Imágenes de páginas
PDF
EPUB

CXIII.

1250. 2. Mai. Bruck an der Leitha. Heinrich, der Schenk von Habsbach, beurkundet einen von der Frau Agnes von Sewenstein mit dem Abbte Berthold von heiligen Kreuz abgeschlossenen Vergleich wegen streitiger Gründe bei Wülfleinsdorf.

Ne, quod rationabiliter agitur, processu temporis a memoria mortalium elabatur, honestorum uirorum et scripture solet testimonium subuenire. Sciant igitur tam posteri quam presentes, quod, cum lis uerteretur inter dominum et venerabilem abbatem sancte crucis in Austria nomine Pertholdum et conuentum eiusdem loci ex una parte, et ex altera inter nobilem dominam nomine Agnetem de Sewenstein super quibusdam campis, pratis, siluis, ortis trans flumen, quod dicitur Leita, iuxta uillam Vvlfelinsdorf in parte Vngarie sitis, ego Heinricus pincerna de Habspach consentiente utraque parte decidi litem tali pacto, quod predictus abbas et conuentus persoluerunt memorate domine Agneti X. talenta wiennensis monete et eadem domina renunciauit omni iuri, quod uidebatur ibidem habere in predictis et etiam in arvndineto non (?) prenominato tam in iure dotali quam in pheodalibus et in non pheodalibus, exceptis hiis, que specificantur litteram per presentem, videlicet prato, quod dicitur Vronwis, dimidio et prato, quod dicitur Tevffenwis, dimidio cum lignis domui sue et pascuis animalibus suis necessariis, que debet diebus uite sue possidere, post mortem uero eius nec marito, nec liberis, nec aliqua occasione obstante debent hec omnia redire ad monasterium sancte crucis pleno iure. Et ut ista permaneant in posterum inconcussa, presentem paginam duxi sigilli mei munimine roborandam, hiis videlicet testibus adnotatis, domino Ottone decano de Newenburc, domino Henrico plebano de Pruke, domino Ottone de Haselowe, domino Alberto de sancta Petronella, domino Heinrico de Howenvelde, Sifrido de Chranicperch, Stuhsonibus Dietrico, Stephano et Vlrico, Rinderschinchone de Prellenchirchen, Scheuhone de Owe, domino Kalocho, Vbelmanno, domino Ottone de Lengenbach, domino Ottone de Enzinstorf, domino Irnfrido de Swabdorf, domino Pilgrimo de Willendorf, domino Diepoldo de Trvtmansdorf, domino Ottone milite de Vulflinsdorf, Retterio, domino Livpoldo de Entzinstorf, Sifrido de Medelico et fratre suo Livpoldo, domino Livpoldo de Winden, Metzelone, Gerungo de Arweitztal, Gebhardo de Finnddorf, Gerwico

sagitario. Heinrico de Altinberc, Eberhardo de Swabdorf, Volfingo de Trotmansdorf, Perhardo iudice, Rudolfo officiali, ciuibusque in Proke, Wolfgero Leberio, Selbgero, Wichardo in fossa et Rudolfo fratre suo, Huglone notario. Ego pincerna et Agnisa rogamus prenominatos, ut huius actionis testes sint nostri causa. Hec acta sunt in Pruke anno domini M: CC: L: VI: nonas Maji.

1250.

Original auf Pergament mit Siegel.

CXIV.

Conf. Nr. CII.

Berthold, Abbt von heiligen Kreuz, verleiht einen Hof zu Schmidbach einem gewissen Friedrich von Schmidbach nach Burgrecht.

In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Quoniam labente temporum curriculo necesse est exigente humane generacionis mutabilitate et temporis diuturnitate labencium hominum labiliorem memoriam obliuionis nubilo obfuscari, ne venture generacioni preiudicium aliquod ex nostra ordinacione possit aliquatenus generari, aut certa in dubium cedere ambiguitatis, memoriale rerum a nobis gestarum posteris sub presenti pagina exhibemus fideliter recolendum. Cunctorum igitur auribus presencium tenore declaramus, quod ego B. abbas sancte crucis et fratres eiusdem conuentus ordinis Cysterciensis curiam in Smidbach sitam, nostre congregacioni et ordini a Chunrado cognomento Holzman, qui diuina gracia inspiratus claustrali discipline vna nobiscum sub habitu monastice religionis militaturus se personaliter associans, intra cetera possessionem suarum predia iam dictam curiam pro anime sue salute et premio uite eterne libere condonauit, Fridrico de Smidbach sub annuali pensione secundum cursum et comunem consuetudinem iuris ciuilis contulimus possidendam, hac dumtaxat condicione adiecta, vt, si memoratus F. statutam pensionem vnam libram denariorum abbati et congregacioni in die Michahelis soluere distulerit vel contempserit, ipso facto prefata curia cum omnibus ad ipsam pertinentibus absque omni contradictione ad abbatis redeant iurisdictionem, nec ab eo, nec ab aliquo liberorum suorum aut amicorum, qui sibi hereditario iure canonice succedere possunt decetero repetenda. Vt autem vniuersa hec vigorem obtineant firmitatis scripta et gesta, sigilli nostri munimine roboramus. Actum anno domini M: CC: quinquagesimo.

Original auf Pergament mit Siegel.

Circa 1250.

CXV.

Heinrich der Schenk von Hausbach, Landrichter in Österreich, beurkundet, dass Dietrich, des alten Dietrich's von Himberg Sohn, der Abbtei heiligen Kreuz zum Ersatz für zugefügte Beschädigungen ein Lehen zu Paebesdorf durch seine Hand abgetreten habe.

Nos Heinricus pincerna de Habspach iudex prouincialis significamus omnibus intuentibus et audientibus presens scriptum, quod Diethricus filius antiqui Diethrici de Himperch monasterio sancte crucis super dampno, quod eidem monasterio intulerat, quod computatum fuerat ad ualorem XL talentorum, dedit pro satisfactione quoddam pheodum in Paebestorf situm, quod matris sue fuisse uidebatur, libere perpetuo possidendum, ita quod monachi dicti monasterii predicto Diethrico sex talenta et dimidium addiderunt. Insuper ipse Diethricus prefatum pheodum coram nobis eisdem fratribus resignauit, nosque ad hoc deputauit, quod huius donationis sue simus, quod uulgariter salman nuncupatur. Huius rei testes sunt, dominus Perhtoldus de Engelschalsuelde, dominus Ulricus de Hittendorf, Dietmarus iunior de Engelschalsuelde, dominus Wlfingus de Triwanswinchel, Wigandus iuuenis, Elbelinus de Mehsenberch, Arnoldus de Tobelico, Liupoldus pincerna de Chrumenowe, Mauritius de Prvke, Hugo notarius de Ponte et alii quam plures.

Original auf Pergament mit Siegel.

CXVI.

Circa 1250. Richter und Rath der Stadt Neustadt beurkunden, dass ihr Mitbürger Wernhard der Schmid und seine Hausfrau Bertha der Abbtei heiligen Kreuz ihren Weingarten zu Gumpoldskirchen auf ihrem Todfall vermacht hätten.

Nos Rudolfus iudex cum vniuersitate ciuium noue Ciuitatis vniuersos presens scriptum intuentes scire cupimus, quod vniuersi heredes Hugonis de Vösendorf pie memorie omne ius, quod in vinea Wernhardi fabri dicti Chregel nostri conciuis sita in monte Gumpolstchirchen habuerunt, dicto Wernhardo et eius vxori Perhte nomine uendiderunt pro decem talentis denariorum monete wiennensis tali condicione, quod prefatus Wernhardus et Perhta ipsius vxor iam dicta cum prefata vinea libere possent facere omne beneplacitum

ipsorum voluntatis. Adicimus etiam, quod supradictus Wernhardus et eius vxor Perhta prefatam vineam, si legitima causa eos non impedieret, pro remedio animarum suarum et etiam fraternitate fratrum sancte crucis claustro et conuentui sancte crucis post obitum ipsorum libere et perhenniter possidendam contulerunt. Et vt hec promissio firma permaneant in posterum litteras presentes sigillo comunitatis ciuium nostrorum fecimus roborari. Testes huius facti sunt isti, Wernhardus de Dreschirchen, Wernherus Vischle, Hermanus granarius, Alexander, magister Rudolfus, Eberhardus notarius, Polzilo carnifex et alii fide digni.

Original auf Pergament mit Siegel.

CXVII.

Circa 1250.

Hademar von Werd beurkundet, dass ein gewisser Eberan auf einem ihm auf seine Klage von den Landrichtern ausgeschriebenen Gerichtstage zu Tuln sein Recht auf gewisse Besitzungen zu Sunisbrunn, Damassel, Werk und Krizendorf nicht zu erweisen vermocht habe.

...

Notum sit omnibus, ad quos presens scriptum peruenerit, quod ego Hademarus de Werde iuratus protestor, quod Eberanus coram iudicibus prouincialibus, videlicet domino . . . pincerna de Habispah et domino H. de Lichtinstein talia proposuit contra dominam de Griphinstein, quod teneret quedam bona in Svnisprunnen, uillam damevzil et werk et uineas Krizindorf in suum preiudicium; dicebat, quod eadem bona sibi essent legata antequam predictam dominam duceret dominus Bertoldus et ei in dote essent assignata; quod probare uellet per testes ydoneos et fide dignos, super hoc petiuit sibi et domine diem et terminum assignari. Cum autem ipsis in Tulna fuisset terminus assignatus, non potuit per se ipsum nec per testes aliquos hoc probare, quia succubuit in hoc facto et ibidem sententiatus fuit, ne ipse ulterius supradictam dominam in aliquo molestaret; propter hoc ipsi presentem paginam contuli sigilli mei attestante (sic), huius rei testis sum et alii quam plures.

Original auf Pergament mit Siegelrest.

[ocr errors]

CXVIII.

1251. 21. December. Wien. Otakar, Herzog von Österreich und Steiermark, verkündet allen seinen Mauth- und Zolleinnehmern an der Donau und am Inn, er habe nach dem Beispiele weiland Herzogs Friedrich der Abbtei heiligen Kreuz die Mauthfreiheit für deren von Salzburg jährlich zu beziehendes Salz bestätigt.

O. dei gracia dux Avstrie Styrieque et marchio Morauie iudicibus ac theloneariis suis tam presentibus quam futuris in omnibus locis circa Danubium et Enum constitutis graciam suam. More Friderici ducis clare memorie bonis benefacere cupientes scire uos uolumus, quod abbati et conuentui de sancta cruce concessimus duo talenta salis de ligamine, quod uulgo schefpant dicitur, quod dominus noster Salzburgensis archiepiscopus dictis fratribus singulis annis conferet, ab omni exactione sint libera et secura. Vobis igitur precipiendo mandamus, ut de eodem sale in omni potestate nostra nichil exigatis, sed absque exactione transire secure et libere permittatis. Datum apud Wiennam anno domini M. CC: LI: in die sancti Thome apostoli.

Zwei gleichlautende Originale auf Pergament mit stark beschädigten Siegeln.

CXIX.

[ocr errors]

1252. 1. Jänner. Wien. Berthold, Bischof von Passau, befiehlt allen bischöflichen Mautheinnehmern zu Passau, an der Donau und am Inn, die Mauthfreiheit der Abbtei heiligen Kreuz für ihr von Salzburg zu beziehendes Salz nicht zu verletzen.

Berhtoldus dei gracia Patauiensis ecclesie episcopus iudicibus et mutariis suis presentibus et futuris tam Patauie quam et in aliis locis circa Danubium et Enum consistentibus graciam suam et omne bonum. Scire uos uolumus, quod dilectis in christo fratribus abbati et conuentui de sancta cruce in Austria concessimus, ut in omni possessionis nostre loco naues duo talenta salis de ligamine, quod Schefpant dicitur, deferentes singulis annis per Danubium descendentes ab omni exactione sint libere. Vobis ergo precipiendo mandamus, ne ab ipsorum nauibus dictos sales deferentes neque thelonium, neque mutam, nec de transitu, quod Wrvart appellatur, neque ullius iuris nomine quicquam exigatis aut exigi permittatis, et in sortem pensionis nostre, quidquid de nauibus supradictis uos recepturos speraueritis, nobis computetis. Si quis forte de Austria aut etiam de uectoribus

« AnteriorContinuar »