Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Chapues situm inter nemus religiosorum S. Symphoriani Heduensis et nemus dictum de Draceyo Sancti Lupi, quod dicitur desupra villam de Montreleio, ac nemus quod est supra pontem de Marmotin, quodam territorio intermedio, prout se extendit in longum ipsum nemus a dicto nemore de Marmotin usque ad terras nostras, que terre de Condemenes vulgariter appellantur, cum ipsius nemoris juribus, appenditiis et pertinentiis universis ab ipso conventu nostro et suis successoribus perpetuo habendis, tenendis, possidendis ac etiam expletandis tanquam sua propria pacifice absque contradictione aliqua. sibi per nos aut successores nostros super hoc de cetero facienda; transferentes de nunc in perpetuum in dictum nostrum conventum omne jus et omnem actionem et rationem quod et quas habebamus, habere poteramus et debebamus causa seu ratione qualibet in rebus predictis et qualibet ratione, dictum ac ipsum conventum investimus de ipsis corporaliter per traditionem presentium litterarum.

Item actum est expresse inter nos et dictum conventum nostrum quod dicte possessiones, ut premittitur, compensate et tradite ex nunc in posterum gubernentur per monachum dicti monasterii nostri qui in dictis locis per nos, ut predicitur, compensatis, seu eorum altero, edificaret, construeret aut aliqua acquireret de fructibus ipsarum rerum. Edificia et bona etiam mobilia locis appropriata seu deputata, causa instruendi, dicto nostro conventui in totum remanebunt, nec in talibus locis poterimus nec nostri successores poterunt jus aliquod petere vel habere. Sed si talis monachus haberet peculium aliunde in suo obitu latitatum, non destinatum ad

loca ipsa instruenda, illud nobis tanquam de nostro monacho remanet.

Item sciendum est quod quia nos abbas predictus, tam pro nobis quam pro predecessoribus nostris, usque nunc bene poteramus teneri dicto conventui in trecentis libris pecuniarum Turonensium et pro defectibus solutionum dictarum redeventiarum integre non solutarum -dicto conventui retroacto tempore, de quibus non poteramus per alium modum quam per hunc dicto nostro conventui satisfacere. Idcirco volumus quod in casu quo nos aut aliqui nostrorum successorum vellemus premissa impugnare de cetero, si hoc nobis licuerit, de consuetudine vel de jure, quod non credimus, nec facere vellemus quantum est in nobis cum facta sint ad nostrum et successorum commodum evidenter, non exaudiatur in aliquo, contradicere satagemus quousque dicto conventui satisfecerit integre de dictis suis trecentis libris, imo et super hoc eis omnis audientia in omni curia denegetur. Insuper nostre intentionis existit conventio, et merito servare inviolabiliter statuimus factum per nos et dictum conventum nostrum non est diu de non creando ex nunc aliquem novum monachum, quousque numerus eorum qui modo sunt sit redactus ad numerum triginta monachorum residentium in dicto monasterio et non ultra, et si quid contrarium fieret, quod absit, dictus conventus noster non tenebitur ad administrationem faciendam de suis redditibus per nos sibi compensatis, ut pertangitur, plusquam usque ad numerum triginta dictorum, sicut extat inter nos et ipsum conventum in factam conditionem hujusmodi expressius concordatum. Imo nos et successores nostri tenebimur ad sustentationem et admi

nistrationem illorum qui supererunt faciendam, quoad reduentias declaratas superius et ad alia quibus tenemur eisdem vel ad hec juxta dicti monasterii consuetudines hactenus observatas tenebimur.

Insuper et nostri successores etiam perpetuo tenebuntur, cum requisiti fuerimus per partem dicti conventus nostri, constituere jure cum conventu ipso procuratorem unum vel plures pro dictis rebus sibi per nos compensatis, ut premittitur, manu tenendo, et procuratorium sigillare nostro sigillo una cum sigillo ipsius conventus toties quoties ei opus fuerit et fuerimus super hec requisiti. Nos autem dictus conventus predicta nobis, ut predicitur, compensata et tradita ex causis predictis per dictum abbatem nostrum grattanter acceptantes pro nobis et successoribus nostris, ipsum dominum pro se suisque successoribus quittamus et absolvimus in perpetuum de nostris antedictis redeventiis ac de dictis arreragiis, sub conditione que dicta est, videlicet si predicta nobis compensata nobis et nostris successoribus remaneant perpetuo pacifice et quiete et non aliter. Et tenebimur nobismetipsis ministrare integre dictas redeventias antiquas de emolumento dictarum rerum nobis compensatarum, usque tamen ad numerum triginta et non ultra, coco etiam et physico nostris prout est fieri consuetum, dictumque dominum abbatem et successores suos tenere perpetuo super ipsis. Insuper nolumus nos abbas et conventus predicti, nec etiam intentionis nostre est aliqualiter, quod per has novas petitiones seu conventiones inter nos factas et habitas super premissis, ut premittitur, nec per presentes litteras confectas super ipsis, alia statuta aliasve ordinationes, consuetudines

per se facta seu facta per nos aut predecessores nostros salubriter et observata hactenus in dicto monasterio nostro infrangantur aliqualiter in toto vel in parte. Imo volumus ipsas et ipsa illesas et illesa in suo vigore perpetuo remanere. Promittimus etenim nos prefati abbas et conventus bona fide pro nobis et successoribus nostris, quos ad hec prout melius possumus obligamus, et sub voto religionis ac bonorum omnium monasterii nostri obligatione, premissa omnia firmiter tenere et observare, etc.

Acta sunt hec in supradicto capitulo, anno Domini M CCC XXXIV, indictione II, prima die mensis aprilis, videlicet die Veneris post Pascha, pontificatus Domini Nostri J. divina providentia pape XXII anno XVIII, presentibus, venerabili viro Marcho, cive Heduensi, domino Bartholomeo de Rupis, presbytero diecesis Viennensis, Guillelmo, filio quondam Joanneti Cogny de Sancto Martino, clerico, et Guillelmo filio quondam Guillelmi de Mota, domicello, testibus.

Et ego Stephanus Givendin de Hedua, clericus, sacra apostolica imperiali regiaque authoritate publicus notarius presentes litteras scripsi, etc.

CHARTE N° 113

Ordonnance des commissaires du duc de Bourgogne, révoquant les lettres de bourgeoisie accordées par les officiers du roi, au bailliage de Sens, à cinquante-trois habitants du bourg de Girolles, près Avallon, et les replaçant dans la condition de taillables et mainmortables où ils étaient auparavant (août 1335).

Nous, Jehan de Bourbon, clerc, chantre d'Othun, et

Raoul Gonain dit de Joy, conseiller du roi notre sire, commissaire député de par icelui seignour, sur des griex et oppression faite par les officiers dou roy des baillies de Sens et de Mascon en la duché de Bourgogne, et ès terres des religieux, nobles et autres subjets de la dite duché, faisons à savoir que comme le procureur de religieuses personnes l'abbé et couvent de Saint-Martin d'Othun eût proposé et maintenu par devant nous à certain jour, à Rogemont, contre Jehan Trouvé, prévost de Villeneuve-le-Roy, Germain fils, Jacot Galain, etc., de Girolles, tous justiciables des dits religieux, et leurs hommes taillables haut et bas à voulonté, desqueulx tailler et justicier, comme dit est, ils avoient esté en bonne saisine jusques au temps que le dit prévost les receut ès bourgeoisies, et qu'ils se désadvouèrent des dits religieux; disoient encore les dits religieux que le dit prévost leur avoit fait défendre et mettoit empeschement par l'occasion des dites bourgeoisies qu'ils ne justiciassent leurs ditz hommes, et qu'ils ne levassent ne prissent leurs tailles sur eux ne leurs autres rentes qu'ils avoient accoutumé de faire, en grand grief et préjudice des dits religieux. Mesmement quand selon les ordonnances, supposé que les dits hommes pussent être receus ès bourgeoisies, ils n'en devoient jouir comme ceux qui avoient parfait leurs devoirs à la dite Villeneuve selon les dites ordonnances, et requérait le procureur au nom des religieux que nous les dits hommes ostassions et extraissions des dites bourgeoisies, et que ils leurs fussent renvoyés à la condition qu'ils estoient au temps qu'ils s'avouèrent des dites bourgeoisies, et que ils s'étoient désavoués d'eux, et avec ce, que les lettres de bourgeoisie, de sauvegarde,

« AnteriorContinuar »