Imágenes de páginas
PDF
EPUB

II.

Excerpta e codice in Museo Britannico, vocato "Chro"nicon Ecclesiæ Landavensis a Bruto ad A.C. 1370, par"tim Wallice, partim Latine,"1 et scripto A.C. 1439, quæ continent totum quod in illo libro est de Ecclesiâ prædictâ.

DE PRIMA CONSTRUCCIONE ET EDIFICACIONE ECCLESIE LANDAVENSIS.

Anno incarnacionis Domini cccc.XL.VII°. missi fuerant duo venerandi viri, Germanus Altissiodorensis Episcopus, et Lupus Tricassive civitatis, a partibus Gallie in Britanniam ad dictam heresim extirpandam, et confundendam, qua dictorum virorum disputacionibus et predicacionibus omnino deleta et distructa; preceperunt assensu et consensu Mouricii filii Teudrici tunc Regis Morgannuc edificare, et de novo construere unam sedem metropolitanam honor apostolorum Petri et Pauli. Et post completum opus, dictus Rex eam diversis territoriis, privilegiis, redditibus honorifice dotavit; sicut in Graffo Sancti Thelyai plenarie reperitur; et in eam dicti religiosi viri Dubricium virum sanctum, et famosum doctorem, eciam archiepiscopum, et dextralis Britanie primatem consecraverunt.

super

[ocr errors]
[ocr errors]

Anno incarnacionis Domini D et VI. Dubricius archiepiscopus Landavensis coronavit Arthurum Regem famosissimum in civitate Circestrie, anno etatis sue xvo. Et post

1 Cott. MSS. Tit. D. XXII, 1.

quam fama largitatis ac probitatis illius per extremos mundi cardines divulgata esset, ac sibi diversas naciones diris preliis et fatigacionibus subjugasset, archiepiscopos, episcopos, reges, principes, et duces sibi subditos, ad Urbem Legionum unanimiter fecit convocare, et ibidem magnam festivitatem Pentecostes venerabiliter celebrare, quibus accercitis et completis, vocantur cuncti qui ei propter honores obsequium prestabant, singulos singulis possessionibus honorifice dotavit, et sic licencia petita et obtenta, omnes et singuli ad propria cum gaudio remearunt.

Dubricius vero senciens se senio gravatum, salutatis fratribus, sese ab archiepiscopali deposuit. Quandam insulam infra1 mare Hibernicum sitam, que distat a terra per quinque miliaria, Cambrice vocata Enys Enlli, Anglice vero Bardesei, infra2 quam viginti milia corpora sanctorum sunt humata. Ibique in vigiliis, jejuniis, et oracionibus usque ad extremum diem vite sue heremiticam vitam duxit, et post vitæ hujus cursum, ibidem honorifice sepultus et] inter sanctos primo communeratus. D.c.XII. anno incarnacionis Domini migravit ad Dominum.

Et M.C.XX. anno translatus est ab insula Enlli per Urbanum Landavensem Episcopum ad Ecclesiam suam Landavensem x. kalendarum mensis Junii.

Post vero dictum Dubricium, illustris sacerdos Thelyaus in pastorem, et Episcopum Ecclesie Landavensis est sublimatus, cujus mores et actus laudabiles reddunt historie.

Sic. 2 Sic.

ENGLISH TRANSLATION

OF THE

Liber Landavensis.

THE BOOK OF LLANDAFF.

CHAPTER I.1

ACCOUNT OF ELGAR, THE HERMIT-BIOGRAPHICAL MEMOIR OF ST. SAMSON, ARCHBISHOP AND CONFESSOR-NOTICE OF THE CITY OF ROME, AND ITS PRINCIPAL CHURCHES, AND CARDINALS OF ELEUTHERIUS, BISHOP OF ROME AND OF THE PERSECUTION OF THE CHRISTIANS UNDER THE ROMAN EMPERORS, DIOCLETIAN, AND MAXIMIAN.2

1.-ACCOUNT OF ELGAR, THE HERMIT.3

THERE was a man named Elgar, a native of England, and born in Devonshire, who, in his infancy, was taken prisoner by a set of pirates, and as was usual, conveyed to Ireland, where for some time he led a servile life. At length his master dying, he was released from captivity, and came into the possession of the king, when he was again obliged to bear the yoke of servitude; and so far that, during the reign of King Roderic, the grandson of Conchor, he performed with his own hands, the office of ex

4

1 The English Translation is divided into Chapters, both for the sake of reference, and the ease and convenience of the reader.

2 The order of the sections is the same as in the Latin original but they would have been more chronologically placed if arranged as follows,—Of Eleutherius-Persecution of the Christians-Memoir of St. Samson-Notice of the City of Rome-Account of Elgar. As these sections have but slight reference to the Church of Llandaff, the whole Chapter may be considered to be as an INTRODUCTION to the LIBER LANDAVENSIS.

3 This title is supplied.

If it could be ascertained when this king reigned, the time when Elgar lived would be known, but for want of this, it cannot well be made out. We

« AnteriorContinuar »