Imágenes de páginas
PDF
EPUB

humilis, Salutem eternam in domino. Noverit universitas vestra nos literas resignacionis et cessionis Magistri Ade de Malcarston super ecclesia de Cullessyn, non cancellatas non abolitas, nec in aliqua sui parte viciatas, sigillo suo signatas diligenter inspexisse, in forma subscripta. Omnibus Christi fidelibus has literas visuris vel audituris Adam de Malcarston, prepositus ecclesie Sancte Marie civitatis Sancti Andree, et domini pape capellanus, Salutem in domino. Noveritis me de voluntate et licencia bone memorie Domini Gamelini, dei gracia episcopi Sancti Andree, prout, in instrumento suo super hoc confecto, plenius continetur, resignasse ecclesiam meam de Cullessyn in manus domini Thome Abbatis de Lundors, et omni juri quod in eadem ecclesia habui vel habere potui penitus cessisse, contra quas meas resignacionem et cessionem, promitto fideliter me nunquam attemptaturum. In cujus rei testimonium, presentibus literis sigillum meum apposui. Data apud Lundors, Sabbato proximo post festum Sancti Barnabe apostoli, Anno | gracie millesimo ducentesimo sexagesimo secundo. Nos vero predictas cessionem et resignacionem, ratas firmasque habentes, ac volentes eas stabiles et inconcussas perpetuo permanere, illas auctoritate nostra episcopali confirmamus et suplemus defectum si quis habitus est in predictis. Et si quid de cetero secus actum fuerit, illud totum irritum decernimus et inane. In cujus rei testimonium, presens scriptum sigilli nostri impressione roboravimus. Data apud Monimel, die veneris proxima post Epiphaniam domini, Anno gracie millesimo ducentesimo septuagesimo septimo.

6

(Abstract)

RECEPTION by the BISHOP of ST. ANDREWS of a LETTER of RESIGNATION of the CHURCH of COWLESSY.

'WILLIAM, by the divine pity, humble servant (minister) of the church of St. Andrews,' makes known to all that he has diligently inspected letters of resignation and cession of the church of Cullessyn written by Master Adam de Malcarston. He found these letters not cancelled, erased, or in any part vitiated, and sealed with the seal of Master Adam. These letters ran in the following form: "To all the faithful in Christ who shall see or hear these letters, Adam de Malcarston, Provost of the church of St. Mary in the city of St. Andrews, and chaplain of our Lord the Pope, greeting in the Lord. Know ye that with the goodwill and

N

[fol. 17.]

a MS. concellatam.

1

permission of Gamelin, of good memory, by the grace of God, Lord
Bishop of St. Andrews, as in the instrument executed by him on this
matter is more fully contained, I have resigned my church of Cullessyn
into the hands of Thomas, lord abbot of Lundors, and have wholly ceded
all right which I had, or could have, in the same church, in opposition to
which resignation and cession I faithfully promise that I will never raise
any question. In testimony of which thing I have put my seal to the
present letters.
Given at Lundors, on the Saturday next after the feast
of St Barnabas the Apostle [June 11], in the year of grace one thousand,
two hundred and sixty-two.' The Bishop of St. Andrews holds this
resignation and cession to be good and valid, and confirms it by his
episcopal authority. If there be any defect in the resignation, he (the
bishop) supplies anything lacking; and anything done to the contrary in
the future he decrees to be null and void. The bishop's seal. 'Given
at Monimel on the Friday next after the Epiphany of our Lord [Jan. 6],
in the year of grace MCCLXXVII.'

CXLVI

Confirmacio alia super ecclesia de Cowlessy.

OMNIBVS Christi fidelibus hoc scriptum visuris vel audituris Willelmus, permissione divina ecclesie Sancti Andree minister humilis, salutem eternam in domino. Noverit universitas vestra nos confirmacionem bone memorie domini Gamelini dei gracie predecessoris nostri factam religiosis viris, abbati et conuentui de Lundors, super ecclesia de Cullessyn sigillo suo autentico signatam, non cancellatam,anon abolitam,nec in aliqua sui parte viciatam, inspexisse in forma subscripta. Omnibus Christi fidelibus audituris has literas vel visuris, Gemelinus, miseracione diuina ecclesie Sancti Andree minister humilis, Salutem in domino sempiternam. Nouerit vniuersitas vestra nos intuitu dei et beate marie virginis, et beati andree apostoli, patroni ecclesie de Lundors, dedisse, concessisse, et nostra episcopali auctoritate confirmasse prefate ecclesie de Lundors et religiosis viris, abbati et conuentui eiusdem loci, deo seruientibus ibidem et in perpetuum seruituris, in vsus suos proprios, ecclesiam de Cullessyn, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis ad instanciam nobilis viri domini Rogeri de Quency comitis Wyntonie,

1 The words of good memory' must have been inserted into the letters of Master Adam, possibly by Bishop William Wiseheart's scribe, for Gamelin was alive when Master Adam's letters were written. Gamelin died, according to Bower (Scotichronicon, lib. vi. c. xliii—Goodall's edit., vol. i. p. 360), 'in crastino Sancti Vitalis April 29], anno Domini MCCLXXI.'

constabularij Scocie, patroni eiusdem ecclesie, quam ipse pro salute anime sue, et antecessorum et successorum suorum, eisdem monachis, quantum in ipso fuit, per cartam suam perpetuo possidendam, donauit; sicut in eadem carta, quam inde habent, plenius continetur; Ita, videlicet, quod cedente vel decedente magistro adam de malcarstoun, Rectore predicte ecclesie, liceat eisdem abbati et conuentui eandem ecclesiam de Cullessyn, tanquam suam propriam auctore deo ingredi ac in perpetuum tenere, et in vsus proprios pacifice possidere, Ita libere, quiete, plenarie et honorifice in omnibus sicut alij viri religiosi in diocesi sancti andree ecclesias suas in vsus proprios liberius, quiecius, plenius et honorificencius tenent ac possident; Salua vicario, in eadem ecclesia perpetuo seruituro, sufficienti et honesta sustentacione sua, de prouentibus et bonis eiusdem ecclesie, et saluis nobis et successoribus nostris episcopalibus iuribus nostris in omnibus. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus duximus apponendum: Hiis testibus, domino Gilberto priore Sancti Andree, Magistro Adam de Malkarstoun, preposito ecclesie Sancte Marie eiusdem ciuitatis, domino Johanne priore de Aberbrothoch, domino Dauide de Lochor, domino Thoma de Brad, domino Rogero de Walychop, magistro Gilberto de Herys, tunc officiali, Johanne de Kyndeloch, dominis Willelmo de Dalgernoch, Bartholomeo tunc decano de Fyfe, Adam de Anand, Henrico de Neutune, Johanne de Eglisfeld, et alijs, Datum apud Deruasyn, nonas Junij, Anno gracie M° cc. Sexagesimo secundo. Nos igitur, ipsius domini Gamelini, bone memorie, predecessoris nostri, vestigijs inherentes, damus, concedimus et confirmamus, nostra episcopali auctoritate, prefate ecclesie de Lundors, et monachis predictis, predictam ecclesiam de Cullessyn, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis; Tenendam et perpetuo possidendam in vsus suos proprios, adeo libere et quiete sicut dominus quondam Rogerus de Quency, comes Wyntonie, verus patronus eiusdem ecclesie, illam, quantum in ipso fuit, donauit, et prefatus predecessor noster eandem eis dedit, concessit, et confirmauit. Concessionem eciam et resignacionem, quas magister Adam de Malcarstoun, dudum rector eiusdem ecclesie, fecit eisdem de prefata ecclesia, et omni iure quod ipse habuit in eadem, approbamus, concedimus, et confir

mamus.

Decernimus, eciam, irritum et inane, si secus actum

fuerit de prefata ecclesia.

[fol. 18.]

(Abstract)

'ANOTHER CONFIRMATION upon the CHURCH of COWLESSY.'

6

WILLIAM, Bishop of St. Andrews, makes known that he had inspected the Confirmation of Gamelin of good memory, our predecessor,' and had found it to be not cancelled, erased, or in any part vitiated, and that it ran in the form following. He then transcribes the Confirmation of Gamelin, which is to be found in Charter CXLII. At the close of the transcript the Charter resumes its course as follows. 'We therefore walking in the footsteps of Lord Gamelin, our predecessor of good memory, give, grant, and confirm, by our episcopal authority, to the aforesaid church of Lundors and the monks aforesaid, the aforesaid church of Cullessyn, with all its rights and pertinents, to be held and possessed for their own uses as freely and quietly as the late Lord Roger de Quency, Earl of Wyntonia, true patron of the same church, gave it, so far as it was in his power, and our aforesaid predecessor gave, granted, and confirmed the same to them.' He further approves and confirms the resignation and concession of Adam de Malcarstoun (see Charter CXLV. .v.), and decrees that any thing that might be done to the contrary should be null and void.1

CXLVII

De protectione regis Dauid.

DAVID dei gracia Rex Scottorum, episcopis, Abbatibus, Comitibus, Baronibus, Justiciariis, Vicecomitibus, ac ceteris regni nostri ministris, clericis et laicis, salutem in domino sempiternam. Cum regiam maiestatem deceat viros religiosos deo deuote seruientes in pace, tranquilitate, et quiete confouere [et] eorum iura, libertates, et priuilegia, a nonnullis progenitoribus nostris, regibus Scocie, predecessoribus nostris concessa, pia deuocione protegere, defendere, et conseruare; Quia summa racio est que pro religione et religiosis facit; Hinc est quod cum per inspeccionem cartarum religiosorum virorum, abbatis et conuentus monasterij de Lundors, Sancti andree dyocesis,

a

1 There is nothing to determine the date of this Charter. William Wiseheart, the immediate successor of Gamelin, is probably the granter of the Charter. He occupied the see of St. Andrews from 1273 to 28th May 1279. But his successors, Frazer and Lamberton, each bore the name of William.

predecessoribus nostris regibus Scocie concessarum, ad plenum intelleximus predictos religiosos, monasterium suum, homines, terras, possessiones vbicumque infra regnum nostrum existentes, bona, ac omnia alia iura sua, ad predictos religiosos et monasterium predictum spectancia, esse sub patronatu et regia maiestate regum Scocie, nullo medio, et pertinere ad eosdem ; Nos vestigijs predecessorum nostrorum regum inherentes, predictos religiosos viros, monasterium suum, homines suos, terras et possessiones suas, vbicumque infra regnum nostrum existentes, sub nostra proteccione, patronatu, iurisdiccione, et regia maiestate nullo medio suscepimus, et recognoscimus fore subjectos, nec alium quemquam recognoscere debere, quantum ad superioritatis titulum, clameum, vel exaccionem secularem, preter nos, licet idem monasterium et dicti religiosi ibidem deo seruientes fuerint ab antiquo per Comitem Dauid, fratrem recolende memorie Willelmi regis Scocie predecessoris nostri fundati, et de diuersis terris et possessionibus in diuersis partibus regni nostri dotati. Quare vniuersitati vestre tenore presencium significamus et declaramus quod, licet terram nostram de le Garvyach nobis iure obuientem in consanguineum nostrum Thomam Comitem de Marre transtulimus, et eidem per cartam concessimus, intencionis nostre seu voluntatis nostre non extitit, nec est, dictos religiosos, monasterium suum, homines suos, terras, redditus, vel possessiones suas vbicumque existentes, et immediate ad nos pertinentes, in ipsum comitem de Marre, seu quemcunque alium transferre a nostro patronatu, vel regie maiestatis titulo abdicare, discidere, vel alienare firmiter inhibentes ne predictus comes de Marre seu quicumque alius racione vel pretextu cuiuscumque donacionis siue concessionis per nos, quouismodo facte seu faciende in futurum, predictos religiosos, monasterium suum, homines suos, terras seu possessiones suas vbicumque infra regnum nostrum existentes, molestare vel inquietare presumant, seu quacunque causam questionis contra nostre regie maiestatis et intencionis voluntatem, ad preiudicium nostri status non modicum et grauamen, commouere aliqualiter vel attemptare, super nostram plenariam forisfacturam, ac sub pena omnium que erga nos amittere poterint quoquomodo, set pocius suis libertatibus, priuilegiis, possessionibus, et aliis aysiamentis

« AnteriorContinuar »