presentiam Regiam in spe vocatus accedens frustratus rediit fatigatus multis laboribus et expensis alias domo sua propter hoc attrita variis et enormibus detrimentis. Ne igitur in exorabilis videaris si quod absit seductus pravis suggestionibus malignorum reddere renuas que non potes salva conscientia retinere. Serenitatem tuam rogamus monemus et hortamur in domino, in remissionem tuorum pec. caminum, injungentes quatenus conscientie et fame tue salubriter consulens cum peccatum minime remittatur nisi restituatur ablatum, eisdem magistro et fratribus restituas terram ipsam de dampnis et irrogatis injuriis satisfactionem congruam impendendo, ita quod veritati verax existens te illi reddas placidum et acceptum qui acceptos provehit in salutem et nos tibi constituamur exinde non immerito debitores. Datum Laterani VI. kalend. Maii. Pontificatus nostri anno V. XIII. Bulle über denselben Gegenstand an den Lega ten Jakob von Präneste, vom Jahre 1233. Katona T. V. Gregorius dilecto filio - electo Praenestino, apostolicae sedis Legato salutem et apostoli cam benedictionem. Dilecti filii magister et fratres hospitales S. Mariae Teutonicorum humili nobis et instanti conquestione monstrarunt, quod quum carissimus in Christo filius noster et Ungariae Rex illustris eorum domui terram Burze pia liberalitate donasset, sicut in ipsius privilegio aurea bulla munito plene perspeximus contineri, ipsi pro colenda et munienda terra eadem, per quam Cumanis regnum Ungariae multipliciter perturbantibus frequens introitus et exitus habebatur, numerosam pecuniam expenderint, ibi cum multo labore ac proprii effusione cruorisquinque castra fortia construendo. Sed licet idem rex eis terram abstulisset eandem ipsam tandem restituit ut debebat, quin etiam pro recompensatione damnorum, ipsis ultra montes nivium partem contulit Cumaniae, in quo quum dicti magister et fratres castrum munitissimum construxissent, Cumani perterriti et dolentes ademptam sibi ingressus et exitus facultatem congregata ingenti multitudine bellatorum, fratres inibi commorantes hostiliter aggressi fuerunt, sed Domino propiciante, devicti, confusi, et reveriti destiterunt, quin etiam quidam ex illis dictis fratribus se reddentes, cum uxoribus et parvulis ad baptismi gratiam convolarunt. At Rex praedictus, terram ipsam ingrediens, cultamque prospitiens, fratres de terra eisdem per sedem apostolicam confirmata, et sub ejus protectione suscepta expulit violenter, non absque Romanae ecclesiae injuria manifesta, quum eadem terra nullum, praeter Romanum pontificem habens episcopum vel praelatum, eidem ecclesiae censualis existat. Et quamvis piae memoriae H. papa, praedecessor noster, acnos postmodum pluries praedicto regi affectuosas praeces et monita diligentia direxeri, mus, ut eis liberaliter redderet terram ipsam, nequaquam tamen fuimus exauditi; quin po. tius idem magister ad praesentiam Regis in spe vocatus accedens, frustratus rediit, mul tis fatigatus laboribus et expensis, aliis' doma sua propter hoc attrita variis et enormibus detrimentis. Quare idem magister et fratres suppliciter flagitarunt, ut quum rex, seductus suggestionibus malignorum inexorabilis videatur, nihil aliud asseverans, nisi quod resti. tutio ipsius terrae, pro eo magna est, suis filiis et baronibus displiceret; faceremus sibi justitiam exhibere. Ne igitur videamur deferre homini contra Deum, cui est contra om. nes homines deferendum; discretioni tuae, de cujus circumspectione plenam in domino fiduciam obtinemus, per apostolica scripta mandamus, quatenus eundem regem, et Belam filium ejus, ut conquerentibus restituant terram ipsam, de damnis illatis et irrogatis injuriis satisfactionem congruam impendendo, prudenter et efficaciter moneas et inducas. Quod si forte monitis non acquieverint, tu partibus convocatis, audias causam, et si de ipsarum voluntate processerit, debito fine decidas, faciens quod decreveris per censuram ecclesiasticam firmiter observari. Proviso ne in terram ipsius regis speciale, alioquin causam remittas ad nos sufficienter instructam, praefigentes partibus terminum competentem, quo nostro se conspectui repraesentent, justam auctore domino sententiam recepturae. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gra |