Diaconi eciam decem et octo sunt ibidem et sunt hii:d) diaconus cardinalis sancte Lucie in Septem Soliis, °) Penestrina f) decreto domini felicis recordacionis Bonifacii pape VIII. a) Xisti H. b) Eudosie E. c) Salbine H. E darauf Rubrik: tituli diaconorum cardinalium. d) et-hii fehlt H, in e) septem solii H. f) das folgende nur in EO mit der Ueberschrift: destructio civitatis Penestrine ac creacio seu erectio Civitatis-papalis. accedente fratrum suorum consilio deleta est et aratrum passa et sale seminata, nomen eciam eius abolitum et dampnatum ac dignitate episcopali et cardinali imperpetuum privata, quia favit scismaticis, videlicet dampnate memorie Jacobo et Petro de Columpna olim sancte Romane ecclesie cardinalibus; et per eundem dominum Bonifacium papam civitas ibi prope de novo constructa, cui Civitatispapalis nomen tradidit eamque episcopatus et cardinalatus dignitate decoravit, ut episcopus civitatis eiusdem esset sancte Romane ecclesie cardinalis; et ibi prefecit in episcopum dominum Theodericum, tunc tituli Sancte Crucis in Jerusalem presbiterum cardinalem. Isti sunt episcopi sub | Soranus h) Romano pontifice, qui non Fundanus sunt in alterius provinciaa) Gaietanus. constituti: Ostiensis b) Portuensis) Albanensis In Marsia: i) Furconensis, k) qui modo dicitur Aquilensis et sunt coniuncti1) 1) Marsicanus a) qui--provincia fehlt C. b) Hostiensis H, et Veletrensis v. a. Hand O. c) et s. Rufine von a. Hand O. d) fehlt HC. e) in C unter den Bisthümern des Herzogthums Spoleto. f) Signitius C. g) Ferentinus H. h) in C folgt hier Aquinas, welches Bisthum später in allen drei Hss, übereinstimmend als Suffragan von Capua erscheint. i) fehlt E. cinensis E. 1) nur in C. m) Adriensis und uniti nur in C. tinus E. 9) alias Civitatiscastellanensis E. die beiden Bisthümer getrennt an. k) Furn) TeaP) Zusatz uniti in C, E führt 4) nur in E. 1) Aquila wurde durch Alexander IV. 1257 Febr. 20 zum Bisthum erhoben und mit Forcone vereinigt (Potthast 16740). 2) Atri wurde durch Innocenz IV. 1252 Apr. 2 zum Bisthum erhoben und mit Penne vereinigt (Potthast 14 547). *) Die Gründung des Bisthums Montefiascone erfolgte durch Urban V. 1369 Aug. 31 (Ughelli, Italia sacra, ed, II, 1,976). Castrensis Suanensis Clusinus a) Perusinus Castellanus vel Civitatis Castelli b) Humanas Senogalliensis h) Fanensis Aretinus. Dominus Johannes papa Pesauriensis i) XXII. in diocesi Aretina fecit alium Forosinfroniensis episcopatum, qui vocatur Cortonen- Callensis b) ohne Zusatz H; hodie dicitur Civitatis - castelli E. e) in C folgt f) Ame c) so E als Randnote, O im Context. d) fehlt E, in ducatu C. Reatinus, das in H E als letztes unter den suburbicaren Bisthümern steht. liensis vel Amelinus C, Ameliensis E. *) Esinas vel Esinus C, Esinus E. h) Senogaliensis E, Senegall. C. i) Pensauriensis CE. k) C hat statt dessen folgendes: In Romandiola: archiepiscopatus Ravennas hos habet suffraganeos: Ariminensem, Feretranum, Imolensem, Cesenatensem. 1) Milentanum C. n) Lipar. C. °) fehlt H, Miletensem C. m) Cath. E. 1) Bulle vom 19. Juni 1325 (Bull. Rom. Ed. Taurin. 4, 313). unter Reggio. 2) Vgl. tembris anno tercio locum Nicotire Gerantinum 1) canonicorum computato archidiacono Archiepiscopatus Consanus siones et redditus mense archiepis- Archiepiscopatus Acheroncopalis ibi existentes donavit nove tinus hos habet suffraganeos: ecclesie predicte, cui casalia et teni- Potentinum menta loci predicti pro diocesi assig- Tricaricensem navit. a) Caracensem C. c) Oppen. id est Oppidanum C. Venusinum b) Crotocensis vel Crotroniensis id est Curtona C. f) Miletensis est domini pape C, fehlt E. in O im Context. h) Bisignanensem et sancti Marci exemptum C, nach suffraganeum episcopatus sancti Marci E. C, nur Ebriacensem H. lensem. 1) Geruntinum C. dem Zusatz de Lombardis. i) Ebriacensem vel Ebriaticensem k) in E von a. Hand zum Schluss beigefügt Strangun) Maranensem H. o) E mit m) fehlt H. 1) Vgl. o. unter Messina. Bonifacius papa VIII. Der lapsus calami wird völlig klar aus Ughelli, ed. II. 9,413, der sich auf die betreffende Bulle im Register Bonifaz' IX. beruft. Damit stimmt auch, dass die Eintragung in C fehlt, in E nur als Nachtrag von anderer Hand und erst in O im Context erscheint. a) Angloriensem H. sem E, Ostunensem O. dictum E. f) Botonensem C. h) Botontinum C, Betrecensem O. vensem C, Menerbinensem E. 1) Polignianensem H, Poliganensem C. m) Catherinensem E. n) C statt dessen exempti. o) Telesinum C. P) Aliphanum vel Aliphiensem C, Aliphanum H. q) Montiscorvinensem C. r) Avellinum E. s) Asculanum vel Asculensem C. t) Torlibulensem H. u) vel Vulturanum C. v) Alarniensem alias Alarinum E. w) Florentinensem E. b) Castellanatensem E. c) Hostunensem C, Istunend) Galipolitanensem vel Galipolitanum C. e) alias g) Rubensem vel Tinum H, Rubensem E. i) vel Cupersanum C. k) vel Mener 1) Vgl. darüber Fabre, Le Liber Censuum de l'église Romaine 31, A. 1. |