1096 Iul. 19. 136. Urbanus II Guacelinum abbatem a congregatione Standalmontensi Bibl. nat. Paris. Chartul. S. Petri de Monte scr. a. 1392., ms. lat. Urbanus episcopus servus servorum Dei dilectis filiis canonicis 10991 de Standalmont et familie eorum salutem et apostolicam benedictionem. Religionis vestre peticionem, quam nobis per confratres vestros et concanonicos suggessistis paterne benignitatis affectu suscepimus. Electionem igitur, quam de confratre vestro Guacelino unanimiter vos fecisse significastis, litterarum praesentium assertione firmavimus. Neque enim de vestre religionis sinceritate diffidimus, quin universa, que agitis, Dei zelo et oculo simplici faciatis. Ipsum itaque vobis in priorem ac magistrum preesse constituentes congregationi vestre et devote recipiendum et humiliter audiendum cum presentibus gratie nostre indiciis remandamus. Per ipsum vos, filii in Christo karissimi, tamquam presentes spiritu commonemus, ut acceptam divinitus gratiam bonis semper operibus prosequamini, et posteriora obliviscentes in ea, que ante sunt, plenis vos intentionis passibus extendatis, scientes procul dubio, si quid largiente Domino in suscepto proposito viriliter persistatis, nequaquam vobis apostolice sedis protectionem et gratiam defuturam. A scismaticis. vel excommunicatis episcopis venientes clericos ut libere suscipiatis sine quibuslibet episcoporum ipsorum scriptis, dilectioni vestre licentiam per presentes apices indulgemus. De catholicorum vero episcoporum clericis non aliud vobis concedimus aut negamus, nisi quod per cetera canonicorum regularium loca fieri consuevit. Omnipotens Dominus in suo vos amore custodiat et ad caminum suum, qui in Therusalem est, examinatos igne Syon pervenire concedat. Datum XIIII Kal. Augusti. 1099 (?) 137. Urbanus II litteris ad Ivonem Carnotensem et Ramnulfum Santonensem episcopos interdicit, ne quis in fratres Vindocinenses aliquam potestatem exerceat vel de rebus monasterii quicquam auferat. Bibl. nat. Paris. ms. lat. 12780 fol. 262 manu s. XVII. Urbanus 2 episcopus servus servorum Dei venerabilibus epiMart. 14. scopis I(voni) Carnotensi et R(amnulfo) Santonensi salutem et apo 1 Tempus liquet ex Jaffé Reg. ed. pr. 4165. 2 An fida sit epistola haec haud scio; mirum sane est, quod et Urbani II bulla a. 1094 (Jaffé ed. pr. 4123) stolicam benedictionem. Iuxta sanctorum canonum sanciones non 1099 (?) ignotum vobis credimus quid ultionis maneat ecclesiastici ordinis Mart. 14. viris apostolice sedis praecepta spernentibus. Ipsi enim Arvernensi concilio1 affuistis, in quo, residentibus nobis, Galliarum episcopis dictum est, et praesentium litterarum auctoritate firmamus, ut episcopi vel archiepiscopi super quemlibet monachorum Vindocinensis monasterii potestatem aliquam exercere sive de rebus eiusdem loci quicquam distrahere non praesumant. Monasterium ipsum et res ad monasterium pertinentes beato Petro et eius Romanae ecclesiae in allodium et patrimonium oblatae sunt, ut, quicquid sine licentia Romani pontificis distractum sive diffinitum fuerit, irritum erit. Praecipimus ergo, ut, quod dictum est, omnino teneatur nec quicquam illud agere praesumatis. Sane, quod vobis dicimus, ceteris quoque episcopis praecipimus observandum. Si quis vero aliter. fecerit et satisdare contempserit a sanctae ecclesiae liminibus arceatur et usque ad satisfactionem excommunicationi subiaceat. Datum Romae II Idus Martii. 138. Paschalis II Gaufrido episcopo Andegavensi officium sacerdotale interdicit, donec Maiori-monasterio de rapinis in castello Calumna factis satisfecerit. Praecipit, ut a clericis suis praebendam S. Leonardi Camiliacensem fratribus restitui iubeat. Bibl. nat. Paris. 1) ms. lat. 12878 fol. 372, 2) ms. lat. 12880 fol. 20b; duae copiae a Martenio factae. Paschalis episcopus servus servorum Dei dilecto fratri Gau- C. 1100 frido Andegavensi episcopo salutem et apostolicam benedictionem. Nov. 20. Neque litteris praedecessoris nostri sanctae memoriae Urbani 2 neque pollicitatione, quam coram eo fecisti, neque nostra praeceptione motus es, ut Maioris-monasterii fratribus aut salis pretium redderes aut convenientem concordiam faceres. Tandem ergo tibi sacerdotale officium interdicimus et castellum illud Calumnam, in quo salis rapina facta est et in quo eiusdem rapinae ministri habitant, a divinis officiis sequestramus praeter puerorum baptisma et morientium poenitentias, donec aut pretium reddatur aut competens con а spernentes c. c enim dare c. d G 2. e mortuorum 2. b quod c. et Paschalis II privilegium a. 1100 (Jaffé 4352) pro monasterio Vindocinensi uno eodemque loco et die (Romae d. 14 Mart.) data sint ac Urbani epistola nostra. Cf. etiam Jaffé 4351. c. 1100 cordia comparetur. Praecipimus etiam iuxta Arvernensis decreta Nov. 20. concilii,1 ne pro altari, quod iidem fratres apud Dalmariacum possident, personam ulterius requiras, quia quod a praedecessore nostro salubriter prohibitum est, tam tibi quam ceteris episcopis et episcoporum ministris districtius prohibemus, neque ulterius de altari illo monachis ipsis molestiam inferas, sicut in supradicto concilio de tricenaria altarium possessione constitutum est.1 Clericis etiam tuis tam ex nostra quam ex tua parte interdicito, ne praebendam S. Leonardi apud Camiliacum, quam contra eorum calumniam retinent, ulterius retinere praesumant. Datum Romae XII Kal. Decembris.c c. 1100. 1102 Dec. 139. Paschalis II Petro domino castri Camiliacensis mandat, ut fratri- Bibl. nat. Paris. 1) ms. lat. 12878 fol. 372. 2) ms. lat. 12880 Pascalis episcopus servus servorum Dei P(etro) castri Camiliaci domino salutem et apostolicam benedictionem. Fratres Maioris-monasterii de ecclesia sancti Leonardi apud Camiliacum non parvam injuriam per violentiam tuam a te sustinuisse conquesti sunt. Sed laetamur, quod te ipsum nunc id recognoscere et se a te diligi asserunt. Mandamus ergo strenuitati tuae, ut de ecclesia illa monachos revestias eo tenore, ut, si clerici ipsi contra eosdem monachos clamaverint, ante nos aut ante legatos nostros tempore competenti respondeant. De cetero monemus, ut monachos ipsos, sicut coepisti, diligas et veneratione debita complectaris, quatenus Dei et nostra benedictione perfrui merearis. Vale. 140. Paschalis II Alfano archiepiscopo Salernitano permittit, ut in paroeciis quibusdam, ubi propter hominum exiguitatem dignitas episcopalis cessaverit, denuo episcopos instituat. Bibl. nat. Florent. cod. II. IV. 495. s. XVI-XVII. Paschalis episcopus servus servorum Dei venerabili fratri A(lfano) Salernitano archiepiscopo salutem et apostolicam benedictionem. Quoniam infra terminos archiepiscopatus vestri quedam par a trigenaria 1. b addit cod. 1: Ex cartario Camiliacensi. c datum deest in 1. 1 1095 Nov. 18-28; canon de tricenaria altarium possessione legitur in Gratiani decr. C. I. q. 3. c. 4 et in Moris et Blanc Cartul. de Lérins I. 307. rochie esse noscuntur, in quibus peccatis accolarum exigentibus, 1102 Dec. cessante populi multitudine, cessavit dignitas episcopalis, postulavit dilectio vestra, ut, quia omnipotentis dei misericordia subveniente replete sunt populo, sicut eo cessante cessavit et dignitas, ita eo replete dignitatem reciperent, quam amiserant. Nos autem postulationibus vestris annuentes, quia populi multitudinem tantam esse audivimus, ut eis cura pastoralis sit necessaria, vestre fraternitati concedimus, ut ibi restituatis episcopos, ita quidem, ut canonica auctoritate prevideatis ordinatos et ordinandos, ne ibi nomen episcopatus vilescat.1 141. Paschalis II Casac-dei et Anianensi abbatibus de cella Gordanicensi litigantibus praecipit, ut d. 25. m. Maii Valentiam ad iudicium episcoporum quorundam accedant. Bibl. nat. Paris. ms. lat. 13816 s. XVII fol. 72. Paschalis episcopus servus servorum Dei venerabilibus filiis 1107 (?) Casae Dei et Anianensis monasterii abbatibus salutem et apostoli- Febr. 10. cam benedictionem. Querelam, quae inter vos agitur de cella de Gordanico, fratribus et coepiscopis nostris Gu(idoni) Viennensi, A(rberto) Avinionensi, Eu(stachio) Valentino, I(smioni) Diensi noveritis esse commissam. Vobis igitur per praesentia scripta praecipimus, ut octavo Kalendas Iunii proximi, omni occasione seposita, ad eorum iudicium Valentiam convenire curetis. Quod si forte datorum iudicum unum aliquem deesse contigerit, nolumus occasione hac iudicium intermitti. Quod enim a tribus unanimiter iudicatum fuerit, nos ratum habebimus. Omnino enim volumus ut de Gordanico lis omnis inter vestra monasteria sopiatur et cui iure competit cellae possessio confirmetur. Si qua vero pars subire iudicium recusaverit, causae deinceps actionem amittat. Datum Albae3 IIII Idus Febr. a 1 a Vide in ep. d. 27. Nov. 1114 data: quos vice nostra iudices dederamus. Epistolam Beneventi m. Dec. 1102 datam esse, ex autographo docet Pflugk-Harttung Iter Ital. p. 208. 2 Ad hoc iudicium pertinere videtur instrumentum (1107 Iul.) in Gall. Christ. VI Instr. p. 297. 3 Videtur in Gallia sita. In bulla enim data d. 12. Apr. 1113 (Jaffé ed. pr. 4709) Paschalis II ita loquitur:,,Eapropter opportunum duximus, dum in Galliarum partibus moraremur, controversiam illam ..... Arberto Aven., Eustachio Valent., Hismioni Diensi episcopis discutiendam committere. 1107 142. Paschalis II infra terminos monasterii S. Theofredi hominem capi Bibl. nat. Paris. Cartul. de l'abbaye de Monestier-en-Velay s. XVII. Paschalis episcopus servus servorum Dei dilectis filiis VulIul. 20. liermo abbati et monachis sancti Theofredi salutem et apostolicam benedictionem. Postulationi vestrae etiam confratris nostri Pontii Aniciensis episcopi petitio sociata est, ut loca monasterio vestro proxima nostrae confirmationis sententia muniremus. Sicut ergo idem frater noster Pontius episcopus ex providentia episcopalis officii instituit, nosque observanda in perpetuum sanctione sancimus, ut a rivulo Colentia usque ad rivulum Ausoniae et a villa Bonaria usque ad villam Caprariae, inter quos terminos monasterium beati Theofredi situm est, nemo aliquem hominem capere, depraedari, insilire aut disturbare praesumat, nemo ignem immittere aut rapinas audeat exercere. Si quis autem huius nostraeb constitutionis temerarius violator extiterit, vinculo excommunicationis teneatur adstrictus, donec omnipotenti Deo et eiusdem monasterii fratribus emendatione congrua satisfecerit. Datum XIII Kal. Augusti cum esset in Gallia apud Valentiam. 1099 Oct. 14. 143. Paschalis II monachis Casalis S. Petri significat, Andream abbatem simoniae crimini non esse obnoxium, eosque monasterium derelinquere vetat. Bibl. nat. Paris. ms. lat. 12744 s. XVII fol. 183. Paschalis episcopus servus servorum Dei monachis Casalis 1111 sancti Petri salutem et apostolicam benedictionem. Audivimus abbatem vestrum cum canonicis S. Cyrici quoddam placitum contraxisse, quod quidam vestrum in simoniam convertere nituntur et hac occasione monasterium exire deliberant; quae nimirum causa a priore vestro coram fratribus nostris est posita. Visum est autem nobis, idem placitum simoniaci flagitii nihil habere si, ut ab eodem fratre relatum est, se rei veritas habet. Mandamus igitur vestrae dilectioni, ut monasterium vestrum non deseratis, sed in eo, sicut promisistis, stabiles maneatis in sancta religione domino devotius servientes. Data Laterani II Id. Octobris. |