Imágenes de páginas
PDF
EPUB
[ocr errors]

ab eis super his Apostolicæ provisiouis remedium implorarunt. Huiusmodi autem negotio Nicolao prædecessori prædicto, et Fratribus suis exposito, ipsoque prædecessore de hac luce subtracto, et ei dilecto filio Fratre Petro de Murrone, olim Colestino Papa V, antecessore nostro in huiusmodi Apostolatas officio subrogato, cum idem antecessor, quod per eundem prædecessorem Nicolaum factum extiterat approbasse, ac statuta, constitutiones et ordinamenta, et nonnulla alia, etiam per ipsum Magistrum Provincialem et fratres dicti Ordinis sibi adhærentes facta, per suas litteras confirmasse diceretur, tandem Colestinus ipse considerans, quod aprobatio et confirmatio huiusmodi fortassis per ocupationem, vel veri suppressionem aliquam emanassent, prædictas confirmationis et approbationis suæ litteras, quatenus de. facto processisse aut emanasse dicebantur, cuiuscumque tenoris existerent, ac earum beneficium, et quidquid ex eis, vel ob ipsas secutum extiterat, et in posterum sequi posset, omnino revocavit, cassavit, irritavit, ac nullius decrevit existeret firmitatis, prout in ipsius antecessoris litteris super hoc confectis plenius continetur. Mandans nihilominus venerabilibus fratribus nostris Astoricensi et Tudensi Episcopis ac dilecto filio Cantori Ecclesiæ Giennensis, ut ipsi vel duo aut unus corum per se vel alium aut alios revocationem, cassa`tionem, et irritationem huiusmodi in locis, in quibus expedire viderent, solemniter publicarent, et facerent etiam publicare,

uis et Populis exempli mali perniciem sumministrat, cum caput nequeat sine doloris immensitate persistere, cui membra corporis succiduntur, quinimo ut plurimum cogatur ex ipsa succissione perire; quodque simile in Minorum et Prædicatorum, ac Templariorum et Hospitalarium, et nonnullis aliis Ordinibus processu temporis posset contingere verisimiliter formidantes, diversaque in super et gravia in diversis Regnis et partibus ex his secutura pericula pertimentes, ac volentes propterea et instantibus malis occurrere, et futuris obviare salubriter, cum Fratribus nostris super his tractatu et deliberatione præhabito diligenter, huiusmodi statutum et ordinationem, ac litteras prælibati prædecessoris Nicolai, cuiuscumque formæ vel tenoris extiterint, eorumque beneficium, et quidquid ex eis, vel ob ipsas secutum extitit, et in posterum sequeretur, vel sequi posset, ac etiam siquid idem antecessor Cœlestinus per aliquam confirmationem seu approbationem, vel alias in favorem dictorum statuti et ordinationis Provincialis Magistri quomodolibet immovavit, concessit, vel fecit, de ipsorum Fratrum consilio et assensu, et Apostolicæ plenitudine potestatis, revocamus, cassamus, annullamus, et irritamus omnino, ac revocata, cassa, nulla et irrita nuntiamus, et nullius decernimus existere roboris vel momenti, eundemque Ordinem Militiæ S. Iacobi ad pristinum statum reducimus, in quo erat ante quam præfata prædicti prædecessoris Nicolai statutum et ordinatio, seu ipsius super hoc Cum igitur prænominatus Procurator præfatæ confectæ litteræ processissent. Staprovideri per nos salubriter super his humi- tuentes, ac districtius iniungentes, ut Ordo liter supplicaret; Nos attendentes, quod hu- ipse ac universi Fratres eiusdem Ordinis iusmodi statutum et ordinatio prædecesso-sub unius Magistri obedientia et subiectioris Nicolai, per quod generalis unitas, et universalis massa roboris memorati Ordinis in particularis divisionis, quinimo desolationis partes disrumpitur, nedum ipsi Ordini destructionis incommoda, sed etiam aliis Ordinibus, necnon et sæcularibus Reg

ne morentur de cætero sicut prius, acsi statutum et ordinatio huiusmodi prædicti prædecessoris Nicolai nullatenus emanassent, dictusque antecessor Coelestinus super hoc confirmationem aliquam, ut prædicitur, non fecisset, nihilque innovasset,

vel quomodolibet concessisset. Nulli ergo
omnino hominum liceat hanc paginam no-
stræ revocationis, cassationis, annullatio-
nis, irritationis, constitutionis, reductionis,
statuti, et præcepti infringere vel ei ausu
temerario contraere. Siquis autem hoc at-
tentare præsumpserit, indignationem Om-

nipotentis Dei et Beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius sc noverit incursurum. Dat Anagniæ XIII. kalend. Augusti Pontif. nostri anno primo. Concordat cum originali.

Bulario de la orden de Santiago, pág.

240.

VII.

E. 1333.

Carta del rey D. Fernando al concejo de Lugo concediendo su señorio al obispo D. Arias.

D. Fernando por la gracia de Dios Rey A. de C. 1295, de Castela, de Leon, de Toledo, de Galijulio 29.

za, de Sevilla, de Cordova, de Murcia,
de Jaen, de Algarve é Señor de Molina á
ó conceio de Lugo salud y gracia. Sabea-
des que D. Arias pe la gracia de Deus
Obispo de Lugo, me embiou dicir que vos
que tomastes á signa, é as chaves de y da
villa á os seus Alcaldes, que él y fezo, que
as tiña por el, é que las destes á outros
homes, que as tevesen por vos, é que ó
desapoderastes da guarda dos muros, é
que le nou queredes obedescer, nen co-
noscer servicio, asi como debedes, é co-
mo el Rey D. Sancho, meu padre (á quien
Deus perdóc) volo embiu mandar por suas
cartas ; é que me pede merced, que man-
dase y lo que tovese por bén. Porque vos
́mando vista esta miña carta, que entre-
guedes logo á ó Obispo é os seus Alcaldes,
que y estan por el, ou á quien y el poser
á signa é as chaves de y da villa, é que
le obedezcades, é consintades señorio, asi
como diz é nos privilegios, é cartas dos
Reis, quel ten; é na sentenza, que deu ó
Rey D. Fernando meu bisaboo, que ó de-
bedes á facer; é segundo que vos el Rey

D. Sancho meu padre embiou mandar por suas cartas, que ó fecesedes; é nou leyjcdes á facer por la outra carta que el Rey D. Sancho vos houbo dada, en que vos mandou por razon de querella que habia del Obispo D. Fernando, seu antecesor, por recelo, que tomaba del, que tovesedes as chaves da villa en fialdat, ca tal home, é Obispo é de tal lugar: é asi sirvió sempre al Rey meu Padre é á min : é tan gran debedo en á miña merced, que teño que ningum non gardará millor ó meu señorio, é ó que for meu servicio, quel, disi he miña voontade de guardar á iglesia de Lugo todo ó seu señorio, é os privilegios, é cartas, é libertades que ha, é todo dereyto, que ha por si, é non fazades ende al por ninguna manera se non os corpos é quanto hoviesedes me tornaria por ello; la carta liuda dadla. Dada en Valladolit veinte y nueve de Julio era de mil trescientos treinta y tres años. Eu Pedro Martinez de Salamanca á fice escrevir por mandado del Rey.-Marcos Perez.Joan Perez vta.

España Sagrada, tomo XLI, fól. 380.

VIII.

E. 1333.

A. de C. 1293, agosto 3.

Privilegio rodado de Fernando el IV en el cual confirma á los vecinos de Sevilla todos los privilegios, fueros, franquezas y libertades, buenos usos y costumbres dados por sus predecesores, en atencion á los servicios prestados á anteriores reyes y á nos cuando y nasciemos.

En el nombre de Dios, padre, et fijo, et Dios et á gran pro et á honra de toda la espíritu santo, que son tres personas, et cristiandat, et sabiendo nos quan bien, et un Dios, é á honra, é á servicio de santa quan leanmente los de Sevilla conociéron, María su madre, que nos tenemos por et guardaron siempre sennorío á los reyes sennora, et por abogada en todos nuestros onde nos venimos, et à nos quando hi nafechos. Porque es natural cosa que todo ciemos, et al tiempo que regnamos, et por ome que bien face quiere que gelo lieven honra de los reyes que yasen hi enterraadelante, et que se non olvide nin se pier- dos, habemos grant voluntad de facer muda, que como quier que canse et mengue chos bienes, et muchas mercedes á todos el curso de la vida de este mundo aquello los que hi son, et á los que serán de aqui es lo que finca en remembranza por él al adelant para siempre jamas, con acuerdo, mundo, et este bien es guiador de la su et con otorgamiento de la reyna donna alma ante Dios, et por non caer en olvido María nuestra madre, et del infante don lo mandaron poner los reyes en escripto Enrique nuestro tio, et del maestre de Caen sus previllegios porque los otros que latraba nuestro amo, et de los ricos omes, regnasen despues de ellos, et tovicsen el et de los otros omes buenos de nuestros so lugar fuesen tenudos de guardar aque- regnos que están con nusco en Valladolid Ho, et de lo levar adelant, confirmándolo á las cortes que fisiemos para ordenar fepor sus privilegios. Por ende nos catando cho de nuestros regnos, otorgámosles, et esto queremos que sepan por este nuestro confirmámoles sus fueros, et todas las franprivillegio los que agora son, et serán de quicias, et libertades, et buenos usos, et aqui adelante como nos don Fernando por buenas costumbres así como mejor, et mas la gracia de Dios, rey de Castiella, de complidamente les fuéron dadas de los reLeon, de Toledo, de Gallicia, de Sevilla, yes onde nos venimos por previllegios ó de Córdoba, de Murcia, de Jahen, del Al- en cartas ó por otra manera qualquier que garbe, et sennor de Molina. Veyendo las las hayan; et defendemos que ninguno muy grandes mercedes, et las muy gran- non sea osado de les pasar contra ellos des honras, el las grandes franquicias que nin de ge los menguar en ninguna cosa, el rey don Fernando nuestro visabuelo, et ca qualquier que lo ficiese habrie nuestra el rey don Alfon nuestro abuelo, et el rey ira, et pecharnoshie en coto mil maravedis don Sancho nuestro padre, que Dios per- de la moneda nueva, et al concejo de Sedone, diéron, et otorgáron á la cibdat de villa todo el damno doblado. Et porque Sevilla, et porque es una de las mas nobles, esto sea firme, et estable mandamos sellar et mas honradas cibdades que son en los este privilegio con nuestro sello de plomo, regnos de Espanna, et por los muchos ser- fecho en Valladolid tres dias de agosto, vicios sennalados, et los grandes fechos era de mil et trescientos et treinta et tres que ende nascieron á grant servicio de años. El infante don Enrique, fijo del rey.

don Fernando, tio del rey, conf. El infante don Pedro. El infante don Felipe, señor de Cabrera et de Rivera, conf. Don Gonzálo arzobispo de Toledo, primado de las Españas, et canceller de Castilla, et de Leon, et del Andalucia, conf. Don Fr. Rodrigo arzobispo de Santiago, conf. Don Sancho electo de Sevilla, conf. Don Pero Pons, mayordomo mayor del rey conf. Don Nunno, alférez del rey, conf. Signo del rey D. Fernando: Don fray Fernando, obispo de Burgos, conf. Don fray Nunno, obispo de Palencia, conf. Don Johan, obispo de Osma, conf. Don Almoravit, obispo de Calahorra, conf. Don Gonzalo, obispo de Cuenca, conf. D. Gil, obispo de Sigüenza, conf. Don Blasco, obispo de Segovia, conf. Don Pedro, obispo de Avila, conf. Don Domingo, obispo de Plasencia, conf. Don Diego, obispo de Cartagena, conf. Don Gil, obispo de Córdoba, conf. La Eglesia de Jahen vaga. Don Aparicio, obispo de Albarracin, conf. La Eglesia de Cádiz vaga. Don fr. Pedro, obispo de Marruecos, conf. Don Roy Peres, maestre de Calatrava, conf. Don Gonzalo Yannes, macstre del Temple, conf. Don Fernando, obispo de Leon, conf. La Eglesia de Oviedo, vaga. Don Pedro, obispo de Zamora, conf. Don Nunno, obispo de Astorga, couf. Don frey Pedro, obispo de Salamanca, conf. Don Antonio, obispo de Cibdat, conf. Don Alfonso, obispo de Coria, conf. Don Gil, obispo de Badajoz, conf. Don fr. Domingo, obispo de Silves, conf. Don Alvaro, obispo de Mondonnedo, couf. Don Arias, obispo de Lugo, conf. Don Johau, obispo de Tuy, canceller de la reyna, conf. Don Pedro, obispo de Orenes,

[ocr errors][ocr errors]

conf. John Osores, maestre de la órden de la Caballeria de Santiago, conf. Don Ferrant Perez, maestre de la órden de Alcántara, conf: Don Diago, señor de Vizcaya, conf. Don Johan, fijo del infant D. Manuel, adelantado mayor del regno de Murcia, conf. Don Alfonso, conf. Don Johan Alfonso de Haro, conf. Don Johan Nuyes, conf. Don Pero Dias de Castanneda, conf. Don Ferrnat Peres de Guzman, conf. Don Lope Rodriguez de Villalobos, conf. Don Ruy Gil su hermano, conf. Don Gil Ferrandez de Villamayor, conf. Don Ferrant Ruiz de Saldanna, conf. Don Diago Martinez de Finojosa, conf. Don Ruy Dias de Finojosa, conf. Don Ruy Gonzales Manzanedo, conf. Don Rodrigo Rodrigues Malric, conf. Don Per Anriques de Arana, conf. Don Johan Rodrigues de Roxas, merino mayor en Castiella, conf. Don Johan Alfonso de Alburquerque, conf. Don Juan Ferrandes, adelantado mayor de la Frontera, conf. Don Ferranz Ferrandez de Limia, conf. Don Arias Dias, conf. Don Pero Alvarez, conf. Don Rodrigo Alvarez su hermano, conf. Don Diago Ramirez, conf. Esteban Perez, adelantado mayor en el regno de Leon, conf. Pay Gomez, adelantado mayor en el reyno de Gallisia, conf. Don Martino, obispo de Astorga, et notario en Castiella et en Leon, et en Andalucia, conf. Fernant Perez, et Johan Math, almirantes mayores en la mar, conf. Yo maestre Gonzalo, abbat de Arbas lo fis escrebir por mandado del rey, en el año primero que el rey sobredicho regnó. Marcos Peres.= Johan Peres.-Johan Peres. Ferrd. Gs. Còpia en el tumbo de Sevilla en la B. R. tom. D. 45.

E. 1333.

A. de C. 1295, agosto 3.

IX.

Privilegio por el cual el rey D. Fernando otorga fueros á la ciudad de
Baeza y confirma sus franquicias y libertades.

En el nombre de Dios Padre é Hijo é Espiritu Sancto que son tres personas é un solo Dios, é á honra y servicio de Sancta Maria su Madre, que nos tenemos por Señora é por abogada en todos nuestros fechos. Porque es natural cosa que todo hombre que bien haze quiere que gelo lleven adelante, é que se non olvide nin pierda, que como quier que canse e mengue el curso de la vida deste mundo, aquello es lo que finca en remembrança por el mundo. E este bien es guiador de su alma ante Dios. E por non caer en olvido lo mandaron los Reyes poner en escripto en sus previlegios, porque los otros que reynassen despues dellos é toviessen su logar fuessen tenudos de guardar aquello é de lo llevar adelante confirmandolo por sus previlegios. Por ende nos, acatando esto, queremos que sepan por este nuestro previlegio los que agora son y serán daqui adelante; como nos D. Fernando por la gracia de Dios rey de Castilla, de Toledo, de Leon, de Galicia, de Sevilla de Cordova, de Murcia, de Jaen, de Algecira, Señor de Molina, con otorgamiento é con

[ocr errors]

sejo de la Reyna Maria nuestra Madre, é del infante D. Enrique nuestro tio, é por facer bien y merced al concejo de Bacça, é por servicio que ficieron á los Reyes de donde nos venimos, é fiamos dellos que farán á nos, otorgamosles sus fueros é confirmamosles sus previlegios, é sus cartas é franquezas é libertades, aquellas de que de ellos mas pagaron, é buenos vsos y costumbres que ellos han. E mandamos que le sean guardadas de aqui adelante para siempre jamas bien y cumplidamente. E defendemos, que ninguno non sea osado de les pasar contra ellós, nin de se las menguar en ninguna cosa. Ca qualquier que lo ficiere, avrie nuestra yra, é pccharie en coto mil maravedis de la moneda nueva é al concejo de Baeça todo el daño doblado. E porque esto sea firme é estable mandamos sellar este previlegio con nuestro sello de plomo. Fecha en Valladolid á tres dias de Agosto Era de 1333 años.

Argote de Molina, Nobleza de Andalucia, fól. 165.

མ.

E. 1333.

Carta credencial de D. Jaime II, rey de Aragon, á la reina Doña Maria, expedida á favor de Fr. Domingo de Jaca y Simon Dezlor.

Illustrissimæ et charissimæ dominæ Mariæ Dei gratia reginæ Castellæ et LegioA. de C. 1295, agosto 5. nis, Jacobus per eandem rex Aragonum, Siciliæ, Maioricæ et Valentiæ ac comes Barchinonæ, salutem et votivorum successuum incrementa. Cum venerabilem et religiosum virum fratrem Dominicum de

Jaccha, ordinis fratrum minorum et Simeonem de Lauro, militem, consiliarium, et familiarem nostrum ad vestram præsentiam super aliquibus negotiis vos et nos tangentibus providerimus, et ordinaverimus trasmittendos, et comisserimus eisdem quædam vobis pro parte nostra in

« AnteriorContinuar »