, videlicet Conrado et suis filiis sepius nominatis et heredibus eorundem, ut ratum atque firmum teneant omne id, quod superius est prescriptum. In signum huius abrenunctiationis ac libere possessionis bonorum pretactorum presentem litteram inde conscriptam nostro sigillo duximus roborandam. Testes huius facti sunt: Johannes filius noster et Henninghus de Orden et tam milites quam famuli ac burgenses prenarrati et plures alii fide digni.

Actum et datum anno Domini m.ccc. quarto, feria tertia proxima ante diem beati Galli. Aus dem Original mit dem Siegel des Ausstellers im Stadtarchive zu Quedlinburg. — Gedr: Janicke Urkdbch. der St. Quedlinburg I. 51-52.

92.

1304. December 6. Ritter Heinrich von Hoim, genannt Papenwillekin, verkauft an Heidenreich Starke und dessen Erben eine Hufe Landes zu Sulten.

Nos Hinricus miles de Hoym dictus Papenwillekins cum omnibus nostris heredibus recognoscimus publice per presentes, quod coram venerabili domina abbatissa in Quedelingeborch Heydenrico dicto Starke et sue uxori Aldelheydi1 necnon omnibus suis pueris ac heredibus universis quendam mansum in campo Sulten situm cum advocatia eiusdem pro xix marcis vendidimus et vendimus publice protestando, eundem mansum cum advocacia eiusdem per venerabilem dominam abbatissam iam dictam Heydenrico et uxori sue necnon omnibus suis pueris ac heredibus universis iam dictis esse rite et raciona

« AnteriorContinuar »