Imágenes de páginas
PDF
EPUB

rum. Nos Nos igitur Hinricus dei gracia dominus Magnopolensis notum esse volumus tam presentibus, quam futuris, quod dilectus auus noster felicis memorie duos mansos iacentes in campo ville Eckholt contulit ecclesie Nyenborch cum omni iure et proprietatibus, vt eis plebanus ecclesie eiusdem et sui successores in perpetuum perfruantur, sub tali videlicet pacto, vt, quicunque fidelium in extremo vite sue constitutus sancte inunctionis sacramentum desiderauerit, siue diues, siue pauper fuerit, plebanus seu alius plebani vicem obseruans infirmo iniunctionem gratis plane et absque vlla commutatione sedulus amministret. Nos autem debitam et laudabilem ipsius aui nostri donacionem nequaquam irritare volentes, pactum, quod fecit, ratum habemus et districte precipiendo mandamus, quatenus per totam parrochiam sepedicte ecclesie matricularis Nyenborch, necnon et ecclesie O'deskerken, que edificata est intra terminos iam predicte ecclesie, tam a plebano, quam a parrochialibus firmiter obseruari; dignum quippe est, vt filia honestate gaudeat sue matris. Vt igitur factum hoc stabilitate et robore a successoribus non fraudetur, iussimus presentem litteram sigillo nostro et subscriptis testibus perhennari. Testes autem sunt: Theodericus plebanus [in] Nyenborch, Conradus plebanus in Lubow, Hinricus plebanus in Sterneberch, Gotschalcus notarius noster, Aluericus de Barnekowe, Helmoldus de Plesse, Theodericus Klawe, Benedictus de Rodenbeke, Hermannus Storm, milites nostri. Datum anno domini M° CC° LXX°, quarta feria in albis, per manum Gotscalci plebani in Pole.

Nach dem stark vermoderten und des Siegels beraubten Original-Transsumpte des Zutpheldus Wardenberg, Administrators des Bisth. Schwerin, d. d. Bützow, 1521, Aug. 17, im Kirchen-Archive zu Neuburg, aus dem Original-Transsumpte der Herzogin Katharine von Meklenburg, d. d. Farpen, 1431, Mai 12, worin es von dem Originale der Haupt- Urkunde heisst: ,quandam patentem litteram magnifici domini Hinrici bone memorie domini Magnopolensis, suo vero sigillo in filis sericis rubei videlicet et crocei coloris, vt apparuit, impendente sigillatam" Gedruckt in Jahrb. VII, S. 301.

1270.

1184.

Das Kloster Dünamünde verkauft die Dörfer Siggelkow und Krucen an das
Kloster Reinfeld.

Frater rater Thidericus dictus abbas de Dunemunde totusque conuentus ibidem vniuersis hoc scriptum visuris in perpetuum. Notum esse volumus tam presentibus, quam futuris, quod nos de pleno ac beniuolo consensu vendidimus domino Heinrico abbati et conuentui de Reynevelde villas duas Siklecowe et Crucen prope Parchem sitas cum curia nostra et molendino et omnibus ipsarum villarum attinenciis, sicut termini demonstrantur, pro septingentis et octoginta marcis Lubicensium denariorum. Jn cuius rei testimonium presentem paginam sigillo nostro duximus roborandam. Acta sunt hec anno domini M° CC LXX°.

Nach der unechten Ausfertigung im Haupt-Archiv zu Schwerin. An einem aus der Charte geschnittenen Pergamentstreifen hängt des Abtes von Dünamünde kleines, parabolisches, mit Firniss überzogenes Siegel, welches auch an Nr. 965 hängt, mit der Umschrift:

[SI]GILL'. ABBATIS. Dα. DVNαмVND [α]

Die Schrift stammt offenbar aus einer jüngeren Zeit, als aus dem J. 1270. Gegen die Echtheit redet ferner auch die ganze Form des Ausdrucks, welche weniger einer Verkaufsurkunde, als vielmehr nur einer kurzen Aufzeichnung aus der Urkunde entspricht. Dazu kommt, dass die letzte Zeile mit dem Datum (Acta sunt hec anno domini MCCLXX°) offenbar in jüngeren Zeiten, etwa um die Mitte des 14. Jahrh., hinzugeschrieben ist. Vgl. Bd. I, Vorr. S. XXXIII f., und Nr. 1185. Gedruckt in Jahrb. XIV, S. 277; auch in den Mittheil. der Gesellsch. für Gesch. der russ. Ostseeprovinzen III, S. 98, und in v. Bunge's Livländ. Urk.-Buch I, S. 532.

[ocr errors]

1270.

1185.

Gunzelin, Graf von Schwerin, und sein Sohn Helmold bestätigen dem Kloster
Reinfeld die vom Kloster Dünamünde erkauften Dörfer Siggelkow und
Krucen.

[ocr errors]

Guncelinus dei gracia comes de Zwerin et filius eius Helmoldus vniuersis hoc scriptum visuris in perpetuum. Cum ea, que racionabiliter a viris honestis ac religiosis ordinata fuerint, per nos merito debeant approbata confirmari, notum esse volumus vniuersis, quod dominus Thidericus abbas de Dunemunde ac suus conuentus vendiderunt domino abbati et conuentui de Reynevelde nostro mediante beniuolo consensu duas villas prope ciuitatem Parchem sitas, vnam, que vocatur Siklecowe, et alteram, que Crucen vocatur, cum curia et molendino, cum terminis et disterminacionibus, sicut distincti ab antiquo iacuerunt et sicut vadunt a piscina molendini in riuulum Sabele dictum, in alium riuulum, qui dicitur Siklecowe, et sic procedunt in Eldenam, cum omnibus suis attinenciis, siluis, pratis, pascuis, aquis piscariis, pro septingentis et octoginta marcis Lubicensium denariorum, quam vendicionem racionabiliter factam acceptam et ratam habemus ac tenemus, ac priuilegio nostro presenti fratribus de Reynevelde easdem villas integraliter ac proprie perpetuo possidendas assignamus et confirmamus cum omni vtilitate ac pleno iure, iudicio videlicet capitis ac manus et omni culparum correpcione, colonos ipsorum ab omni onere aduocacie, peticionibus et exactionibus penitus excipientes, sicut cetera bona sua in nostro dinoscuntur dominio possidere. Ne autem in posterum valeat calumpnia suboriri, presentem paginam sigillo nostro et sigillo filii nostri fecimus communiri. Actum anno domini M° CC° LXX.

Nach der unechten Ausfertigung im Haupt-Archiv zu Schwerin, welche den Schriftzügen nach der ersten Hälfte des 14. Jahrh. angehört. Vgl. Bd. I, Vorrede S. XXXIV. An dieser, wie an den beiden nächstfolgenden Urkunden, Nr. 1186 und Nr. 1187, hangen je zwei Siegel, nämlich

1) das auf der folgenden Seite unter Nr. 1 und zu Nr. 704 abgebildete vierte Siegel des Grafen Gunzelin, von dessen Umschrift an der vorliegenden Urkunde erhalten ist: S'. GVRCOLINI CO...IS. ZWARINENSIS

Meklenburgisches Urkunden-Buch II.

48

2) das unter Nr. 2 hierunter abgebildete, in der Form und Zeichnung gleiche Siegel, mit der Umschrift: S' [haL]MOLDI. αO@I[TI]S. ZWARINENSIS

[merged small][merged small][graphic][graphic][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][ocr errors][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed]

Beide Siegel sind fast ganz gleich und ohne Zweifel von einem und demselben Künstler gestochen. Vgl. über diese Siegel die Vorrede zu Bd. I, S. XXXIV. Das Siegel des Grafen Helmold kommt nur an der vorstehenden und den zunächst folgenden Urkunden vor; schon seit dem 28. Sept. 1270 führt er das dort abgebildete grosse, runde Siegel mit dem schreitenden Rosse. Gedruckt ist diese Urkunde nach dem Originale in Jahrb. XIV, S. 278; auch in den Mittheil. der Gesellsch. für Gesch. der russ. Ostsee prov. III, Riga 1843, S. 99, und in v. Bunge's Livländ. Urk.-Buch I, S. 53.

1270. März 19. Schwerin.

1186.

Gunzelin und Helmold, Grafen von Schwerin, entschädigen das Kloster Reinfeld für das Dorf Wendelstorf (bei Schwerin) mit 6 Hufen zu Consrade. Guncelinus et Helmoldus filius eius, dei gracia comites Zwerinenses, vniuersis hoc scriptum visuris in perpetuum. Omnis actus et opus quodlibet, quod ad futuram dirigitur posteritatem, necesse est sumopere priuilegiorum auctoritate et testium subscripcionibus roborari. Hinc est, quod ad noticiam vniuersorum volumus deuenire, quod causa, que vertebatur inter nos, ex parte vna, ac religiosos viros. abbatem et conuentum monasterii in Reyneuelde, ordinis Cysterciensis, Lubicensis dyocesis, ex altera, super villa Wendellestorpe, taliter est sopita et amicabiliter secundum estimacionem conuenientem compensata, quod nos

de pleno et beniuolo consensu vxorum, filiorum et aliorum heredum nostrorum pro eadem villa Wendellestorpe, que decem mansos continebat, sex mansos in villa Conradesrothe eisdem donauimus pleno iure, cum omnibus eorum attinentiis et pertinentiis, videlicet aquis, pratis, pascuis, agris et siluis, sicut alios tredecim mansos, quos in eadem villa sibi per concambium comparauerunt, possident, et sicut alia bona sua in nostro dominio possidere noscuntur, ita videlicet, quod in vniuerso decem et nouem mansos habeant in eadem villa perpetuo possidendos. Huius facti testes sunt: magister Mauricius canonicus Zwerinensis, Hogerus ca→ pellanus et Werenbertus notarius et alii quam plures. Jn cuius rei euidenciam presentes litteras conscribi fecimus et sigillorum nostrorum robore communiri. Datum Zwerin, anno gracie M° CC° LXX°, XIIII° kalendas Aprilis.

Nach der (wie in Bd. I, Vorr. S. XXXIV, bemerkt ist) unechten Ausfertigung aus der ersten Hälfte des 14. Jahrh., im Haupt-Archiv zu Schwerin. Die Siegel, welche an den grünen und rothen seidenen Schnüren hangen, die bei den unechten Reinfeldischen Siegeln oft vorkommen, sind die beiden zu der voraufgehenden Urkunde Nr. 1185 abgebildeten Siegel. Von den Umschriften ist erhalten:

[blocks in formation]

Gunzelin und Helmold, Grafen von Schwerin, schenken dem Kloster Reinfeld, mit Zustimmung des Bischofs Hermann von Schwerin, das Patronat und das Pfarrgut zu Uelitz.

Guncelinus et Helmoldus dei gracia comites Zwerinenses omnibus presens scriptum visuris in perpetuum. Si ad ecclesias et loca deo dicata benigne dirigimus aciem mentis nostre et rerum profectibus intendimus diligenter, non solum eterne retribucionis merita, sed eciam laudis premia consequimur temporalis. Vniuersis igitur, tam presentibus, quam futuris, cupimus esse notum, quod nos religiosorum virorum abbatis et conuentus monasterii in Reyneuelde, ordinis Cysterciensis, Lubicensis dyocesis, religiosam ipsorum vitam et conuersacionem laudabilem attendentes spemque bonam de ipsis habentes, quod apud deum in oracionibus suis memores nostri erunt, de solita liberalitatis nostre gracia et intuitu retribucionis eterne, pro salute quoque nostra et heredum nostrorum ius patronatus ecclesie Vliz cum dote ipsius, venerabilis patris nostri domini Hermanni Zwerinensis ecclesie episcopi ad hoc accedente consensu, donamus eisdem et transferimus in eosdem, ita quod presentacio eiusdem ecclesie ad memoratos abbatem et conuentum et eorum successores in perpetuum absque alicuius contradictionis obstaculo debeat pertinere. Jn cuius rei testimonium presentes litteras conscribi fecimus et sigillorum nostrorum appensionibus roborari. Datum Zwerin, anno domini M° CC° LXX., XIIII. kalendas Aprilis.

Nach der unechten Ausfertigung im Haupt- Archiv zu Schwerin aus dem 14. Jahrhundert. Vgl. insbesondere wegen der an grünen und weissen seidenen Schnüren hangenden beiden Siegel Bd. I, Vorrede S. XXXIV, und die Note zu Nr. 1185. Beide Siegel sind dieselben, welche an den beiden voraufgehenden Urkunden hangen. Von den Umschriften ist die erste ganz erhalten (vgl. die Abbildung zu Nr. 704 und zu Nr. 1185), von der zweiten: OMI..S. ZWARINENSIS

1270. März 25. Bisdorf.

1188.

Hermann, Bischof von Schwerin, sondert das Kirchspiel Uelitz von dem Kirchspiel Mirow ab und bestätigt dem Kloster Reinfeld das Patronat der Uelitzer Kirche.

Hermannus dei gratia Zwerinensis episcopus omnibus presentes litteras audituris salutem in domino. Justis petentium desideriis nos facilem conuenit prebere consensum et vota, que a rationis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Sane dilectorum in Christo nobilium virorum G. comitis Zwerinensis et Helmoldi filii eius precibus inclinati, iuste rei merito suadente, ecclesiam in Vliz cum duabus villis Lubesse et Vliz a matre ecclesia Mirowe eximimus, consensu et voluntate rectoris eiusdem ad hoc expressius accedente, cui predicti nobiles competentem refusionem reddituum diligenti estimatione prehabita fecerunt pro mansis quibusdam, duobus videlicet in dicta villa Vlitz et tertio in Lubesse, et pro ecclesiastica annona predicte ecclesie in dotem assignatis. Ciues autem predictarum villarum seu parochiani sepulturam et baptismu[m] paruulorum ac alia ecclesiastica sacramenta a sacerdote, qui prefuerit dicte ecclesie Vlitz, debent recipere, et non a plebano in Mirowe, qui de cetero et successores eiusdem in dicta ecclesia Vlitz et dote ipsius ac parochianis eiusdem nihil iuris sibi debent aliquatenus vendicare, nec etiam parochiani predicti aliquid ad edificia ecclesie Mirow ex debito conferre teneantur, nisi velint seu de ipsorum procedat libera voluntate. Preterea donationem iuris patronatus dicte ecclesie Vlitz, quam fecerunt predicti nobiles abbati et conuentui in Reinefelde, ordinis Cistertiensis, Lubecensis diocesis, sicut in litteris super hoc confectis, sigillis predictorum signatis dicitur contineri, prout prouide facta est, ratam et gratam habentes confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre exemptionis et confirmationis infringere seu ei ausu temerario contraire; si quis autem hoc attentare presumpserit, sciat se nostram indignationem modis omnibus incursurum. Datum Biscopstorp, in die annunctiationis beate Marie virginis, anno domini M° CC° LXX.

Nach einer Abschrift aus dem 16. Jahrh. im Haupt-Archiv zu Schwerin.

[ocr errors]

Vgl. Nr. 1187.

« AnteriorContinuar »