DIPLOMATARIUM NORVEGICUM. Pave Gregor VII.s Opmuntrings- og Formaningsskrivelse til Kong Olaf Ha.. raldsson, hvori han tilkjendegiver sit Önske, at Kongen vil sende unge, hõibyrdige Nordmænd til Opdragelse i Christendom ved det pavelige Hof, da det er forbundet med mange Vanskeligheder at sende Udlændinge til Norge. Han advarer ham mod at understötte den danske Konges Brödre, der have begivet sig til hans Rige. Efter Original-Regesten i det pavelige Arkiv, Bullarium Gregorii VII. fol. 157vs. 158vs. lib. 6. ep. 13. (Trykt i Harduins og de övrige Concilie-Samlinger.) Rom. 15 Decbr. 1078. Gregorivs episcopus seruus seruorum dei dilecto filio Olauo Noruecchorum regi salutem et apostolicam benedictionem. Licet exuniuersali cura sancte et apostolicę sedis cui diuina miseratione presidemus debitores simus omnibus qui Christi fidem colunt de uobis tamen qui quasi inextremo orbe terrarum positi estis tanto nos maioris sollicitudinis ratio necessitasque circumstat. quanto uos eorum qui inchristiana religione uos instruant minorem copiam et necessaria minus solacia habere cognoscimus. Qua propter oblata oportunitate scripsimus uobis ad confortandam aliquomodo gloriam uestram infide que est in Christo Jesu qui secundum propositum uoluntatis eterni patris dei cooperante spiritu sancto pro salute mundi homo factus est, deintemerata uirgine natus mundum reconcilians deo per mortem suam delens peccata nostra per redemptionem que est insanguine ipsius. et deuicta morte insemetipso. conuiuificauit ac resuscitauit et nos inspem uiuam in hereditatem inmarcescibilem incontaminatam incorruptam. Jn quo sicut confidimus inmisericordia eius uobis parala est eterna salus et uita. si tamen in illo spem firmam usque adfinem tenueritis. credentes sicut dicit apostolus Paulus. quoniam inipso inhabitat omnis plenitudo diuinitatis corporaliter. Propter quod seruite ei cum omni timore et humilitate. memores quid psalmista dicat. quoniam domini est regnum et ipse dominabitur gentium. sitque semper inore. sit semper in corde uestro. quod hunc uersiculum paucis interpositis sequitur. Et anima mea illi uiuet. et semen meum seruiet ipsi. Notum autem uobis esse uolumus. quoniam desiderium nostrum est. si quomodo possemus ad uos aliquos de fratribus mittere. qui fideles et docti essent ad erudiendum uos inomni scientia et doctrina. in Christo Jesu. ut secundum euangelicam et apostolicam doctrinam decenter instructi. innullo uacillantes essetis. sed radicati atque fundati super stabile fundamentum quod est Christus Jesus abundantius atque perfectius inuirtute dei cresceretis. et secundum operationem fructum fidei eterna retributione dignum redderetis. Quod quia nobis tum propter longinquitatem terrarum et maxime propter ignaras linguas ualde difficile est. rogamus uos. sicut et regi Danorum denuntiauimus. ut de iunioribus et nobilibus terrę uestrę ad apostolicam aulam mittatis. quatenus subalis apostolorum Petri et Pauli sacris ac diuinis legibus diligenter edocti. apostolicg sedis aduos mandata referre, non quasi ignoti sed cognati. et quę Christianę religionis ordo postulauerit apud uos non quasi rudes aut ignari. sed lingua ac scientia moribusque prudentes. digne deo predicare. et efficaciter ipso adiuuante excolere ualeant. Relatum quoque nobis est. fratres regis Danorum ad uestram se contulisse excellentiam. ut uestris uiribus copiisque nitentes quatenus cum illis regnum diuidat fratrem cogere intendant. Que quidem res quantum ad regni detrimentum. quantum ad confusionem populi Christiani quantumque ad destructionem ecclesiarum quibus cotidie uicina paganorum crudelitas inhiat. et totius terre desolationem attineat. per semetipsam nos ueritas que Christus est, ineuangelio docet. cum dicit. Omne regnum inseipsum diuisum desolabitur. et domus supra domum cadet. Vnde eminentiam uestram id summopere cauere monemus. ut nullius unquam persuasione in hac parte cuiquam assensum prebeatis uel adiutorium. ne peccatum hoc quod absit inuos retorqueatur. neu dediscidio regui illius contra uos aut regnum uestrum diuina indignatio concitetur. Hoc autem uos procurare libenter uolumus atque consulimus. ut prefatus rex Danorum fratres suos in regnum cum caritate suscipiat. et ita eis de reliquis bonis et honoribus ubi potest distribuat. ut nec illos indigna angustet necessitas. nec regni status labefactetur aut dignitas. De cetero semper cogitate de spe uocationis uestre et attenti ad ea que dominus in euangelio dicit. Quia uenient ab oriente et occidente. et recumbent cum Abraham. Ysahac. et lacob. in regno celorum. nolite tardare. currite. festinate. de ultimis finibus estis. sed si curritis. si festinatis. primis patribus in regno sociati eritis. sit cursus uester fides. amor, et desiderium. sit iter uestrum mundi gloriam assidue meditari esse caducam, et ideo cum amaritudine potius quam delectatione tenendam. sit uestræ potentię usus et exercitatio. subuenire oppressis. defendere uiduas. iudicare pupillis. iustitiam non solum diligere. sed etiain tota uirtute defendere. His nanque vestigiis hoc thesauro his opibus de terreno ad celeste regnum, de fluxo et fragili ad certum et perenne. gaudium de caduca et transitoria ad æternam et semper mansuram peruenitur gloriam. Deus autem omnipotens qui diues et copiosus est in misericordia. meritis et auctoritate apostolorum Petri et Pauli et nostra per illos nobis licet indignis diuinitus concessa absoluat te et omnes fideles tuos ab omnibus peccatis uestris. el dirigat uos in omnem uoluntatem suam. ut in hac uita uos promereri faciat quod in æterna beatitudine multipliciter uobis adaucta corona retribuat. Data Rome. xviii. kal. Jan. indictione ij. (1) Overskrift: Noruechorum Regi. Abbed Vilhelm i Ebelholt tilskriver Laurentius, Prior i Kastelleklosteret i Konghelle, angaaende en Ladning Malt, han agter at sende derhen til at fastsætte et sikrere Sted. Efter Langebek, Script. rer. Danic. VI, 55. lib. 2. ep. 39. (Ogsaa trykt hos Liljegren, Dipl. Svec. I, 115—16.) 1178—1184'. [Ebelholt]. Ad priorem de Cunungelle. Dilectis in Christo Laurentio priori, et Enrico cæterisque in Coninguhelle canonicam vitam professis frater Willelmus sancti Thomæ de Paraclito minister indignus sic currere ad bravium vocationis supernæ, ut comprehendant. Nostis, carissimi, (scientibus enim loquimur) quod animi, qui veraciter amoris legibus astringuntur, nullo maris discrimine, nullo terrarum spatio discutiuntur. Nec diffitemur, immo verius astruimus, quod sicut ignis olei perfusione validius inardescit, sic amor, si subtrahitur nonnunquam præsentia corporalis, ne mutuis foveatur alloquiis, scriptis tamen recentioribus incalescit. Inde est, quod absentes corpore spiritu præsentes præsentia vobis offerimus, ne vel apud vos concepta dilectio consenescat, vel occasione distantium corporum vis amoris fortasse languescat. Nuperrime vobis conscripsimus statum vestrum certius cupientes agnoscere, quam aut si fortuna secundior |