Incendium Lutheranum Exclamatio
Gleichzeitig beinahe mit der glossirten Bulle
IN INCENDIUM LUTHERANUM EXCLAMATIO ULRICHI
Dies Gedicht zählt nur zwey Blätter in 4. Panzer besafs die Original Ausgabe, die sehr selten geworden ist.
Es steht ferner in folgender Sammlung: CONTENTA
Ulrichi ab Hutten Equitis Germ. Exclamatio, in incendium Lutheranum.
Chunradi Sarctoris saxofranci, de eadem re ad Germanos Oratio.
Carmen elegans et doctum, in Hieronymum Aleandrum, hostem Germanicę libertatis. Conclusiones decem christianissime, per Andream Bodenstein, de Carlostad. Vvittenberge disputate.
Die Sammlung zählt zehn Quartblätter. Panzer besafs sie. Aufserdem ist dies Gedicht auch in Luthers lateinischen Schriften Wittenberg. T. II. p. 154 abgedruckt worden.
Die Uebersetzung des Incendium trift man in Huttens teutschen Schrifter (V. Band der sämmtl. Werke).
In incendium Lutheranum Exclamatio.
Ergo tot insomnes rapient incendia noctes?
Sanctaque veriloqui morientur scripta Lutheri ? Hoc flammæ dederint scelus? hoc peccabitis ignes? Auxilium ferat unda piis, cadat imber ab alto, Extinctum ferale malum. Da, Christe, tuorum Hoc votis, precibusque piis, si scribere dignum est, Et servare diu, nunquam mutabile verum. Testamenta tui si recte adsumimus oris.
En, pereunt tua verba, pater! Tua dogmata triste Dantur in exitium. Mundo quam tu ipse dedisti Pessum it libertas. Immiti oppressa Tyranno Servit, et indignum tua fert ecclesia regnum. Non licet ingenua verum depromere lingua, Aut leges mandare tuas. Humana jubemur Credere, divinæ decreta silentia loqui. Impius Ausonia dominatur ab urbe sacerdos, Regna super mundi. Sublimem vulgus adorat Pontificem. Jubet ille Deum se intendere ritu, Deposcitque coli vice numinis, itque revinctus Purpurea mollis chlamyde, et squallentibus auro Induitur tunicis. Triplici diademate vertex Cingitur. Huic autem, quoties se ostendere vulgo Atque palam proferre libet, sua terga repente Subjiciunt bis sex juvenes. Ea libera turba est, Et puto, Germana est, ruit innumerabile circum Scribarum vulgus, et turba ignobilis oci,
Quique notant, quique inveniunt, fraudumque magistri, Et technarum, omnisque doli, scelerumque satores Sartoresque mali, tua nunc ecclesia, Christe!
(Namque hoc prætextum est, quo toti illuditur orbi.)
Gleichzeitig beinahe mit der glossirten Bulle
IN INCENDIUM LUTHERANUM EXCLAMATIO ULRICHI
Dies Gedicht zählt nur zwey Blätter. in 4. Panzer besafs die Original Ausgabe, die sehr selten geworden ist.
Es steht ferner in folgender Sammlung: CONTENTA
Ulrichi ab Hutten Equitis Germ. Exclamatio, in incendium Lutheranum.
Chunradi Sarctoris saxofranci, de eadem re ad Germanos Oratio.
Carmen elegans et doctum, in Hieronymum Aleandrum, hostem Germanicę libertatis. Conclusiones decem christianissime, per Andream Bodenstein, de Carlostad. Vvittenberga disputate.
Die Sammlung zählt zehn Quartblätter. Panzer besafs sie. Aufserdem ist dies Gedicht auch in Luthers lateinischen Schriften Wittenberg. T. II. p. 154 abgedruckt worden.
Die Uebersetzung des Incendium trift man in Huttens teutschen Schrifter (V. Band der sämmtl. Werke).
In incendium Lutheranum Exclamatio.
Ergo tot insomnes rapient incendia noctes? Sanctaque veriloqui morientur scripta Lutheri? Hoc flammæ dederint scelus? hoc peccabitis ignes? Auxilium ferat unda piis, cadat imber ab alto, Extinctum ferale malum. Da, Christe, tuorum Hoc votis, precibusque piis, si scribere dignum est, Et servare diu, nunquam mutabile verum. Testamenta tui si recte adsumimus oris.
En, pereunt tua verba, pater! Tua dogmata triste Dantur in exitium. Mundo quam tu ipse dedisti Pessum it libertas. Immiti oppressa Tyranno Servit, et indignum tua fert ecclesia regnum. Non licet ingenua verum depromere lingua, Aut leges mandare tuas. Humana jubemur Credere, divinæ decreta silentia loqui. Impius Ausonia dominatur ab urbe sacerdos, Regna super mundi. Sublimem vulgus adorat Pontificem. Jubet ille Deum se intendere ritu, Deposcitque coli vice numinis, itque revinctus Purpurea mollis chlamyde, et squallentibus auro Induitur tunicis. Triplici diademate vertex Cingitur. Huic autem, quotics se ostendere vulgo Atque palam proferre libet, sua terga repente Subjiciunt bis sex juvenes. Ea libera turba est, Et puto, Germana est, ruit innumerabile circum Scribarum vulgus, et turba ignobilis oci,
Quique notant, quique inveniunt, fraudumque magistri, Et technarum, omnisque doli, scelerumque satores Sartoresque mali, tua nunc ecclesia, Christe!
(Namque hoc prætextum est, quo toti illuditur orbi.)
« AnteriorContinuar » |