Imágenes de páginas
PDF
EPUB

DOCUMENTOS.

I.

Privilegio del conde D. Ramon y de Urraca su muger á favor de la iglesia de Santa Maria de Salamanca. Año de 1102.

In nomine sanctæ et individuæ trinitatis videlicet patris et fillii et spíritus sancti unius dei regnantis per cuncta secula seculorum-amen. Ego comes Reimundus una pariter cum uxore mea Orraca filia Adefonsis regis: Placuit nobis ut propter amorem dei et restaurationem ecclesiæ sanctæ mariæ salmantinæ sedis et propter animas nostras uel de parentum nostrorum; Vobis domino ieronimo pontifici et magistro nostro quatenus facerimus uobis sicut et facimus cartulam donationis uel ut ita dicam bonifacti. Inprimis dimitimus nobis illas ecclesias uel clericos de Zenmora et de salamantica cum tota illa dioecesis quæ hodie tenetis et in antea acquirere poteritis cum illas uillas quæ uos tenetis de me in prestamo ut maneant in uestra protestate ut nullus merinus uel saiones aut aliquem hominem iudicent eos, sicut usque modo fecerunt, sed maneant liberi in uestro iudicio ad iudicandum et ad distringendum quemadmodum continetur in libris canonibus ad iuste iudicandum. Et adhuc damus uobis ex omni tertia parte salamantinæ ciuitatis census que in nostra parte euenerit, ut tertia pars sit uestra in cuoqumque loco, uel quolibet modo eum reperire potueritis tam de portatico quam etiam de montatico, uel de calumniis aut de facinore, úel aliquo reatu qui in predicta urbe aliquo modo contigerit, aut de aliqua causa unde nos habuerimus aliqua glinantia tertia parte inde sit uestra pro remedium animæ nostræ et pro restaurationem supra dictæ ecclesiæ sanctæ mariæ. Insuper donamus uobis decimam partem nostrarum frugum, tam panis quam etiam omnis operis nostri. Et damus uobis illum barrium iusta illa porta que respicit at illum flumen in parte sinistra, ut populetis illum pro parte uestra, et fiat integrum barrium illum

ad domum sanctæ mariæ et uestrum uestrisque successoribus. Et adhuc damus uobis medietatem de illas azenias et de illas piscarias quæ nos aprendimus apud nos profluere in illo fluuio; et mediet atem de illos campos que accepimus per arare et per seminare cum ipsa almunia que est extra illum pontem tota integra. Damus et concedimus uobis hæc ut plantetis et ipsam ecclesiam secundum uestrum posse edificetis, sicut melius potueritis. Et alii homines hæc non permittimus nisi uobis tantum uel uestris uicariis atque allis episcopis qui in predictam ecclesiam ad regendum post uos uenturi fuerint; ita ut hunc nostrum factum plenam abeant firmitatem (a) per henni et secula cuncta. Et si aliquis homo uenerit contra hanc cartulam ad inrumpendum, quisquis ille fuerit, inprimis accipiant iram dei omnipotentis et filii et spiritus sancti, et in hoc seculo amittat proprias lucernas oculorum et fronte, et non uideat quæ bona sunt in iherusalem nec pax in iherusalem, sed cum iuda domini traditore sit particeps in eterna dampnatione; et pariat post parte uestra uel successoribus uestris quinquagenti libras auri purissimi; et qui hoc temptare presumpserit, quisquis ille fuerit, adimplere non possit. Facta kartula nostram die X. kalendas iulii, era MCXL. Regnum imperii adefonsi gratia dei rex in toleto, ipsius sedis sanctæ maria bernaldus archiepiscopus. Ego comes reimundus simul cum uxor mea orraca filia ildefonsi reges qui hunc certum (b) fieri iussimus propriis manibus nostris roborauimus atque signauimus atque ad aliis testibus qui subter adscripserunt firmare atque roborare precepimus et hic fuerunt. EGO COMES REIMUNDS. conf.—EGO ORRAOCA, conf.-froila comes, conf.-ego ¿armantariz?, conf.Anfonso nuniz, conf.-Bertraneus, conf.-Sanct Iago García, conf.(Y firman otros 21 mas).

Debajo de esta carta y en el mismo pergamino, leemos la siguiente confirmacion especial: Et hanc confirmationem subcriptam. Ego adefonsus imperator hispaniarum feci domino berengario salamanticensi episcopo et clericis suis, y añade:

EGO ADEFONSUS HISPANIARUM IMPERATOR supra dictos Raimundi et Urrache regine filius hoc donationem eos confirmamus et roboramus in cemora III idus aprilis eodem die quo fecerunt homenis cum meo filio raimundo barones de cemora. Era MCLXXIIII, eodem anno quo prius coronam imperrii in legio† ne accepi; me imperante in toleto, in legione, sarragoza, naiara, castella, galicia. (Está signada pelagius nt) y la confirmant: berengaria, imperatoris coniux.-Sancia, imperatoris germana. -Berengarius, salmanticensis episcopus.-Petrus, secobiensis.—Bernardus, ce

morensis.-Rodericus gomez, comes.-Rodericus martinez, comes.-Armengol, comes de urgel.-Comes gonsalues.-Euter ferrandez, maiordomus.—Almanrricus, alferiz.--Rodericus, ferrandez.

Privilegio de Fernando II á la Iglesia Catedral-1167.

(TRADUCCION).

En el nombre del Padre, del Hijo, y del Espiritu Santo. Yo don Fernando por la gracia de Dios, juntamente con mi mujer doña Urraca, concedo y confirmo para siempre jamás á la Santa Iglesia de Salamanca, y á vos el muy amado y Venerable Pedro, obispo della, y á todos nuestros sucesores para conservar vuestra dignidad, y por remedio de nuestras almas, y las de vuestros padres y abuelos, todas aquellas cosas que mi abuelo el conde don Ramon, y mi abuela doña Urraca, su mujer, asíntiendo á ello mi ilustre bisabuelo don Alfonso, concediendo á la prenominada Iglesia, tanto en su obispado, cuanto de lo que tocaba la hacienda del rey, es á saber: la tercera parte de los tributos de la ciudad de Salamanca como de quintos de calumnias, de portazgos, de montazgos, y por la tercera parte que cobrase desde la primera restauracion de dicha Iglesia, la concedo la décima de todas las peticiones, con todos diezmos de su propio trabajo, como lo determinó y se estableció, mi padre con don Berengario, obispo de esta ciudad; además concedo la tercera parte de la moneda perteneciente al fisco, y además la media parte de las haceñas y sernas con la almunia, sita á la otra parte de la rivera del Tórmes, que llega al rio Zurguen, con toda aquella parte que nos pertenecia de aquellas haceñas y baños y las aldeas de Tejares, y de Campo-Piedra, de Topas, San Cristóbal y San Pelayo, con el castillo de Almenara, que todo esto damos y concedemos á la misma Iglesia; las cuales villas las damos con todas las sernas, pastos, términos, y derechuras; y si algun homicida ú otro cualquiera delinquiese en esos campos que os doy, permanezca seguro de todos sus enemigos, y las dichas villas quedan libres por nuestra parte para siempre de fonsadera, de toda ofercion, ó peticion; y a ninguno sirvan sino al obispo de dicha Santa Iglesia de Santa María. Concedemos, tambien, que todos los clérigos del obispado de Salamanca estén libres de toda pena, de fonsado, de ofercion, de todo pecho, de toda facendera, y de todo servicio, que no harán sino

es á su obispo; tambien os concedo en la villa de Alba la décima de todos los rendimientos de penas, portazgos, montazgos, baños y haceñas, de sextas, peticiones y quintos, y esta escritura sea siempre firme y valedera, la que se hizo en la ciudad de Salamanca en el mes de Octubre de la Era de 1205 (año de 1167). La firma el rey, y la confirman Martin, arzobispo de Santiago. Martin, de Mondoñedo. —Juan, de Lugo.—Pedro, de Orense.Fernando, de Astorga.--Gonzalo, de Oviedo.--Juan, de Leon.Esteban, de Zamora.-Pedro, de Salamanca.-Suero, de Coria. -Conde de Pretio, mayordomo del rey.-El conde Urgel, gobernador de Extremadura.-Conde don Pedro, de Asturias.-Conde don Ramiro.-Conde don Rodrigo.--Fernando Rodriguez.Ramiro Ponce, alferez del rey.

Escritura de donacion al Cabildo y á la Iglesia de la Magdalena, de la órden militar de Alcántara. Año de 1202.

In dei nomine et ejus gratia. Notum sit omnibus hominibus tam presentibus quam futuris, quod ego Lombardus Medinæ et Albæ Archidiaconus, licet inmeritus, pro remedio animæ domine Stephani Albensis archipresbyteri, dono et concedo eclesiæ salmantinæ hereditatem quam predictus Archipresbyter in exitum vitæ suæ meo arbitrio, et dispositioni reliquit, scilicet: domus quas habebat iuxta ecclesiam S. Mariæ in Alba, et unam iugariam boum cum suis pratis, et domibus in Portello, et hortum in defessa, et tres arandadas et dimidiam boneæ vineæ, et duas rotas enceniarum minus una hera, cum additione hæreditalis centum aure ›rum, tali conditione adiectæ, quod canonici salmantini teneant duos sacerdotes cum duobus seruientibus in perpetuum, in ecclesiæ B. Mariæ Magdalenæ, quam ipse Archipresbyter construxit in domibus suis, qui singulis diebus singulus missas celebrent pro ánima eiusdem Archipresbyteri, et pro anima Gundisalui Episcopi Salamantini, et pro mea anima cum diem clauserimus extremum. Prædictam tamen hæreditatem, quandiu uixero mihi retineopos sidendam. Sed in signum donationis in die Anninersarij præfati Stephani, persoluam singulis annis quinque aureos episcopo salamantino in signum obedientiæ, qui licentiam celebrandi concessit imprædicta eoclesia B. Mariæ Magdalenæ. Post uero exitum uitæ meæ tota hereditas deuoluatur ad capitulum salamantinum: ita tamen quod cano nici salamantinæ ecclesiæ singulis annis prelibato episcopo, et eius successoribus X aureos soluant, et, pro ut superius dictum est,

« AnteriorContinuar »