Imágenes de páginas
PDF
EPUB

[GLASGOW STILL CLAIMED BY YORK, AND TEVIOTDALE BY DURHAM.]

land in Westmoreland (Stubbs, etc. as above). Ralph of Canterbury also testifies, that Thomas "quemdam Britonem Glasguensi Ecclesiæ ordinavit Episcopum" (Ad Calixt. Papam: see below in its place). The parallel efforts of York to keep up York lines of Bishops in the Orkneys and at Whitherne, lend probability both to each other and to the like efforts in the

case of Glasgow. No doubt Michael merely acted as suffragan to York in English Cumbria, after the parallel fashion of York Orkney Bishops. English Cumbria was in Norman hands more or less from A.D. 1092 to 1136, and belonged to York (instead of Durham) from at least A.D. 1107.

A.D. 1109 x 1114. Claim of York over Glasgow and of Durham to

Teviotdale still maintained.

CARTUL. III. PRIOR. ET CONV. DUNELM, a— -Prohibitio T. Archiepiscopi Ebor. clericis de Tevydall que est de Diocesi Dunelmensi.—HENRICUS DEI GRATIA EBORACENSIS ARCHIEPISCOPUS Algaro clerico salutem. Ipse tibi ore ad os prohibui, cum per te crisma et oleum ad Glasguensem Ecclesiam misi, ne crisma vel oleum illud dares in parrochiam Dunelmensis Episcopi; tu vero illud contra defensionem meam in Tevegecedale dedisti, de qua Ecclesiam Dunelmensem saisitam inveni. Mando igitur tibi et Episcopali auctoritate prohibeo, et omnibus presbyteris de Tevegecedale, ne de crismate et oleo aliquod ministerium amodo faciatis, nisi per octo dies tantum postquam breve istud videritis, ut interim requirere possitis crisma a Dunelmensi Ecclesia, quæ vobis illud dare solita est. Quodsi post illos octo dies de crismate quod misi aliquam Christianitatem facere præsumpseritis, a Divino officio vos suspendo [do]nec diratiocinatum sit ad quam Ecclesiam pertineat. Valete. [p. 248 a.]

Henry Murdac was Archbishop of York from Dec. 7, A.D. 1147, to Oct. 14, A.D. 1153; but the above is from a 15th century copy, and the initial T. in the rubric is almost certainly correct; and stands probably for Thomas II., A.D. 1109 × 1114: inasmuch as 1. Glasgow cer

tainly did not submit to York A.D. 1148-1153; and 2. Teviotdale had been lost by Durham and occupied by Glasgow since A.D. 1101 X 1107, the Durham claim being no doubt maintained for a few years later, but not more.

A.D. 1113. Benedictine Abbey (order of Tyron) founded at Selkirk by Prince Davida (Cart. de Kalchou, PP. 3, 4; Sim. Dun. 236) in Glasgow diocese; but transferred A.D. 1128 to Kelso or Calchou opposite Roxburgh, and at that time in S. Andrew's diocese, the Tweed being then and there the boundary between the two (Sim. Dun. ib. ; Chron. de Mailros).

a Pope Innocent II. confirmed its privileges by a bull A.D. 1130 x 1143 (Cart. de Kalcbou). Robert, Bishop of S. Andrew's A.D. 1128 X 1158, permitted it, although in his own

diocese, to seek ordination and chrism from any Bishop the monks pleased, whether in Scotland or in “Cumbria " (ib.) See Morton, Monastic Ann. of Teviotdale, pp. 77, 78.

[CONSECRATION OF THE BISHOP OF GLASGOW BY THE POPE.]

A.D. 1117 (probably). Consecration of John to the See of Glasgow by Pope Paschal II, a

See the Inquisitio Davidis, below; by which it appears that John was consecrated by Paschal, and therefore before January A.D. 1118. John died in A.D. 1147, and (if Fordun can be trusted) in the 28th year of his Episcopate which (if it were exact) would bring his consecration down to A.D. 1119. He was also consecrated with Archbishop Thurstin's consent (see below, under A.D. 1125), who was elected to York August 25, A.D. 1114 (Hoveden, I. 169), although not consecrated to that see until October, A.D. 1119. And Stubbs, who is the authority for the statement about Thurstin, here quotes from the contemporary authority of Hugh the Chanter. Further, Turgot of S. Andrew's died in August, A.D. 1115. And it seems probable, that this see also was vacant when John was sent to the Pope for consecration. All this would seem to place John's consecration in (probably) A.D. 1117, which is the latest possible year for it. The Inquisitio Davidis (Earl of Cumbria A.D. 1107-1124) must have been taken sufficiently long after John's election to allow of his journey to Rome, his attempted journey to Jerusalem, his return to Glasgow, and his being fairly at work in that diocese. And inasmuch as it

evidently speaks of him as still at work there, it must have preceded by some little time John's first flight, and Calixtus' first efforts to force him to return to Glasgow. This limits the date of the Inquisitio to A.D. 1118x 1122; and makes the most likely date for it to be A.D. 1120 or 1121. The record of that Inquisitio appears from its terms to have been drawn up some time later than the enquiry itself; possibly when Glasgow cathedral was consecrated, and its Register formally commenced. These dates leave room for Michael (see above, p. 13): and allow John to have been at work two or three years in Glasgow as Bishop prior to the Inquisitio being made. Whether Michael died before David nominated John, or whether he was simply put on one side, there is no evidence to show. But the former was probably the case, inasmuch as the York Archbishops never alleged as an objection to John, that the see was full already. There are proofs of a double line of Bishops, a native line and a York line simultaneously, in the other similar cases, viz. in the Orkneys and at Candida Casa, at a later period. But those who recognized the one of these, did not also recognize the other.

A.D. 1118. The Augustinian Monastery of Jedburgh founded by
Prince Davida.

a The date is from Wyntoun's Chron., lib. VII. c. 5. Daniel, the first recorded prior, signs a charter of King David to Coldingham August 16, A.D. 1139. And the priory must have grown into importance and become an

abbey by A.D. 1147, in which year Fordun (1. 301) dates its foundation (Morton, Monastic Hist. of Teviotdale, p. 4; Orig. Paroch. Scot., I. 368).

A.D. 1118. Pope Gelasius II. to John Bishop of Glasgow: [not preserved: see below, under A.D. 1125].

A.D. 1119. Ralph Archbishop of Canterbury to Pope Calixtus II.: [incidentally discussing the claims of York over the Scottish Church and over Glasgow: see below, under the Scottish Church].

[INQUISITIO DAVIDIS.]

A.D. 1119. Nov. 20. Beauvais. Pope Calixtus II. to the Scottish Bishops: [two letters, one including "J. Glasguensis" by name, enjoining submission to York: see both of them below, under the Scottish Church.]

A.D. 1120 or 1121. Inquisition into the lands belonging to the See of Glasgow, made by the Elders and Wise Men of Cumbria by command of David Earl of Cumbria a.

REG. GLASG. No. I.—Inquisitio per David principem Cumbrensem de terris Ecclesie Glasguensi pertinentibus facta.

Igitur, quandoquidem predecessorum instituta mortalium litterarum ostentatione et scribarum deliberatione ad memoriam reuocantur, nos Cumbrensium quedam gesta nobilium presentibus apicibus memorie commendauimus. In Cumbria itaque, regione quadam inter Angliam et Scotiam sita, fide catholica in illis climatibus prius exuberante ac propagante, domestici fidei ac proceres regni, cum Rege prouincie cooperante, in honorem Dei et Sancte Marie pie genitricis, Ecclesiam Glasguensem, sedem scilicet pontificalem Cumbrensis regionis, fundauerunt, et dignis sanctionibus pro pristina sanctorum religione patrum solidauerunt. Hec uero pulchris initiatibus, et ecclesiasticis institutionibus, sancte quoque fidei rudimentis, inoleuit; et dispositione Divina Sanctum Kentegernum in Episcopum admisit, qui celestis affluentiam doctrine sitientibus propinaret, et cibum spiritualem ut fidelis dispensator esurientibus ministraret. Verumenimuero fraudulentus exterminator supradictam Ecclesiam diu inuiolabiliter constare ingemiscens, consuetis versutiis suis, post multa temporum curricula, scandala intollerabilia Crumbrensium Ecclesie machinauit.

Dicto namque Kentegerno pluribusque successoribus suis pie religionis perseverantia ad Deum transmigratis, diuerse seditiones circumquaque insurgentes, non solum Ecclesiam et eius possessiones destruxerunt, uerum etiam totam regionem vastantes, eius habitatores exilio tradiderunt. Sic ergo omnibus bonis exterminatis, magnis temporum interuallis transactis, diuerse tribus diuersarum nationum ex diuersis partibus affluentes, desertam regionem prefatam habitaverunt: sed dispari genere et dissimili lingua et vario more viuentes, haut facile [inter] sese consentientes, gentilitatem potius quam fidei cultum tenuere. Quos infelices dampnate

VOL. II.

C

[INQUISITIO DAVIDIS.]

с

habitacionis habitatores, more pecudum irrationabiliter degentes, dignatus est Dominus, Qui neminem vult perire, propitiacione Sua visitare tempore enim Henrici Regis Anglie, Alexandro Scotorum Rege in Scotia regnante, misit eis Deus Dauid, predicti Regis Scotie germanum, in principem et ducem; qui eorum impudica et scelerosa contagia corrigeret, et animi nobilitate et inflexibili seueritate contumeliosam eorum contumatiam refrenaret. Hic nempe, bene viuendi studio feruidus, profane multitudini[s] miserie condolens, ut pastorali sollicitudine, qua diutius caruerant, eorum obprobria deleret, Divino instigatus hortamine, Johannem quendam, religiosum virum, qui eum educauerat vitamque eius Deo non imbecilliter devotam uoverat, [peritorum] consilio clericorumque suorum auxilio in Episcopum elegit. Sed cum Episcopus, cognita infelicis populi feritate et abhominabili vitiorum multiplicitate, utpote perterritus, Jerusalem proficisci disposuisset, ab Apostolico Paschali licet inuitus consecratus, officium suscepte sollicitudinis nullatenus differre voluit; sed cum gaudio sub plebis alacritate a principe et a proceribus regni receptus, verbum predicationis, Spiritu Sancto largissime operante, per Cumbrensem parrochiam diffudit. Dauid uero, Cumbrensis regionis princeps, amore precipue Dei, partim quoque [ob] religiosi dilectionem et ammonitionem, terras Ecclesie Glasguensi pertinentes, singulis Cumbrie prouinciis, que sub dominio et potestate eius erant (non enim toti Cumbrensi regioni dominabatur), inquirere fecit; ut avidus ipsius Ecclesie restaurationis, possessionum earum, quas antiquitus tenuerat, posteris et sequacibus suis certitudinem relinqueret. Has uero auxilio et inuestigatione seniorum hominum et sapientiorum totius Cumbrie pro posse suo inuestigauit, que inferius subscribuntur: Carclcuien, Camcar, Camcathetheỷn, Leugartheyn, Pathelanerhe, Cunclut, Chefcaruenuat, Carnetheýn, Caruil, Quendal, Abercarf, Mecheyn, Planmichel, Stoboc, Penteiacob, Alnecrumba, Treueronum, Lillescliua, Aschechyrce, Hodelme, Edýngaheỷm, Abermelc, Driuesdal, Colehtaun, Treuertrold, Aschelý, Brumescheyd, Treuergylt, in Pobles una carucata terre et ecclesia, in Treueqyrd unum [c]arucata et ecclesia, in Mereboda una carucata et ecclesia. Has terras iurauerunt fore pertinentes Ecclesie Glasgu, rogatu et imperio supradicti principis, Uchtred filius Waldef, Gill. filius Boed, Leýsýng et Oggo, Cumbrenses iudices, Halden filius Eadulf. Huius rei testes sunt, ut audientes et videntes, Matildis comitissa, que ex parte sua concessit, Willelmus nepos ipsius prin

[INQUISITIO DAVIDIS.]

cipis, Cospatric frater Dalfin, Waldef frater suus, Cospatric filius Uctred, Cospatric filius Alden, Osolf filius Eaduie, Maccus filius Undweyn, Uchtred filius Scot, Ulchel filius Alstan, Hugo de Moruilla, Paganus de Brausa, Osbert de Ardena, Geruasius Ridel, Guido de Caynes, Berengarius Engaine, Robertus Corbet, Walterus de Lindeseya, Robertus de Burneuilla, Reinaldus de Muscans, Walterus filius Winemari, Willelmus Venator, Alanus de Perci, Walterus de Broý. [pp. 3-7, ed. Innes: also in W., I. 392, 393, from Sir J. Dalrymple.]

a For this date, see above, p. 16, first note ". So in the original Register. Read "filii.' A blank in the Register. "Uoverat,"

also, should have been "noverat."

d The places specified in Bulls of various Popes of later dates, as declared by them to belong to the see of Glasgow, are as follows:

1. A.D. 1170, April 5. Verule. Bull of Alexander III. (Reg. Glasg. XXVI., mentioned, but not printed in extenso, below).— Ecclesiam de Veteri Rochesburc, ecclesiam de Merebotla, ecclesiam de Hastensden, ecclesiam de Wilthona, ecclesiam de Traueqī, ecclesiam de Pebles, ecclesiam de Orda, ecclesiam de Chadiho, et ecclesias villarum que proprie ad mensam tuam [sc. of Engelram, then Bishop] spectant, Glasgu, Guuan, Villa filie Sadin, Conclud, Chaders, Badermanoch, Casteltarres, Stubho, Gillemorestuin, Lillescliue, Eschechirca, Alnecrumbe, Trauerenni, Hodelme, Casthelmilc, Driuesdale, Eschebi.

2. A.D. 1173 (1172 O. S.), March 25. Signia. Same Pope (Reg. Glasg. XXVIII., mentioned below, but not printed in extenso). Parochiam de Glasgw, etc. et cum incremento carrucate terre iuxta Rinfriu, etc., ecclesiam de Guuan cum toto Perdehic, ecclesiam de Renfriu cum decimis, etc., unam carrucatam terre in Glasgu cum ecclesia de Cadiho et eius pertinentiis, etc., Barlannark cum Budlornac, etc.-The same Bull establishes the Bishop's and Chapter's exclusive jurisdiction "infra territoria de Glasgu, de Guuan, de Perdehic, de villa Mineschadin."

3. A.D. 1174 (which should be 1175), April 30. Ferentinum. Same Pope (Reg. Glasg, XXXII., printed below at length).

4. A.D. 1179, April 19. Lateran. Same Pope (Reg. Glasg. LI., mentioned below, but not here printed in extenso). Glasgu, etc., Guuan, Pertheic, Villam filie Sedin, Kader, Badermonoc, Ballain, Conclud, Tor, Casteltarres, Stobhow, Gillemorestun, Aschechircha, Lillescliue, Trauerennj, Alnecrumbe, cum omnibus earumdem terrarum ecclesiis, capellis,

et ceteris pertinentiis; capellam Castelli de Rochesburc, ecclesiam de Veteri Rochesburc, ecclesiam de Merebotla, ecclesiam de Hatstanesdena, ecclesiam de Wiltona, ecclesiam de Trauequeir, ecclesiam de Pebbles, ecclesiam de Orda, ecclesiam de Karnewid, ecclesiam de Kermichel, ecclesiam de Killebride, ecclesiam de Kadihou, ecclesiam de Reinfriu, ecclesiam de Moffet, ecclesiam de Kirkepatric, ecclesiam de Driuesdale, ecclesiam de Hodelme, ecclesiam de Lohcwhoreuerd, ecclesiam de Kirkecolemanele, cum omnibus. etc.; partes etiam parochie tue [of Bishop Jocelin], scil. Theuidale, Tuedale, Cludesdale, Eschedale, Ewichedale, Lidelesdale, Driuesdale, Annasdedale, Leuenaches, Stratgrif, Meornes, Largas, Kunigham, Kiil, Karrich, Glenkarn, Stratnud, Desnes, et quicquid iuris tui est in Galweia.

5. A.D. 1182 (1181 O. S.), March 17. Velletri, Bull of Lucius III. (Reg. Glasg. LVII., mentioned below, but not printed in extenso). [Identical with the foregoing, minute differences of spelling excepted, and excepting also that Lucius adds "ecclesiam de Castelmilc" after "e. de Driuesdale."]

6. A.D. 1186, June 12. Verona. Bull of Urban III. (Reg. Glasg. LXII., mentioned below, but not printed in extenso). Glasgu, Neutun, Garuah, Dalmornoc, Carnedin Crag, Guuan, Perthec, Schedinestun, Buthlornoc, Barlannarc, Cader, Badermonoc, Ballain [etc. etc. as in Bull of 1179, down to] Lillesclif, Hirdmanestun, Trauerannj [etc. as in Bull of 1179, down to] pertinentiis, preter hec autem ecclesiam de Cadihou cum capella de Meiham, ecclesiam de Reinfriu, ecclesiam de Karnewid, capellam castelli de Rocheburh, ecclesiam de Veteri Rokeburh cum capella de Farnidun, ecclesiam de Merbotle cum capella de Cliftun et capella de Witthun, ecclesiam de Hatstanedene, ecclesiam de Wiltun, ecclesiam de Trafquir, ecclesiam de Pebles cum capella de Maineure, ecclesiam de Horda, capellam de Munmaban, ecclesiam de Kermichel, ecclesiam de Kelbride, ecclesiam de Moffet, ecclesiam de

« AnteriorContinuar »