Fragmentum Cronicon Clusini Monasterii, auctore Willelmo Monacho *. In Italia finibus mons quidam extat insignis, qui vulgari nomine, sed non vulgari errore aut casu Phirchirianus, id est ignis domini dicitur, ob angelorum, ut reor, ibi futuram præsentiam. Supremo cacumine beati Michaëlis arcangeli extat ecclesia. Erat quidam Ravennas nomine Joannes, cognomine Vincentius, vir miræ simplicitatis ac spiritualis intelligentiæ gratia adprime ornatus, qui in genitali quidem solo episcopali fertur functus dignitate; sed solitariæ vitæ ardore inflammatus, multis provinciis perlustratis, in montem, qui Caprasius dicitur, prædicto monti a parte septentrionali appositum se se reduxerat. Ab illo itaque tempore sanctus eremita Joannes usus cellula juxta posita, montem solus incolere cœpit. Amizo tunc Taurinensis episcopus, per idem tempus Othone juniore Augusto, * Ex lib. 47, n. 4 de Schedis Baluxianis. quidam nobilis, Hugo nomine, ex Arvernensi comitatu cum propria uxore...... Emensis igitur longioris viæ spatiis, cum boni desiderii plenus una cum uxore suisque Segusiam venisset, tunc vovit cœnobium sancto Michaëli arcangelo construere, si curari mereretur. Ascensis ergo diluculo vehiculis, Hardoini marchionis curiam quæ xu tantum millibus in castro Avilliano tunc aberat, celeriter adeunt, eumque cum uxore inveniunt; adventus causas exponunt, et licentiam construendi cœnobii in memorato multoties loco petunt, ea videlicet ratione, ut gloriosus Marchio quantum auri vellet vel argenti, mulorum ceterorumque vehiculorum, quæ adduxerant, maximam copiam benigne reciperet, et locum ab omni sua, pro heredorumque suorum sæculari potestate scripto judiciali solveret: quatenus in posterum Deo inibi servituris, a cunctis quæ sæculi potestatibus vel ex debito, vel ex tenore fiunt, expedita libertas conditionibus esset. Liberalissimus princeps libenter annuit. Aderat ibi quidam natu domini vir religiosus ordinis monastici, nomine Atvertus, qui in Litzatio monasterio abbatis prius officio functus, atque ab hoc a contrariis sanctæ Religionis expulsus, tunc a liminibus Apostolorum regressus, in eodem loco ubi Hugo, per aliquot dies fuerat hospitio remoratus. Præfatum ergo virum religiosum Atvertum multis precibus vincit Hugo et relictis quantum ad præsens, ut peregrinus poterat, necessariis ei locum committens, citius rediturus ad sua cum gaudio rediit. Exinde vir deo plenus Atvertus omnia plena devotione satagens, opportuna monachis ædificiola secundum situm loci, nam scopulis asperrimus erat cœpit construere. Tempore constituto sicut promiserat Hugo rediit, et omnibus necessariis impensis ad perficiendam ecclesiæ fabricam datis, iterum ad præfatum marchionem transitum fecit, et ab eo, sicut et prius dato prætio, villulam contiguo loco nomine Clusam, et ædificandis villulis congruas terras nihilominus contiguas aquisivit. Ut autem libertatis loci pro qua sategebat scrupulus omnino nullus inesset, Taurinensem pontificem, qui Amizo dicebatur, adiit et oblatis quæ tantum virum decebant muneribus, cunctis iterum locum solvi conditionibus cum anathematis etiam interpositione favorabiliter impetravit. Indeque Romam profectus omnium prædictarum sponsionum tam pontificis, quam marchionis tenores, omnemque sui operis ordiens historiam Papæ Sylvestro retulit, et ejus ad præsens Principis Apostolorum auctoritate, postea vero imperatoriæ majestatis corroborari locum litteris et nomine fecit, ne áutem aliqua dubietas ex his quæ relata sunt in cordibus fidelium possit oriri, testis est prædicti Hugonis filius Mauricius, testis et ipsa familia. Igitur venerabilis Papa Nicolaus, quod nomen victoriam populi nimirum catholici sonat, narrationis hujus ordiendæ laudator et præceptor extitit, ut cunctis legentibus innotesceret, prædicti loci curam specialiter ad Sedem Apostolicam pertinere. Anno igitur DCCCCLXIV Incarnationis Dominicæ constructis, ut fertur, in eodem loco feliciter officinis cœnobialibus, prout erat possibile, cum ille vir illustris Hugo in armis strenuus sed in dei rebus circa finem magis devotus, locum quem, sicut supra retulimus, pretio sibi ut proprium vendicaverat, et Apostolica auctoritate seu præceptis regalibus munierat, abbati duntaxat ac monachis habendum tradidisset, postquam etiam s. Joannes eremita, nec non et beatæ memoriæ Atvertus abbas migrassent ad Dominum, successit ei in regimine, fratrum consensu et electione, vir simplicitatis et prudentiæ merito. Benedictus nomine. |