Imágenes de páginas
PDF
EPUB

[CONSECRATION OF ROBERT OF S. ANDREW'S AT YORK.]

II. David King of the Scots respecting the consecration of Robert of
S. Andrew's at York.

Archbishop of

reserving

to

hereafter.

the

Robert is con- DAVID DEI GRATIA REX SCOTTORUM, universis sancte secrated by the Ecclesiæ filiis, salutem. Notum sit tam præsentibus quam York to the see futuris, T[hurstinum] Ebor. Archiepiscopum consecrasse of S. Andrew's, sine professione et obedientia, pro amore Dei et mei, claim of York Robertum Sancti Andreæ Episcopum, salva querela Ebor. and the rights of S. Andrew's Ecclesiæ, et salva justicia Sancti Andreæ. Et si quando be decided Archiepiscopus Ebor. de querela sua loqui voluerit, plenariam rectitudinem remota malivolentia ei exequar, ubi juste debebo. Testibus Rann'. Dunelm. Episcopo, Johanne Glasc'., Radulpho Orcad'., Gaufrido Ebor. monasterii abbate, Herebert Rochesburg, Wold'. de Croyland, Adelof Priore Sconensi, Gaultero de Gaunt, Eustachio filio Johannis, Hugone Decano et toto Sancti Petri capitulo; Gaufrido Murdac, Anketino de Bulemer, Roberto de Wanevilla, Rogero de Eummers; et de Scotia, Aymaro milite, Aldano filio Alsimald, Ulkil filio Morvyn, Ulkil filio Maldred, Gilcolyn Slugepah. [Reg. Alb. Ebor., P. III. fol. 57; and in Dugd. Mon., VI. iii. p. 1187, no. liii.]

III. Charter of Thurstin, Archbishop of York, on the same subject.

THURSTINUS ARCHIEPISCOPUS DEI GRATIA EBORACENSIS, universis sancta Ecclesiæ filiis, salutem. Notum sit omnibus tam præsentibus quam futuris absolute me consecrasse sine professione et obedientia, pro Dei amore, et Regis Scotiæ venerabilis David, Robertum Sancti Andreæ Episcopum, salva querela Eboracensis Ecclesiæ et justitia Ecclesiæ Sancti Andreæ. Et si Archiepiscopus Eboracensis de querela sua loqui voluerit, Rex plenariam rectitudinem remota malevolentia ei exequetur, ubi juste debebit.

Testibus Ranulfo Dunelmensi Episcopo, Johanne Glascuensi Episcopo, Radulfo Orcadensi, Galfrido Eboracensis monasterii Abbate, Herberto Rocosberiensi, Waldevo de Creilant, Adulfo priore, Nicholao Sconensi, Waltero de Gant, Eustachio filio Johannis, Hugone de Cano [sic] et toto Sancti Petri capitulo, Galfrido Murdac, Aschetin de Bulmere ; et de Scotia, Almaro milite, Alden filio Adhelwold, Ulchil filio Mernin, Ulchil filio Maldred, Gille Colman, Slugedt, Roberto de Watervile, Rogero Coyneres. [Wharton, A. S., II. 237, from MS. Cotton. Titus A. xix.]

[FOUNDATION OF THE SEE OF BRECHIN.]

IV. LEG. S. ANDR.-Impetravit autem (Rex David) consecrari antistitem Ecclesiæ Sancti Andreæ jam dictum dominum Robertum a piæ memoriæ Thurstino Eboracensi Archiepiscopo, sine professione vel qualibet exactione, salva duntaxat utriusque Ecclesiæ dignitate et sanctæ atque Apostolicæ sedis auctoritate. [Skene, 191.]

V. FORDUN, Supplem. VI. 24.-Sine professione, salvis utriusque Ecclesiæ dignitate et Apostolicæ sedis auctoritate.

A.D. 1128.—CHRON. DE MAILROS.-Cepit fundari ecclesia Sancte Crucis de Edeneburg.

a See David's charter in Munim. Eccl. S. Crucis, pp. 3-6, and Chron. S. Crucis, in an. foundation was of Augustinian Canons.

The

A.D. 1128 × 1153 (prob. c. 1128 or 1130). Foundation of the See of Brechina.

a The attestation of Samson Bishop of Brechin to the charter printed below from the Book of Deer is the earliest evidence of the existence

of this see. A charter of William I., A.D. 1165-1171, confirms a gift of King David, "Episcopis et Keledeis Ecclesie de Brechin "

(Reg. Episc. Brechin., I. 3): proving thereby both the date of the see in David's reign, and the fact that the Keledei there were not expelled but continued to form the Episcopal Chapter, at any rate for a time.

A.D. 1129 × 1153. Charter of David King of the Scots to the Abbey of Deer, securing it against lay exactions.

BOOK OF DEER, p. 95. - DAVID REX SCOTTORUM, omnibus probis hominibus suis, salutes. Sciatis quod clerici de Dér sunt quieti et immunes ab omni laicorum officio et exactione indebita. Sic in libro eorum scribtum est, et dirationauerunt apud Banb [Banff], et iuraverunt apud Abberdeon. Quapropter firmiter precipio, ut nullus eis aut eorum catellis aliquam iniuriam inferre presumat. Teste Gregorio Episcopo de Duncalldena, teste Andrea Episcopo de Cat[anesia], teste Samsone Episcopo de Bre[chin]; teste Doncado Comite de Fib [Fife], et Malmori d'Athotla [Athol], et ggillebrite Comite d'Eng: [Angus], et ghgillcomded: mac Æd:, et Brocin, et Cormac de Turbrüd [Turriff], et Adam mac Ferdomnac, et Gillendrias mac Mātni; apud Abberdeon.

a

Gregory succeeded Cormac as Bishop of Dunkeld A.D. 1128 × 1130. And Andrew of Caithness dates from about the same years.

Duncan was Earl of Fife from certainly A.D. 1139, and possibly A.D. 1129, to 1154. See above, p. 210, note ".

a

[FOUNDATION OF THE SEES OF ROSS AND CAITHNESS.]

Before A.D. 1130. Foundation of the Bishoprics of Rossa and of
Caithness b.

"Macbeth Rosmarkensis Episcopus'

attests David's charter to Dunfermlin with Robert of S. Andrew's, consecrated A.D. 1128, to which charter also Queen Matilda consented, who died A.D. 1130.

b "Andreas Episcopus Katanensis ' confirms a charter of David to Dunfermlin (of which Andrew had been a monk) granted with the consent of Queen Matilda (Reg. de Dunferm., pp. 5-7).

A.D. 1131, Nov. 29. Auxerre. Pope Innocent II. to the Bishops

York as your

of Scotlanda.

Obey Thurstin INNOCENTIUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI, universis Archbishop of per Scotiam Episcopis, Eboracensis Ecclesiæ suffraganeis, metropolitan. salutem et Apostolicam benedictionem. Æquum est, ut qui aliis preesse desiderat, suis prelatis subesse nullatenus erubescat; obedientia namque et humilitas sunt virtutum custodes, arrogans vero et inobediens indignationem Dei incurrit, et odiosus effectus a se proximi amorem repellit. Ceterum, sicut obedientes et humiles filii sunt et in Apostolice sedis gremio confovendi, ita e converso rebelles et elati ex districto rigore iusticiæ dignis sunt animadversionibus coercendi. Ut ergo debitus honor et iusticia ad integritatem singulis conseruetur, per Apostolica scripta vobis precipiendo mandamus, quatenus venerabili fratri nostro Turstino] Archiepiscopo, tanquam proprio metropolitano vestro, absque refragatione aliqua obedientiam et reuerentiam humiliter deferatis; et quemadmodum a predecessoribus nostris felicis memorie, Calixto, et Honorio, Romanis pontificibus, uobis mandatum est, ei irrefragabiliter pareatis. Dat. Altisiodori III. kalend. Decembris. (Reg. Alb. Ebor., P. I. fol. 52; MS. Cott. Cleop. C. IV. 19; W., I. 480, who mis dates it Nov. 22; and in Dugd., Mon. VI. iii. p. 1188, no. lvi.]

a See also above, p. 26.

A.D. 1131 or 1132. Grant to the Abbey of Deer in the diocese of
Aberdeen, with a gift to the Bishop of Dunkelda.

BOOK OF DEER. Gartnait mac Cannech acus Éte ingengillemíchel doratsat Pet mec Cóbrig ricosecrad éclasi Críst acus Petir Abstoil acus doColumcille acus

Gartnait son of Cainnech, and Ete daughter of Gille Michel, gave Pett mac Cobrig for (the) consecration of a church of Christ and Peter (the) Apostle, both to

[BISHOP OF MAN AND THE ISLES TO BE CONSECRATED AT YORK.]

doDrostan sér ónáhulib dolodib cónánascad doCormac Éscob Dunicallenn ínócmad blíádin rígi Da[bid]. Testibus istís, Néctan Escob Abb[erdeon], acus Léot Áb Brecini, acus Máledonn mac Meic Bead, acus Álgune mac Árcill, acus Rúadri mórmaer Márr, acus Matadin bríthem, acus Gillecríst mac Córmaic, acus Malpetir mac Domnaill, acus Domongart ferleginn Turbruad, acus Gillecolaim mac Muredig, acus Dubni mac Malcolaim. [p. 92, ed. Stuart.]

a This grant is of land near Deer, and therefore in the recently formed diocese of Aberdeen, but contains a grant also of certain dues from that land to the (also recently appointed) Bishop of Dunkeld, conjecturally on the ground of the connection of both Deer

the Isles.

Columcille and to Drostan, free from all the exactions, with the gift of them to Cormac Bishop of Dunkeld, in the eighth year of David's reign. Testibus istis, Nectan Bishop of Aberdeen, and Leot abbat of Brechin, and Maledonn son of Mac Be[th]ad, and Algune son of Arcell, and Ruadri mormaer of Marr, and Matadin the brehon, and Gillechrist son of Cormac, and Maelpetir son of Domnall, and Domongart ferleighin of Turriff, and Gillecolaim son of Muredach, and Dubni son Maelcolaim.

and Dunkeld with S. Columba. See Stuart, Pref. to Book of Deer, pp. liv, lv, c-ciii. It confirms also the history given above in p. 210 of the foundation of the see of Aberdeen. Leod abbat of Brechin occurs in other charters also (see Reeves, On the Culdees, pp. 43, 120).

A.D. 1131 × 1134(?). Olave King of the Isles to T[hurstin]
Archbishop of Yorka.

Consecrate our O[LAVUS] DEI GRATIA REX INSULARUM, T[urstino] Bishop, viz. of eadem gratia Eborac. Archiepiscopo, salutem et orationes in Christo. Fama sanctitatis vestre orbem terrarum circumquaque pertingens, quam et maiorum nostrorum insigne preconium et virtus vestra tum privatis tum publicis actibus illustris in abscondito latere non sinit, nos quoque non parum letificavit. Collaudamus igitur Regis Omnipotentis magnalia, gratias agentes Ei, quia magnificavit Dominus facere nobiscum; Qui nos super omnes vicinos nostros dignitate atque sanctitate exaltavit. De cetero significamus vobis, quod dominus abbas E. Furneseiensis cenobiib, a cuius finibus non longe per mare distamus, audientibus nobis famam religionis eiusdem loci, tripartita petitione persuasioneque nostra, iter quamvis arduum tamen confidenter ingressus, compensato itaque et itinerandi onere laborioso et labore super Ecclesia dilatanda fructuoso, Domino aspirante, ad nos usque pervenit. Denique et nostro decreto et plebis

[BISHOP OF MAN AND THE ISLES TO BE CONSECRATED AT YORK.]

consultu sancitum est inter nos, ut ex suis pontifex eligeretur, qui Christianitati per insulas gentium propagande preficeretur. Quapropter ad vos conclamamus, vestreque benignitatis gratiam humiliter imploramus, quatenus impositione manuum vestrarum ratum fiat quod communi diligentia tam provide procuratum est fieri, ad honorem Dei, et salutem animarum nostrarum; scilicet, ut Episcopus noster ad Episcopi gradum, sub auctoritatis vestre signaculo, pro Dei amore et nostri, quam citius fieri potest, promoveatur. Narrante nobis igitur domino abbate tam mira tamque sancta de vobis, dicenteque se nolle nec posse ad alium quempiam ire nisi ad vos patrem suum, gaudio magno repleti, pro universis gratias Deo nostro, prout potuimus, persolvimus. Valeat sanctitas vestra in Domino. [Reg. Alb. Ebor., P. III. fol. 58; Cott. MS. Claud. B. III. 1316; and in Dugd., Mon. VI. iii. p. 1186, no. xlvii.; and in Munch's edit. of the Chron. Mann. p. 76.]

[merged small][ocr errors]

Furness is mentioned in both letters and not Rushin, which latter was founded from Furness A.D. 1134 (Chron. Mann.). If this is so, the foundation of Rushin A.D. 1134, and the death of the Earl of Moray (whose son Wimund [see above, pp. 189, 190] pretended to be) in A.D. 1130, limit their date. The Chron. Mann, and Matthew Paris, in that case, ignore the Nicholas of these letters, who was probably not consecrated because Wimund was still living.

b et Furnesiense cenobium, MS. Cott.

A.D. 1131 × 1134(?). Olave King of the Isles to the Dean and Chapter

Labour to pro

cure the con

York.

of York.

Venerabili venerabilis et sancte Eboracensis Ecclesie Decano

secration of Ni- totique sancto fratrum Conventui, OLAVUS DEI GRATIA cholas, elected INSULARUM REX, quicquid contrarium malo, præter Bishop of the Isles, by the quidem (?) et fraterne dilectionis affectum. Fraternitatis Archbishop of vestre scripta diligenter intelligentes, que in eis continebantur animadvertimus; et de orationum communione et consortii vestri servicio, etsi gracias quas debemus solvere non possumus, tamen quas possumus incessanter soluere curamus. In omni ergo caritatis sollicitudine, ad honorem Dei et matris uestre Ecclesie dignitatem, quam diminuere sicut remur nequaquam debetis, attentius pensate, qualiter Nicholaum, electum nostrum, Archiepiscopi vestri per manuum impositionem consecratum, omni occasione et

« AnteriorContinuar »