Non praematuri cineres, nec funus acerbum Luxuriae, sed morte magis metuenda senectus. Hi plerumque gradus: conducta pecunia Romae Et coram dominis consumitur: inde ubi paulum, Nescio quid, superest, et pallet fenoris auctor, Qui vertere solum, Baias, et ad ostrea currunt. Cedere namque foro iam non est deterius, quam Esquilias a ferventi migrare Subura.
Ille dolor solus patriam fugientibus, illa
Moestitia est, caruisse anno Circensibus uno, Sanguinis in facie non haeret gutta: morantur Pauci ridiculum effugientem ex urbe pudorem.
Experiere hodie, numquid pulcerrima dictu, Persice, non praestem vita vel moribus et re, Sed laudem siliquas occultus ganeo, pultes Coram aliis dictem puero, sed in aure placentas. Nam quum sis conviva mihi promissus, habebis Evandrum, venies Tirynthius aut minor illo Hospes et ipse tamen contingens sanguine coelum: Alter aquis, alter flammis ad sidera missus. Fercula nunc audi nullis ornata macellis. De Tiburtino veniet pinguissimus agro Haedulus et toto grege mollior, inscius herbae Necdum ausus virgas humilis mordere salicti, Qui plus lactis habet, quam sanguinis, et montani Asparagi, posito quos legit villica fuso. Grandia praeterea tortoque calentia foeno Ova adsunt ipsis cum matribus et servatae Parte anni, quales fuerant in vitibus, uvae: Signinum Syriumque pirum, de corbibus isdem
Aemula Picenis et odoris mala recentis,
Nec metuenda tibi, siccatum frigore postquam
Auctumnum et crudi posuere pericula succi. Haec olim nostri iam luxuriosa senatus
Coena fuit. Curius, parvo quae legerat horto, Ipse focis brevibus ponebat oluscula, quae nunc Squalidus in magna fastidit compede fossor, Qui meminit, calidae sapiat quid vulva popinae. Sicci terga suis, rara pendentia crate, Moris erat quondam festis servare diebus Et natalitium cognatis ponere lardum,
Accedente nova, si quam dabat hostia, carne. Cognatorum aliquis titulo ter Consulis atque Castrorum imperiis et Dictatoris honore Functus, ad has epulas solito maturius ibat,
Erectum domito referens a monte ligonem.
Quum tremerent autem Fabios durumque Catonem 90 Et Scauros et Fabricios, postremo severos
Censoris mores etiam collega timeret:
Nemo inter curas et seria duxit habendum, Qualis in Oceani fluctu testudo nataret, Clarum Troiugenis factura ac nobile fulcrum: Sed nudo latere et parvis frons aerea lectis
Vile coronati caput ostendebat aselli,
Ad quod lascivi ludebant ruris alumni. Tales ergo cibi, qualis domus atque supellex. Tunc rudis et Graias mirari nescius artes, Urbibus eversis, praedarum in parte reperta Magnorum artificum frangebat pocula miles, Ut phaleris gauderet equus, caelataque cassis
Romuleae simulacra ferae mansuescere iussae Imperii fato, geminos sub rupe Quirinos, Ac nudam effigiem clypeo venientis et hasta Pendentisque Dei perituro ostenderet hosti. Argenti quod erat, solis fulgebat in armis. Ponebant igitur Tusco farrata catino. Omnia tunc, quibus invideas, si lividulus sis. Templorum quoque maiestas praesentior et vox Nocte fere media mediamque audita per urbem, Litore ab Oceani Gallis venientibus et dis Officium vatis peragentibus, his monuit nos. Hanc rebus Latiis curam praestare solebat Fictilis et nullo violatus Iuppiter auro. Illa domi natas nostraque ex arbore mensas Tempora viderunt: hos lignum stabat in usus, Annosam si forte nucem deiecerat Eurus. At nunc divitibus coenandi nulla voluptas, Nil rhombus, nil dama sapit: putere videntur Unguenta atque rosae latos nisi sustinet orbes Grande ebur et magno sublimis pardus hiatu, Dentibus ex illis, quos mittit porta Syenes Et Mauri celeres et Mauro obscurior Indus,
Et quos deposuit Nabataeo belua saltu,
Iam nimios capitique graves. Hinc surgit orexis, Hinc stomacho bilis: nam pes argenteus illis, Annulus in digito quod ferreus. Ergo superbum Convivam caveo, qui me sibi comparat et res Despicit exiguas. Adeo nulla uncia nobis Est eboris nec tessellae nec calculus ex hac Materia: quin ipsa manubria cultellorum
Ossea. Non tamen his ulla umquam obsonia fiunt. Rancidula, aut ideo peior gallina secatur. Sed nec structor erit, cui cedere debeat omnis Pergula, discipulus Trypheri doctoris, apud quem Sumine cum magno lepus atque aper et pygargus Et Scythicae volucres et phoenicopterus ingens Et Gaetulus oryx, hebeti lautissima ferro Caeditur et tota sonat ulmea coena Subura. Nec frustum capreae subducere, nec latus Afrae Novit avis noster tirunculus ac rudis omni Tempore et exiguae furtis imbutus ofellae. Plebeios calices et paucis assibus emtos
Porriget incultus puer atque a frigore tutus:
Non Phryx aut Lycius, non a mangone petitus Quisquam erit et magno. Quum posces, posce Latine. Idem habitus cunctis, tonsi rectique capilli C Atque hodie tantum propter convivia pexi. Pastoris duri est hic filius, ille bubulci. Suspirat longo non visam tempore matrem Et casulam et notos tristis desiderat haedos Ingenui vultus puer ingenuique pudoris, Quales esse decet, quos ardens purpura vestit;
Nec pugillares defert in balnea raucus
Testiculos, nec vellendas iam praebuit alas,
Crassa nec opposito pavidus tegit inguina gutto.
Hic tibi vina dabit, diffusa in montibus illis,
A quibus ipse venit, quorum sub vertice lusit:
Namque una atque eadem est vini patria atque ministri.
Forsitan exspectes, ut Gaditana canoro
Incipiat prurire choro plausuque probatae
Ad terram tremulo descendant clune puellae, Irritamentuin Veneris languentis et acres Divitis urticae. Maior tamen ista voluptas A. Alterius sexus: magis ille extenditur, et mox Auribus atque oculis concepta urina movetur. Non capit has nugas humilis domus: audiat, ille
Testarum crepitus cum verbis, nudum olido stans 170 Fornice mancipium quibus abstinet, ille fruatur:
Vocibus, obscoenis omnique libidinis arte,
Qui Lacedaemonium pytismate lubricat orbem: Namque ibi fortunae veniam damus. Alea turpis, Turpe et adulterium mediocribus; haec eadem illi 175 Omnia quum faciant, hilares nitidique vocantur.
Nostra dabunt alios hodie convivia ludos:
Conditor Iliados cantabitur atque Maronis
Altisoni dubiam facientia carmina palmam,
Quid refert, tales versus qua voce legantur? 180 Sed nunc dilatis averte negotia curis
Et gratam requiem dona tibi, quando licebit Per totam cessare diem: non fenoris ulla Mentio, nec, prima si luce egressa, reverti Nocte solet, tacito bilem tibi contrahat uxor,
Humida suspectis referens multicia rugis
Vexatasque comas, et vultum auremque calentem. Protinus ante meum, quidquid dolet, exue limen: Pone domum et servos et quidquid frangitur illis Aut perit: ingratos ante omnia pone sodales.
Interea Megalesiacae spectacula mappae, Idaeum solenne colunt, similisque triumpho Praeda caballorum praetor sedet ac, mihi pace
« AnteriorContinuar » |