1. Franciscus de Ligno, admissus 22 martii 1496. 2. Johannes Eugenoy seu Eugnoy, admissus 31 augusti 1498. De eo vide supra, inter promotores Universitatis, n. 21. 3 et 4. Nicolaus de Castro et Petrus Van Hoerne, admissi 22 decembris 1498. 5. Sebastianus Wyts, admissus 23 septembris 1501. Vivebat adhuc 22 decembris 1521, ut liquet ex Actis Universitatis ad hanc diem «Lecta fuit supplicatio porrecta per Gregorium de Weert quj supplicavit recipj jn procuratorem coram domino rectore jn absentia suj magistri Sebastiani Wyts, ne cause eiusdem periclitentur. Cuius supplicatio fuit reiecta ». 6. Wilhelmus de Caverson, admissus in locum Nicholai de Castro 31 augusti 1507. De eo vide supra, inter secretarios Universitatis, n. 8. 7. Johannes Van Hove, admissus 22 decembris 1513. 8 et 9. Joannes Daems et Adrianus Boots, admissi 22 decembris 1514. 10. Gerardus de Palude, admissus 22 decembris 1518. Ad diem 31 mai 1518 legitur in Actis Universitatis: « Deinde supplicauit (deest nomen supplicantis) recipj ad officium procurationis jn curijs dominorum rectoris et conservatoris in locum magistri Ghysberti Waddinck pie memorie defunctj. Cujus supplicationem vniuersitas commisit domino rectorj et deputatis. Similiter lecta fuit supplicatio Gerardj de Palude servitoris eiusdem magistri Ghysbertj, quj similiter supplicauit recipj ad offitium procurationis jn locum dictj quondam magistri Ghysbertj suj magistri. Cujus supplicationem etiam domino rectorj et deputatis vniuersitatis commisit ». Gerardus de Palude admissus fuit 25 decembris 1518 ad preces cardinalis Wilhelmi de Croy, episcopi Cameracensis. Acta enim Universitatis ad hanc diem haec habent: «Lecta fuit supplicatio cardinalis de Croy porrecta jn favorem Gerardj de Palude, quj supplicauit admittj ad offitium procurationis jn curijs tam domini rectoris quam conseruatoris hujus vniuersitatis jn locum magistri quondam Ghysbertj Waddinck. Cuius supplicationj vniuersitas annuit. 11. Magister Johannes f. (filius?) Johannis Jacobj de Gandauo supplicauit etiam 22 decembris 1518 admitti ad officium procurationis; cujus supplicationem universitas commisit rectorj et deputatis assumendis. 12 et 13. Johannes Custodis et Johannes De Putler, memorantur in Actis Universitatis ad diem 31 maii 1522 : « Lecta fuit supplicatio Johannis de Putter qua supplicauit recipj ad offitium procurationis coram domino rectore, jn locum domini Johannis Custodis suj magistri quj contentus est et paratus sibj suum offitium procurationis coram dicto domino rectore cedere et dimittere. Super quo vniuersitas deliberans commisit examen dicti Johannis supplicantis super qualificatione domino rectorj et deputatis, et casu quo ydoneus reperiatur eundem admisit ». Les suppôts de l'Université. Hoc nomine censebantur omnes quocumque titulo Universitati subjecti seu adhaerentes. De iis scribit Paquot secutus Nicolaum Vernulaeum : De Academiae subditis seu, ut appellant, suppositis. « Academia, velut respublicae literariae, quemadmodum magistratus suos, ita et suum habet populum; atque in eadem urbe Lovaniensi quidam urbano magistratui, quidam academico parent. De illis sermo nobis nullus est; hos vero recensere operae pretium, ne quis ignoret ex quibus Academia coalescat. Varii eorum sunt ordines, qui Academiae nomine censentur. « Primo in ordine sunt quicumque academicis titulis insignes doctores, licentiati et baccalaurei cuiuslibet facultatis; ea tamen lege ut quae literariae professioni adversantur, nequaquam excerceant: non quaestores sint aliorum toparcharum, non vicorum praetores, non alio saeculari magistratu fungentes, multo minus mercaturam aut vilem aliquam artem exercentes. Qui autem urbis magistratum gerunt aut in ejus ministerio degunt, civitati, non Academiae, subjecti sunt. « Secundum ordinem constituunt quicumque scholares sive studiosi. Qui omnes Rectoris et Academiae subsunt imperio, seu nomen illi dederint, quod plurimum fit in aditu philosophici studii, seu libertate quadam vagentur. Nam quisquis Lovanium appulit, ut studiis operetur, Academiae subditus censetur. « Tertius ordo religiosorum est virorum, quorum coenobia Academiae unita, seu ut loquuntur, incorporata. Quarto ordine comprehenduntur typographi omnes, bibliopolae, librarii et quorum ars circa libros tantum, si ab Academia admissi ac probati fuerint. His omnibus sanctione academica prohibitum est, ne haereticorum libros aut typis excudant, aut alibi excusos vendant, ne adolescentum, quorum aetas 25 annorum nondum attigit, libros sine gymnasiarchae, in cujus schola degunt, consensu emant aut ad se quovis modo recipiant. Si in gymnasio non agant, constare de Rectoris voluntate aut ejus, cujus hospitio utuntur, si de academico sit senatu, debet. Qui secus faxit librorum jactura mulctatur, et Rector ad se recipit (1). Cum celebriora sunt Academiae comitia aut indictae supplicationes, solebant hi Rectorem togati praecedere. «Quinto ordini accensentur bedelli (2), notarii, procuratores et quicumque tribunalibus serviunt. Item collegiorum quaestores, ac demum Academiae nuntii. Habuit enim olim Universitas in provinciam unamquamque Belgicam, et ad primarias quasdam civitates, nuntium suum (3). Porro hi omnes Rectori jurant, fidejussorem dant, Academiae insignia gestant. Cum publicae et generales fiunt supplicationes, ante Rectorem gradiuntur, nisi ab urbe tum absint. «Sexti ac postremi ordinis sunt doctorum aut licentiatorum uxores superstites, si vitae genus maritis vita functis non mutent, neque commercia exerceant; omnium denique academicorum ministri et ancillae, quamdiu in eorum obsequio sunt, et mercaturam non operantur. (1) Voyez, au sujet des imprimeurs et des libraires de l'Université, ci dessus, pp. 431 svv. (2) Voyez, au sujet des bedeaux de l'Université, ci-dessus, p. 430. (3) Voyez, au sujet des messagers de l'Université, ci-dessus, p. 438. « Omnes vero omnium ordinum tunc primum academica libertate privilegiisque fruuntur, cum nomen Academiae dederunt, seu, ut vulgo, intitulati aut immatriculati sunt, Rectori solemni sacramento se obligarunt ac religionis catholico romanae professionem a Pio IV pontifice maximo. praescriptam, cui aliae deinde Pii V, Gregorii XIII, Innocentii X, Alexandri VII et Clementis XI constitutiones accessere, coram academico Rectore praestiterunt. » Quaecumque supposita privilegiis academicis fruebantur, atque ab Universitate contra omnes extraneos sedulo defen debantur. Sic, exempli gratia, exeunte seculo decimo quinto, ad tollendas exactiones, quibus supposita aliquoties vexabantur occasione jurium solvendorum pro administratione sacramentorum et missis exequialibus, initum fuit cum clero parochiali Lovaniense, in quo jura a suppositis his in casibus solvenda accurate definiuntur. Sequuntur hujus concordati tenor et quaedam documenta ad illud spectantia : Anno [xiiije] lxxij mensis augusti die vltima, in generalj congregatione vniuersitatis studij Louaniensis tenta et celebrata, prout moris est, in refectorio fratrum Heremitarum Augustinensium Louaniensium, reuerendus dominus rector inter alia proposuit ea que acta et concepta fuerunt per deputatos et conclusa in materia funeralium etc. que ibidem publice lecta et publicata fuerunt. Super quibus dominus rector conclusit ex vnanimj deliberatione omnium facultatum quod dicta auizata deberent tenerj et obseruarj et deinceps ad practicam in omnibus suis partibus ponj, reseruata tamen vniuersitatis potestate corrigendj, addendj et substrahendj, quando et quotiens vniuersitatj videbitur expedire. Insuper voluit vniuersitas quod dicta auizata deberent publicarj singulis curatis istius opidj et vnicuique copia ipsorum tradj. Sic signatum: ADRJ[ANUS] PETRJ. Super dubijs motis et ordinatione funeralium declarat vniuersitas intentionem suam in hunc modum : Jn primis intellexit vniuersitas quod pro taxa cuilibet in suo ordine data defunctus deberet habere libere suum locum, sepulturam et vestem secundum statum suum in ecclesia vel extra. Et quo ad illos in tribus primis ordinibus comprehensos possunt, et quilibet potest, eligere pro dicta taxa locum in ecclesia secundum exigentiam suj status, quia loca sunt inequalia. Et quo ad illos in quarto, quinto et sexto ordinibus comprehensos debent esse contentj de sepultura extra ecclesiam et in cimiterio. Si tamen aliquis ex eis elegerit suam sepulturam in ecclesia, ex tunc cum taxa sibj in suo ordine data dabit et soluet quatuor petros. Jtem quo ad articulum de exequijs fiendis pro qualibet etc. manet vniuersitas in eodem. Et casu quo exequie actualiter non fierent, desuper ordinat et declarat, ac distinctionem facit. vniuersitas inter personas iuxta ordines suos, sic quod pro anima defunctj etiam in omnibus ordinibus fiet vna missa; et habebit presbiter celebrans ab omnibus in primo et secundo ordinibus comprehensis pro huiusmodj missa et oblatione et candelis offertorialibus simul decem stuferos et non vltra; et pro cereis magnis, que verisimiliter circa feretrum fuissent posite, non soluant executores vel heredes vltra duos petros. Deinde de reliquis ordinibus, videlicet de tercio, quarto, quinto et sexto, soluant pro missa, oblatione et candelis offertorialibus simul, prout in septenario et tricenario ordi natum est, videlicet sex stuferos. Et quo ad candelas que circa feretrum fuissent posite, non soluant ipsi de tercio ordine vltra sex stuferos, et de sexto ordine vltra quatuor stuferos. Postremo vniuersitas dat illis, ad quos jura exequiarum supradicta spectant, optionem an velint manere in articulo. prout jacet, videlicet quod quisque erit astrictus ad faciendum fierj exequias. Et in casu quo executores, heredes vel apprehensores bonorum possent per viam juris contra talem procedere vel in modo dicte recusationis eligere moderationem et declarationem predictam quam absque contradictione interesse habentes in bonis defunctj soluere habebunt, et ad hoc bona defunctj semper obligata erunt. |