Deutsche Verfassungsgeschichte: Die Deutsche Reichsverfassung von der Mitte des neunten dis zur Mitte des zwölfter JahrhundertsHomann, 1876 |
Términos y frases comunes
abbatis advocati advocatus Altah Arnulf atque Baiern Bairischen banno bannum beneficium Besitz besonders Bischof Bisthümer Calmet Chron comes comitatu comite comitis ducatum duce ducis ebend ecclesiae einzelnen ejus ejusdem Ekkeh eorum episcopi Erhard Erzbischof etiam geistlichen Gerichtsbarkeit Gewalt Grafen Grafschaft Grandidier Guelf habeat Heinemann Heinrich Heinrich IV heisst Herzog Herzogthum Immunität ipse jure justiciam Karl III Kloster König Konrad Konrad III Lacomblet Lamb Lappenberg lich Lothar Lothringen Lüttich marchio marchionis Mark Markgrafen Martene Coll mercatum Metz Ministerialen Miraeus monasterii nisi nullus omnes omni omnibus Otto Otto III Otto von Northeim pago Pfalzgrafen placito potestatem quae quam quod Recht regali regni Reichs Remling Sachsen Saxo Schöpflin sibi sicut sive später Stadt Stifts Stumpf Acta sunt super Theil Thietm Toul Trad Udalr Ueber Urkk Urkunden Verleihung vero Vogt Vogtei ward Welf weltlichen wohl XXIX XXVIII
Pasajes populares
Página 422 - Si quis vinum vel alium potum vendere voluerit, ministerialis sui licentia vas perforabitur, et de perforatione secundum quod jus suum est ei respondebitur. Quicumque extraneus in ville voluerit transire coloniam et ibi morari voluerit, cujuscumque antea fuerit, ad comitem pertinebit ; ministeriali suo de omni forisfacto respondebit, nisi forte fuerit Sancte Marie aut Sancti Lamberti aut Sancti Hugberti.
Página 256 - Ansfridus comes ... qui illum ad praesens tenehat . . . reddiderat, concederemus. Et quia quod reliquum erat regiae ditionis, in moneta scilicet et telonio reliquisque reditibus, munificentia regum vel imperatorum . . . ecclesiae S.
Página 122 - Otto quod potestatem virtutis suae non sibi soli retinet, sed passus ubere quemque suorum propria uti potestate , ita ut partes regni sui inter eos dividat, quasi eos sibi inde fideliores habeat et subjectiores.
Página 389 - Lex erit concivibus, ut, si quis in civitate bereditalem aream habuerit, ad manns episcopi dijudicari non poterit, nisi tres annos censum et aliam suam justitiam inde supersederit ; et post hos tres annos ad tria legitima placita invitetur etc.
Página 254 - S. 69: eundemque hannnm nostrum predicto archiepiscopo . . . ea ratione concedimus, ut, si in hoc statuto tempore ex illuc venientibus aliqua temeritas evenerit, inde justitiam faciendi neque dux ncque comes neque aliquis hominnm preter ipsum et suos successores licentiam habeant; 69, S.
Página 392 - ... vel defendendis; de ceteris, si aliquis adversus aliquem eorum aliquid habuerit, infra civitatem coram ipsius civitatis judicibus eum impetat ibique ei respondeat et satisfaciat. Advocati etiam, quorum subditi seu censuales infra civitatem domos habuerint aut manserint, censum debitum ab eis in civitate accipiant, et si supersederint vel dare noluerint, justitiam vel...
Página 201 - Zweifelbafter Echtheit ist Ludwig d. K., Dronke 647, S. 296: precipimus ... ut ... quelibet persona sive tradens seu accipiens sibi legitimam faciat confirmationem regiamque perducat ad noticiam. Vgl. Heiurich V, W. UB. 269, I, S. 340, bei einem Tausch zwischen Bischof und Capitel von Speier: Quod quia absque nostro consensu et voluntate fieri non potuit.
Página 389 - Gene2) ob spontaneam conniventiam sua linquendi hucque migrandi id dono concessi ut quae septa cum areis quisque insederit perpeti jure sine censu possideat indeque licentiam faciendi quicquid voluerit, habeat. Ea lege dumtaxat, ut jus omnium negotiatorum nostre regionis mihi profiteantur, meisque postmodum successoribus ritu omnium mercantium liberaliter obsequantur.
Página 94 - Havelberg, nicht mit so ausgedehnten Privilegien ausgestattet, wie andere im Reich, sie und ihre Güter nicht ganz der Einwirkung der Markgrafen entzogen; die Städte meist von diesen begründet und mit Freiheiten bedacht. Daher kam es hier nicht zu einer solchen Auflösung des Amtsgebicts, wie sie sich in den alten Provinzen des Reichs geltend gemacht hat.
Página 382 - Im Jahre 989 hatte Otto III. dem Halberstädter Bischof das Marktrecht verliehen, unter ausdrücklichem Hinweis auf das Recht von Magdeburg: et talia. iura talesque utilitates de eodem mercato moneta teloneo et banno deinceps ipse suique possessores possideant et accipiant, sicut relique civitates Magadaburg et aliae tenent et possident™.