XCIX. Carta confirmationis domini Regis de capella castri de Cliderhou, de qua quidem capella plura instrumenta inuenientur in isto titulo supra.

DWARDUS Dei gratia rex Anglie et ffrancie et dñus Hibernie omnib3 ad quos presentes litere puenerint salutem. Sciatis quod cum nuper credentes ius ad collationem capelle de Cliderhou infra castrum de Clid. nos habere, eandem capellam dilecto clerico nostro Johanni de Wodehous dedissemus, et quanquam postmodo informati ostensis quibzdam coram nobis et consilio nostro in diuersis parliamentis nostris euidentijs fuissemus, quod capella predicta ecclesie de Whalleye, quam dilecti nobis in Cristo Abbas et conuentus de Whalleye in pprios usus tenent, annexa fuit ut de iure ecclesie sue predicte. Volentes ipsorum indempnitati pspicere in hac parte. Aduocationem capelle predicte de assensu consilij nostri prefatis Abbati et conuentui reddiderimus, necnon totum ius et clameum que in aduocatione illa habuimus eis et eorum successorib3 p nobis et heredib3 nostris remiserimus et quietuclamauerimus imppetuum. Volentes et concedentes p nobis et heredib3 nostris, quod prefati Abbas et conuentus haberent et tenerent capellam predictam cum suis iurib; et ptinentijs quibzcunq. sibi et successoribz suis ecclesie sue predicte annexam, sicut Petrus de Cestria quondam persona ecclesie predicte eandem capellam prefate ecclesie annexam tenuit, priusquam dicta ecclesia appropriata fuit, prout in literis nostris patentib3 inde confectis plenius continetur. Quidem tamen subsequenter pretendentes capellam predictam prefate ecclesie non fuisse annexam sed unum grossum et solidum p se non dependens aliqualiter ab eadem, sicque nos in redditione et remissione huiusmodi suggestione minus veraci expressa deceptos, ipsum Abbatem eo colore expensis varijs et laborib; grauib3 fatigarunt. Nos statui dicte domus, que multipliciter deprimitur hac de causa, recolentesq. de

quadam magna pecunie quantitate quam nomine finis facti recepimus, tempore quo dictis Abbati et conuentui literas nostras, de redditione et remissione predictis, concessimus memoratas, necnon ob deuotionem purissimam, quam ad Dei genetricem virginem gloriosam in cuius honore predicta ecclesia consecratur, et ad affectionem sinceram quam ad psonam dilecti nobis in Cristo fratris Joh. de Lindelay dicte domus Abbatis et sacre pagine pfessoris, suis exigentib3 meritis optinemus, considerationem habentes, volentesq. ipsorum securitati in premissis ppetue prouidere, redditionem, remissionem, et quietaclamationem predictas, ex dictis causis ac de gratia nostra speciali, necnon de communi consensu consilij nostri, et p finem quem idem Abbas iam fecit nobiscum, acceptantes, eas p nobis et heredib3 nostris prefatis Abbati et conuentui et eorum successorib3 concedimus, ratificamus, appbamus, et confirmamus, necnon totum ius et clameum ac etiam actionem que in aduocatione ac collatione capelle predicte, quam modo tenent, seu in eadem capella, vel ad eam, siue annexa fuerit siue non ecclesie supradicte, ex quibzcunq. titulo facto seu pcessub3, si qui p nobis quouis modo facti fuerint aut quib3cunq. euidentijs p nobis et iure nostro ubicunq. repertis vel reperiendis habemus ex abundanti et ex certa scientia, ut omnis futura radicitus tollatur impetitio, prefatis Abbati et conuentui et eorum successorib3 P nobis et heredib3 nostris concedimus, reddimus, relaxamus, remittimus, et quietuclamamus, imppetuum. Volentes et concedentes p nobis et heredib3 nostris quod ijdem Abbas et conuentus et eorum successores habeant et teneant capellam predictam cum suis iuribz et ptinentijs in usus pprios imppetuum. Ita quod nec nos nec heredes nostri actionem vel clameum cuiuscunq. iuris siue tituli versus ipsos Abbatem et conuentum ad capellam predictam seu aduocationem aut collationem eiusdem habere poterimus in futuris, sed inde penitus excludi volumus p presentes. In cuius rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso apud Westm. xj. die Maij anno regni nostri Anglie vicesimo, regni vero nostri ffrancie septimo.

Summaria* descriptio finium et limitum parochie de Whalleye, prout distinguuntur ab aliis parochijs conuicinis.

F

INES et limites inter parochiam ecclesie de Whalleye et

parochias aliarum ecclesiarum eidem ecclesie vicinarum sunt

isti. Videl. Incipiendo in occidente a parte boreali parochie de Whalleye, ubi aqua de Caldre cadit in aquam de Ribble, pcedendo versus orientem usq. ad locum ubi aqua de Rymyngden cadit in eandem aquam de Ribble, sunt limites inter parochias de Whalleye et de Mitton, Ebor. dioc. Et deinde ascendendo versus austrum orientalem p aquam de Rymyngden usq. in Twisleton-brok et sic p diuisas de Midhop usq. ad quandam quercum vocatam le Crokedhok in Addemargilhed protenduntur limites inter parochiam ecclesie de Whalleye et ecclesie de Gysburn, Ebor. dioc. Et a predicta quercu versus orientem usq. ad caput de Beuerker, ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie sancti Michaelis vocate le Gylkirk, Ebor. dioc. Et deinde pcedendo versus austrum usq. Poundeschagheued ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie de Thorneton in Crauen, Ebor. dioc. Et exinde versus austrum usq. ad Bernesetknarres ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie de Carleton, Ebor. dioc. Et exinde versus austrum usq. ad le Woluestones ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie de Kyldewyk, Ebor dioc. Et exinde versus austrum usq. ad crucem super calceam de Wycoluer vocatam le Waterschedles crosse ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie de Kyghlaye, Ebor. dioc. Et exinde

* This and the subsequent documents are evidently interpolations; they are written on the fly-leaf of the "title Whalleye," in a more modern hand than the rest of the MS. The exemplification of Pope Nicholas's taxation is written on the initial fly-leaf of the Coucher Book.

versus austrum usq. ad quandam intersectionem montis de Crowehull vocatam le Skarth sup Crowehull ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie de Bradeford, Ebor. dioc. Et exinde versus occidentem p le Wetherstones de Bulswyre, et sic ultra versus austrum p Stipesden usq. in aquam de Est Caldre ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie de Halifax, dicte Ebor. dioc. Et extunc p le Beterclogh et Schernyford usq. in aquam de Irwel et sic versus occidentem descendendo p eandem aquam usq. ad locum ubi torrens quidam vulgariter nominatus Couhopebrok descendit in dictam aquam de Irwel ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie de Rachedal, Lich. dioc. Et dehinc usq. ad descensum aque de Uggeden et sic versus occidentem borealem usq. ad quandem collem vocatam Uggelowe ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie de Bury, eiusdem Lich. dioc. Et ab illa colle usq. ad le Pikedlowe ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie de Bolton, eiusdem dioc. Et exhinc versus aquilonem p Knowesden et Hyndeburn usq. in aquam de Caldre et ulterius sequendo ipsam aquam usq. ad locum ubi illa descendit in predictam aquam de Ribble, que fuit prima diuisa, ptenduntur limites inter parochias ecclesie de Whalleye et ecclesie de Blakeburn.

Iste sunt mete infra quas Rectores ecclesie de Whalleye ratione ecclesie sue predicte pro libito solebant omni tempore anni venari, videlicet, incipiendo apud le Holpsclogh iuxta Twisilton usq. Downom, et sic p totam terram de magna Merlay et parua usq. Hasschaldene supra Penhulton, et sic p altam viam que iacet infra boscum de Penhulton et forestam de Penhull et sic ultra le Rugg in Kruseteclogh usq. aquam de Caldre.

Patentes domini Regis de taxatione temporalium monasterij de Whalleye facta anno xix. regni Regis Edwardi filij Regis Henrici in Diocesi Lichfeldensi.*

DWARDUS Dei gratia Rex Anglie et ffrancie, et dñus Hibernie, omnib3 ad quos presentes litere puenerint salutem. Constat nobis per inspectionem rotulorum de Scaccario nostro quod Abbas de Stanlawe anno decimo nono celebris memorie dñi Edwardi, quondam Regis Anglie, aui nostri, quo anno taxatio temporalium et spiritualium religiosorum et aliorum de Clerico Anglie fuit facta, habuit in diocesi Couentrensi et Lichfeldensi temporalia subscripta in villis et locis subscriptis, videlicet, apud Cadwallesheued, in decanatu de Mamcester, duas caracatas terre, que valent per annum xl. solidos, et de proficuo stauri ibidem per annum xl. solidos. Item apud grangiam de Mawynton, duas carucatas terre, que valent per annum xxx. solidos, et de redditu assiso ibidem per annum xxxiij. solidos, et de proficuo stauri ibidem duas marcas.

* This is an exemplification of so much of a well known document, the valor beneficiorum, or Pope Nicholas's taxation, as refers to the possessions of the Abbey of Stanlawe. The history of this document is, that in the year 1238, Pope Nicholas IV., to whose predecessors in the see of Rome the first fruits and tenths of all ecclesiastical benefices had for a long time been paid, granted the tenths to King Edward I. for six years, towards defraying the expenses of an expedition to the Holy Land; and that they might be collected to their full value, a taxation by the King's precept was begun in that year, and finished for the province of Canterbury in the year 1291, and for that of York in the following year; the whole being under the direction of the Bishops of Winton and Lincoln. This taxation of Pope Nicholas is an important document, because all the taxes as well as those paid to our Kings as those to the Pope were regulated by it, till the survey made in the twenty-sixth year of Henry VIII., and because the statutes of Colleges, which were founded before the reformation, are also interpreted by this criterion, according to which their benefices under a certain value are exempted from the restriction in the statute of the twenty-first of Henry VIII. concerning pluralities.