1762, werd pastoor van Meerle op 14 Januari 1799 en overleed op 8 October 1840. Zijn grafzerk, in vorm van kruis, buiten tegen de kerk, meldt het volgende:

Jacobus LAMBREGHTS, geboren te S.-Lenaarts op 23 April 1802, priester gewijd op 25 Januari 1826, onderpastoor te Rijkevorsel in 1827, almoesenier op de Colonie te Wortel in 1834, pastoor te Meerle op 23 December 1840, overleed aldaar op 3 November 1864. Zijn grafschrift, buiten tegen den muur der kerk, luidt:

Petrus Joannes MERTENS, geboren te Capellen op 17 October 1820, priester gewijd op 20 September 1845, onderpastoor van Esschen op 22 September van 't zelfde jaar, kapelaan te Meersel op 30 September 1854, pastoor te Meerle op 24 December 1864, overleed op 29 December 1883. Zijn grafschrift meldt: D. O. M.

Ter zaliger gedachtenis

van den eerw. heer

P. J. Mertens

pastoor te Meerle

overleden den 29 Xber 1883

stichter van de kloosters
der Ursulinnen

en der Broeders van Bermhertigheid
R. I. P.

Ernestus Eugenius CAYETAN, geboren te Capellen op 10 Juni 1842, professor te Hoogstraten op 27 Augusti 1866, priester op 22 September daaropvolgend, pastoor van Meerle op 20 Juni 1884, 't zelfde in 't gasthuis te Lier in 1891, overleed aldaar op 17 Januari 1893.

Petrus Martinus LIEVENS, geboren te Bel (Geel) op 18 September 1853, priester op 21 December 1878, onderpastoor te Meerle op 28 April 1879, werd pastoor aldaar op 25 April 1891. Eenige kapelanen van Meersel en onderpastoors van Meerle. Gerardus Schoeff was kapelaan van Meersel reeds in 1603 en was dat nog in 1608 (1).

Jacob van Helmond, onderpastoor te Rijsbergen, alwaar hij verbleef en ook de missen van zijne kapelrij van Meersel deed, wordt vermeld van 1613 tot 1627 (2).

Stephanus (?), kapelaan te Nieuw-Moer, wordt genoemd in 1637 (3).

Joannes van Meulenberch werd benoemd op 6 November 1643 en overleed in 1658 (4).

(1) Kerkvisiten, I, 1603, 1608. (2) Ibid. 1613-1627.

(3) Ibid. 1637.

(4) Ibid. 1643-1658; DE RIDDER, 195. Met Joannes van Meulenberch beginnen de eigenlijke onderpastoors van Meerle.

Nicasius van Coeckhoven werd aangesteld op 1 October 1658 en gaf zijn ontslag in 1663.

Jacob Sprangers werd aangesteld op 21 Mei 1663, overleed op 12 April 1701 en werd in de kerk van Meerle begraven. Antonius Verheyen werd benoemd op 7 Juli 1701 en bleef tot in 1706.

Antonius van Heyst werd aangesteld op 10 December 1706 en pastoor te Meerle op 23 Juni 1716. (Zie boven onder de pastoors).

Antonius Wachtmans werd aangesteld op 9 Juli 1716 en overleed in 1729.

Winandus Alewyns werd aangesteld op 15 Februari 1729 en werd pastoor te Oosterhout in 1741 alwaar hij in 1763 overleed. Antonius Bogers was kapelaan van 1741 tot 1769.

Adrianus Dingemans was kapelaan van 1769 tot 1804. Tijdens de Fransche Revolutie namen beurtelings zijne plaats in, van 1794 tot 1796 pater Franciscus Salesius der Capucienen, en in 1803 de eerweerde heer De Roover, later beurtelings onderpastoor te Grobbendonk en deken te Lier.

Antonius van Roy was onderpastoor van Meerle van 1804 tot 1830.

Joannes Franciscus Renders, geboren te Turnhout op 30 April 1805, priester gewijd op 17 Augustus 1828, werd onderpastoor te Meerle op 8 April 1830, ging in dezelfde hoedanigheid over naar Wechelderzande op 11 October 1847 en overleed aldaar op 4 April 1889.

Cornelius Josephus De Bie, geboren te Tongerloo op 20 Augusti 1805, priester op 22 December 1832, onderpastoor te Grobbendonk op 6 April 1833, 't zelfde te Meer in 1847, werd pastoor te Merxplas op 24 December 1862, alwaar hij overleed.

Franciscus Guillelmus Schevelenbos, geboren te Hoogstraten op 5 Januari 1836, priester op 20 December 1862, onderpastoor te Meerle op 8 Januari 1868 en kapelaan te Deurne in 1879. Petrus Martinus Lievens (zie boven) die onderpastoor was van 28 April 1879 tot 25 April 1891 en

Franciscus Bastiaens, geboren te Geel op 1 September 1867, priester gewijd op 3 Januari 1892, onderpastoor te Meerle op 27 Januari van hetzelfde jaar.

OORKONDENBOEK

der abdij van S.-BERNAARTS op de Schelde

UITGEGEVEN DOOR DEN

E. H. P. J. GOETSCHALCKX

en Dom BENEDICTUS VAN DONINCK.

33.

De paus Gregorius IX neemt de abdij van S.-Bernaarts onder zijne bescherming en schenkt haar eene geheele reeks voorrechten.

10 Juni 1240.

Gregorius, episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis abbati monasterii de loco sancti Bernardi ejusque fratribus tam presentibus quam futuris regularem vitam professis in perpetuum.

Religiosam vitam eligentibus apostolicum convenit adesse presidium, ne forte cuiuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito revocet, aut robur, quod absit, sacre religionis infringat. Ea propter, dilecti in Domino filii, vestris iustis postulationibus clementer annuimus, et monasterium de loco sancti Bernardi, Cameracensis diocesis, in quo divino estis obsequio mancipati, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo monasticus, qui secundum Deum et beati Benedicti regulam atque institutionem Cisterciensium fratrum, a nobis post concilium generale susceptam, in eodem monasterio institutus esse dinoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter observetur. Preterea quascumque possessiones, quecumque bona idem monasterium impresentiarum iuste ac canonice possidet aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis iustis modis, prestante Domino, poterit adipisci, firma nobis nostrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus hec propriis duximus vocabulis exprimenda. Locum ipsum, in quo prefatum monasterium situm est, cum omnibus pertinentiis suis de Vrimde, de Millenghem, de Bruchem et de Ouden, terras, possessiones, domos, prata, pascua, molendina et nemora, cum omnibus pertinentiis suis, que omnia

nobilis vir Egidius Bertholt, monasterii vestri fundator, contulit intuitu pietatis monasterio antedicto; possessiones, domos, prata, molendina et redditus, que habetis in loco, qui Westmalle vulgariter nuncupatur, cum omni allodio ad eumdem locum spectante et pertinentiis suis, silvam que Hodunc dicitur, de Westmalle et de Wisplar decimas, terras et silvas cum pertinentiis earumdem cum pratis, vineis, terris, nemoribus, usuagiis et pascuis in bosco et plano, in aquis et molendinis, in viis et semitis et omnibus aliis libertatibus et immunitatibus suis. Sane novalium vestrorum que propriis manibus aut sumptibus colitis, de quibus aliquis hactenus non percepit, sive de ortis et virgultis et piscationibus vestris, vel de nutrimentis animalium vestrorum nullus vobis decimas exigere vel extorquere presumat. Liceat quoque vobis clericos vel laicos, liberos et absolutos, e seculo fugientes, ad conversionem recipere et eos absque contradictione aliqua retinere. Prohibemus insuper ut nulli fratrum vestrorum, post factam in monasterio vestro professionem, fas sit sine abbatis sui licentia de eodem loco discedere, discedentem vero absque communium litterarum vestrarum cautione nullus audeat retinere. Quod si quis forte retinere presumpserit, licitum vobis sit in ipsos monachos vel conversos regularem sententiam promulgare. Illud districtius inhibentes ne terras seu quodlibet beneficium, ecclesie vestre collatum, liceat alicui personaliter dari sive alio modo alienari absque consensu totius capituli vel maioris aut sanioris partis ipsius. Si que vero donationes vel alienationes, aliter quam dictum est, facte fuerint, eas irritas esse censemus. Ad hec etiam prohibemus, ne aliquis monachus sive conversus, sub professione vestre domus astrictus, sine consensu et licentia abbatis et maioris partis capituli vestri pro aliquo fideiubeat, vel ab aliquo pecuniam mutuo accipiat ultra summam capituli vestri providentia constitutam, nisi propter manifestam domus vestre utilitatem. Quod si facere forte presumpserit, non teneatur conventus pro hiis aliquatenus respondere. Licitum preterea sit vobis in causis propriis, sive civilem sive criminalem contineant questionem, fratrum vestrorum testimoniis uti, ne pro defectu testium ius vestrum in aliquo valeat deperire. Insuper auctoritate apostolica inhibemus ne ullus episcopus vel quelibet alia persona ad sinodos vel con