HONORII III

ROMANI PONTIFICIS

OPERA OMNIA

QUÆ EXSTANT, VEL EDITA, SED IN PLURIBUS LOCIS ET VOLUMINIBUS DISPERSA, VEL INEDITA, IN QUANTUM FIERI POTUIT,

TUM LITURGICA, TUM JURIDICA,

TUM CONCIONATORIA, TUM EPISTOLARIA, TUM AD HISTORIAM VEL AD GEOGRAPHIAM, VEL AD COMPUTATIONEM REDITUUM ECCLESIÆ ROMANÆ PERTINENTIA.

EDITIO NOTIS VARIIS, COMMENTARIIS, DISSERTATIONIBUS, INDICIBUS ILLUSTRATA;

CUM MANUSCRIPTIS CODICIBUS BIBLIOTH. NATION. PARIS., IMPRIMIS LA PORTE DU THEIL COLLATA;

COMPLECTENS CONSTITUTIONES, EPISTOLAS,

QUARUM MAJOR PARS USQUE ADHUC INEDITA, ET PRIMA VICE IN UNUM COLLECTAS;

Præsertim

SERMONES A DOMNO BOTTINO

ORDINIS CISTERCIENSIS PROCURATORE GENERALI

E CODICE MS. EXCERPTOS ET QUI NUNC PRIMUM IN LUCEM PRODEUNT.

TOMUS SECUNDUS.

PARIS

IMPRIMERIE DE LA BIBLIOTHÈQUE ECCLÉSIASTIQUE

AVENUE D'ORLÉANS, 32

1879
Frey

DOMNI HIERONYMI BOTTINO

VITA

nominatus inter Abbates, qui sunt a regimine
generali Ordinis. Ex hoc tempore continuo Romæ
mansit occupatus tum regimine Ordinis, quum
expediendis ejus negotiis, atque implicatus mul-
tiplicibus vitæ Apostolicæ laboribus; nam hisce
annis fuit alternis vicibus aut Visitator major, aut
Procurator Generalis Ordinis, tum Abbas monas-
terii S. Crucis, tum Confessor ordinarius plurimo-
rum Sanctimonialium monasteriorum, aliorumque
piorum Institutorum, nec non Missionarius in Agro
Romano, aliisque addictus piis operibus. Tot inter
labores indefessus vir successivas horas, somno
etiam necessario subreptas, impendit describendis
Sermonibus Honorii III, eorumque genuinis lec-
tionibus determinandis annotandisque locis Scrip-
turarum in iis citatis. Verum, præter Dissertatio-
nem quam, anno MDCCCLXIV, jam composuerat,
cujusque lacinia reperiri tantum potuerunt, ulte-
rius progredi non potuit; nam postremis vitæ suæ
annis, infirma valetudine fractus, sæpius inter-
ruptum circa Honorium laborem penitus omittere
coactus fuit, donec tandem quinto Kalendas No-
vembris anno MDCCCLXX, apoplexia correptus,
paralyticus decubuit usque ad octavum idus maii
anni subsequentis, quo Ecclesiæ sacramentis mu-
nitus pie obiit, annum agens ætatis sexagesimum
octavum. Erat vir staturæ mediocris, nec mace-
lentus nec pinguis, colore vultus leviter rubente,
aspectu venerabilis, eloquio gravis, in conversa-
tione amænus, erga egenos præcipue et miseros
affabilis et misericors; liberales artes amabat
omnes, sed ipse artem musicam callebat apprime,
ita ut compositiones ejus a primis Urbis magistris
haberentur in æstimatione, atque conscripserit
tractatum doctum de Cantu Gregoriano. Prodigiosa
præditus memoria, et acerrimo ingenio, præter
doctas linguas latinam, græcam et hebraicam
didicerat italicam, gallicam, hispanicam et ger-
manicam. In mathematicis disciplinis et philoso-
phia rationali egregia doctus, præcipue excellebat

Hieronymus Bottino, qui plures annos impendit describendis ac genuinæ suæ lectioni restituendis Sermonibus Honorii III, origine Pedemontanus est, ac lucem primo vidit in pago, cui nomen Castrum Sancti Petri prope Bodigomagum, postea Casale Sancti Evasii nuncupatum, sexto kalendas Novembris anni MDCCCIII. Adolescens studiis theologicis operam in regio Casalensi Athenæo navavit maximo cum fructu, quibus absolutis, cum dispensatione super defectu ætatis, sacerdotio initiatus est a Francisco Alciato episcopo Casalensi, anno MDCCCXXVII. Verum ad perfectiorem vitæ statum anhelans eodem anno Urbem petiit, ac Ordini Cisterciensi aggregatus, habitum monasticum Perusiæ in monasterio S. Bernardi induit, ubi per octo menses novitiatu peracto, cum dispensatione Pontificia super quatuor mensibus ad canonicum tyrocinii complementum requisitis, solemnem professionem emisit septimo idus maii anno MDCCCXXVIII. Inde per biennium parochi munere functus est, in monasterio S. Mariæ Vallis Pontis, cui annexa est parochia Montis Abbatis in diœcesi Perusina. Anno MDCCCXXX a Superioribus Ordinis Romam accitus per plures annos tum Philosophiam quum Theologiam magna cum laude in Collegio S. Crucis in Hierusalem docuit, ac, juxta leges Ordinis post septennium Lecturæ, creatus fuit S. Theologiæ Magister. Hoc tempore, una cum collega suo Josepho Martini, illustravit et e Codice Ms. sessoriano in lucem dedit Aponii Enarrationes in Canticum Canticorum, quæ Romæ typis editæ fuerunt anno MDCCCXLIII. Biennio post in Capitulo Generali promotus fuit in Procuratorem Generalem monasteriorum in ditione Pedemontana et Sabaudia sitorum apud Regem Sardinia, unde, Urbe relicta, transiit ad cœnobium Altæ Cumbæ in Sabaudia, ubi degit usque ad annum MDCCCXLVII, quo creatus fuit abbas monasterii Vici Montis-Regalis, cui præfuit usque ad annum MDCCCL (1). Tum in Urbem revocatur,

(1) Dum erat Abbas monasterii Montis-Regalis conscripsit et in lucem dedit opusculum cui titulus : Guida

PATROL. TOME II.

al Santuario di Maria Santissima di Mondovi. (Mondovi,
Tipografia di Pietro Rossi, 1849).