[CCCXLVI.-BULL BY THE SAME POPE AUTHORISING THE ABBOTS OF THE CISTERCIAN ORDER, IN THE CASE OF PERSONS WISHING IN BONA FIDE TO JOIN THE SAID Order, to GIVE THEM ABSOLUTION, ALTHOUGH UnderLYING SENTENCES OF INTERDICT OR EXCOMMUNICATION.]

Duod saeculares ad Drdinem Cisterc. convolantes a suspen sionis, interdicti, excommunicationis sententiis potest idem Drdo absolvere, ita quod eorum professio subsequatur. 10.

Alexander Ep'us, etc. [218 col. 2.] Cælestis amor patriæ mentes nostras sic allexisse prospicitur ut hoc solum delectationem nobis tribuat quod Divinæ voluntati sit placitum et salutem perferat animarum, proceditque ex hoc quod nos, vestris hiis petitionibus favorem largiri benivolum delectantes, maxime cum Apostolica cura teneamur officii circa Religionis augmentum attenti et vigiles inveniri-Vobis auctoritate præsentium indulgemus, ut, volentibus vestro aggregari collegio, dummodo ipsorum professio subsequatur, qui suspensionis aut interdicti vel excommunicationis sententiis sunt ligati, absolutionis beneficium juxta formam Ecclesiæ inpertiri, et ipsos in fratres recipere, ac eos, qui post assumptum habitum recoluerint se talibus in sæculo fuisse sententiis innodatos, secundum formam. ipsam absolvere valeatis: Ita tamen, quod, si aliqui ex eisdem [qui] sententiis propter hujusmodi debitum sunt ligati, satisfaciant ut tenentur. Nulli ergo etc. Si quis autem etc. Data

etc.

[CCCXLVII.—BULL BY POPE ALEXANDER ANNULLING AN OBLIGATION IMPOSED UPON THE CONVENT, THROUGH THE AGENCY OF THE BISHOP OF HEREFORD, FOR THE PAYMENT OF FOUR HUNDRED MARKS TO CERTAIN CREDITORS OF THE REIGNING KING, AND DEALING IN THE SAME MANNER WITH ANY SENTENCE OF EXCOMMUNICATION ETC., AGAINST THE CONVENT ISSUED ON THAT GROUND.]

Absolvitur Monasterium Furnesii a solutione cccc marcarum quibusdam creditoribus pro Regis negotiis obligatum. 11.

[218] Alexander Episcopus etc., dilectis filiis Abbati et Conventui Monasterii Furnesii, Cisterc. Ordinis, Ebor. Dioc., salutem et Apost. benedictionem. Dum nostræ mentis præsentamur2 oculis quanta diligentia virtutum cultui desudatis, illo circa vos affectu ducimur ut quæ digne cupitis non solum auditu perficere, sed benigo favore perficere,3 delectemur. Sane, Venerabilis Frater noster, Ep'us Herfordensis, de licentia concessa sibi per litteras nostras speciales, Monasterium vestrum quibusdam creditoribus in cccc marchis sterlingorum, quas mutuo recepit ab eis pro negotiis carissimi in Christo filii nostri, illustris Regis Anglia, dicitur obligasse, quanquam in litteris ipsis et instrumento publico super hoc confecto contineatur expresse, quod pro vestris et

If the Tabula Sententialis is to be depended on, this is Henry II.; for, if the Pope be Alexander III., as the commencement of the heading in the said index asserts, the date of the document is 1161. But the heading of the two next documents in the Tabula also begins "Idem generaliter," whercas the titles of the documents themselves commence with "Alexander quartus," the second year of whose pontificate would bring us to 1256 or 1257, or the forty-first of Henry III. It is almost certain, however, that the earlier of the two dates must be taken.

2 There is a chance that this reading, however awkward and unusual, may be correct, and therefore it is allowed to stand. The emendation which really suggests itself is præsentatur.

3 This word is thus repeated in the Coucher itself, and though, at first sight, it seems to be quite redundant, yet there may be an intention of making the diction more emphatic by its re-introduction.

I

Monasterii vestri negotiis obligatio hujusmodi facta fuit: Cum itaque propter hoc ad benignitatem Apost. Sedis duxeritis recurrendum, Nos [218b col. 2] attendentes quod bona Ordinis vestri pro majori parte in subventionem pauperum et aliorum, et caritatis ac pietatis opera, quotidie convertuntur, et propter hoc intentionis nostræ non fuerit vel existat, ut bona Monasteriorum seu Domorum ipsius Ordinis sint eidem Regi vel alicui alii ad aliquid subsidium vel decimam obligati, vestris supplicationibus inclinati, vos et dictum Monasterium vestrum, ac proventus, redditus, et quælibet bona ejus ab2 hujusmodi obligatione facta per Ep'um memoratum, auctoritate præsentium, absolvimus; de gratia speciali devotioni vestræ nichilominus indulgentes, ut ad3 solvendum supradictas marcas vel exhibendum subsidium seu decimas hujusmodi minime teneamini, nec ad id auctoritate litterarum Apostolicæ Sedis super hoc ad quoscunque executores vel judices obtentarum, cujuscunque tenoris existant, compelli ullatenus valeatis: Cæterum vos auctoritate præd. districtius inhibemus ut nullus a vobis prætextu litterarum ipsarum aliquid exigere vel extorquere præsumat; ac suspensionis [219] vel interdicti aut excommunicationis sententias, si quæ in vos aut aliquem vestrum, seu præfatum Monasterium, occasione obligationis subsidii et decimæ prædictorum promulgatæ fuerint, ex nunc decernimus irritas et inanes. Nulli ergo omnino etc. Si quis autem etc. Data Anagnia, viii Kal. Augusti, Pontificatus nostri A° iio.

• Ad.

3 Ab.

• Quascunque.

* Alii.

[CCCXLVIII.-BULL BY POPE ALEXANDER IV. EMPOWERING THE ABBOT OF CISTERTIUM AND THE FOUR PREMIER ABBOTS OF THE ORDER TO GIVE PLENARY ABSOLUTION TO ALL THE PROFESSED OF THE SAID ORDER, SAVE ONLY IN CASES OF SUCH A GRAVE NATURE THAT A REFERENCE TO THE HOLY SEE IS IMPERATIVE.]

Alexander IIII concedit Abbatibus Ordinis quod licet eis absolvere et dispensare cum subditis suis super irregularitate, et committit iv primis Abbatibus quod ipsi possunt hoc facere circa Abbates generationis suae, et etiam committit patribus Abbatibus cujus originale est in Clacavalle, et transumptum sub manu publica

apud Kirkstede. 12.

Alexander Episcopus etc. dilectis filiis, Abbati Cistercii, ejusque Co-abbatibus etc. Licet ad hoc fratrum vestri Ordinis pia desudet intentio ut ab eis, in hiis quæ faciunt prudenter et provide, procedatur secundum Deum et Ordinis [219 col. 2] honestatem, aliquando tamen ex conditione humanæ fragilitatis contingit quod quidam ex ipsis excedunt in casibus in quibus excommunicationis sententiam et notam irregularitatis incurrunt. Quare a nobis supplicatione humili postulastis ut, cum viri contemplationi dediti sint in Religionis favorem a discursibus cohibendi, ac propter viarum pericula eisdem fratribus ad nostram præsentiam impediatur accessus, super hoc providere de benignitate solita curaremus:-Nos, itaque, pie volentes quod vestra devotio, in hiis quæ digne possumus, Sedem Apost. reperisse gaudeat generosam, ut singuli vestrum in Conventibus sibi commissis,

1 Ex conditionis humanæ fragilitatis. Either conditionis or fragilitatis might be altered to the ablative: but I have thought it more consonant with the prevailing modes of expression to alter the former.

prædictis fratribus constitutis, ibidem absolutionem ac dispensationem indigentibus, sive priusquam Ordinem intraverunt, sive postea, in casibus excesserint, memoratis de consilio discretorum fratrum vestrorum, qui litteras sciant et Deum timentes,1 impertiri valeatis absolutionis beneficium, et dispensare cum eis, vobis auctoritate præsentium2 concedimus facultatem,3 nisi adeo gravis [219] fuerit et enormis excessus quod merite sint ad Sedem Apost. destinandi. Cæterum volumus vos, filii, de Cistercio, de Firmitate, et de Pontiniacho, de Claravalle et de Morimundo Abbates, hac in præmissis prærogativa de nostra permissione gaudere, ut quilibet vestrum Abbatibus filiarum et generationis Monasterii sui, juxta formam eandem absolutionis et dispensationis, hujusmodi beneficium indulgere, et ab uno eorum quem elegerit ipse illud auctoritate nostra recipere valeat cum fuerit op[p]ortunum. Sane, ut nulli ex vobis, filii Abbates, ex mora possit im[m]inere discrimen, cum aliqui in necessitatem inciderint absolutionem et dispensationem hujusmodi obtinendi, concedendi eas ipsis, quotiens opus fuerit, patribus Abbatibus eorundem concedimus potestatem. Verum, quia super hoc, a nobis per errorem, vel circumventionem impetrantium, quædam litteræ processerunt, in quibusdam articulis formam aliam continentes, illas revocamus omnino et decernimus nullius existere firmitatis; præsentes dumtaxat, eisque similes vigo-[219h col. 2] rem volentes, aliis ex nunc irritis, optinere. Nulli ergo etc. Si quis etc. Data Anagniæ, iv Idus Novembris, Pontificatus nostri, Ao primo.

This is so written, and I have suffered it to stand, although both construction and sense seem to call for the insertion of the verb substantive.