Imágenes de páginas
PDF
EPUB

2. Col.

quicquid etiam in siluis pratis agris aquis noualibus cultis uel incultis quolibet iusto titulo possidetis uobis nichilominus confirmamus. Decimas sane laborum tam uinearum quam agrorum quos propriis manibus vel sumptibus colitis aut etiam de animalibus aut nutrimentis uestris dare non cogamini cuiquam easque a uobis exigi apostolica auctoritate prohibemus. Consecrationes quoque altarium uel basilicarum ordinationes monachorum qui ad sacros gradus fuerint promouendi a dyocesano suscipietis episcopo si tamen katholicus fuerit et gratiam atque comunionem apostolice sedis habuerit, eaque uobis gratis et sine prauitate exhibere uoluerit, alioquin licet uobis catholicum quemcumque malueritis adire antistitem qui nostra fultus auctoritate quod postulatur indulgeat. Decernimus ergo vt nulli omnino hominum liceat prefatum monasterium vestrum temere perturbare, aut eius possessiones auferre vel abla as retinere minuere sev quibuslibet molestijs fatigare sed omnia integra conseruentur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica secularisue persona hanc nostre constitutionis paginam sciens contra eam temere uenire temptauerit secundo tercioue comonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat reamque se diuino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sanctissimo corpore ac sanguine dei et domini nostri redemptoris Iesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districte ultioni subiaceat. Cunctis autem eidem venerabili loco sua iura seruantibus sit pax domini nostri Iehsu Christi quatenus et hic fructum bone actionis percipiant et apud districtum iudicem premia eterne pacis inueniant. Amen. Datum Laterani per manum Aymerici sancte romane ecclesie dyaconi cardinalis et cancellarii iiij. kal. Marcij. Indictione iij. Incarnationis dominice anno m. c. xxxviiij. pontificatus vero domni Innocencij secundi pape anno vndecimo.

Expositio huius priuilegij in theotvnico.

1. Col.

Wier bischolf Innocentius der ander ein diener der gotes diener empieten vnserm lieben svn in christo apt Hermann des chlosteres vnserr frowen sand Mareien von Zwetel vnd seinen nahvoligern, di recht vnd redleichen nah im zv epten gesazt werdent, vnsern grvz ewichleich vnd der zwelefpoten segen. Wand wier gesazt sein in der hoeh vnd in der beschoewe des pæbstleichen stveles, so fveget vns daz wol, daz wier trahten daz geistleicher levt rveb vnd rest sei vnd wand vnser chranchait groez ist so bedverf wier dest merer geistleicher levt gepet vnd dar-2. Seite vm vnd dvrch di genad dv lieber svn in got apt Herman lein pet die erhoer wier gvetleich, vnd daz chloster sand Marein ze Zwetel dem dv mit gotes helfen vor pist vnd verrihtest, das enphah wier in den scherm des gveten vnd des seligen vnd des heiligen sand Peteres, vnd warnen vnd bestetigen iz mit der oerthabvng diserr hantfest vnd setzen daz swaz daz selbe erber goteshavs aigens vnd gvlt hab, oder swaz iz nvetzes hab nv reht vnd redeleich azan an diser zceit besezzen, oder noh her nah von der verhancnuesse der bischoelf oder von der miltichait der chvnig oder anderr güeten levt oder mit swelicher rehter gewingvng daz sei, daz selb chloster iht gewinnen mvg daz selb bestetig wier dier ewichleich vnd deinen nachvolgern vnder anderm aigen, daz daz selbe chloster nv hat so nenne wier daz mit namen, daz sind des ersten di hoef di her nah benant sint, datz ist Gæizrvkk, Rætschen, Revt, datz dem Bezeleins, Geroten, Grednitz, Rvdmares, Zestralbach vnd swaz dar vber her Hadmar dvrich seiner vnd seiner hausfrowen sel willen dem chloster ze Zwetel reht vnd redeleich gegeben hat, mit der verhancnvesse hertzog Levpolds von Payern, swaz daz ist an welden, an wismad, an ekkern, an wazzern, an nevrevt erpåvt oder vnerpåut swi daz ist, daz ier in rehter gewer habt, daz bestetig wier ev gentzleich vnd ewichleich. Dar nah

swaz ier in ewern weingarten oder avf ewern ekkern mit ewer selbes hant oder mit ewer chost erpåvt oder von dem vieh daz ier selber zyeht do schol evh nyeman bedwingen daz ier yeman dehainen zcechent do von gebt, vnd weren vnd verpieten ovh daz mit pebstliecher oerthabung daz evh nieman darzwe bedwingen tverre, wier wellen auh swenn ier ewer aelter oder ewer goteshevser oder ewer mvnich welt haizzen weichen, daz ev die genad ewer rehter lantpischolf vmsvst vnd an alle ergervng erpiet, doch also ob er ein christenleicher man sei vnd di gemain hab des stvels von Rom, wer aver des niht so scholt ier die vorgenante genad von ein yegleichem pischolf der ev dar zwe gevalle, doh der christenleich sei 2. Col. vnd vnser gemayn hab enphahen, vnd darvm so setz wier vnd gepieten, daz daz ninder ein mensch erpald oder tverr freveleich laydigen oder betrveben daz vorgenant cloester ze Zwetl, oder sein aygen im enzychen oder minneren oder zevnreht inn haben oder mit dehainen sachhen vnrveben. Svnder allez sein aigen schol gantzes beleiben, dvrch der leibnarvng der geistleichen brvder den daz aygen fverderleich warten schol zv einem besundern nvetz vnd darvber swelich menchs iz sei phfaph oder laey wider vnser gepot an disen sachhen freveleich tŷt, der schol ains vnd aver ains vnd darnah ze dem dritten mal gemant werden, ist aver daz iz sich niht enpezzern wil, so schol iz seinen gewalt vnd seiner verliesen, vnd schol daz wizzen daz iz schvldich, ist zeantwrten vm sein mistat an dem iungisten tag vor den aysleichen geriht vnseres herren, vnd schol geschaiden werden von dem heiligen leihnam vnseres herren lesu Christi vnd von seinem heiligen blvet da vns got mit erloest hat, vn schol an dem iungisten tag ein aysleich vrtayl vber in gen, aver allen den di der erwern stat vn dem werden gotshavs ze Zwetel seinev reht behaltent mit den schol sein vnseres herren Ihesu Christi frid, avf di red datz si hye an gåten werchen bestetigt werden vnd von dem ernsthaften rihter vnserem

herren lehsu Christ den ewigen loen enphfahen amen. Disev hantfest ist gegeben ze Latran mit des dyaken hant der do haizzet Aymereich der ain cardinal ist des roemischen gotshavss vnd avch ein chanceller des pabstes ze der vierden chvndvng des Mertzen in dem dritten gepot nach roemischer gewonhayt, do man raittet von Christes gepverd tavsend hundert vnd nevn vnd dreizzich iar, do der ander Innocencius pabst was gewesen vntz in das ainleft iar.

De Chvnrado rege Romanorum.

1. Seite

Sciendum preterea quod serenissimus Romanorum rex Chvnradus secundus plura nostro monasterio impendit beneficia vt merito dies anniuersarius cum fundatorum 11.Blatt nostri ordinis anniuersariis peragatur. Ex speciali gratia i. col. namque per singulare priuilegium confirmauit monasterio nostro saltum vel siluam iuxta claustrum et super eodem saltu post aliquod annos priuilegium tale dedit.

Priuilegium Chvnradi secundi Romanorum regis super silua nostra iuxta claustrum.

In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Chvnradus secundus Romanorum rex augustus. Ad honorem conditoris nostri et ad seruicium sancte et perpetue uirginis Marie rogante fratre nostro Hainrico bawarico duce tradidimus saltum ecclesie dei et fratribus regvlariter subsistentibus; in loco qui dicitur Zwetel. Predicta autem silwa hijs confinijs et tractibus notatur, scilicet ex uno latere habens fluuium qui dicitur Champ, ex altero uero concluditur uia cuntis accolis loci illius notissima. Huius rei testes sunt. Hainricus ratisponensis episcopus, Otto frisingensis episcopus. Anshelmus episcopus. Altmannus episcopus. Hainricus olmuncensis episcopus. Hartmannus episcopus. Hainricus dux Bawarie. Engelbertus marchio. Livpoldus comes. Datum anno domini m c. xlviij indietione viiij.

Notula de Chunrado secundo rege Romanorum qui postea factus est imperator tempore succedente.

Notandum quod iste Chvnradus secundus Romanorum rex postea in imperatorem electus et sublimatus est sicut cronice testantur et etiam dominus Hermannus primus abbas zwetlensis in sua descriptione eum imperatorem uocat sicut postea patebit, quod idcirco expressimus vt si verbi gratia quis dicere vellet quod possessiones monasterii nostri non essent confirmate ab aliquo imperatore. Temporibus namque fundatorum nostrorum Hainricus cognomento malus imperator extitit, qui tamen tempore fundationis monasterij nostri mortuus fuit, cui predictus illustris rex Romanorum Chvnradus secundus in imperio successit sicut cronice attestantur. Qui scilicet Chvnradus imperator obijt anno domini m? c. l? videlicet xvj kalen. Marcij, hoc est in die beati Valentini martiris. Huic Chvnrado cuius priuilegia habemus, successit Fridericus secundus imperator qui non solum mo2. Col. nasterio nostro verum etiam monasterio sancte crucis monasterio Campililiorum monasterio in Povmgartenperg optimum priuilegium dedit in quo non solum possessiones predictorum monasteriorum, verum etiam libertates ordinis cysterciensis roborat et confirmat. Hoc priuilegium suo tempore cum ad Albertum ducem Austrie venerimus inseremus. Ad cognoscendos autem terminos priuilegiorum supradicti regis uel imperatoris secundi Chinradi Romanorum figuram magnam circulorum subiciemus cui circulo villas et grangias siluas et aquarum nomina inscribemus. Fertur enim quod cum primus fundator huius loci priuilegia ab illustri domino predicto Chvnrado Romanorum rege pro construenda abbatia obtinuisset totum locum abbatie vna cum domino Hermanno primo abbate in equo velocius circuiuit et beate uirgini Marie totum patrimonium suum quod in nortica silua habuit deuotissime resignauit, ac predicto domino Hermanno primo abbate

« AnteriorContinuar »